1. MAGAZINE VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING IN MEXICO
September 2011 POLDERS OM DE POPOCATEPETL Jaargang 48, nr 4
China, wandelen, vakantie, trouwen, bruiloft, GR-paden, Mexico
VAN DE REDACTIE
Eind augustus, de zomer is al weer zo’n beetje voorbij; in Nederland hebben ze daar weinig van gemerkt, heb ik
me laten vertellen, maar in Mexico heeft de zomer een andere betekenis. Hier in Mexico-stad brengen de re-
gens van de zomer een welkome verfrissing van de meihitte en na de eerste buien wortd de modder die er uit
de lucht valt weer gewoon water. Wat wel samenvalt is dat zowel in Nederland als in Mexico de kindertjes nu
weer naar school gaan en dat betekent dan dat opa en oma geen vacantie meer hebben. Vooral bij tweewer-
kende gezinnen moeten die dan weer regelmatig opdraven.
Ook de redactie van de PoPo draait weer op volle toeren en dankzij dat is het gelukt om dit home-comingsnum-
mer met succes af te ronden. Daarin hebben we behalve de gebruikelijke rubrieken, zoals de komende activitei-
ten (al dan niet cultureel), van de bestuurstafel en de wisten-jullie-datjes uit Nederland, een aantal interessante
bijdragen.
Zo hebben we een “ik ben ….” van Edwin Timmer, sinds half mei in ons midden als correspondent van de Tele-
graaf, en een stuk van Bernard Schut over hoogteziekte, waar hij nogal mee te kampen heeft als hij in Mexico
op bezoek is. In zijn stuk gaat het meer over Zuid-Amerika, waar het fenomeen nog bekender is dan hier. Verder
legt Jan-Albert Hootsen ons uit waarom wonen in Ciudad Nezahualcóyotl reuze meevalt. Jan-Albert is corre-
spondent van Trouw en maakt sinds kort deel uit van de PoPo-redactie .
Aanlsuitend op Ad ten Kate’s stukje in het aprilnummer over de crisis nu een artikel van Sweder van Wijnber-
gen, eerder gepubliceerd in Elsevier, waarin hij aanbevelingen doet over hoe je de Grieken aan moet pakken, en
dat is niet de manier waarop onze minister van financieën het doet. Ja, die Grieken hebben hebben de lev-
enswijsheid, indertijd gepredikt door Zorba (vertolkt door de acteur van mexicaanse afkomst Anthony Quinn)
wat al te serieus genomen, blijkt achteraf.
Tenslotte een stukje van Poul van Bremen Mulder over de regentijd, dit na zijn uitgebreide reeks over de Mixes,
en ook nog een verboden doordenkertje van Ad ten Kate, dat deze keer over bewustwording gaat. Alles bij
mekaar een aflevering waarvoor we ons als redactie niet hoeven te schamen. Dat doen we trouwens toch
nooit!
Ad, Jan-Albert en Yolanda
Jaargang 48, nr 4, SEPTEMBER 2011 1
3. INHOUDSOPGAVE
Van de redactie........................................................................................................................................................1
Inhoudsopgave........................................................................................................................................................3
Colofon....................................................................................................................................................................3
Komende activiteiten..............................................................................................................................................4
Van de bestuurstafel ...............................................................................................................................................4
door Henk W. Keizer..........................................................................................................................4
Ik ben edwin timmer...............................................................................................................................................6
Door Edwin Timmer..........................................................................................................................6
‘De grieken moeten niet gaan doen wat Jan Kees de Jager zegt’............................................................................9
door Sweder van Wijnbergen............................................................................................................9
Verboden doordenkertjes.....................................................................................................................................15
door Ad ten Kate.............................................................................................................................15
Nederlandse cultuur in Mexico..............................................................................................................................17
door Mary-Grace van Leeuwen.......................................................................................................17
Sometimes.............................................................................................................................................................18
door Bernard Schut.........................................................................................................................18
Wisten jullie . . . ?..................................................................................................................................................21
door Kees Burk................................................................................................................................21
de pauze in de regentijd........................................................................................................................................22
door Poul van Bremen Mulder........................................................................................................23
mannetje...............................................................................................................................................................24
door Eugenie van Stratum..............................................................................................................24
je bent gek als je in Nezahualcóyotl woont...........................................................................................................26
door Jan-Albert Hootsen.................................................................................................................26
Algemene informatie van de Nederlandse Vereniging in Mexico..........................................................................28
COLOFON
De PoPo is het officiële blad van de
Nederlandse Vereniging in Mexico
en verschijnt zes maal per jaar.
Abonnement
4, 3
4. Het ontvangen van een papieren versie van de PoPo is verbonden aan Advertenties
een betaald lidmaatschap van de Nederlandse Vereniging in Mexico. Advertenties kosten:
1 pagina: $2.500 per jaar
Redactie ½ pagina: $1.250 per jaar
Yolanda Carati ¼ pagina: $ 625 per jaar
Ad ten Kate Speurders : $ 100 per keer
Jan-Albert Hootsen
Ontwerp kaft
Kopij
Kopij is van harte welkom. Wij ontvangen artikelen, foto’s, tips, op-
roepjes, etc. graag per e-mail op adtenkate@hotmail.com.
De redactie behoudt zich het recht voor alle ingezonden kopij zonder
overleg te wijzigen, in te korten, niet te plaatsen, etc.
Oplage
120 stuks
KOMENDE ACTIVITEITEN
Woensdag 14 Koffieochtend
september De septemberkoffie van de Nederlandse Vereniging zal gehouden worden op woens-
dag 14 september bij Patricia Zonneveld. Haar adres is Sierra Amatepec 267, hoek
Monte Libano, in Lomas de Chapultepec. Jullie zijn vanaf 11 uur van harte welkom!
Voor meer informatie: www.nvmexico.com
Zaterdag 15 oktober De Nederlandse dag in Mexico
Een familiedag voor iedereen. Een hele dag vol met typisch Nederlandse cultuur en
een fantastische gelegenheid om je Mexicaanse vrienden en familie leden wat van Ne-
derland te laten zien en proeven. Voor meer informatie: http://nvmexico.com/nvdag
Voor de meest recente lijst met komende activiteiten, zie onze website, www.nvmexico.com.
VAN DE BESTUURSTAFEL
door Henk W. Keizer
Terwijl ik dit schrijf is het al weer 21 augustus en de doodsangsten en natuurlijk niet te vergeten van het
meesten van u zijn wederom terug van vakantie. In winkelen bij Albert Hein en je favoriete hagelslag en
Nederland was het een van de meest regenachtige pindakaas.
zomers sinds 1914, las ik ergens. Niettemin blijft het
toch heerlijk zo nu en dan even daar te zijn, je familie Terug in Mexico vallen je meteen de voordelen van
en vrienden te zien, te genieten van de wegen zon- het hier zijn op; fantastisch weer, 's middags een ver-
der topes, van het onbekommerde fietsen zonder frissende regenbui, autorijden zonder flitspalen, pri-
4 POPO, MAGAZINE VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING IN MEXICO
5. ma restaurants voor een fractie van de prijs en na-
tuurlijk vooral de veelheid van activiteiten van onze
Nederlandse Vereniging. Zo is er in september is al-
weer en Homecoming Party en als er genoeg animo
is dan organiseren we ook weer een Tennistoernooi.
Ook wil ik bij deze de nieuwe Ambassadeur Mevr.
Laetitia van den Assum van harte welkom heten in
ons midden.Zij heeft een indrukwekkende carriere
achter zich met plaatsingen o.a. in Thailand en
Kenya. Genoeg ervaring dus in "uitdagende" landen!
Waarschijnlijk kunnen we met haar kennis maken op
de Homecoming Party.
Helaas vertrekt er ook iemand uit het Bestuur en
wel Jan Bijl. Als directe link met de Ambassade heeft
Jan zich met verve van zijn taak gekweten en we
zullen hem node missen. Veel succes in Guatemala !
Voor de nieuw gearriveerde Medelanders, en dat zijn
er aardig wat, wil ik nog eens een opsomming geven
van aciviteiten binnen en buiten de Nederlandse
Vereniging: - maandelijkse borrelavonden - jeu de
boule en BBQdagen - Sinterklaasviering - tennistoer-
nooien - wandeltochten en bergbeklimmingen - het
Koninginne Gala – nieuwjaarsreceptie; tevens wordt
er wekelijks door leden gesquasht en is er een
sucesvol NL voetbalelftal - er wordt hardgelopen (op
hoogte) en er worden periodiek spannende Lunches
gehouden van de Dutch Business Club.
