3. RELACJA Z PEDAGOGIKĄ SPECJALNĄ.
Oligofrenopedagogika jest pedagogiką osób upośledzonych
umysłowo, służy im jako jeden z działów pedagogiki
specjalnej. Wyraz oligofrenopedagogika składa się z dwóch
części, a mianowicie, z wyrazów oligofren i pedagogika.
Słowa te pochodzą z języka greckiego i oznaczają: oligos
(mały), phren (umysł) i paidagogike (nauka o wychowaniu).
4. Oligofrenopedagogika jest nauką o wychowaniu, o celach,
treściach i metodach pracy z osobami upośledzonymi
umysłowo. Jest więc nauką o wychowaniu osób , które ze
względu na upośledzenie wymagają specyficznych zabiegów
pedagogicznych po to , by zapewnić im:
5. - optymalny rozwój fizyczny, psychiczny i społeczny
- specjalne kształcenie w placówkach oświatowo-
wychowawczych
- przygotowanie do pracy i samodzielnego życia w
środowisku społecznym.
6. PRZEDMIOT BADAŃ, CELE I ZADANIA
Przedmiotem oligofrenopedagogiki są wychowankowie
odchyleni od normy w stopniu zróżnicowanym, ale mający
jedną cechę wspólną obniżoną sprawność intelektualną.
(Wyczesany) wg. Kirejczyka przedmiotem badań tej
dyscypliny naukowej są: ,, zamierzone, świadome i celowe
oddziaływania”:
- domu, szkoły, zajęć pozaszkolnych,
- związków i organizacji na wychowanków upośledzonych
umysłowo,
7. - zmierzające do osiągnięcia dostępnego dla nich względnie
trwałego, maksymalnego rozwoju fizycznego i
psychicznego,
- możliwie prawidłowego ukształtowania osobowości oraz
przygotowania do pracy i życia w społeczeństwie.
8. CELE OLIGOFRENOPEDAGOGIKI: (wg K. Kirejczyka)
1) określenie możliwości rozwojowych, z czym ściśle
wiąże się ustalenie celów i zadań wychowania dla jednostki;
2) wykrywanie praw rządzących wychowaniem oraz
czynników wpływających na jego skuteczność;
3) opracowanie i uformowanie tej wiedzy w pewien
system oraz przekazanie jej wychowawcom.
9. Z tak szczegółowo sformułowanych celów wynikają również
specyficzne zadania, których realizacji musi ona sprostać, (K.
Kirejczyk) a mianowicie:
- wyjaśnić możliwości rehabilitacji upośledzonych umysłowo;
- obmyślać dla nich środki kompensacyjne;
- przystosować formy organizacyjne szkolnictwa, programy i
metody pracy rehabilitacyjnej do możliwości dziecka.
10. Zadania te polegają na formułowaniu metod i form pracy
rehabilitacyjnej oraz zasad, które jednostce upośledzonej
zapewniałyby optymalny i wszechstronny rozwój oraz
maksymalne przystosowanie się jej do warunków społecznych.
16. RELACJA Z PEDAGOGIKĄ SPECJALNĄ (K.Kirejczyk)
Oligofrenopedagogika jest jednym z działów pedagogiki
kompensacyjnej wchodzącej w skład pedagogiki specjalnej.
Korzystają z tych samych form, metod i środków
wychowawczo-rewalidacyjnych w pracy z jednostkami
niepełnosprawnymi umysłowo, nauki te czerpią z siebie i
nawzajem się przenikają. Oligofrenopedagogika odwołuje się
do wiedzy i osiągnięć pedagogiki specjalnej.
17. ZWIĄZEK Z INNYMI DYSCYPLINAMI I NAUKAMI
Oligofrenopedagogika jest działem pedagogiki specjalnej i
razem z nią wchodzi w skład pedagogiki ogólnej, należy do
nauk empirycznych, społecznych, humanistycznych,
praktycznych. Oligofrenopedagogika korzysta ze współpracy
z różnymi dziedzinami wiedzy o człowieku np. psychologią,
socjologią, medycyną: neurologią, psychopatologią,
psychologią kliniczną, psychiatrią.
18. Nauki te pozwalają na ustalenie diagnozy o stopniu rozwoju
umysłowego, udzielają opieki medycznej i środków pomocy
w wypadkach, które tego wymagają. Oligofrenopedagogika
sprzymierza się również z naukami społecznymi np. z
patosocjologią ( dla wyjaśnienia tych zaburzeń, jakie w toku
rewalidacji mogą zyskać oparcie w opiece społecznej).