1. 3η . Ο Χριςτόσ
εγκαινιϊζει την
αληθινό
λατρεύα
Διϊλογοσ του Κυρύου με τη Σαμαρεύτιςςα

2. .. Έφταςε (ο Ιηςούσ) ςε μια πόλη τησ Σαμϊρειασ που λεγόταν Συχϊρ... Εκεύ
βριςκόταν το πηγϊδι του Ιακώβ... ο Ιηςούσ λοιπόν, κουραςμϋνοσ όπωσ όταν από
την οδοιπορύα, πόγε και καθόταν απλϊ και ταπεινϊ κοντϊ ςτο πηγϊδι· η ώρα
όταν πϊνω κϊτω μεςημϋρι. Έρχεται τότε μια γυναύκα Σαμαρεύτιςςα να βγϊλει
νερό.

3. «Εςύ εύςαι
Ιουδαύοσ κι εγώ
Σαμαρεύτιςςα.
Πώσ μπορεύσ να
ζητϊσ να ςου
δώςω νερό να
πιεισ;»
Δώς’ μου να
πιω

4. Αν όξερεσ τη
δωρεϊ του
Θεού και ποιοσ
εύναι αυτόσ που
ςου
λϋγει, «δώς’
μου να
πιω», εςύ θα
του ζητούςεσ
και θα ςου
ϋδινε νερό
ζωντανό;

5. Κύριε, ούτε
κουβϊ
ϋχεισ, αλλϊ
και το
πηγϊδι
εύναι βαθύ·
από πού
λοιπόν
ϋχεισ το
νερό το
ζωντανό;

6. «Όποιοσ πύνει
απ’ αυτό το νερό
θα διψϊςει πϊλι·
όποιοσ όμωσ
πιει από το νερό
που θα του
δώςω εγώ δε θα
διψϊςει
ποτϋ, αλλϊ το
νερό που θα του
δώςω θα γύνει
μϋςα του μια
ΠΗΓΗ
που θα
αναβλύζει νερό
ζωόσ αιώνιασ

7. -Κύριε, δώς’ μου
αυτό το νερό, για
να μη διψώ, μότε
να ϋρχομαι ϋωσ
εδώ να βγϊζω
νερό.
-πόγαινε φώναξε
τον ϊνδρα ςου και
ϋλα εδώ.
-δεν ϋχω ϊνδρα.
- ςωςτϊ εύπεσ
…γιατύ πϋντε
ϊνδρεσ, και αυτόσ
τώρα που ϋχεισ
δεν εύναι ϊνδρασ
ςου…

8. «Κύριε,
βλϋπω ότι εςύ
εύςαι
προφότησ·
οι προπϊτορϋσ
μασ λϊτρεψαν
το Θεό ς’ αυτό
το βουνό (το
Γαριζύν) εςεύσ
όμωσ λϋτε ότι
ςτα
Ιεροςόλυμα
βρύςκεται ο
τόποσ όπου
πρϋπει κανεύσ
να τον
λατρεύει»

9. «Πύςτεψϋ με, γυναύκα εύναι
κοντϊ ο καιρόσ που δε θα
λατρεύετε τον Πατϋρα ούτε
ς’ αυτό το βουνό
ούτε ςτα Ιεροςόλυμα...»

10. Ήρθε κιόλασ…
που όςοι πραγματικϊ
λατρεύουν, θα
λατρϋψουν τον Πατϋρα
με τη δύναμη του
Πνεύματοσ, που
αποκαλύπτει την
αλόθεια…
Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑ
Κι αυτού που τον
λατρεύουν πρϋπει να
τον λατρεύουν με τη
δύναμη του
Πνεύματοσ, που
φανερώνει την

11. Ξϋρω
ότι θα ϋρθει ο
Μεςςύασ, δηλα
δό ο Χριςτόσ …
όταν ϋρθει
εκεύνοσ, θα μασ
τα εξηγόςει
όλα»
Εγώ ειμύ ο λαλών Σοι

12. Η πνευματικό και αληθινό λατρεύα
Ποιοι εύναι λοιπόν οι αληθινού προςκυνητϋσ;
 Αυτού που δεν περιορύζουν τη λατρεύα ςε τόπο και λατρεύουν
το Θεό πνευματικϊ όπωσ λϋει και ο Παύλοσ· «Ο Θεόσ που τον
λατρεύω με το πνεύμα μου, διαδίδοντασ το ευαγγέλιο του Υιού
του» (Ρωμ. 1,9)·


και πϊλι, «Σασ παρακαλώ να του προςφέρετε όλο τον εαυτό ςασ
θυςία ζωντανή, άγια, ευπρόςδεκτη ςτο Θεό» (Ρωμ. 12,1).

Κι όταν πει «ο Θεόσ είναι Πνεύμα», τύποτε ϊλλο δε
δηλώνει, παρϊ το αςώματο. Πρϋπει λοιπόν και η λατρεύα του
αςώματου να ’ναι τϋτοια και να προςφϋρεται μ’ εκεύνο που
εύναι μϋςα μασ αςώματο, δηλαδό με την καθαρότητα τησ
ψυχόσ και του νου.

Γι’ αυτό λϋει: «Κι αυτοί που τον λατρεύουν πρέπει να τον
λατρεύουν με τη δύναμη του πνεύματοσ, που φανερώνει την
αλήθεια»

Ιωϊννου Χρυςοςτόμου, Εισ Ιωϊν. ομιλ. 33, 2, ΕΠΕ 13, 286). [κεύμενο ι.
Χρυςοςτόμου, ςελ. 20 ςχολ. βιβλύου]