Kortom, er is dus weer meer dan genoeg te doen in
onze NL gemeenschap. $
4, 5
6. IK BEN EDWIN TIMMER
Door Edwin Timmer
Mijn eerste herinnering aan Mexico zijn oude auto’s. ik. Het mooie is waarschijnlijk dat iedereen een eigen
Roestige Amerikaanse sleeën over Baja California en verhaal heeft over waarom hij hier terecht is geko-
Insurgentes Sur in Mexico-stad. Rammelend, door- men.
hangend, gedeukt en aan elkaar gebonden. Alsof ze
zo uit een jaren ‘70 film kwamen aanrijden, maar in- Vijftien jaar geleden stond voor mij al vast dat ik te-
tussentijd wel twintig jaar buiten hadden gestaan. rugwilde. Ik was verkocht na vijf maanden Mexico.
Stomverbaasd was ik over deze stad als tijdmachine. Het werk dat ik Tjabel zag doen - reizen, reportages
Tegelijkertijd raakte ik op slag verliefd op de ronken- maken - dat wilde ik ook! Bovendien had ik op een
de en walmende F150 pick-ups vol groente, fruit en feestje een prachtige en bijzondere vrouw ontmoet:
hele families. Veronica. Zij studeerde nog. En ik moest terug om
mijn scriptie af te ma-
Dat was de herfst van ken. Na een jaar heen
1996. Ik kwam naar en weer reizen en mai-
Mexico voor mijn scrip- len (dat kon toen net)
tie Internationale Be- besloten we: zij zou
trekkingen van de UvA. Sinds 1998 hebben we
Ik zou naar Tabasco rei- in Den Haag gewoond.
zen voor een onderzoek Ik was, geboren en ge-
naar de oppositie van togen in Flevoland, net
Chontal-indianen tegen zo goed import als Ver-
oliereus Pemex. Maar onica. Maar de Hofstad
werd ons thuis. Eten bij
Dat ik me vanaf het be- de Haagsche Beek,
gin thuisvoelde had veel hardlopen door het
te maken met Tjabel Daling, toenmalig correspon- Westduinpark en voetbal op het Scheveningse
dent van Trouw. Eén van zijn artikelen was de aanlei- strand. Veronica had een eigen atelier op de Prin-
ding voor mijn scriptie. Toen ik hem vanuit Neder- segracht, en had ze dankzij de Koninklijke Academie
land belde, zei hij: ‘Heb je al woonruimte? Kom maar voor Beeldende Kunsten een reeks (buitenlandse)
hier!’ Zijn appartement in de Condesa, vlakbij metro
Chilpancingo, lag bezaaid met knipsels. ’s Morgens Mexico is jarenlang ons vakantieland geweest. Elke
vroeg kochten we kranten die we samen doornamen. anderhalf jaar vlogen we naar familie. Mexico-stad is
Hij op zoek naar nieuws, ik naar Pemex, Lopez Obra- altijd immens gebleven, maar ‘t wagenpark ver-
dor en Tabasco. Het was heerlijk, al was Tjabels kof- nieuwde snel. Of die auto’s nu op krediet worden ge-
Helemaal nieuw in Mexico ben ik dus niet. Maar pas kocht of niet, qua luchtkwaliteit scheelt het enorm
sinds half mei van dit jaar woon ik er echt. Dit keer vergeleken met die oude Amerikaanse bakken. En
van plan om, samen met mijn Mexicaanse vrouw en dan die telkens uitdijende files. Erger dan in Neder-
kind, jaren te blijven. Nadat Ad ten Kate me vroeg land! Op het Binnenhof botste ik regelmatig met mi-
om een ‘Ik ben…’ te schrijven, heb ik zitten dubben. nister Eurlings (Verkeer) over zijn kilometerheffing.
Want wat vertel je aan mensen die al jaren hier wo- Mijn hoofdredactie zag er niets in. Maar in Mexico-
nen? Velen van jullie kennen het land veel beter dan
7. stad dacht ik vaak: dat moesten ze hier eens invoe-
ren! In Nederland begrijpt overigens niet iedereen onze
stap. Naar Mexico oké, maar waarom uitgerekend
De mooiste plekjes die ik heb leren kennen zijn Saltil- nu? Met alle drugsgeweld. Het beeld over Mexico in
lo, Puerto Escondido en Mazatlán. Saltillo door de Nederland is nogal zwart-wit. Ach, compleet ongelijk
provinciale sfeer. En dankzij laarzenmakerij Victoria – hebben ze niet. Onze Mexicaanse familie in Monter-
als ik me de naam goed herinner – ergens in het cen- rey vertelde laatst zelf hoe sterk hun leven is veran-
trum. Achter het winkelgedeelte maakte de eigenaar derd. Tegenwoordig liever een carne asada in de
niet alleen alle laarzen zelf, hij bleek bovendien ach- achtertuin, dan ’s avonds laat over straat. En dat zeg-
teroom van Veronica. Iets dichterbij huis heeft het gen neven en nichten die vroeger gilden dat Mexico-
koloniale kerkje in Ocotepec, Morelos bijzondere be- stad onleefbaar was! Gelukkig genieten wij van onze
terugkeer naar Mexico-stad. De leu-
ke tenten in de Roma, uitstapjes
naar Parque Viveros of met onze
dochter op stap door de stad. Wat
ik heerlijk aan Mexico vind, in mijn
eerste drie maanden hier, is de
warmte bij familie, en het gemak
waarmee je mensen kunt intervie-
wen. In de Tweede Kamer is elke af-
spraak tot op de tien minuten ge-
pland. Hier nemen mensen tijd voor
een goed gesprek. Ideaal om dit
land opnieuw te ontdekken. Het
enige wat ik mis is een voetbalclub
of een veldje in de buurt van Del
Valle om een balletje te trappen.
Suggesties? edwintimmer@yahoo.-
com
tekenis voor ons. We zijn er getrouwd, deze zomer
tien jaar geleden.
Dat we nu eindelijk in Mexico wonen, voelt heerlijk.
Voor mijn vrouw was het tijd om weer in eigen land
te vertoeven. Zeker sinds we twee jaar geleden ons
dochtertje Inés kregen. Ik heb geen moment tegen-
gestribbeld, want ik doe eindelijk waar ik al die tijd
mijn zinnen op had gezet: een correspondentschap in
Mexico. Ik werk voor de Telegraaf, Elsevier, de Belgi-
sche krant De Tijd, agrarische media en ik schrijf een
column voor maandblad Kinderen over hoe het is om
met je kleine te emigreren. Kortom, geen tijd voor
verveling.
9. ‘DE GRIEKEN MOETEN NIET GAAN DOEN WAT JAN KEES DE
JAGER ZEGT’
door Sweder van Wijnbergen
Sweder van Wijnbergen was eind jaren tachtig lead Amerikaanse landen, waaronder Mexico. Ik was 36
economist bij de Wereldbank voor Mexico en was be- en had het economische programma onder mijn
trokken bij de onderhandelingen over de Mexicaanse vleugels. Daar hadden ze me in gekatapult. Ik mocht
schuldsaneing. Nu is hij hoogleraar economie aan de een paar rangen overslaan omdat ze iemand met
Universiteit van Amsterdam. In aansluiting op mijn academisch prestige zochten. Die Mexicanen waren
stukje in het aprilnummer “de crisis twee jaar later” eigenwijze apen, met doctorstitels van Amerikaanse
hierbij wat Sweder vindt van de aanpak van onze mi- topuniversiteiten als Yale, MIT en Harvard. Die keken
nister van financiën Kees de Jager van de Griekse neer op iedereen die zulke graden niet had. Maar ik
schuldencrisis. Dit stuk werd onlangs gepubliceerd in had ook op MIT gezeten. De vicepresident Latijns-
Elseviers Weekblad. Amerika haalde mij ergens uit de krochten van de
(Ad ten Kate) Wereldbank met de tekst: ik heb een andere eigen-
wijze aap nodig want daar luisteren ze naar. Dat
Ik heb alles wat er nu in Euro- werkte.
pa gebeurt, al eens meege-
maakt in Mexico. Griekenland Die Mexicanen waren top-
is nu wat Mexico begin jaren economen. Ze wisten hoe ze
tachtig was: een niet zo suc- Mexico erbovenop moesten
cesvol ontwikkelingsland, met krijgen. Als ik ’s avonds met
te veel overheid, te veel re- ze uit eten ging, kreeg ik te
gels, te veel corruptie, te veel horen: jullie moeten het ons
schuld. Zo’n land waarvan je makkelijker maken om de
zegt: waar moet je beginnen? harde hervormingen te ver-
Er klopt niks. Iemand moet kopen. Ze zeiden: als onze
met de stofkam door het hele president tegen zijn volk
land. Afzonderlijke maatrege- moet zeggen dat hij 50.000
len werken niet. ambtenaren moet ontslaan van de Wereldbank, het
IMF en Amerika, dan staan er binnen de kortste ke-
Vooral de vader van de huidige Griekse premier Ge- ren een miljoen Mexicanen te demonstreren. Als de
orge Papandreou heeft het land naar God geholpen. president zelf mag uitleggen dat het goed is om amb-
Dat was een socialist oude stijl. Cadeautjes aan de tenaren te ontslaan, dan heeft het plan een kans van
mensen geven en morgen zien hoe dat te betalen. slagen.
