“Om een zorginformatiesysteem echt toegevoegde waarde te laten leveren, moet interoperabiliteit hét centrale onderdeel zijn”, aldus Joe DeSantis.

1. Interoperabiliteit:
centraal onderdeel van
het IT-platform

2. 2
“Om een zorginformatiesysteem echt toegevoegde waarde te laten leveren, moet interoperabiliteit hét centrale onderdeel zijn”, aldus Joe
DeSantis. Tijdens de drukbezochte HIMSS15-conferentie in Chicago lichtte hij in een interessant interview het belang van interoperabiliteit toe.
Begin 2015 deed u op The Health Care Blog de uitspraak: ‘Gegevensuitwisseling is dood. Lang leve de gegevensuitwisseling.’ Wat
bedoelde u daar precies mee?
In 2014 werd er geklaagd dat in de zorgsector échte gegevensuitwisseling nog onvoldoende van de grond was gekomen. Maar daarmee is de
noodzaak om gegevens uit patiëntendossiers uit te kunnen wisselen nog niet weg! Integendeel, de noodzaak wordt alleen maar groter. En er
komen steeds meer voorbeeld-cases waarin het delen van informatie wél werkt, en daarmee de zorg aan het veranderen is.
Een veelbesproken thema vorig jaar was de gebrekkige interoperabiliteit van zorginformatiesystemen. Bent u het daarmee eens?
Absoluut niet. Het gaat hier om de definiëring van het probleem: wanneer mensen interoperabiliteit als eigenschap van de Elektronische-
Patiënten-Dossier-software verwachten, dan zullen er inderdaad altijd wel klagers zijn omdat dit niet bij elke EPD-software even goed werkt. Maar
als je een interoperabiliteits-platform als het centrum van je IT-infrastructuur beschouwt, dan is het resultaat heel anders: dan zullen EPD-
leveranciers zich geen zorgen hoeven te maken over het kunnen communiceren met andere EPD-software-leveranciers. Zij kunnen dan
‘inpluggen’ op een basis die actuele, begrijpelijke en betrouwbare gegevens aanlevert aan zorgverleners, patiënten, dashboards en andere
informatiesystemen.
Kunt u een voorbeeld geven van de centrale rol van een interoperabiliteits-platform?
De afgelopen tijd hebben we met verschillende zorgverleners onderzoek gedaan. Doel was te
inventariseren hoe zij zich kunnen handhaven binnen een sector die steeds meer onderling moet
gaan samenwerken. Eén van de interessantste conclusies was dat organisaties die afhankelijk zijn
van EPD-software waarbij interoperabiliteit alleen maar een eigenschap is, een soort ‘rip-and-
replace’-strategie moeten aannemen in hun IT-beleid. Dit houdt in dat ze alle zorgverleners moeten
‘dwingen’ die ene EDP-software te gaan gebruiken. Dit kost geld en tijd en het beperkt de
samenwerkingsverbanden die ze willen vormen.

3. 3
Dit in tegenstelling tot de organisaties die werken met een zorginformatieplatform; die organisaties
zijn in staat om goede samenwerkingsverbanden te vormen met alle deelnemers, zonder dat ze zich
zorgen hoeven te maken over hoe ze informatie kunnen delen. De kernvraag hierbij is: Hoe geef je -
ter ondersteuning van de betrokkenheid van de patiënt - de patiënt vanaf één plek toegang tot al zijn
of haar informatie die op meerdere plekken is opgeslagen? In deze ‘patient engagement’ is de
afgelopen jaren een mooie ontwikkeling te zien:
De eerste generatie qua ‘patient engagement’ bestond voornamelijk uit de informatievoorziening
tijdens het bezoek aan de arts. Voor de patiënt is het echter moeilijk om alle informatie die hij
ontvangt tijdens het bezoek goed te verwerken en te onthouden. En brochures en uitleg op papier is
snel achterhaald of raakt kwijt onder een stapel papier.
Vervolgens ontstonden (onder andere om die reden) de patiënten-portals die gelinkt zijn aan individuele elektronische patiëntendossiers. EPD’s
zijn een mooie stap in de goede richting, maar het is nog niet mogelijk om alle informatie in te zien van alle betrokken zorgverleners.
De nieuwst generatie IT die de patiënt daadwerkelijk ondersteunt, bestaat uit een interoperabiliteits-platform dat niet gebonden is aan individuele
patiëntendossiers. Het voegt alle gegevens van de patiënt uit meerdere bronnen samen en automatiseert handelingen gebaseerd op die
gegevens. Dit zorgt voor een echte kwaliteitsslag in de zorgverlening. En in plaats van in te loggen op meerdere portals, hoeft een patiënt dat nu
maar bij één portal te doen.
Wat ziet u, naast interoperabiliteit, als de belangrijkste ontwikkeling in de zorgsector?
Dat is heel duidelijk: het einde van de monolithische, 5 jaar durende, 60 miljoen dollar kostende IT-projecten. Organisaties willen IT-systemen
die continu steeds meer waarde gaan opleveren, waarmee je kunt inspelen op de veranderende omstandigheden in de sector en waarmee je de
medische, bedrijfsmatige en technische belangen op één lijn kunt houden gedurende de gehele levensduur van het project.

4. 4
Dit noemen we het ‘vision-to-value’ model en het vervangt de grote, verzuilde projecten waarvan het
jaren duurt voordat ze winstgevend zijn. Binnen dit model zorgen interoperabiliteit en de verzamelde
medische gegevens direct voor toegevoegde waarde. Een IT-platform dat hierop gebaseerd is, levert
de zorgverleners en de patiënt alle relevante en up-to-date informatie en het is in staat om met de
organisatie mee te groeien.
De ontwikkelaars van het HealthShare platform van InterSystems hebben dit ‘vision-to-value’-model al
geïntegreerd in hun zorginformatieplatform. En klanten als North SHore-LIJ zijn er al actief mee aan de
slag en plukken er de vruchten van.
Meer weten?
Wilt u meer informatie over dit onderwerp? Download dan het onderstaande gratis rapport:
Dit artikel is geschreven door de David Majster.
Klik hier om naar ons blog te gaan.