Recommandé
Contenu connexe
Tendances
Tendances (20)
Plus de Nattha Namm
ศาสนาซิกข์
- 1. ศาสนาซิกข์
- 2. ความเป็นมาของศาสนา ศาสนาซิกข์ เป็นศาสนาที่ก่อตั้งขึ้นมาโดย พระศาสดา ศรี คุรุ นานัก เดว ยิ ในปี พ.ศ. 2012 (ค.ศ. 1469) โดย ท่าน คุรุ นานัก เดว ยิ เป็นผู้ที่ได้ตั้งหลักธรรมและคาสอนพื้นฐานของ ศาสนาซิกข์ขึ้นมา ศาสนาซิกข์เป็นศาสนาที่ตั้งอยู่บนรากฐานแห่ง ความจริงและเน้นความเรียบง่าย สอนให้ทุกคนยึดมั่นและศรัทธาใน พระเจ้าแต่เพียงพระองค์เดียว
- 3. ศาสนาซิกข์เป็นศาสนาที่เน้นในหลักของการปฏิบัติ เป็นศาสนาแห่ง ความเชื่อมั่นและศรัทธา การมองโลกในแง่ดีและอย่างมีความหวังด้วย เหตุและผล สนับสนุนด้วยปรัชญาศาสตร์เพื่อความก้าวหน้าของมวล มนุษย์ศาสนา ศาสนาซิกข์แนะแนวแห่งการดารงชีวิตอย่างมีคุณค่า และการอุทิศตนให้เป็นประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวม อาจกล่าวได้ว่า ศาสนาซิกข์เป็นศาสนาที่สาคัญศาสนาหนึ่งในปัจจุบันนี้ ศาสนาซิกข์ สอนให้ทุกคนมีความเท่าเทียมกัน คนทุกเชื้อชาติ ทุกศาสนา และทุก ชนชั้นวรรณะ ต่างก็เสมอภาคกัน เมื่ออยู่เบื้องหน้าพระเจ้า
- 4. ศาสดาและสาวก 1.พระศาสดาคุรุนานัก เกิดเมื่อปี พ.ศ.๒๐๑๒ ในตระกูลไรภู ณ ตาบลทวันตี ราวประมาณ ๔๐ ไมล์ ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเมือง ละฮอร์ ปัจจุบันอยู่ในประเทศ ปากีสถาน บิดาของท่านนามว่า เมร ทากัลยาณจันท์ (กาลู) เป็นชาวฮินดู วรรณะกษัตริย์เปดี
- 5. 2.พระศาสดาคุรุอังคัท (พ.ศ. ๒๐๘๒-๒๐๙๕) เป็นศิษย์ที่คุรุนา นักรักมาก เป็นนักภาษาศาสตร์ได้ รวบรวมบทประพันธ์และชีวประวัติของ คุรุนานักขึ้น ได้ตั้งศูนย์เผยแผ่คา สอนขึ้นหลายแห่ง ทาให้ชาวซิกข์มี ความสมัครสมานใกล้ชิดกันยิ่งขึ้น
- 6. 3.พระศาสดาคุรุอมัรทาส (พ.ศ. ๒๐๙๕-๒๑๑๗) เป็นนักปฏิรูป สังคมท่านสอนว่าสตรีมีสิทธิหลุดพ้น ได้ ทั้งคัดค้านการคลุมหน้าของสตรี และเผาตัวทั้งเป็นเมื่อสามีสิ้นชีวิตตาม คาสอนในศาสนาฮิน
- 7. 4.พระศาสดาคุรุรามทาส (พ.ศ. ๒๑๑๗-๒๑๒๔) ท่านสร้าง ศูนย์กลางศาสนาซิกข์ขึ้น ณ เมือง อมฤตสาร มีการขุดสระอมฤตขึ้น เมืองรอบๆสระนั้นชื่อว่ารามทาสปูร์ ตามชื่อของท่าน ท่านตั้งแบบแผนผู้ สืบทอดตาแหน่งต้องเป็นเชื้อสาย
- 8. 5.พระศาสดาคุรุอรชุน (พ.ศ.๒๑๒๔- ๒๑๔๙) ท่านได้สร้างสุวรรณวิหารขึ้น กลางสระอมฤต และรวบรวมคาสอนของ แต่ละพระศาสดาเป็นคัมภีร์ชื่อ อาทิครันถ์ ซาฮิบรวมทั้งข้อเขียนของชาวฮินดูและ มุสลิมรวมด้วย ท่านได้ประกาศแยกตัว ศาสนาซิกข์ออกจากศาสนาฮินดูและ อิสลาม จนท่านถูกพระจักรพรรดิมุสลิม แห่งราชวงศ์โมกุลสั่งจับเอาไปทรมานไว้จน สิ้นพระชนม์