Die heeft tijdbommen rondgestrooid. Pensioen? Ja
joh, met 52. Als de armen het vragen, mag alles. Nu Jan Kees de Jager doet zijn best, maar hij mist erva-
blazen die bommen Griekenland op. Wat je ook doet ring. Neem bijvoorbeeld zijn eis dat de Grieken in een
met de schulden, dat moet veranderen. jaar 50 miljard euro van hun staatsbezit privatiseren.
Dat machogedoe werkt niet. Met afdwingen en on-
In Mexico had hetzelfde soort politici het land naar
der curatele stellen trap je die mensen op de ziel. Je
de afgrond gebracht. Ik was eind jaren tachtig hoof-
mag iedereen best boos maken, maar dan moet je er
deconoom bij de Wereldbank voor een aantal Latijns-
10. ook iets mee bereiken. Hiermee bereikt De Jager het aan het worden is. Zijn baas ontslaat hem. Die vent
tegenovergestelde: meer protest. Dat is niet handig. kan het allemaal niks schelen, die koopt op afbetaling
De Jager is zijn eigen mislukken aan het organiseren. een nieuwe keuken. En een nieuwe auto. De schul-
den lopen aan alle kanten over hem heen. Dan komt
Wij vonden in 1989 ook dat die Latijns-Amerikaanse er iemand van de schuldsanering, die zegt: we gaan
landen moesten privatiseren. We hebben zelfs de eerst jou op de rails krijgen. Dus: je moet van die fles
hele privatiseringsoperatie in Mexico begeleid vanuit af, je moet om half acht opstaan, we regelen een
de Wereldbank. Maar dat was vanuit een heel ande- baan. Die man moet je een reden geven om op te
re optiek. Je privatiseert omdat je een efficiëntere en staan. Als jij weet dat je de komende veertig jaar al-
kleinere staatssector wil hebben, niet omdat je bin- les wat je hebt, moet afdragen aan de bank, dat je
nen zoveel maanden zoveel miljard wil ophalen. Ga net genoeg hebt om in leven te blijven, dan zeg je
jij maar eens onderhandelen met iemand van wie je ook: bekijk het maar. Ik ga door met die fles. Een
weet dat-ie geld nodig heeft voor een bepaalde schuldsanering verlaagt de schulden tot wat die vent
deadline, anders gaat hij failliet. Dan wacht je tot het kan betalen en dan mag hij iets voor zichzelf houden.
uiterste moment en doe je een absurd laag bod.
Voor een land geldt hetzelf-
Daarbij: wie wil in de huidige de. Griekenland wordt geen
omstandigheden met de hui- enkel perspectief geboden.
dige onzekerheden wat dan Het land moet nu zo veel be-
ook doen in Griekenland? Ik lasting heffen dat niemand
hoorde collega-hoogleraar nieuwe activiteiten ontplooit.
Sylvester Eijffinger zeggen: de Uiteindelijk is iedereen slech-
Grieken hebben bezittingen ter af, ook de schuldeisers.
van 300 miljard euro, ze moe- Meer geld geven zoals Euro-
ten gewoon alles verkopen. pa net weer heeft besloten,
Die man leeft in een sprook- betekent alleen maar dat ze
jesland. Als het Griekse staats- meer schulden krijgen. Dat is
bezit binnen een jaar verkocht moet zijn, mogen ze uitstel van de problematiek. Het helpt de Grieken
blij zijn als ze het met gesloten beurzen kwijtraken. niet, het helpt de banken niet en het helpt onze be-
Dit moeten ze gewoon niet doen. Het is verbijsterend lastingbetalers niet. Je kunt beter een kleine claim
om te zien hoeveel lessen uit die schuldencrisis in La- hebben op een vette kip met veren, dan een grote
tijns-Amerika vergeten blijken. Europa doet alles ver- claim op een kale, uitgemergelde rotkip.
keerd. Ik heb best veel landen in crisis meegemaakt, De keuze is: gaan we massaal het schip in omdat de
maar zo’n collectief vertoon van incompetentie is Grieken straks in een wanordelijk bankroet terecht-
voor mij nieuw. komen of zorgen we voor een ordelijk bankroet? Krij-
gen we een deel van ons geld terug of krijgen we niks
Nederlandse belastingbetalers krijgen meer geld te- terug?
rug als er een ordentelijke herstructurering van de Het scenario van Geert Wilders – geen cent meer
Griekse schulden komt, zoals die er ook was voor La- naar Griekenland – is het scenario waarin de belas-
tijns-Amerikaanse landen eind jaren tachtig in het zo- tingbetaler het meest verliest. Griekenland dwingen
geheten Brady-plan. Een deel van de schulden moet uit de euro te stappen is de snelste weg naar een gi-
worden kwijtgescholden, niet uit solidariteit, maar gantische crisis. Er zijn economen die dat bepleiten
uit eigenbelang. Denk maar aan een schuldsanering omdat Griekenland dan concurrerend zou kunnen
van gewone mensen. Je hebt een vent die alcoholist worden door de drachme te devalueren. Maar de
11. drachme invoeren duurt zo een jaar. En de Grieken
weten dat die nieuwe munt veel minder waard De meeste Mexicaanse schulden zaten bij grote Ame-
wordt, dus brengen ze hun geld in de tussentijd mas- rikaanse banken. Die waren zwak omdat ze net grote
saal naar het buitenland. Dan vallen de banken om. verliezen hadden geleden op vastgoed in Texas. Ze
Bovendien blijft de Griekse schuld in euro’s staan. stonden er precies zo voor als de Franse en de Duitse
Die wordt in drachmes meer waard. De Latijns-Ame- banken nu. De Amerikaanse overheid had daar lak
rikaanse landen die zich uit hun crisis probeerden te aan. Als banken de verliezen niet aankonden,
devalueren, eindigden met hyperinflatie. Daar wordt moesten ze maar zorgen dat ze kapitaal verkregen.
een land niet concurrerend van. Mensen die zeggen dat Griekenland bij een gedeelte-
lijke kwijtschelding van zijn schulden niet meer zal
Hoe laat je Griekenland op een ordelijke manier hervormen, denken niet creatief genoeg. In elk her-
bankroet gaan? In Latijns-Amerika eisten het IMF en structureringsinstrument kun je clausules inbouwen
waarin je stelt: als dit niet gebeurt, komt de oude
de Wereldbank dat de banken zo’n 40 procent van
schuld weer terug. Mexico hervormde zijn economie
de schuld kwijtscholden. Als de banken daar niet en deed het uitstekend.
mee instemden, zou het IMF de landen zelf financie-
ren en zouden die landen niets afbetalen aan de ban- Wat er nu gebeurt, kost heel veel geld, maar lost
niets op. Steeds meer van de private leningen aan
ken.
Griekenland worden publiek bezit. De Europese Cen-
trale Bank, het Europees noodfonds en het IMF heb-
Ik heb bij die onderhandelingen met de schuldeisers
ben al meer dan de helft van de schuldenlast overge-
gezeten. Het waren er veel van over de hele wereld,
nomen. Europese belastingbetalers hebben zo voor
maar dat heronderhandelen ging prima. In ruil voor
meer dan 100 miljard schuld van Griekenland in han-
het kwijtschelden van schuld, kregen de banken
den.
nieuw schuldpapier dat deels was gegarandeerd door
de Amerikaanse overheid en de Wereldbank. Dat wa-
De banken lachen zich intussen suf. Die kunnen zon-
ren de inmiddels beroemd geworden Brady bonds ,
der verliezen uit die Griekse schulden weg. Wat we
eigenlijk doen, is gratis geld geven aan de West-Eu-
ropese banken. Ik ben ervan overtuigd dat er ban-
ken zijn die het afgelopen jaar gillend rijk zijn ge-
worden van die Griekse schulden. Die hebben op
de financiële markten schuldpapier gekocht tegen
kortingen van 30 tot 40 procent en vervolgens daar
de volle mep voor gekregen van de Europese Cen-
trale Bank, de ECB.
