2. VW: Happy Family? Generaties: 1. Nel (oud) 2. Jeffrey (oud) x Carlijn (honger) 3. Rebecca (oud) x Xander (geest), Lara (oud) x Ciske (geest) x Tom (oud), Marc (honger) 4. Nina (oud), Tessa (geest) x Adam (oud), Roy (oud), Patrick (oud) x Harriët (oud) 5. Sanne (geest) x Michel (geest), Kevin (geest), Anja (geest) , Thomas (honger) x Saskia (geest) x Roos x Ryan (oud) 6. Laura x Frank, Michelle (honger), baby, Eric, Merel, Vincent

5. Laura liep tegen het einde van haar zwangerschap, toen Frank steeds vaker sms’jes van Kim kreeg. Eerst wilde hij haar negeren, maar dat lukte gewoon niet. Waarom konden ze niet gewoon vrienden zijn? Uiteindelijk spraken ze weer eens af, om bij te kletsen. 2 dagen toekijken

6. Kim woonde in een schattig huisje aan het water. Frank glimlachte. Zodra hij weer oog in oog met zijn oude jeugdliefde stond, voelde hij meteen weer die klik. Ze begonnen met elkaar te praten alsof ze nooit van elkaar weggeweest waren.

7. Kim vertelde over haar baan als danslerares, en dat ze maar net genoeg geld had om rond te komen. ‘ Geen zorgen, ik maak snel genoeg carrière!’ zei ze vol zelfvertrouwen. ‘Ooit bereik ik de top!’ ‘ Is dat je levenswens?’

8. Even leek het of Kim bloosde. ‘ Ja, onder andere. Ik wil hem graag vervullen, aangezien mijn andere wens niet meer... Ach, laat ook maar.’ Frank bleef haar aankijken, maar Kim werd alsmaar roder. Snel stond ze op.

9. ‘ Zullen we even buiten gaan zitten?’ zei ze nerveus, zonder hem aan te kijken. Frank knikte afwezig. Iets in hem zei dat haar geheime wens met hem te maken had. Was ze misschien nog steeds verliefd op hem? Ineens begon hij aan zijn eigen gevoelens te twijfelen.

10. De frisse lucht aan het water deed hem goed. Ja, Kim was echt een leuke meid. Ze hadden als tieners een gezellige tijd samen gehad. Hij voelde zich op zijn gemak bij haar. Maar nu had hij Laura – zijn vrouw, zijn alles. Die nog in verwachting was, bovendien!

11. Maar hoe langer hij in Kims aanwezigheid was, hoe onzekerder Frank zich voelde. Ineens was hij weer die tiener, die tot over zijn oren verliefd was op dat vrolijke blonde meisje. Haar stem, haar grijze ogen, haar grappige lachje... Frank beet op zijn lip en bestudeerde zijn schoenen.

12. Waar zat hij met zijn hoofd? Je hebt Laura, je hebt Laura, herhaalde Frank steeds. Maar het hielp niet. De vlinders ontwaakten in zijn buik en dwarrelden alle kanten op, net zo lang tot hij aan niets anders meer dan Kim kon denken. Hij schoof iets dichter naar haar toe...

13. En het volgende moment waren ze verwikkeld in een hevige zoenpartij. In elkaars armen struikelden ze naar Kims bed, waar ze meteen onder de dekens verdwenen. Het was de hemel op aarde.

14. Het was het mooiste half uur van Franks leven – hij wist het zeker. Pas toen hij verward boven de dekens uit kwam, stortte alles in en werd hij met een klap teruggezet in de werkelijkheid. Fuck. Wat heb ik gedaan?

15. Razendsnel schoot Frank zijn kleren weer aan, en voelde zich ineens woedend. ‘ Dit is nooit gebeurd, okee?’ riep hij tegen Kim. ‘Vergeet het.’ ‘ Maar Frank, ik dacht...?’

16. ‘ Het maakt niet uit wat je dacht! Wat er vandaag gebeurd is, moeten we wissen uit ons geheugen.’ ging Frank door. ‘ Ik ben getrouwd, er is een kind op komst – we moeten elkaar maar niet meer zien, Kim.’

17. ‘ Ik snap het.’ fluisterde Kim zacht, met neergeslagen ogen. Toen kalmeerde Frank weer een beetje. ‘ Daar ben ik blij om.’ zuchtte hij. ‘Kijk, ik mag je heel graag, Kim, dat weet je. En wat wij hebben gehad is heel bijzonder. Maar we kunnen zo gewoon niet verder gaan.’

