2. ‘Isabella, nu moet je goed luisteren, wat ik nu ga vertellen is van levensbelang…’ zegt de man met een schorre stem. ‘Sorry hoor, maar volgens mij hebt u de verkeerde Isabella voor, want ik herken u stem niet, dus prettige dag nog verder.’ zegt Isabella en ze wil de telefoon ophangen. ‘Nee wacht! U bent toch Isabella Kruideboter, een alleenstaande jongedame, die woont in het huis die zevan haaropa hebt geërfd, haar opa Alfons Kruideboter?’ ‘Luister hier meneertje! Hoe weet jij dit allemaal? Ben je een stalker of een crimineel? Als je nu niet stopt bel ik de politie!’ …

3. … ‘Blijf nou maar gewoon kalm en je hoeft de politie er nu ook weer niet bij te halen. Luister gewoon naar wat ik te zeggen heb. Je krijgt 3 opdrachten en die moet je binnen de 21 dagen succesvol voltooien…’ ‘HO,HO eens even! Dus jij denkt dat jij zo maar een onschuldige vrouw kan opbellen en dan zeggen dat zij 3 opdrachten moet voltooien? En welke 3 opdrachten dan wel?’ zegt Isabella met een geïrriteerde stem. ‘Die 3 opdrachten worden duidelijk beschreven in een boek die ligt op jouw boekenkast. Het heeft een oude kaft en hij ligt op de laatste rek, het 10e boek.’ verteld de man geheimzinnig…

4. Isabella voelt dat het geen grap is en wordt serieus. ‘en wat als ik de opdrachten weiger?’ ‘Sorry dat ik dit moet zeggen, Maar als je de opdrachten weigert of je kan ze niet voltooien binnen de tijd, nou… dan sterf je.’ Isabella’s ogen vullen zich met dikke tranen. ‘Wie bent u eigenlijk en kan ik je ooit zien en…’ de man onderbreekt haar zin. ‘Je tijd start om klokslag 7uur, succes!’ dit is het laatste wat de man te zeggen heeft en hij hangt de telefoon op. Isabella heeft zoveel vragen, die waarschijnlijk onbeantwoord blijven.

5. ‘Dit kan niet echt zijn, het moet een Vergissing zijn. Dit is gewoon een nachtmerrie, een verschrikkelijke, doodenge nachtmerrie.’denkt Isabella. ze sluit haar ogen en geeft haarzelf een paar knijpjes om wakker te worden, maar wanneer ze haar ogen terug opent is er niks veranderd. Ze ligt niet in haar bed, nee. Ze staat in de woonkamer met de telefoon in haar hand. Het getuut van haar carpool wekt Isabella uit haar gedachte. ‘Shit! Ik moet naar het werk! Totaly vergeten!’ Ze rent naar de carpool en begroet de chauffeusezwakjes.

6. Op het werk hing een aangename sfeer. Iedereen was goed gemutst, Behalve Isabella. Zij was met haar gedachte bij dat telefoontje van deze ochtend. Al bij al komt ze met een brede glimlach en een opgelucht gezicht naar huis. Ze heeft haar eerste promotie gemaakt en dat is niet niets. Ze is superblij, maar ze is niet vergeten wat de man aan de telefoon haar verteld had…

7. Isabella herhaalt de woorden van de man: ‘Die 3 opdrachten worden duidelijk beschreven in een boek die ligt op jouw boekenkast. Het heeft een oude kaft en hij ligt op de laatste rek, het 10e boek.’ Isabella speurt alle boeken die op de boekenrek liggen. Dan ziet ze een boek zonder titel met een oude kaft, zoals de man zei. Ze pakt het boek en veegt het stof eraf.