Ik begrijp wel waarom de ECB tegen schuldsane-
ring is. Die centrale bankiers hebben het afgelopen
jaar voor tientallen miljarden euro’s aan Grieks
schuldpapier op hun boeken gekregen en zitten nu
vernoemd naar de toenmalige Amerikaanse minister met die troep in hun maag. Als Griekenland zijn
van Financiën Nicholas Brady. Ook toen waren er schulden niet helemaal afbetaalt, zit de ECB met ver-
banken die de zaak probeerden te gijzelen. liezen.
12. stresstests en nieuw kapitaal in de banken. Het is
Er is één punt waarover ik het met Nout Wellink van niet alsof ik hier waarzegster Cassandra zit te spelen
De Nederlandsche Bank eens ben. De ECB moet on- en beweer dat de hele wereld gek is behalve ik. Ame-
geschonden uit een herstructurering komen. rika doet het wel goed. Die hebben in 2009 een
Europa moet niet de reputatie van de ECB verwoes- strenge stresstest op hun banken losgelaten en de
ten. Daarom moet dat schuldpapier weg bij de ECB. zwakke banken van nieuw kapitaal voorzien. De gro-
Gooi al die probleemleningen in dat Europese nood- te Amerikaanse banken zijn weer gezond.
fonds en ga dan de Griekse schulden saneren. Wel-
link heeft gelijk in zijn analyse dat de ECB te kwets- Portugal en Ierland komen niet onder vuur van de fi-
baar is, maar zijn oplossing is verkeerd. Want hij zegt: nanciële markten te liggen als Griekenland herstruc-
doe maar niks. De ministers van Financiën helpen tureert. Ik denk dat het omgekeerd is. Als iedereen
volgens mij de ECB niet omdat ze een beetje een he- ziet dat de zaak in Griekenland weer loopt, zal dat
kel hebben aan de ECB. Ze houden er niet van dat de Portugal, Ierland en Spanje stimuleren ook met een
ECB ze de hele tijd de les leest over begrotingsdisci- goed hervormingsprogramma te komen. Die landen
pline. Zij willen dat de ECB meelijdt in de ellende. zitten nu in een vicieuze cirkel. Financiële markten
vertrouwen ze niet, daarom betalen die landen een
Maar Wellink slaat door in de angstscenario’s die hij hoge rente en dat geeft de markten een reden die
schetst. Er zou een financiële tsunami op ons afko- landen niet te vertrouwen. Wat Europa nu demon-
men, vergelijkbaar met de crisis die uitbrak toen de streert, is dat het niet weet hoe daar doorheen te
Amerikaanse bank Lehman failliet ging. Die tsunami breken. Als Europa zo doorgaat, maakt het Spanje
vind ik kul. Dit is een veel ordentelijkere situatie dan ten onrechte ook kwetsbaar voor dit soort wantrou-
die rond Lehman. Ten eerste zijn de bedragen veel wen.
kleiner. Lehman had 350 miljard dollar aan kortlo-
pende derivaten openstaan bij grotendeels onbeken-
de tegenpartijen. Dat was een vulkaan. Een groot Daarom was ik tegen Christine Lagarde als nieuwe
deel van de Griekse schuld staat bij de ECB. We we- baas van het IMF. Zij is onderdeel van de foute oplos-
ten waar het is. Er staat nog zo’n 100 miljard bij ban- sing geweest. Een betere kandidaat was de Mexi-
ken in Frankrijk en Duitsland. Het is veel overzichtelij- caanse centrale bankier, Augustin Carstens. Hij is een
ker. De ECB wil niet dat banken moeten afschrijven topeconoom die dicht bij de Mexicaanse onderhan-
op Griekse schulden, want dan krijgen sommige ban- delingen heeft gezeten tijdens de schuldencrisis. Die
ken een gat in hun kapitaal en dan vallen ze om. Dit man weet precies wat er moet gebeuren.
is een denkfout. Dat gat is er al! Die leningen zijn al
weinig waard. Wellink en consorten houden vast aan Ik ben helemaal niet fatalistisch over het gebrek aan
een boekhoudfictie. Een boekhoudfictie maakt een concurrentiekracht van Zuid-Europese landen. Elk
bank niet rijker. En dan zegt de ECB wantrouwen on- land kan concurrerender worden. Het hele principe
der de banken te willen voorkomen. Dit is juist de van internationale handel is gebaseerd op relatief
manier waarop je niks meer vertrouwt. voordeel. Hoe inefficiënt een land ook is, het kan al-
tijd meedraaien in de handel. Duitsland kan nou een-
Europa heeft zich laten gijzelen door de banken. We maal niet alles produceren. Dus produceert het die
verzuimen al drie jaar de banken schoon te vegen goederen waar het de grootste voorsprong in heeft.
van slechte leningen. Banken die er niet goed voor-
staan, gaan extreme risico’s zoeken. Hoe eerder je in- De rest doen de Grieken. Dat er landen zijn met hoge
grijpt, hoe goedkoper. Dan heb je de handen vrij om en met lage arbeidsproductiviteit is op zich geen pro-
de schuldencrisis op te lossen. Dus nu strenge bleem. Het probleem is dat de Griekse lonen te hoog
13. zijn vergeleken met de productiviteit van arbeiders. leveren, gaat de rest zeggen: wij ook. Dan gaat de
Wat doe je daaraan? Loonmatiging. Dat hebben wij
hele deal rafelen. De Mexicanen belden ons, wij bel-
in de jaren tachtig gedaan, dat heeft Duitsland recent
gedaan. Mensen vergeten dat Duitsland aan het be- den Brady. Brady belde Bush. Bush belde de Franse
gin van de euro een kwakkelland was. Ze hebben de president François Mitterrand.
lonen gematigd en nu doet Duitsland het uitstekend.
Zo snel kan het gaan. De volgende dag kwamen de Fransen terug: ja hoor,
Wat ik in deze crisis mis, is iemand die de leiding op wij doen mee. Zulke leiders heb je nodig. Dit soort
zich neemt. Die was er bij die eerdere crises wel. De
problemen los je niet op door te vluchten in het bou-
oude George Bush nam tijdens de Mexicaanse crisis
wen van nieuwe Europese instituties, zoals ik vaak
de leiding, net als de toenmalige baas van het IMF,
Michel Camdessus. hoor bepleiten. Je hebt louter één persoon nodig die
lef heeft. Het is evident dat Angela Merkel deze lei-
der had moeten zijn. Maar Merkel is de weg kwijt.
Tijdens de onderhandelingen weigerden de Franse Politici worden geregeerd door de angst voor de ach-
banken bijvoorbeeld mee te werken. Dat is heel ris- terban. Dat noem ik politici met een kleine p. Die kij-
kant, want als die Fransen eruit komen zonder in te
14. ken eerst achterom: wat vindt het volk ervan? Veel
te vaak hoor ik zeggen: dat kun je politiek gezien niet
uitleggen. Neem de leiding en leg het uit.
15. VERBODEN DOORDENKERTJES
door Ad ten Kate
In dit nummer weer eens een doordenkertje, welis- maar door rechtschapen niet op winst beluste bedrij-
waar wat minder verboden dan anders, maar toch ven zijn gemaakt? Zouden er geen gemene multinati-
…… ’t Gaat over bewustwording, een uitdrukking die onals zijn, die net zo hard hongerloontjes blijven uit-
we, neem ik aan, aan Freud te danken hebben. Ze betalen en jongetjes laten zwoegen en die ondanks
kwam een halve eeuw geleden in de mode en is in- dat zo’n OK-certificatie weten te bemachtigen. Zo
middels niet meer weg te denken uit het hedendaag- moeilijk moet dat toch niet zijn. Dan betalen ze die
se vocabulair. Vooral vooruitstrevende politici vinden arme jongetjes nog wat minder en kopen met wat ze
dat dat moet, dat we ons bewust moeten worden uitsparen aan het OK-stempel.
van van alles en nog wat. Van de gevaren die ons en
ons nageslacht boven het hoofd hangen als we de Maar nee, volgens die vriend van me ben ik fout. De
natuurlijke hulpbronnen opsouperen, als we de ocea- multinationals van de Chiquita bananen zijn gemeen
nen vervuilen, als we teveel energie gebruiken, waar- en die OK-stempelaars zijn eerlijk. En de bananenre-
door we global warming veroorzaken, van de men- publieken, die overigens allang uit de tijd zijn, zijn de
senrechten, van de onrechtvaardigheid in de wereld, slachtoffers. Niet de corrupte bestuurders, die het
en ga zo maar door. Ze hebben helemaal gelijk. Na- onder één kaart spelen met de multinationals, maar
tuurlijk moeten we die zaken in de gaten houden, de onderdanen inclusief die minderjarige jongetjes.
