1. Event Management 47
K
lagen over wetgeving is bon ton in België. Net als over fiscaliteit.
We weten dat het nodig is, maar het blijft een noodzakelijk
kwaad. Meestal dichten we de wetgever niet zo fraaie intenties
toe, we zijn van mening dat politici en ambtenaren helemaal niet zo
efficiënt en resultaatgericht denken als wij zelf doen … Dus klagen
we erover en proberen we met tegenzin er het beste van te maken.
Nochtans zijn er auteurs die beweren dat wetgeving perfect overbodig
kan zijn. De Nederlandse filosoof Spinoza stelde in de 17de eeuw:
“L’Amour libère de la loi” (vrij vertaald: ‘wie uit liefde handelt, heeft
geen wetgeving nodig’). Alleen een filosoof kan zoiets bedenken.
Maar hij heeft gelijk…
Een‘nieuwe’wetgeving?
Als we klagen over regels over veiligheid, klagen we eigenlijk vaak over
de ‘oude’ wetgeving, die van vóór 1996. De ‘nieuwe’ welzijnswetgeving
schrijft veel minder in detail voor wat er precies moet gebeuren aan
bescherming in elke concrete situatie. Gedetailleerde verplichtingen
zijn vervangen door bepalingen die vooral voorschrijven hoe, op welke
manier, en door wie maatregelen op maat, op organisatieniveau, kun-
nen tot stand komen.
Case: een bedrijf uit de automobielsector organiseert een groot event
voor zijn personeelsleden. De wetgever legt één globale doelstel-
ling op: het is de verplichting van de werkgever om het welzijn van
de werknemers te bevorderen en daarvoor alle nodige maatregelen
te nemen. Het welzijn omvat veiligheid, gezondheid, hygiëne, het
psychisch, sociaal en fysiek (ergonomie) welzijn van de werknemers,
bedrijfsinterne milieuaspecten en fraaie werkplaatsen.
In deze concrete situatie wordt van de organisator (met name CEO en
zijn directe medewerkers) verwacht dat hij alles in het werk stelt om
de personeelsleden op een veilige manier aan dit event te laten deel-
nemen. Hij dient - al dan niet met het gekozen eventbureau - dit event
te benaderen op een systematische manier, met oog voor eventuele
risico’s op alle processen.
Wie is verantwoordelijk?
Het zal u misschien verwonderen maar de werkgever is en
blijft de eindverantwoordelijke.
De facto is het de ‘hierarchische lijn’ of leidinggevende per-
soon die bevoegd is om opdrachten te geven, die de grootste
verantwoordelijkheid draagt in de praktijk, aangezien de
werkgever net de verantwoordelijkheid heeft om mensen en
middelen aan te wijzen binnen zijn organisatie, zowel om
het beleid uit te stippelen als om het uit te voeren.
Interne en externe preventieadviseurs hebben een onder-
steunende rol. Het zijn immers adviseurs.
Preventie altijd op nummer 1
Voorkomen is beter dan genezen, dat geldt des te meer voor veiligheid
en welzijn. Door zo vroeg mogelijk in de processen te investeren in de
opmaak van een veiligheidsdossier, door de interne of externe preven-
tie in te roepen kan men risico’s elimineren. Door een terdege risico-
analyse op te stellen en deze telkens bij te sturen (dynamisch) bij elke
verandering in het concept (het aantal aanwezigen, timing etc ) vormt
de risicoanalyse de hoeksteen van elk event. Door deze denkoefening
WELZIJNSREGLEMENTERING
ONBEKEND, ONBEMIND
De meeste wetgeving hebben we omdat mensen
niet spontaan doen wat we maatschappelijk van hen
verwachten. Iemand die gaat werken zou ’s avonds
met evenveel vingers en tenen moeten thuis komen.
Iemand die een concert bezoekt wil geen harnas
aantrekken om veilig naar zijn favoriete groep
te luisteren. En een technieker van een klank- en
lichtfirma wil ’s anderendaags ook nog kunnen
horen zonder gehoorbeschadiging. Daar zijn we
het allemaal over eens. En toch klagen we over
wetgeving. Waarom?