8. Isabella ploft zich neer in haar sofa en klapt het boek, recht in het midden, open. Er valt een briefje uit en ze begint het te lezen: ‘je kan geen weg meer terug. Nu bent u verplicht deze uitdaging aan te gaan, of je het nu wil of niet.’ ‘Aan deze uitdaging zijn 3 regels verbonden…’ Isabella leest geïnteresseerd verder…

9. ‘regel 1: de uitdaging begint om klokslag 7 uur…’ Isabella hoort het de man aan de telefoon nog zo zeggen. regel 2: stop je met de uitdaging of krijg je de uitdaging niet af binnen de 21 dagen, dan sterf je. en regel 3: je krijgt je volgende opdracht pas te zien wanneer je de vorige opdracht volledig hebt voltooid.’ Isabella stopt met lezen…

10. ‘Ja, uuhm hallo? Papier? Waar staan die opdrachten dan? Moet je een codewoord of zo zeggen? zoiets als… sesam laat u zien!’ op dat moment verschijnt de eerste opdracht. ‘echt waar? Sesam laat u zien? Was dat het codewoord? Hoe dom!’ Zegt Isabella vol verbazing en ze leest verder: ‘opdracht1: Zoek een man/vrouw en maak 3 kinderen deze mag je niet adopteren. P.s. : houd dit papiertje goed bij voor de volgende opdracht.’ Isabella verschrikt zich een ongeluk! ‘een man zoeken, oké. Maar 3 kinderen, dat weet ik nog niet! Ik ben er nog niet klaar voor! Maar je moet Isabella anders...anders sterf je.’

11. Isabella schiet meteen in actie. Als ze wil blijven leven dan moet ze snel zijn! Ze heeft maar 7 dagen per opdracht, dat moet ze onthouden. Isabella vliegt haar auto in en vertrekt op mannenjacht. ‘Waar gaan mannen graag naartoe?’ even denkt ze na. ‘Aha! Mannen drinken graag! Op naar een café!’ En Isabella start de motor.

12. Ze is nog maar pas uit haar auto gestapt of de mannen happen al toe, maar wat voor mannen. ‘Hallo ik ben christoffel! En wat doet zo een mooie meid al u hier?’ zegt de man en hij begint te lachen. Isabella vind de man lelijk en eng en ze zet een neplachje op en verzint een smoesje om van hem af te komen. ‘haha, uuhm Christoffel ik moet dringend naar toilet, dus… dag!’ en Isabella gaat bij hem weg en bespeurt de café naar mooie mannen.

13. Ze vind de mannen maar niets. ‘Die ober achter de barbecue is precies verliefd op zichzelf, dus een dikke nul.’ ‘Die man met zijn rode hemd lijkt op een rechthoek en als hij nog lang blijft staren dan kan hij nooit meer knipperen, een nul dus.’ ‘Die ronde ananas hoofd met zijn zwart shirt is te rond. Je kan hem bijna rollen! Een dikke nul!’ ‘en ik weet niet of hij nu een persoon is of een zombie achter die piano maar ik gok op een zombie en hij krijgt dus van mij het cijfer -15, onder de nul dus.’

14. ‘wat is dit hier voor plek! Als alle jongens hier zo zijn dan verzin ik een nieuwe wet, dat vrouwen allemaal verplicht vrijgezel moeten zijn! Zal ik ooit mijn ware vinden en als ik hem ooit wil vinden moet het snel gebeuren! Niet opgeven Isabella, het lukt je wel!’ Ze heeft niet meer veel zin om bij deze mensen te blijven en besluit ergens anders te gaan. Ze stapt haar auto in en vertrekt naar het vrijetijd centrum. Daar heeft ze over gelezen in de krant, het is het proberen waard!

15. Als ze arriveert speurt ze weer rond als een echt mannendetector. In het hele gebouw zijn maar 2 mannen en wat voor mannen. ‘De ober kijkt een beetje scheel en aangezien ik kinderen moet maken met de man die ik vind, zal hij niet de gelukkige worden!’ ‘Ooh! En als ik met die Rosse kinderen moet beginnen dan…’ Isabella kan haar zin niet afmaken. ‘Hallo, zijn hier dan echt helemaal geen mooie mannen op deze wereld! Ik wil wel nog met mijn kinderen naar buiten kunnen en als ik het met één van hun moet doen zal ik mij moeten afsluiten van de buitenwereld!’