maar het is wel lastig. Bovendien zijn de OK-bananen volstrekt organisch en
milieuvriendelijk gecultiveerd, daar is geen enkele
En dat terwijl ik nou juist graag dingen doe zonder er- twijfel over. Kortom, ik moet me bewust zijn van het
bij na ten denken. Als ik me bij het kopen van een ba- afkeurenswaardige van Chiquita, maar ik mag me er
naan moet gaan afvragen of die niet met kinderar- niet bewust van zijn dat OK wel eens wel eens niet zo
beid is voortgebracht, of door een van die gemene OK zou kunnen zijn als wordt aangenomen.
multinationals die uit puur winstbejag arme sloebers
uit bananenrepublieken uitbuiten, en dat nog wel Ik heb een hekel gekregen aan het woord bewust-
met een hongerloontje, dan koop ik geen bananen wording in de zeventiger jaren van wat nu alweer de
meer. En daar help ik niemand mee, die arme sloe- vorige eeuw is. Een andere vriend van me, die trou-
bers niet en die kindertjes niet. En zelfs als we alle- wens een tijdje met me had samengewerkt in Mexico
maal geen bananen meer zouden kopen van die ge- en voor zover ik weet ook lid is geweest van onze
mene multinationals, dan nog is het onwaarschijnlijk vereniging, werd terug in Nederland benoemd tot
dat die kindertjes opeens keurig naar school zouden voorzitter van de Commissie Bewustwording Ontwik-
gaan in een omgeving waar er helemaal geen scholen kelingssamenwerking. Nu zat ik in die tijd ook in die
zijn. Waar je je niet al van bewust kan zijn! hoek, maar heb toch altijd gevonden dat wie liever
naar Ajax-Feyenoord gaat dan dat dat hij z’n tijd be-
Nu heb ik een vriend, een kampioen bewustworder, steedt aan het overtuigen van z’n medemensen van
die daar altijd op hamert. Die zegt dat we OK-bana- de noodzaak om anderhalf procent van het Bruto Na-
nen moeten kopen. Die zijn weliswaar wat duurder, tionaal Product aan ontwikkelingshulp te verspillen,
maar in ieder geval niet voortgebracht met kinderar- daar het volste recht toe heeft. Die Commissie werd
beid en hongerloontjes. Dan draag je bij aan de goe- overigens niet veel later ontspoord. Ze waren begon-
de zaak. Daarbij vraag ik me wel af: hoe weet je dat, nen verzetsbewegingen in ontwikkelingslanden te
ben je er wel zo zeker van dat die OK-bananen alleen steunen met de centjes van de belasbelastingbeta-
16. lers en zagen dat als een essentiëel onderdeel van vangen en er nog wat mee doen. Daar heb ik de
ons ontwikkelingsbeleid. Dat kwam dus in strijd met moeite graag voor over. In Nederland maken we het
het buitenlands beleid. Groot gelijk, dacht ik toen, nog bonter. Daar hebben we vier bakken. Glas, pa-
dat krijg je van die bewustwording. pier, organisch en de rest. Ook daar doe ik graag aan
mee, maar als ik me een keer vergis laat ik het wel
Hier in Mexico doen ze er tegenwoordig ook aan. zitten.
Aan de bewustwording. Op een wat andere leest dan
in Nederland, maar ze
doen mee. Bijvoorbeeld
op de electriciteitsreke-
ning die ik iedere twee
maanden in de bus krijg.
Van de eerste schrik be-
komen word ik erop ge-
De CFE dus, die zich on-
danks de regelmatige
stroomuitval op de borst
slaat als een “compañía
de clase mundial”. Mooie
boel. Dat erbij vermelden
van de subsidie is voor de
bewustwording, wist
Joost me te vertellen. De
Wereldbank had het aan-
bevolen. Om de protes-
ten te sussen die er on-
getwijfeld zouden komen
bij de tariefsverhogingen die ze hadden voorgesteld. Toen we er in Nederland net aan begonnen, dat zal
Alsof we niet weten dat die kosten zo hoog zijn van- inmiddels wel een jaar of vijfentwintig geleden zijn,
wege alle “diablitos” waarmee degenen die liever ging het gerucht dat dat ze na het ophalen alles ge-
niet betalen hun lijnen aftappen. En ook door de woon weer bij elkaar kieperden. Maar zelfs dan, wis-
scheutige pensioenen die hun werknemers al op hun ten ze mij te verzekeren, was het goed voor de be-
vijftigste krijgen en die wel drie keer zo hoog zijn als wustwording. Nu doen we uit gewoonte, zonder erbij
het maximum van het IMSS en het ISSSTE. Nou ik ben na te denken. Wel zo gemakkelijk!
me ervan bewust.
De laatste tijd ligt de nadruk meer op het scheiden
van huisvuil. Organisch in één bak en niet-organisch
in de andere. Dat is zinvol, want als organisch afval
op de vuilnisbelt ligt te rotten, komt er methaangas
vrij en dat gaat dan de atmosfeer in. Dat schijnt niet
te mogen. Ozongat, global warming en noem maar
op. Als je die organische rotzooi nou bij mekaar
houdt, heb ik me laten vertellen, kan je dat gas op-
17. NEDERLANDSE CULTUUR IN MEXICO
door Mary-Grace van Leeuwen
Nijntje in Mexico
Deze zomer zal Nijntje (in het Spaans: Miffy) een bezoek brengen aan het museum van
Papalote Cuernavaca. Het museum nodigt u uit om het 56-jarig bestaan van Nijntje te vie-
ren. Maak kennis met de geboorte, de vriendjes en vriendinnetjes van Nijntje, de tekenin-
gen en de literatuur. Dick Bruna is de maker van Nijntje en ook schrijver en tekenaar van
vele andere kinderboeken die vertaald zijn in meer dan 40 talen. Zijn creatie ‘Nijntje’
wordt gezien als een van de bekendste uitingen van Nederlandse kunst in de wereld.
Waar: Papalote Cuernavaca, Vicente Guerrero 205, Col. Lomas de la Selva,
Cuernavaca, Morelos.
Wanneer: 22 juli t/m 23 oktober
Website: http://www.papalotecuernavaca.com/bienvenido.html
http://www.facebook.com/papalotecuernavaca
Foto-expositie over Nederland
Mexicaans fotografe Ada Raquel Mestas presenteert een foto-expositie over Nederland,
genaamd NEDERLANDS. De opening vindt plaats op 2 september om 19.00 in het Centro
Cultural Carranza en Lázaro Pavia S/N, Col. Jardín Balbuena.
18. SOMETIMES...
door Bernard Schut
In most cases rest will help but sometimes this may leek op een slaapmuts op zijn hoofd, die mij aspirines
have to be augmented by medical care and short voorschreef. Eerst in La Paz, zes dagen later, lukte
periods of oxygen treatment. Hospitals, clinics, and het om een echte dokter te laten komen die mij met
even ordinary institutions recognize the problem, are enkele injecties weer voldoende op de been kreeg
experienced at treating it, and will be glad to help. om de reis te kunnen vervolgen. Tot die tijd weigerde
In de meeste gevallen kan rust u van het probleem af mijn lichaam dienst, haperde mijn ademhaling, trok
helpen, maar soms is medische zorg noodzakelijk en mijn hart het met moeite.
moet u behandeld worden met zuurstof. Ziekenhui-
zen, klinieken en zelfs simpele instellingen herkennen Pas toen we in het Amazonegebied in Peru weer een
uw probleem, hebben ervaring in de behandeling van voor ons normalere hoogte bereikten, verdwenen
uw klachten en zijn blij u te kunnen helpen. (uit een mijn problemen als sneeuw voor de zon. Die daar na-
gids voor Zuid-Amerika) tuurlijk ook overvloedig scheen. Hoog in de Andes
vriest het ’s nachts dat het kraakt.
San Pedro de Atacama ligt in het noorden van Chili
op 2436 meter hoogte en de Laguna Colorada op Terug in Nederland na dit spannende en toch ook
4400 meter in Bolivia. Wij overbrugden die afstand in niet geheel ongevaarlijke avontuur, raadpleegde ik
een dag. Te laat hoorde en leerde ik dat dát sollicite- uiteraard een dokter. En zo kwam ik bij dokter X te-
ren is naar moeilijkheden, vragen om de beruchte recht. Hij onderzocht mij grondig en stelde een ver-
hoogteziekte. Bij mij sloeg die ziekte genadeloos toe. hoogde bloeddruk vast. ‘Terugkomen voor controle
Hoog in de Andes zijn er helaas geen gespecialiseer- na een half jaar.’