18. ‘ Dat snap ik ook.’ Kim keek op, recht in zijn ogen, en Frank voelde een pijnlijke steek toen hij haar prachtige grijze ogen zag. Hij moest haar vergeten. Nu meteen. Maar dat het vreselijk moeilijk zou worden, wist hij ook.

19. ‘ Ik wil geen problemen veroorzaken, Frank.’ Kim legde haar hand op zijn arm. ‘We moeten niet meer samen afspreken. Dat maakt alles veel te moeilijk voor je. Het spijt me.’ ‘ Nee, dat hoeft niet.’ stamelde Frank, ineens met tranen in zijn ogen. ‘Je moet geen spijt hebben van vanmiddag. Dat heb ik ook niet. Ik... Ik moet nu gaan.’

20. Verdrietig ging hij terug naar huis. Bijna had hij zijn ware gevoelens uitgesproken. Ik hou van je, Kim. De woorden brandden op zijn lippen, maar hij had zich op het laatste moment ingehouden. Het was nu voorbij.

21. Frank had nog heel wat problemen gekregen met Laura, na zijn bezoekje aan Kim. Hoewel hij had gezegd dat hij even bij Celine en Melvin langs ging, had ze meteen argwaan. Ze wilde niet voor niets bij de geheime politie! Laura had Celine opgebeld, en was er zo achtergekomen dat Frank niet bij haar was.

22. ‘ Waar was je?’ had ze gevraagd, meteen toen Frank thuis kwam. ‘Je was niet bij Celine. Waarom heb je tegen me gelogen?’ De tranen in zijn ogen waren haar ook niet ontgaan, toen Frank daar hulpeloos tegenover haar stond. Nu was het avond en zaten ze in de donkere woonkamer. ‘ Het spijt me, Lau.’ stamelde Frank schor.

23. ‘ Wat spijt je? Dat je niet wil zeggen waar je geweest bent?’ ‘ Ik zei je toch dat ik naar het bos ging!’ ‘ En waarom geloof ik dat dan niet?’ zuchtte Laura. Ze voelde de baby in haar buik bewegen.

24. ‘ Hebben jullie ruzie?’ klonk het van achter hen. Frank en Laura keken om en zagen Eric zitten. ‘ Nee hoor, gewoon een meningsverschil.’ zei Laura kortaf.

25. ‘ Frank weet niet dat je niet mag liegen.’ zei Laura simpel. Eric keek naar de twee volwassenen en haalde zijn schouders op. Al die rare problemen die getrouwde mensen hadden... Bah! ‘ Ga maar lekker met je speelgoed spelen dat je van Sinterklaas hebt gehad.’ zei Laura vriendelijk.

26. ‘ Ja!’ lachte Eric en snel knielde hij bij zijn nieuwe gele racewagen neer. Hij geloofde dan wel niet meer in de Sint, maar soms was het spannend om nog te doen alsof! Hij had lekker veel snoep gekregen op pakjesavond, en een trui, maar deze auto was toch wel het stoerste!

27. Zelfs de katten waren niet vergeten door de Goedheiligman. Ze hadden een paar nieuwe speeltjes gekregen, omdat hun oude helemaal versleten en half opgegeten waren. ‘ Pak hem dan!’ giechelde Eric. Al gauw luisterde hij al niet meer naar het gekibbel van Frank en Laura.

28. ‘ Nou, schat,’ zuchtte Laura uiteindelijk. ‘Ik heb hier geen zin meer in, zand erover. Hopelijk was het leuk in het bos.’ Ze glimlachte hoofdschuddend en zette haar boek in de kast.

29. Zonder verder nog naar Frank te kijken, ging ze naar boven om bij de baby’s te kijken. O, wat een schatjes waren het ook. Die kleine vingertjes, die oogjes, die geluidjes die ze maakten in hun slaap!

30. Met een vreemd gevoel van binnen poetste Frank zijn tanden. Laura was veel te lief voor hem. Ze wilde nu gewoon verder gaan alsof er niets gebeurd was. Ze geloofde zijn leugen niet, maar liet het verder rusten. Moest hij het haar vertellen, dat hij was vreemdgegaan? Nee! Nooit!

31. Langzaam gingen de maanden voorbij. Laura zou nu echt bijna bevallen! De tweeling werd ook steeds groter, en zou al bijna peuter worden. Celine en Melvin waren pas ouders geworden van een dochtertje, en vandaag gingen Frank en Laura op kraamvisite.