16. Isabella bemerkt het zwembad in het Vrijetijd centrum en ze heeft zin gekregen in een verfrissende duik. Ze waagt het om van de duikplank af te springen. Ze springt en ze maakt een mooie duik. ‘Voor die duik geef ik mezelf een 10!’ en ze moet lachen. Wanneer ze met haar ogen open onder water zwemt bedenkt ze zich net iets. ‘Iieeuuww! Al die vieze mensen zwemmen in dit zwembad! Wie weet wordt ik nu ook lelijk!’ en Isabella begint te hyperventileren. Zo snel als ze kan klimt ze uit het zwembad en doet ze haar kleren terug aan. De eigenaar van het centrum zwaait Isabella nog gedag maar daar heeft ze geen aandacht voor. Ze stapt haar auto in en rijdt naar huis.

17. Wanneer ze eenmaal thuis is, spurt ze naar de badkamer om in de spiegel te kijken of ze nog dezelfde is. Voor de zekerheid smeert ze nog een zalfje op haar lichaam en gaat dan naar de keuken om het avondeten te bereiden. ‘Ik ga een lekkere spaghetti bolognaiso maken.’ zegt ze met een Italiaans stemmetje. ‘Voilà! perfecto!’ en ze eet smakelijk haar kom spaghetti.

18. Als ze gedaan heeft met eten en alles heeft opgeruimd, kruipt ze onder de wol en denkt na over wat er vandaag allemaal is gebeurt. ‘Isabella je moet doorzetten! Nu moet je de 3 opdrachten afmaken en dat gaat je lukken! Ik zal niet sterven, niet nu!’ en ze sluit haar ogen. Ze beeld zich een knappe man in die haar komt redden en dat ze nog lang en gelukkig leven.

19. ‘Nee! Ik zal dat konijntje geen kwaad doen! Nee, nee, nee!’ roept Isabella en dan schiet ze wakker uit haar slaap. ‘Wat een droom, whaha, een konijn!’ zegt Isabella en ze wandelt naar de badkamer. ‘even mijn blaasje legen!’ en ze gaat op de koude toiletbril zitten.

20. Wanneer Isabella naar onder wandelt, rinkelt de telefoon. ‘Oohnee! Zou ik wel opnemen wie weet is het die enge man om te zeggen dat ik geen tijd meer heb of om te zeggen dat ik 3 opdrachten erbij heb OF om te zeggen dat ik nu al sterf en dan spreekt die een vloek over me uit en dan…’ Isabella is helemaal in paniek maar neemt toch de telefoon op. ‘Hey jij, meneertje! Val me niet meer lastig of ik bel de politie, begrepen?!’ ‘Isabella? HEY HO het is met Linda! Alles oké meid?’ ‘Ooh Linda! Haha! Sorry ik dacht dat je…’ en Isabella verteld het hele verhaal.

21. Nadat ze haar hart heeft gelucht tegen Linda, gaat Isabella zich douchen, maar dan… ‘Ik kan het niet meer aan! wat als het me niet lukt die 3 opdrachten of stel dat de eerste opdracht lukt en dat ik fijn gezinnetje heb en dan moet ik afscheid nemen! Dit is niet eerlijk! En hoe moet ik het ooit gaan uitleggen tegen mijn toekomstige man?’ Isabella barst in tranen uit.

22. Isabella had zich opgepept met een lekker bakkie koffie en zet haar zinnen nu op haar eerste opdracht. Ze gaat weer op mannenjacht. Wanneer ze haar auto instapt, kruipt de geur van de ledere autozetels haar neus binnen. Vandaag gaat ze naar de “konings-tuinen” ze hoopt dat ze daar een knappe, lieve man tegen het lijf komt.

23. Isabella schrikt zich een ongeluk wanneer ze de twee mannen ziet die met elkaar aan het schaken zijn. ‘JAKKES! Die twee mannen hebben dringend nood aan een make-over!’ De man met de lichte regenjas en de Rosse haren moet ook geloven aan het commentaar van Isabella. ‘Jaja, jij kan een scheerbeurt gebruiken jongeman! Dat is precies een geitenbaard! Oh, zou ik hem begroeten? Mhehehe, mijn naam is Isabhehehella! Whaha!’ Isabella doet een geit na en lacht zich ziek.