Weer een jaar later, bij de tweede
controlebeurt, deelde hij mij mee
-het gesprek vond al lopende plaats
op de gang, naar aanleiding van een
echocardiogram, de spreekkamer
was bezet- dat ik een lekkende hart-
klep had en dat deze sinds het eerste
onderzoek harder was gaan lekken. Ik
schrok hevig. Lekkende hartklep. Dat
was nieuw. En welke consequenties
dat had, dat wist ik al helemaal niet.
Maar dokter X had weinig tijd. We
maakten een volgende afspraak. ‘En
als dat nodig is’, voegde hij er losjes
aan toe, ‘nou dan zetten we er toch
een andere `hartklep in.’
de ziekenhuizen of klinieken. Ik herinner mij dat er
onderweg, laat in de avond -was het in Uyuni, in Po-
tosi?- een paljas aan mijn bed kwam met iets wat
19. rechtstreeks aan dokter X een brief met het
verzoek om een verslag aan de huisarts te
sturen. Geen reactie. Dít kon natuurlijk niet.
Daarom schreef ik de directie van het betref-
fende ziekenhuis, met het verzoek om op te
treden. Ook nu hoorde ik niets. Ik schreef de
directie nogmaals. En nu kreeg ik antwoord.
Ik besloot om dit verder met mijn huisarts te bespre- En dat loog er niet om. Na mijn eerste brief aan de
ken en niet met een cardioloog die geen tijd had al directie was dokter X bij de directie ontboden en had
lopend door de gang. Ik maakte een afspraak. Maar te horen gekregen dat zijn optreden in deze niet “in
mijn huisarts kon mij niet helpen voordat hij een ver- overeenstemming was met de kwaliteitseisen die
slag van de specialist had gekregen. In de vooraf- aan een specialist van ons ziekenhuis gesteld mogen
gaande anderhalf jaar bleek nooit enig verslag ge- worden” en “we spraken af dat … zich bij u schrifte-
stuurd, wat wel gebruikelijk was. Ik belde dus met de lijk zou verontschuldigen.”
secretaresse van dokter X. Ze beloofde voor een ver- Ik héb mijn excuusbrief gekregen. Een excuus stond
slag te zorgen. Dat kwam niet. Ik belde opnieuw met er niet in. En mijn huisarts kreeg uiteindelijk het ver-
zijn secretaresse. Ze zou het opnieuw aan hem vra- slag. Hij liet het me lezen. De laatste zin van het ver-
gen. Het verslag kwam niet. Ik schreef vervolgens
21. WISTEN JULLIE . . . ?
door Kees Burk
...dat Dick Bruna een selectie van zijn werk in langdurig bruikleen heeft gegeven aan het Rijksmuseum. Daarmee
hangt NIJNTJE (Pluis) nu naast Rembrandt en Degas. De boekjes over Nijntje zijn in vele talen vertaald waarbij
haar naam vaak werd veranderd in Miffy. Vanzelfsprekend is de inmiddels 83 jarige Dick erg blij met deze artis-
tieke erkenning.
...dat op 23 juni j.l. een eind is gekomen aan het spraakmakende proces tegen Geert Wilders, dat op 4 novem-
ber 2010 van start ging. Hij werd beschuldigd van haatzaaiende en discriminerende uitspraken tegen de islam
en aangeklaagd door een aantal organisaties zoals Nederland Bekent Kleur, Landelijk Beraad Marokkanen, Turk-
se Arbeidersvereniging e.a. Van meet af aan had het Openbaar Ministerie al tot vrijspraak geconcludeerd. Wil-
ders werd op alle punten vrijgesproken. Er is geen hoger beroep aangevraagd.
...dat de universiteit van Wageningen een onderzoek is gestart om meer inzicht te krijgen in de hoeveelheid in-
secten die er in het verkeer omkomen. Daarbij is de hulp ingeroepen van automobilisten die wordt gevraagd om
na een rit het aantal dode insecten te tellen, dat op het nummerbord is geplet. Daarbij moeten zij ook het type
auto en de gereden kilometers opgeven. De eerste tellingen geven weer, dat er per elke tien gereden kilome-
ters gemiddeld 2 insecten hun einde vinden op de nummerplaat. De grootste dichtheid omgekomen insecten
werd gemeten in Zeeland, Groningen en Friesland.
...dat de bebouwing van Nederland gestaag toeneemt. Tussen 2006 en 2008 is de woningbouw en industriële
bouw toegenomen met een oppervlak ter grootte van de gemeente Maastricht. De toename was het grootst in
Zuid Holland. Vooral in Rotterdam met, 300 hectare en Den Haag met 80 hectare, kwamen er veel bouwwerken
bij.
...dat op 17 juli jl. de bekende John Kraaykamp Sr. is overleden. Hiermee is Nederland een veelzijdig acteur en
komiek armer. Hij was natuurlijk een groot komiek en een bekende verschijning op de tv. Samen met Rijk de
Gooyer vormde hij jarenlang een duo met talloze tv-optredens. Daarnaast speelde hij in de film "De Aanslag" en
vertolkte de rol vang King Lear. John is 86 jaar geworden.
...dat de in 1959 opgeleverde 294 hoge zendmast in Hoogersmilde, die werd gebruikt voor de transmissie van
televisie- en radiosignalen op 15 juli jl. is ingestort. Door een brand in de bovenste verdieping van het betonnen
onderste deel, werd de stalen voet dermate verhit, dat de complete stalen bovenbouw naar beneden kwam. Nu
staat allen nog het 82 meter hoge betonnen deel overeind.
...dat enige beroering is ontstaan bij het bekend worden dat een veroordeelde in de TBS kliniek Oldenkotte uit
Rekken in de gelegenheid is gesteld om met zijn vriendin seks te hebben in een ter beschikking gegeven "logeer-
kamer". De man werd in 2008 wegens serieverkrachting veroordeeld tot 4 jaar en TBS. De relatie die de man
heeft met een medewerkster uit een vorige kliniek, zou heilzaam zijn voor de man. De man is nl hyperseksueel,
zo melde TC Tubantia.
22. ...dat er in het nieuwe Maasstad ziekenhuis in Rotterdam een multiresistente klebsiellabacterie voor een ernsti-
ge besmetting heeft gezorgd. Volgens de laatste berichten zijn er 89 mensen besmet en zijn er 28 personen aan
de besmetting overleden. Het ziekenhuis heeft een aantal verwijten over zich heen moeten laten gaan. O.a. zou
het RIVM te laat zijn geïnformeerd. De directeur, Paul Smits heeft zijn ontslag genomen, maar kreeg toch nog
een gouden handdruk, groot 236.000 euro mee. De Tweede Kamer meent, dat hij deze moet teruggeven.
...dat op 23 juli jl. in haar woning in Amsterdam de bekende actrice en comédienne Ina van Faassen is overle-
den. Zij werd vooral bekend door haar optreden samen met Wim Sonneveld. Zij was getrouwd met de vorig jaar
overleden Ton van Duinhoven.
...dat bij de Internationale Wiskunde Olympiade 2011, in Juli gehouden in Amsterdam, het zeskoppige team van
Nederland de beste prestatie heeft geleverd sinds 25 jaar. Zij behaalden op de 28e plaats bij 101 deelnemende
landen. De top drie werd gevormd door China, VS en Singapore.
...dat Johnny Hoes, schrijver en vertolker van het levenslied, op 23 juli jl is overleden. Wie kent niet zijn plaat
"Och was ik maar bij moeder thuis gebleven...". Daarnaast zette hij menig artiest op de rails, waarbij vooral "De
Zangeres Zonder Naam" niet ongenoemd mag blijven.
De "Koning van de Smartlap" is 94 jaar oud geworden.
$
Willy de Winter
Officieel tolk- vertaler bij diverse Mexicaanse instanties en als
zodanig erkend door praktisch alle ambassades van Amerika en Europa
Nederlands (Vlaams) - Frans - Duits - Engels - Spaans -
Italiaans - Portugees en andere talen.
Avenida Horacio 528 (404), Colonia Polanco, 11570, Mexico D.F.
Tel.: 5545 5764 / 5254 7446, Fax: 5531 0348
DE PAUZE IN DE REGENTIJD
23. door Poul van Bremen Mulder
De regentijd begint altijd fors in Oaxaca. Soms eind maart al, meestal is het april dat Tlaloc zijn werk begint.
Een forse regenbui met Luz en Sonido, de volledige show, die het begin van de regentijd aankondigt. Soms is
het geen gewone kletterbui maar een bombardement van hagel ter grootte van duiveneieren.
Ongeveer een week later een volgende bui totdat de regelmaat gesetteld is. Het betekent ook dat we 's mor-
gens van de zon mogen blijven genieten en dan zo tot vijf zes uur de regen mogen verwachten. Het lijkt com-
putergestuurd, zo regelmatig is het.