2. Event Management 49
teitsdenken en bovendien completer omdat het niet alleen focust op
het wegwerken van risico’s en de kans op schade of ongevallen. SWOT
vraagt ook aandacht voor de sterke kanten van een organisatie, die
als hefboom kunnen gebruikt worden voor meer welzijn. Zoals com-
municerende vaten. Hoe meer je inzet op de sterke kanten, hoe meer
de zwakke schakels in het systeem vanzelf worden weggedrukt.
Kwaliteitsmanagement van veiligheid
• Beleidsmatig en doelgericht werken, incl. met welzijns-
doelstellingen
• Efficiënte processen die de gewenste resultaten mogelijk
maken
• Oog voor de onderlinge koppelingen binnen het systeem
• Een dynamische aanpak door continu te verbeteren
Opportuniteit van de sector
Het zou voor onze eventsector een godsgeschenk moeten zijn, deze
wetgeving. Toch in vergelijking met de vorige (het ARAB). De ruimte
voor creatief denken en werken op maat van de eigen organisatie is
erin gebakken, onzekerheid en onvoorspelbaarheid zijn ook de ingre-
diënten waar de corebusiness van events om draait. Bovendien bieden
de onderliggende principes van kwaliteitsmanagement een hefboom
voor een performant welzijnsbeleid, in lijn met het corporate beleid.
Een belangrijke kanttekening bij het hele verhaal is het risico dat deze
wetgeving op termijn verdwijnt. Er zijn genoeg voorbeelden waar
de wetgever weer ingrijpt met precieze voorschriften, net omdat de
vrijheid aanzet tot laksheid: de zogenaamde ‘pestwetgeving’ nav een
zelfmoord, de extra regels bij herhaaldelijk zware ongevallen nav een
dodelijk ongeval …
We hebben dus met z’n allen een verantwoordelijkheid maar vooral
ook een opportuniteit om zelf het beleid in handen te nemen.
structureel en planmatig in te bouwen voorkomt men oplapmiddelen
op het einde en vermindert men de kans op verrassingen onderweg.
Klinkt dit als Chinees? Wie met een managementsysteem werkt, is
daarmee vertrouwd. Elke wagen die uit een fabriek rijdt, is door een
managementsysteem gerold, elke smartphone die je in je hand neemt,
heeft tal van processen en controles doorlopen om als een veilig
product afgeleverd te worden bij u thuis. Voor producten vinden we
dit niet meer dan normaal. De welzijnswetgever is trouwens daar de
mosterd gaan halen, bij de principes van kwaliteitsmanagement. Net
daarom is het zo verwonderlijk dat die benadering van veiligheid nog
in veel organisaties afwezig is wanneer het aankomt op het organise-
ren van de veiligheid van een evenement. Want op corporate niveau
is men gewoon om zo te denken. Het is dus alleen een kwestie van de
lijn doortrekken.
I’ts only Rock&Roll ?
Het is niet zo dat er helemaal geen concrete verplichtingen meer zijn.
Er zijn documenten op te maken: een globaal preventieplan met de
doelstellingen voor de komende 5 jaar, een jaarlijks actieplan met de
prioriteiten voor het eerste jaar, een identificatiedocument dat de
samenwerking tussen de interne en externe dienst voor preventie en
bescherming op het werk vastlegt, …dit zijn formele verplichtingen.
Maar ook hier weer geeft de regelgeving slechts een inhoudstafel,
verder vrij in te vullen op basis van de resultaten van de risicoanalyse.
Er zijn ook geluidsnormen die niet mogen overschreden worden,
normen voor blootstelling aan bepaalde producten die moeten ge-
respecteerd worden, arbeidsmiddelen die periodiek moeten gekeurd
worden, enz. Maar alles samen vormen ze wel geen kante en klare
catalogus met voorschriften meer.
De risicoanalyse, dat is waar het allemaal om draait. Of een SWOT-
analyse, wellicht een meer vertrouwd instrument vanuit het kwali-
Elke editie geven Kathleen Van Heuverswyn en Tom
Bellens hun inzicht over een bepaald thema uit de
wereld van preventie en veiligheid.
“Er wordt van de organisator (met name de CEO
en zijn directe medewerkers) verwacht dat hij alles
in het werk stelt om de personeelsleden op een
veilige manier aan zijn event te laten deelnemen”