32. Een paar uur later stonden ze dan bij hun vrienden voor de deur. Frank voelde zich eindelijk weer vrolijk. Zijn misstap met Kim begon hij langzaam te verwerken. Het leven ging door. ‘ Wat geweldig dat jullie er zijn!’ lachte Celine.

33. ‘ Kijk dan hoe mooi ze is! Onze kleine Melissa!’ jubelde de oude Jayda vanuit de keuken. In haar armen hield ze een klein meisje dat gulzig aan de fles slurpte. Jayda was zo blij dat ze oma geworden was. Nu ze haar broer verloren was voelde ze zich soms best eenzaam.

34. Ook de andere opa en oma, van Celine’s kant, waren apetrots. Ze hadden nooit verwacht zo snel al grootouders te worden! En dan ook nog van zo’n prachtig kindje!

35. Melissa leek sprekend op haar vader. Dat verbaasde iedereen, want ze hadden gedacht dat Celine’s zwarte haar wel zou overheersen. Blijkbaar dus niet!

36. De komst van de kleine meid was een lichtpuntje na een moeilijke periode. De man van Jayda, Mark, was namelijk overleden. Hij was bijna 70.

37. Ook de grijze papegaai van Melvin, die nog van Ryan geweest was, stierf. Dat deed Melvin ook veel verdriet, zo snel na de dood van zijn vader. Gelukkig was dat nu allemaal al een tijd geleden, en liet Melissa de zon weer schijnen!

38. Frank ging naast een blonde man zitten die hij nog niet eerder bij Celine thuis had gezien. ‘ André Ma,’ stelde de man zichzelf voor. ‘De vriend van Kim.’ ‘ O!’ zei Frank verrast. Even was hij in de war, maar toen heel blij. Wat fijn dat Kim het geluk gevonden had bij deze man!

39. Maar zijn blijdschap sloeg meteen weer om in verrassing toen hij Kim de kamer binnen zag komen. Ze was zwanger! Het was weliswaar nog maar een klein buikje, misschien van vier maanden, maar het was overduidelijk.

40. Even bleef hij haar aanstaren. Duizenden gedachten flitsten door zijn hoofd. Die ene keer... Hij had geen condoom gebruikt. Frank vloekte binnensmonds. Zou ze... Nee, ze zou toch niet van hém zwanger zijn?

41. De vrolijke stem van André schudde hem wakker. ‘ We zijn zo blij met ons eerste kindje. Ik had nooit durven dromen dat we al zo snel zwanger zouden worden!’ Frank haalde opgelucht adem. Alle angst viel van hem af. Gelukkig. Het was een kindje van André.

42. Melvin kwam met zijn dochtertje in zijn armen op hem af. ‘ Kijk dan man, ze is zo mooi!’ lachte hij met de trotse lach van een jonge vader. ‘Wacht maar tot jouw kleintje geboren is, dan begrijp je precies wat ik bedoel!’ Frank lachte. ‘Ze is prachtig, Melv. Gefeliciteerd.’

43. ‘ Bedankt man,’ lachte Melvin terug. ‘Jullie kindje kan maar beter snel geboren worden, want dan heeft Melissa een speelkameraadje! Hè Melis, wil je spelen met het kindje van Frank? Ja hè?’

44. Langzaam vergat Frank weer zijn zorgen, en genoot hij van de gezelligheid. Af en toe wierp hij nog een blik op Kim, die straalde van geluk en vaak verliefde blikken wisselde met André. Hij voelde geen jaloersheid meer. Het was goed zo.

45. Die middag kwam Eric met een brede grijns uit school. Zijn cijfers waren verbeterd! De meester was nog steeds erg ontevreden over hem, maar er zat vooruitgang in.

46. ‘ Mam! Kijk, m’n rapport!’ riep Eric. Hoewel het regende, bleven moeder en zoon buiten staan. Toen Roos het papiertje bekeken had, omhelsde ze hem stevig. ‘Ik ben trots op je, schat. Goed gedaan!’ ‘ Hoef ik nu niet weg?’ ‘ Nee, de kinderbescherming komt niet meer.’

47. Langzaam werd het avond. Intussen hadden Frank en Laura vreselijke honger, en hoewel ze allebei in de keuken waren kwam het niet in hen op de koelkast open te trekken.

48. Even later was het tijd voor de tweeling om op te groeien. Wat was die tijd snel gegaan!

49. En na haastig wat taart naar binnen gewerkt te hebben, ging Roos met haar kinderen naar de badkamer. Merel was een prachtige meid, ze leek veel op haar moeder. En Vincent... Ach, dat jochie leek zo op zijn vader! Ryan moest eens weten. Roos werd er bijna emotioneel van.