- 9. 6.พระศาสดาคุรุหริโควินท์ (พ.ศ.๒๔๑๙- ๒๑๘๘) ภายหลังการสิ้นพระชนม์ของคุรุอรชุน ท่านได้ประกาศวิธีการใหม่ของศาสนาซิกข์คือ การสร้างป้อมปราการพร้อมทั้งฝึกทหาร พร้อมทั้งให้โอวาทแก่ศิษย์ว่า “เราต้องพร้อมที่ จะสละชีวิตของตนเพื่อคุรุอรชุน” ท่านเป็นคุรุ พระองค์แรกที่ใช้ดาบป้องกันเมืองและศาสนา ใช้ กาน้าคู่กับดาบเป็นสัญลักษณ์ซึ่งหมายถึง อานาจทางโลกและทางธรรม ท่านจึงเป็นทั้ง นักรบและนักเผยแผ่ศาสนา ช่วงนี้มีศาสนิกชน จานวนมากเข้าสู่ศาสนาซิกข์
- 10. 7.พระศาสดาคุรุหริไร (พ.ศ. ๒๑๘๘-๒๒๐๔) ท่านทาให้ศาสนา ซิกข์มีความเจริญรุ่งเรือง มีกอง ทหารที่เข้มแข็ง และสามารถทาให้ บุคคลสาคัญในศาสนาฮินดูหันมานับ ถือศาสนาซิกข์ได้
- 12. 9.พระศาสดาคุรุเตฆพทุร์ (พ.ศ. ๒๒๐๗-๒๒๑๘) ท่านเป็นวีรบุรุษที่ หาญกล้า ในสมัยพระเจ้าโอรังเซบท่าน ได้ถูกจับไปยังกรุงเดลีและบังคับให้ ท่านเปลี่ยนศาสนา แต่ท่านไม่ยอมจึง ถูกประหารชีวิตและสับร่างกายเป็น ๔ ท่อน เอาไปแขวนประจานไว้ที่ป้อม ประตูทั้ง ๔ ทิศของกรุงเดลี
- 13. 10.พระศาสดาคุรุโควินทสิงห์ (พ.ศ. ๒๒๑๘-๒๒๕๑) ท่านได้รับการขนานนามว่า “นักบุญผู้เป็นทหาร” ท่านได้รับหน้าที่เป็นพระ ศาสดาเมื่อพระชนม์ ๙ พรรษา ซึ่งเป็นช่วงที่ ชาวซิกข์เกิดความปั่นป่วนวุ่นวาย เพราะถูก กลุ่มมุสลิมเบียดเบียน ชาวซิกข์บางคนเกรง กลัวจนไม่กล้าแสดงตนเป็นศาสนสนิก ท่านได้ ตั้งศูนย์กลางเผยแผ่ศาสนาขึ้นที่เมืองธากา หรือตักกา และรัฐอัสสัม
- 14. นิกายของศาสนา นิกายของสาสนาซิกข์ที่สาคัญมีอยู่ 2 นิกาย คือ นิกายนานักปันถิ หรือสหัชธรี นิกายนี้หนักไปในทางนับถือคุรุนานัก จึงดารงชีวิตอยู่อย่างเรียบง่าย ดาเนินรอยตามคุรุนานัก นิกายนี้โกน ผมโกนหนวดเคราได้ นิกายขาลสา หรือสิงห์ นิกายนี้นับถือหนักไปทางคุรุโควินทสิงห์ผู้ที่ นับถือนิกายนี้จะไว้ผมยาวตลอดทั้งหนวดเครายาว โดยไม่ตัดหรือโกน ตลอดชีวิต
- 15. คัมภีร์ทางศาสนา ศาสนาซิกข์มีคัมภีร์ที่สาคัญคือ ครันถะ สาหิบ (The Lord Book) คาว่า ครันถะตรงกับภาษาบาลีว่า คันถะ แปลว่า คัมภีร์ ส่วนคาว่าสาหิบ แปลว่า พระ ดังนั้นครันภะ สาหิบ แปลว่า พระคัมภีร์ นั่นเอง แบ่งออกเป็น 2 ส่วนคืออาทิครันถะ สาหิบ และทสมครันภะ สาหิบ คัมภีร์ครันถะ สาหิบ เป็นคาร้อยกรอง เป็นบทกวี มีทั้งหมด 29480 โศลก ปัจจุบันชาวซิกข์ได้เก็บคัมภีร์นี้ในสุวรรณวิหาร กลางสระน้า อมฤตสระ ในแคว้นปัญจาบ โดยยชาวซิกข์ถือว่าพระคัมภีร์ เปรียบเสมือนพระเจ้าจึงเฝ้าปฏิบัติดูแลเป็นอย่างดี
