2. Landare, animalia? Onddoak Landare-erreinuan egon ziren denbora luzez ; onddoen zelulek orma zelularra baitute , landareenak bezala . Gaur egun , ordea , beste erreinu batean sailkatzen dira honako arrazoi hauengatik : Landaren ez bezala , organismo heterotrofoak dira : ez dira gai materia organiko propioa fabrikatzeko , eta beraz , ingurunetik hartu beharra daukate . Haien zelulen horma zelularra kitinaz osatuta dago landareena berriz zelulosaz . Eboluzio prozesuan onddoak animalietatik gertuago daude landareetatik baino.

3. A ze nolako artistak ditugun hemen!

4. Ummm… ogia probatzeko irrikaz nago

5. Asko falta zaizue? Gose naiz!

6. Zelako forma ederra hartzen ari den!!! Baina,azazkalak zuriz margotuta geratzen zaizkigu.

7. Zelako ederra egin didaten! Gosea pizteko modukoa naiz !

9. Sukaldean... han ere! OGIA LEGAMIRIK GABE OGIA LEGAMIAREKIN Ogia legamirik gabe ez da puzten eta Ogia legamiarekin asko puztu da, eta gainera askoz ere gogorragoa da eta ez dago hain barrutrik askoz ere bigunegoa da. Zaporea xigortua beste ogia bezala. Askoz elastikoa da gozoagoa du nahiz eta pixka bat xigortuta izan. eta dentsoagoa.

10. Onddoak, piluletan ere bai? 1.Zer dira antibiotikoak? Antibiotikoa (grezierako anti , 'kontra', eta bios , 'bizitza') Organismo kutsatzaileen hazkundea ezabatu edo eragozteko erabiltzen den edozein konposaketa kimiko da. Antibiotikoek aukerazko toxikotasuna daukate, hau da, bere ekintza toxikoa handiagoa da organismo erasotzaileentzat egoitza ematen dietenentzat baino. 2.Zer lotura dute onddoek eta antibiotikoek? Minbizia tratatzeko eta sistema inmunitarioa ahultzeko erabiltzen diren substantziak ekoizten dituzte biek. 3.Nork aurkitu zituen lehenengoz? Eta, nola? 1928an Alexander Fleming-ek. Penicillium notatum lizunetik atera zuen lehen antibiotikoa, bakterioek sortutako gaixotasun infekziosoak tratatzeko erabiltzen dena. 4.Ziur naiz behin baino gehiagotan entzun duzuela antibiotikoek ez dutela balio gaixotasun guztiekin sendatzeko, adibidez, gripea sendatzeko. Zergatik? Ostalari bati eraso egiten diotenean, haren zeluletan aldaketak eragiten dituzte, eta zelulak beren mesedetan lanean jartzen dituzte. Nolabait, zelulek ahaztu egiten dute berezko lana zein duten, eta birusen osagaiak ekoizten hasten dira. Ostalaritik ateratzen direnean, berriz, egoera bizigabe batera iragaten dira. Estalkiaren barruan geneak babestuta daude, eta denbora luzea eman dezakete horrela, hurrengo ostalariari eraso noiz egingo zain.

11. Perretxikoak Izenak: Boletus edulis , Amanita muscaria , Morchella esculenta , Cantherellus cibarius , Lycoperdon perlatum , Russula virescens , Craterellus cornucopioides , Clathrus ruber . Boletus edulis Jangarria da . Perretxiko hau basoetan aurkitu dezakezu, zuhaitz pinudietan. Morchella vulgaris Perretxiko hau jangarria eta oso preziatua da eta sikaturik gorde daiteke eta gero berriro hidrataturik jan . Rusula virescens Russula guztien artean jateko hoberena da. Cantharellus cibarius Oso ona da. Jangarri bikainakoa Zapore geza eta usain atsegina du . Amanita muscaria Bere dastamena, baita bere usaina ere, ez dira bereziki oso biziak. Egiazko presentatzen du gradu toxikoak gorputz guztian Clathrus ruber Jangarria da Hasieran, 5 cm-ko diametroko arrautz bat agertzen da. Behin garatuta arrautza apurtu eta kolore gorriko eginda onddo bat agertzen da. Basoetan, larretan eta deskonpozizioan dauden sustraien inguruan aurkitu daitezke Craterellus cornucopioides: Ez du jateko itxura onik baina jangarria da. Perretxiko hau berantiarra da,udazkenean ateratzen baita. Lycoperdon perlatun Gaztea denean, gleba zuria duen bitartean, jangarria da. Euskal Herriko astaputzik ezagunena da.

18. Clathrus Ruber Jangarria da Hasieran, 5 cm-ko diametroko arrautz bat agertzen da. Behin garatuta arrautza apurtu eta kolore gorriko eginda onddo bat agertzen da. Basoetan, larretan eta deskonpozizioan dauden sustraien inguruan aurkitu daitezke .