1. Ben Doğ a Anayım.
Ey insanoğlu, beni cansız sanma. Toprağım etimdir, kayalarım kemiklerim
ve nehirlerim kanım.
Ben sadık yarinim. İyi kötü ayırmam bağrıma basarım. Peki sen neden
yarini ellerini satarsın?
Nehirlerime setler kurarsın, derelerime kıyarsın, ağaçlarıma balta
vurursun. Bilmez misin kendi damarlarını ve kollarını kesersin?!
Benim suyum candır. Havzalara, deltalara, tarlalara, insanoğluna ve
binbir türlü canlıya yaşam verir. Bana kıyarsan kendi canına kastedersin.
Ormanımı, ağaçlarımı, tarlalarımı talan etmeye devam edersen dengem alt
üst olur. Kuvvetime hakim olamam, yıkıcı olurum.
Gün gelir torunların nefes alamaz ve seni lanetle anar. Tabii, çocukların
yaşayabilir ve kısır kalmadan doğurabilirse…
Büyük ataların, miraslarını bana emanet etti. Onları bağrımda sakladım ve
sen bağrımı deşip bu mirası çıkardın ve sonra hiçe saydın. Keşke onların
sızlayan kemiklerini de bi’ görebilse gözlerin…
Ben Hasankeyfim.
Fırat Kaplumbağası, Alaca Yalıçapkını, Kızıl Akbaba , Arap Tavşanı, Çöl
Varanı, Uzun Kulaklı Kirpi, Dicle Semenderi, Yeşil Arıkuşu, Çizgili
Sırtlan ve daha birçok nadir canlı türünün, eşsiz çiçeklerin, kuşların
vatanıyım.
Ben Mezopotamya’nın gözbebeğiyim. Bizans, Eyyübiler, Abbasiler,
Artuklular, Emeviler, Hamdaniler, Mervaniler, Sasaniler, Selçuklular ve
Osmanlılar ‘a kucak açtım.
Birçok medeniyet gördüm, Moğol istilasına dayandım, ama hiçbiri beni
tarihten silmek isteyecek kadar barbar olmadı, hiçbiri beni böylesine
boğmadı.

2. Bir düşün! Benim gibi 12.000 yıllık tarihe, masalsı doğal güzelliğe ve paha
biçilmez eserlere sahip başka bir antikkent daha var mı dünyada?
Elindeki zümrüdü, yakutu, altını satarsın; yerine taş koyarsın! Sen kıymet
bilmez misin?
Dünya üstünde tohumun toprağa ilk düştüğü yerlerdenim. Ataların bir
ekti, onlara beş verdim. Şimdiyse suların tehdidi altında verimli yerlerim.
Tarlalarımı, kalemi, sarayımı, höyüklerimi, camilerimi ve türbelerimi sular
altında bırakıp, sonra utanmadan toprağa nasıl baş koyarsın?
Dicle benim kanım, canım. Bir baraj kuracakmışsın Dicleme, adı Ilısu
imiş. Adı bile kanımı donduruyor!
Ben suyum!
Tarlaları sularım. Canlılara yaşam taşırım. Değirmenleri döndürürüm.
Dicle olur mezopotomyayı sularım. Şenözde, Loç’ta, Alakır’da akarım.
Ben havayım!
Hergün içine çektiğin havayım. Ağaçlardır yakın dostlarım. Havaya
saldığın her karbondioksit gazı, fabrika bacası bitirir beni de seni de!
Ben tarihim!