1. Στην Αρχαία Ελλάδα η μέρα αρχίζει όπως στη
φύση, με την ανατολή του ήλιου. Στον Έλληνα
τότε δεν άρεσε η τεμπελιά. Πλούσιος ή φτωχός,
σηκωνόταν μόλις φώτιζε η μέρα. Η ζωή της
Αρχαίας Ελλάδας ήταν έτσι ρυθμισμένη, που
εκείνος που θα επέτρεπε στον εαυτό του να
τεμπελιάσει τις πρώτες ώρες της μέρας δεν θα
έβρισκε κανέναν στο σπίτι.
2. ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΖΩΗ
Μερικές από τις απόψεις των αρχαίων ελλήνων για τη
καθημερινή τους ζωή ήταν:
Δεν πρέπει να κατηγορούμε τους άλλους για κάτι που
δέν έχουν κάνει.
Ο σοφός δεν είναι αυτός που ξέρει πολλά αλλά αυτός
που ξέρει χρήσιμα πράγματα.
Τίποτα δεν είναι πιο ανώφελο από τη φιλοδοξία.
Πρέπει να χαμογελάς στον εχθρό σου γιατί αυτό τον
εξοργίζει περισσότερο από όλα.
Καλύτερο το στραβοπάτημα με τα πόδια παρά με τη
γλώσσα.
Ήθελαν ελευθερία να εκφράσουν τη γνώμη τους.
Να μάχεσαι για τα δικαιώματά σου.
3. Όποιον τον αγαπούνε οι Θεοί, πεθαίνει νέος.
ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ (342 – 291 πχ.)
Οι κακές συναναστροφές φθείρουν τα χρηστά ήθη. (χαρακτήρες) .
Μένανδρος. .
Είναι μεν φίλος μου ο Πλάτωνας, αλλά πολύ πιο φίλη μου η
αλήθεια.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ (384 – 322 π.Χ.)
Όσο ζεις κι ακμάζεις, φρόντισε να μορφώνεσαι ( μη φαντασθείς
ότι τα γηρατειά φέρνουν μαζί τους και τη φρονιμάδα ).
ΣΟΛΩΝ (639 – 559 π.Χ.)
Δεν υπάρχει στιγμή χωρίς κάποιο καθήκον.
ΠΛΑΤΩΝ (427 – 345 π.Χ.)
Γι΄αυτό και ο ΚΙΚΕΡΩΝ είχε πει:
Δεν υπάρχει κάτι ανθρωπινότερο και ιερότερο από την
Ελλάδα.
4. ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ
O Μένανδρος (Αθήνα, 342-292 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας
συγγραφέας, εκπρόσωπος της Νέας Κωμωδίας. Στην εποχή
του θεωρείται ότι έχει πια παρέλθει ο "χρυσός αιώνας" του
αρχαιοελληνικού δράματος και ότι οι ηθοποιοί είχαν ήδη
αποκτήσει πιο σημαντικό ρόλο από ό,τι οι δραματουργοί.
ΣημαντΙκότερος αντίπαλός του ήταν ο Φιλήμων, προς τον
οποίο έκλινε η προτίμηση των Αθηναίων.
5. Ο Μάρκος Τύλλιος Κικέρων (Marcus Tullius Cicero, 3
Ιανουαρίου 106 π.Χ. - 7 Δεκεμβρίου 43 π.Χ.), γνωστός
και ως Κικέρων, ήταν Ρωμαίος φιλόσοφος, πολιτικός,
δικηγόρος, ρήτορας και συνταγματολόγος.Είχε
βάθύτατα επηρεαστει από την ελληνική φιλοσοφία
και είχε πει το εξής επίκαιρο...
6. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Ο Αριστοτέλης (αρχ. Ἀριστοτέλης. Στάγειρα 384-
Χαλκίδα 322 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος
και πολυεπιστήμονας .] Σε ηλικία 17 ετών εισέρχεται
στην Ακαδημία του Πλάτωνα, στην Αθήνα, και
παραμένει εκεί έως τα 37 του έτη και συνδέεται με
τον ίδιο τον Πλάτωνα,. Τα έργα του αναφέρονται σε
πολλαπλά είδη επιστημών, όπως φυσική, βιολογία,
ζωολογία, μεταφυσική, λογική, ηθική, ποίηση,
θέατρο, μουσική, ρητορική, πολιτική κ.ά, τα οποία
συνιστούν το πρώτο ολοκληρωμένο σύστημα στη
Δυτική Φιλοσοφία. Κατόπιν εντολής του Φιλίππου,
αναλαμβάνει τη διδασκαλία του Μεγάλου
Αλεξάνδρου.Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια
Μπριτάνικα: «ο Αριστοτέλης υπήρξε ο πρώτος
γνήσιος επιστήμονας στην ιστορία... και κάθε
κατοπινός επιστήμονας του οφείλει κάτι»[
7. Ο Σόλων (περ. 639 - 559 π.Χ.) ήταν σημαντικός
Αθηναίος νομοθέτης, φιλόσοφος, ποιητής και ένας
από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας.
8. ΠΛΑΤΩΝΑΣ
Ο Πλάτων (427 π.Χ.–347 π.Χ ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από την
Αθήνα, ο πιο γνωστός μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του
Αριστοτέλη. Το έργο του με τη μορφή φιλοσοφικών διαλόγων έχει σωθεί
ολόκληρο (του αποδίδονται ακόμα και μερικά νόθα έργα)· άσκησε
τεράστια επιρροή στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και γενικότερα στη
δυτική φιλοσοφική παράδοση μέχρι τις ημέρες μας. Κύριος οικοδόμος της
φιλοσοφίας, οδηγητής είτε προάγγελος μεταγενεστέρων προβάσεών της,
εμπνευστής άμεσα ή έμμεσα των σπουδαιότερων κοινωνικοπολιτικών
οραματισμών.] Ο Πλάτων, μεταξύ άλλων, έγραψε την Απολογία του
Σωκράτους, η οποία θεωρείται ως μια σχετικά ακριβής καταγραφή της
απολογίας του Σωκράτη στη δίκη που τον καταδίκασε σε θάνατο, το
Συμπόσιο όπου μιλά για τη φύση του έρωτα,] τον «Πρωταγόρα» όπου
μεταξύ άλλων θεμελιώνεται θεωρητικά η αρχή της «πρόληψης» που δεν
λαμβάνει την ποινή ως απολύτως «ανταποδοτική» .
9. Οι αναφερόμενοι από τους αρχαίους Έλληνες
συγγραφείς «Επτά σοφοί», ήταν ιστορικά
πρόσωπα που έζησαν από τον 7ο αιώνα π.Χ.
και αργότερα και διέπρεψαν ως νομοθέτες,
άρχοντες ή πολιτικοί. Οι επικρατέστεροι
θεωρούμενοι επτά σοφοί της αρχαιότητας
(κατά γενικότερη ομολογία συγγραφέων)
ήταν οι:
Θαλής ο Μιλήσιος
Πιττακός ο Μυτιληναίος
Βίας ο Πριηνεύς
Κλεόβουλος ο Ρόδιος
Σόλων ο Αθηναίος
Περίανδρος ο Κορίνθιος, και
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