50. Maar veel tijd om haar tweeling te bewonderen, kreeg Roos niet. Nu ze peuters waren, vroegen ze nog meer aandacht dan toen ze baby’s waren!

51. Ze stopte Vincent in bed, en deed Merel nog even in bad. Al gauw merkte ze dat Merel ook qua innerlijk vreselijk op haar zelf leek. Het meisje was heel rustig en vond het heerlijk om mensen om zich heen te hebben. Ze babbelde erop los in haar eigen taaltje, en lachte zodra ze haar moeder zag.

52. Roos ging naar bed en liet de tweeling aan Frank en Laura over. Laura wilde Vincent net een verhaaltje gaan voorlezen, toen ze een pijnlijke steek in haar buik voelde. ‘ Lau?’ Vincent keek haar verbaasd aan. ‘Lau au?’ ‘ JA!’

53. ‘ FRANK!’ Toen keek Frank pas om, en zodra hij besefte dat de bevalling begonnen was, zat zijn hart meteen in zijn keel. Hij wilde zijn vrouw kalmeren, lieve woordjes zeggen, maar ineens kwam er geen woord meer over zijn lippen.

54. Roos en Eric kwamen binnen rennen, zodat nu de hele familie getuige kon zijn van de geboorte. Een nieuw familielid wilden ze natuurlijk zo snel mogelijk leren kennen! ‘ Even doorzetten, Laura!’ riep Roos.

55. Frank kreeg het vreselijk benauwd bij het zien van de pijn die Laura moest doorstaan. Waarom duurde het zo lang? En eindelijk – eindelijk klonk er dan een luid gekrijs door de kamer. De baby was er!

56. ‘ Een meisje!’ stamelde Laura terwijl ze met open mond naar haar baby staarde. Het was het mooiste kindje dat ze ooit gezien had...

57. ‘ We hebben een dochter!’ riep ze toen uit, en meteen begon iedereen te juichen. ‘ Ik ben vader! Van een dochter!’ Frank voelde zich gelukkiger dan ooit. Wat een ongelofelijk ervaring was dit!

58. ‘ Hoe heet ze? Hoe heet ze?’ Eric sprong op en neer voor de baby. ‘ Ze heet Esther.’ glimlachte Laura. ‘ Dat is een fantastische naam.’ knikte Roos. ‘Gefeliciteerd, Laura. En jij ook, Frank! Jullie zullen goede ouders worden!’

59. En dat werden ze inderdaad. Dag en nacht waren Frank en Laura bezig met hun kleine meisje te verzorgen. Het mocht haar aan niets ontbreken!

60. Maar toch verliep niet alles zonder problemen. De hele familie had last van honger, en het huis lag vol troep.

61. En tussen alle chaos door kropen nog twee peutertjes, die om aandacht vroegen. De volwassenen hadden het erg zwaar, maar tegelijkertijd was het fijn om zo’n grote familie te hebben.

62. Roos had eindelijk iets te eten klaargemaakt, en nu schrokte ze haar kommetje naar binnen. Normaal at ze altijd netjes, maar nu had ze honger als een paard.

63. Even later kwamen ook Frank en Laura erbij, die dankbaar begonnen te eten. Alle drie waren ze moe, maar hun ogen glinsterden. Ze waren dol op hun kinderen, en hoewel het soms zwaar was om ze te verzorgen, zouden ze ze voor geen goud willen missen!

64. ‘ Mama ete?’ klonk het, en Roos keek om. Tussen de rommel op de vloer zat Vincent met zijn armpjes naar haar uitgestrekt. ‘ Hee, ventje!’ lachte ze. Snel pakte ze een flesje voor hem uit de koelkast. ‘Alsjeblieft,’ Het verbaasde haar nog steeds hoe veel hij op Ryan leek...

65. Vincent was net zo rustig en liefdevol als zijn vader, maar soms kon hij vreselijk ondeugend uit zijn ogen kijken. Het was al een echte grappenmaker – precies Ryan. En hoewel Eric vaak ruzie zocht of druk deed, Vincent bleef altijd lief. Hij was dikke vriendjes geworden met de katten, vooral met Amor.

66. Roos’ geluk was compleet. En ook dat van Frank en Laura, met hun kleine Esther. Hun liefde was door haar geboorte weer opgebloeid, en ze waren gelukkiger dan ooit. Eindelijk was het weer een echte Happy Family!

67. x Tot de volgende update!