En dan ineens is er een pauze in de regentijd, en ook dat lijkt georganiseerd omdat er in die pauze de Gue-
laGuetza wordt gevierd, de derde week van juli. Van heinde en ver en vanuit alle delen van onze wereldbol
komen bezoekers om deze vier evenementen mee te maken. De GuelaGuetza. Het grootste dansfeest van het
westelijk deel van onze aardbol, de kleurrijkste happening op Aarde met een enorme variëteit aan muziek die
zijn weerga niet kent en allemaal volledig folkloristies.
De twee maandagen in juli dat de kleine plaatsjes van de acht regio’s van Oaxaca de Stad mogen domineren. Er
zijn niet alleen dansen maar ook ceremonies, zoals een huwelijksceremonie of hoe het er toegaat bij een May-
ordomia. De Guelaguetza wordt op de eerste maandag geopend door de Centotl, de pas gekozen Prinses van
de Mais die even haar rondje loopt en dan naast de Goeverneur gaat zitten. Ik ga hier niet vertellen wat er
allemaal te zien valt en waar de dansers vandaan komen. Ga dit Feest zelf meemaken, neem foto's en geniet ...
Niet ieder jaar lukt het de autoriteiten om Tlaloc zo ver te krijgen dat hij een pauze maakt in zijn Regentijd.
Enkele jaren geleden vierde een vriendin van me de GuelaGuetza, in de met bakken uit het hemelrijk komende
regen en werd nat tot op haar onderste onderbroekje, maar ze bleef kijken en er bleef gedanst worden!
Oaxaca is arm en het GuelaGuetzafeest wordt aangegrepen voor allerlei andere aktiviteiten die de Stad gezellig
maken en een variëteit biedt die aantrekkelijk is en waarvan genoten kan worden. De Stad is gezellig druk en
overal kan gegeten worden en het eten is goed. Er wordt handcraft te koop aangeboden, meestal kleurrijk en in
ieder geval origineel. De hotels zijn vol en 's avonds flaneert men in de loopstraat El Andador Turistico die van
de Santo Domingo Kerk naar het Zocalo gaat.
Het mooie is dat iedereen tevreden is: de bezoekers, de hoteleigenaars en hun personeel, de verkopers die
overal in de stad hun koopwaar opruimen, tot de schoenpoetsers toe die goede zaken doen.
Dan gaat de Regentijd weer verder tot oktober met soms een uitschieter naar november en daarna wordt alles
weer bruin en geel tot de volgende regentijd.
24. MANNETJE
door Eugenie van Stratum
Drie en een half jaar geleden ging mijn mannetje had met zijn buurman op de camping gestaan, Max
voor het eerst naar school. In Mexico City. Ik vergeet was in Portugal geweest waar hij last had van de
de angst in zijn grote bruine ogen nooit meer. Hij muggen, Lucy moest heel lang in de auto tijdens safa-
klampte zich vast aan mijn been. Ik klampte mij vast ri en vond dat wel balen, Juf Riëtte zelf was gaan
aan de mand met Delftsblauwe klompjes gevuld met kamperen in Kroatië. Ze zat er nog helemaal in en
Haagse hopjes. Die mand hielp. De kinderen bekeken bleef maar vertellen. De kinderen keken onrustig in
Caesar direct met andere ogen. De moeders mij. het rond. Caesars blik staarde naar één vast punt. De
plek waar ik zat.
Drie en een halve dag geleden ging mijn mannetje
voor het eerst naar school. In Leiden. Ik vergeet het Op dat moment snerpte een beltoon door het lo-
zweet in zijn kleine handje nooit meer. Dat klampte kaal. Jeetje, hebben kinderen uit groep vier hier al
zich vast aan dat van mij. Ik klampte mij met mijn an- een mobiele? dacht ik nog. Het geluid hield aan. En
dere had vast aan het tasje met handgemaakte Mexi- kwam uit de zak van mijn trainingspak. Beschaamd
caanse armbandjes. Roze en turkooizen voor de zette ik hem snel af. Het was el señor, vast om te vra-
meisjes, met hartjes en belletjes eraan, stoere leren gen hoe het was gegaan. Caesar schudde zijn hoofd.
voor de jongetjes. Dat tasje hielp. De kinderen beke- ‘Ttss’, kwam er uit zijn mond.
ken Caesar direct met andere ogen. De moeders mij.
Toen juf Riëtte de klas alle ins & outs van kamperen
Ik heb het altijd zwaar op dit soort dagen. Het kwar- in Kroatië had voorgespiegeld, werd het tijd om de
tiertje dat ik als moeder van het nieuwe mannetje in aandacht naar het nieuwe mannetje te verleggen.
het lokaal mag blijven put mij compleet uit. In Mexi- ‘Want jij komt van ver, he? Zeg maar eens waar je
co was Caesar pas drie. Hij huilde. Zijn lijfje schokte vandaan komt.’ ‘Mexico,’ antwoordde Caesar zacht-
zacht op mijn schoot. Miss Kristina moest hem uitein- jes. ‘En jij hebt ook wat voor ons meegebracht,
delijk zo liefdevol mogelijk uit mijn armen peuteren. toch?’ ‘Ja,’ klonk het met net zo weinig volume. ‘Wie
Twintig paar donkere ogen staarden hem nieuwsgie- wil Caesar helpen met uitdelen?’ vroeg juf Riëtte aan
rig aan. Eén paar donkere ogen staarde mij smekend de klas. Er gingen zes vingers omhoog. Op een klas
aan. Ik liep verscheurd het lokaal uit. van zeventwintig kinderen vond ik dat een magere
score. ‘Caesar, kies jij maar iemand uit die jou mag
Dit keer trok ik een trainingspak aan. Niet dat dat di- helpen.’
rect een leuke indruk maakt als nieuwe moeder,
maar ik wilde mezelf met nonchalance omhullen. Zo- Mijn mannetje schoof uit zijn bankje. Voetje voor
dat de binnenkant er misschien zelf ook in kon gaan voetje liep hij naar het midden van het lokaal. Ik had
geloven. Even Caesar naar zijn nieuwe school bren- zicht op zijn ruggetje. Dat voor mijn ogen nog smaller
gen en dan meteen naar mijn nieuwe school gaan. werd dan het altijd is geweest. Krommer ook. Zijn
De sportschool welteverstaan. Alle beklemmende handjes friemelden met zijn mouwen en met elkaar.
energie rond mijn hartstreek eruit Zumba-en bijvoor- Hij schuifelde als een mannetje van negentig een
beeld. stukje verder. Zonder iemand te kiezen. Er steeg ge-
roezemoes op in het lokaal. Mijn hart sloeg drie keer
Zo ver kwam het niet. Ik mocht van juf Riëtte in het over. Ik werd opeens zo bang dat hij daar ter plekke
lokaal blijven en het ochtenduurtje ‘meepakken’. Guy in zou storten. ‘Kies maar iemand, lieverd,’ klonk
25. mijn stem. Eindelijk kwam hij in beweging. Hij liep zijn smoeltje. ‘Het was heel leuk,’ vertelde hij blij. Al
recht naar Thom toe. Samen kwamen ze de arm- pratend liepen we samen naar huis. ‘Wat gebeurde
bandjes bij mij ophalen. Toen ik het lokaal verliet, er nou, toen je dat kindje mocht uitkiezen, waarom
bleef Caesar gewoon aan zijn tafeltje zitten. Hij duurde dat zo lang?’ ‘Nou, omdat ik ze nog niet ken,
zwaaide relaxt. Van opwinding rende ik op een draf en niet weet wie leuk is. Dus ik moest lang pensaren
de gracht af richting huis. Mijn eigen nieuwe school (denken) en goed kijken. En toen koos ik Thom.’
liet ik links liggen. ‘Trouwens,’ voegde hij er aan toe, ‘wat dom dat je
telefoon gingt in de klas, wat dom!’ Hij rende met
’s Middags kwam ik het mannetje weer halen. Hij rechte rug een stukje voor mij uit.
kwam de school uitgerend met een brede grijns op
Mijn mannetje. Mijn gróte mannetje.