- 16. สัญลักษณ์ทางศาสนา สัญลักษณ์ เอก โองการ เป็นสัญลักษณ์ที่แสดงว่า ชาวซิกข์นับถือและเชื่อมั่นใน พระเจ้าแต่เพียงพระองค์เดียว สัญลักษณ์เครื่องหมายเกียรติยศ (คันด้า) ชาวซิกข์ได้ยอมรับเครื่องหมายนี้เป็นสัญลักษณ์แห่ง เกียรติยศแห่งศาสนาของตน
- 17. สัญลักษณ์ธงชัยประจาศาสนาซิกข์ (นีชาน ซาฮิบ) สัญลักษณ์ของความเป็นเอกภาพของชาวซิกข์ และแสดงถึงหนทางที่จะ ช่วยให้เราทุกคนให้พ้นจากทุกข์และภยันตรายทั้งปวง
- 18. หลักคาสอนที่สาคัญ องค์ไตรรัตน์ ศีล 5 ประการ หลักธรรมประจาชีวิตหรือศีล 21 ประการ การเข้าถึงนิรวาณ พระเจ้าผู้เป็นอันติมสัจจ์
- 19. พิธีกรรมและประเพณีทางศาสนาที่สาคัญ พิธีปาหุล พิธีล้างบาป เมื่อเสร็จพิธีแล้วก็จะรับเอา ‘ก’ ทั้ง 5 ประการ 1. เกศ การไม่ตัดผม 2. กังฆา หวีขนาดเล็ก 3. กฉา กางเกงขาสั้น 4. กรา กาไลมือทาด้วยเหล็ก 5. กิรปาน ดาบ
- 20. พิธีรับน้าอมฤต (Baptism) พิธีที่แสดงความเป็นซิกข์ที่ดี และเป็นการรับคนเข้าในศาสนา ประเพณีการเล่นดนตรีสวรรค์ (Kirtan) เป็นการแสดงออกในความเคารพในพระผู้เป็นเจ้า ประเพณีการโพกศรีษะ (Turban หรือ Dastar) แสดงถึงการความสืบเนื่องทางศาสนา จากรุ่นต่อรุ่น ประเพณีครัวทาน (Free Kitchen) ครัวที่เปิดให้คนทั่วไปได้รับประทานอาหารร่วมกันโดยไม่แบ่งวรรณะ
- 21. เป้าหมายสูงสุด ชาวซิกข์เชื่อว่าวิญญาณเป็นอมตะจึงไม่ตายอย่างร่างกาย แต่ยังคงเวียน ว่ายตายเกิดอยู่ในสังสารวัฏเพราะมีกิเลส และตราบที่ยังมีกิเลสก็ต้อง เวียนว่ายตายเกิดอยู่ร่าไป จึงต้องตัดกิเลสทั้งปวงออกไปเพื่อที่จะได้ไป อยู่กับพระเจ้าชั่วนิรันดร โดยการทาสมาธิเพ่งพระเจ้าเป็นอารมณ์ และ บริกรรมถึงพระนามของพระองค์ตลอดจนถึงจงรักภักดีต่อพระองค์ ด้วย
- 22. ภาพประกอบศาสนาซิกข์ พระสุวรรณวิหาร เมืองอมฤตสาร รัฐปัญจาบ สาธารณรัฐอินเดีย ศาสนสถานศักดิ์สิทธิ์ของชาวซิกข์
- 23. อกาล ตาคัท ซาฮิบ สถานที่ประดิษฐานพระอาทิ ครันถ์ ซาฮิบ เมืองอมฤตสาร รัฐปัญจาบ สาธารณรัฐอินเดีย
- 26. ศาสนาซิกข์ไม่มีนักบวชหรือพระ มีแต่ผู้ประกอบพิธีกรรมทางศาสนา ประจาวันเรียกว่า ครีนธี่, เรียกศาสนาจารย์ผู้ทาหน้าที่สวดภาวนา ว่า ราฆี้ และเรียกสังคีตาจารย์ผู้ทาหน้าที่ร้องบทสวดว่า กีรตัน
- 27. ศาสนาจารย์ผู้ทาหน้าที่อ่านพระคัมภีร์เรียกว่า ปาธี ในภาพกาลัง อ่านพระคัมภีร์ซึ่งมีผ้าคลุมหรือจันโดอาปิดไว้ พระมหาคัมภีร์ถูก ประดิษฐานบนแคร่ที่ทาด้วยไม้, ทองคา, หินอ่อน เรียกว่า ปาลกี
- 28. โรงครัวพระศาสดาเป็นสถานที่สาหรับรองรับผู้แสวงบุญโดยไม่แบ่ง ชั้นวรรณะใดๆทั้งสิ้น เป็นอาคารขนาดใหญ่มีด้วยกัน ๒ ชั้น ในแต่ ละชั้นบรรจุคนได้ไม่ต่ากว่า ๕๐๐ คน มีหมุนเวียนกันเข้ามา รับประทานอาหารตลอดทั้งวันและทั้งคืน