26. JE BENT GEK ALS JE IN NEZAHUALCÓYOTL WOONT
door Jan-Albert Hootsen
Iedere vrijdag organiseren de buitenlandse corres- hebben. De gemeente in Estado de México is een
pondenten in Mexico een informele borrel in La Con- oncontroleerbare groeikern, die in veertig jaar tijd
desa. Leuk en gezellig natuurlijk, maar toen ik een van een handjevol krotwoningen naar een betonnen
jaar geleden voor het eerst kwam buurten was het jungle van bijna twee miljoen inwoners is gegroeid.
ook een beetje ongemakkelijk. Want van nieuwe col- In de 19e eeuw was het gebied waar nu Neza ligt nog
lega’s wil iedereen natuurlijk altijd graag weten wie het Meer van Texcoco, en het grootste deel van de
ze zijn, wat ze doen en waar ze wonen. Tot dan toe vorige eeuw was het een zompig moeras. Tot Mexico
was het antwoord op die laatste vraag bij nieuwe Stad uit zijn voegen begon te barstten en duizenden
collega’s eigenlijk altijd La Condesa, La del Valle, Mexicanen huisjes begonnen te bouwen in Neza. In
Polanco of La Roma. Tot ik aan de beurt was. 1963 besloot de federale regering het gebied, toen
nog weinig meer dan een sloppenwijk, de status van
Want ik woon niet in La Roma, La Condesa of municipio te geven.
Polanco. Ik woon zelfs niet in Coyoacán, Tlalpan of
Xochimilco. Ik woon in Ciudad Nezahualcóyotl. Anno 2011 is Neza een eindeloze zee van dicht op el-
kaar gebouwde huizen, winkels en kleine fabriekjes.
Toen ik dat zei, keek mijn collega Bill Booth van de Bezienswaardigheden zijn er niet. De huizen zien er
Washington Post me glazig aan. “Neza…? Zei je nou niet uit, de wegen zijn smal en vol verkeer. Maar
dat je in Neza woont??” Ook Dudly Althaus van de Neza staat vooral bekend als een stad met veel crimi-
Houston Chronicle was stomverbaasd: “Neza? Of all naliteit die sterk wordt geassocieerd met de drugs-
places? Hoe kom je erop…” En David Agren van USA handel en jeugdbendes. Ieder jaar weer overstroomt
Today zei alleen maar “Wow.” een deel van de stad door de gebrekkige afwatering
van de Río de los Remedios, een zwaar vervuild ri-
Ciudad Nezahualcóyotl, genoemd naar de pre- viertje omringd door woonwijken.
Columbiaanse dichter-koning van Texcoco, is een van
die stukken van de hoofdstedelijke área Om al die redenen wordt Neza eigenlijk beschouwd
metropolitana waar buitenlanders niets te zoeken als een no go area voor buitenlanders. Die zijn er dan
ook op een hand te tellen. De enige andere buiten-
landers die ik hier in twee jaar heb gezien zijn een
viertal Cubanen, en die trekken al net zoveel bekijks
als ik. El guëro en los negritos, zo worden we
genoemd door de buurtbewoners.
Hoe komt een buitenlander in Neza terecht? In mijn
geval via mijn vriendin Adriana. Ik ontmoette haar
twee jaar geleden. Toen ik eind 2008 besloot om
mijn geluk te beproeven als correspondent in Mexi-
co, woonde ik eerst drie maanden in Colonia Es-
candón, vlakbij La Condesa. Dat was een tijdelijke op-
lossing. Toen ik vertrok, stelde Adriana me voor bij
27. haar en haar familie in te trekken. Haar ouderlijk huis van Mexico Stad en de kwaliteit van leven is eigenlijk
bestaat eigenlijk uit twee aan elkaar gebouwde wo- vrij doorsnee. Niets aan de hand. Enige nadeel is de
ningen, waardoor er veel ruimte was. Ik betrok het grote afstand tot het centrum van Mexico Stad, maar
onbewoonde deel van het huis en sindsdien woon ik dat neem ik graag voor lief, aangezien de hele familie
daar. Met veel plezier ook, moet ik zeggen. van Adriana op een steenworp afstand van ons
woont, waardoor er altijd wel iets te doen is.
Maar buitenlanders die ik hier ken en de meeste
Mexicanen begrijpen het niet. “Je bent gek dat je Wel is er weinig cultuur en de dynamiek en beweging
daar gaat wonen?” of “Niemand gaat vrijwillig daar van hartje Mexico Stad ontbreekt. Dat is jammer.
wonen!” en variaties op dat thema zijn de opmerkin- Maar daar staat dan weer tegenover dat Neza veel
gen die ik bijna dagelijks te horen krijg. Ik vind het ei- meer een doorsnee Mexicaanse gemeenschap is dan
genlijk wel grappig, omdat ik zelf ooit zo dacht en de chique wijken als Polanco, Santa Fe of San Ángel. Ik
vooroordelen deels onterecht blijken te zijn. Ook ik heb er vrienden en mijn schoonfamilie om me heen,
dacht, toen ik voor het eerst in Mexico Stad was, dat beweeg me er gemakkelijk en krijg er bovendien veel
je uit Neza weg moet blijven. verhalen mee die voor mij als journalist interessanter
zijn dan wat ik in de drie maanden in Escandón mee-
Neza bestaat eigenlijk uit twee delen. Het grootste kreeg.
deel ligt tegen de delegación Iztapalapa aangeplakt,
en daar gebeuren inderdaad regelmatig nare dingen. “Je bent knettergek als je in Neza gaat wonen.” Het is
Schietpartijen zijn er bijna dagelijkse praktijk. Maar inderdaad geen voor de hand liggende keuze, maar ik
de andere helft, waar ik woon, is een heel ander ver- vind het altijd prettig als bepaalde vooroordelen ei-
haal. Dat deel, Aragón, ligt in de buurt van de lucht- genlijk wel mee blijken te vallen. Neza valt reuze
haven en is eigenlijk vooral een enorme buitenwijk. mee. Het is misschien niet de mooist plek van Mexi-
Het is er niet gevaarlijker dan in de meeste wijken co, maar ik ga er voorlopig nog niet weg!
Marijke J. Larenas-Linnemann
Drs. Spaanse taal en letterkunde
Lerares M.O. Spaans
Beëdigd tolk-vertaler
Privé- en groepslessen Spaans, Engels, en Nederlands
Vertaalwerk Spaans, Portugees, Engels, Frans, Duits en Nederlands
Clases privadas y en grupo de Español, Inglés y Holandés
Traducciones Español, Portugués, Inglés, Francés, Alemán y Holandés
TEL./FAX: (5) 675 44 04
28. ALGEMENE INFORMATIE VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING IN
MEXICO
Bestuur Nederlandse Vereniging in Mexico
Ere-Voorzitter Harer Majesteits Ambassadeur drs. Cora Minderhoud
Voorzitter (interm) Henk W. Keizer 5846 1586 hwkintlmex@iserve.net.mx
Vice Voorzitter Machteld Caminada 5520 2707 bartmachteld@gmail.com
Secretaris Hans van den Bongard 5543 3314 hansbongard@yahoo.com
Penningmeester Willy van Iersel enolavie@hotmail.com
Leden Christina Keizer 5846 1586 hwkintlmex@iserve.net.mx
Roel van Halen 5291 6131 vanhalen@mexis.com
Janneke de Geus 5254 4013 jdegeus@nesomexico.org
Roeland Delfgauw 3094 2440 mexrolo@hotmail.com
Walter Elderink 1106 3657 welderink@gmail.com
Ledenadministratie en website Eric van Nuland 5662 1033 ericddd@prodigy.net.mx
PoPo Ad ten Kate 5559 0143 adtenkate@hotmail.com
Vertegenwoordiger NL ambassade Jan Bijl 5520 3189 jan.bijl@live.nl
Lidmaatschap
Het lidmaatschap bedraagt 500 pesos per familie per kalenderjaar. Leden kunnen deelnemen aan alle activitei-
ten die georganiseerd worden door de vereniging en ontvangen tweemaandelijks het verenigingsblad de PoPo.
Aanmelding nieuwe leden
Na betaling van het lidmaatschap
een kopie van het stortingsbe- DÉSIRÉE LARENAS LINNEMANN
wijs, naam, adres, telefoonnum- Alergologe en kinderarts
mer en een e-mail adres sturen (kinderen en volwassenen)
naar enolavie@hotmail.com.
HOSPITAL MÉDICA SUR
Betalen lidmaatschap
Puente de Piedra n° 150
Bedrag van 500 pesos storten op
Col. Toriello Guerra - Del. Tlalpan
rekeningnummer 12.90.66 bij Ba-
14050 Mexico D.F.
namex sucursal 4271 ten name
Torre 2, consultorio 602
van Wilhelmus van Iersel. Voor
tel/fax: (52-55) 5171-2248, 5606-6222 ext.4372
elektronische storting is de CLA-
Celular: (52 of 044)-55-8509.5950
BE: 002180427101290663. Kopie
www.dra-desiree-larenas.medem.com
stortingsbewijs met vermelding
van naam sturen naar Willy van Officieel bedrijfsarts van de Nederlandse Ambassade
Iersel. Opleiding: Rijksuniversiteit Utrecht.
Instituto Nacional de Pediatría, México
Website www.nvmexico.com