24. De man met dezelfde regenjas als geitenjong, is de mooiste man die Isabella in deze 2 dagen heeft gezien. Isabella haalt het in haar hoofd om met hem te praten. ‘Ja Isabella, je moet eens een keuze nemen.’ terwijl ze dit denktwandelt ze naar de man met donkere huidskleur en zwarte haren. ‘Hallo! Ik ben Isabella en u bent?’ ‘Hallo! Ik ben Vladimir, Mathilda Vladimir.’ Isabella had haar tong ingeslikt, hier kon ze niet mee trouwen en kindjes maken! ‘Ja, hallo? oh oké! Ik kom meteen naar huis.’ Isabella deed alsof ze gebeld werd en wandelde zo snel mogelijk weg.

25. Isabella is genoeg van de man weggewandeld zodat hij haar niet kan horen. ‘Haalloooo?! Mathilda Vladimir? Welke ouder noemt hun zoon nu Mathilda Vladimir, alsjeblieft! Zie je me al op het altaar staan en de priester zegt:” Isabella Kruideboter neem jij Mathilda Vladimir tot je wettige echtgenoot?” haha dat werd een giller!’ Isabella wandelt naar haar auto en rijd naar huis.

26. Wanneer ze thuis aankomt gaat ze in haar zetel zitten om weer alles op een rijtje te zetten, net zoals haar eerste dag toen ze in dit huis introk, toen ze die opdrachten nog niet moest voltooien. ‘Oké Isabella, de dagen vliegen voorbij en je hebt nog geen man gevonden. Het zal lang duren voor ik de eerste opdracht af heb. Wat zouden die 2 anderen opdrachten zijn? Oh ALSTUBLIEFT, wees niet te moeilijk!’

27. ‘Je bent de laatste tijd wel depri, Isabella. Misschien kan ik iets veranderen in dit huis?’ Zegt Isabella tegen haarzelf en zespeurt het huis rond. ‘Aha! De muren! Ze zijn wit, té wit. Ze zijn zo wit dat je er bijna in word gezogen! Oké een ander kleurtje!’ Isabella belt meteen twee schilders die de muren met alle plezier willen verven. Even later staat Isabella in een huis dat een kleine make-over heeft gekregen. ‘Mmm, “purper-rode-lippen”, die kleur past goed bij me!’ en Isabella houd haar duimen in de lucht.

28. Niet veel later komt Isabella’s carpool aangereden. Isabella was helemaal de tijd uit het oog verloren en moest haar training nog aandoen. Ze spurt de trap op om zich gereed te maken. Nadat ze haar werkkleding heeft aangetrokken en haar haren gefatsoeneerd stapt ze zo snel mogelijk de auto in. ‘Ja sorry hoor dat ik er mooi wil uitzien! Wie weet welke knappe man ik tegen het lijf loop.’ Zegt Isabella. De chauffeuse rolt met haar ogen en rijdt daarna weg.

29. Isabella heeft bloed, zweet en tranen gelaten op het werk maar dat werpt zijn vruchten af, want ze heeft vandaag erg goede commentaar gekregen van de baas en als ze zo verder bleef werken, maakte ze veel kans op een promotie. Isabella is overgelukkig en stapt neuriënd onder de douche. Even vergeet ze die 3 opdrachten die haar leven gaan bepalen.

30. Isabella heeft reuzehonger en gaat een lekker slaatje maken. Ze wandelt naar de keuken en gaat aan de slag: groentje wassen en in de keukenrobot stoppen. ‘Wat een geweldige uitvinding! Geen snijwerk meer voor mij en dus ook geen sneeën in mijn vinger!’ Isabella legt de groentjes op een witte, met blauw versierde bloemetjes, bord en begint ervan te smullen.

31. Wanneer Isabella klaar is en haar bord in de vaatwasser wil stoppen, gaat de deurbel. ‘Wie zou dat zijn en op zo’n uur nog wel? Wie weet is het een crimineel! Net zoals in mijn lievelingssoap op tv. “Je geld of je leven.” Oh nee dat ook nog! Het zijn altijd de mooie vrouwen die veel meemaken.’ Isabella wandelt met trillende benen naar de voordeur en draait het slot om. Voorzichtig wandelt ze naar buiten…

32. ‘Hallo? Wie is daar?’ zegt Isabella en ze wandelt iets verder. ‘Hallo mevrouw! Mijn naam is Christiaan. Het spijt me als ik u gestoord heb maar ik ben nieuw hier en…’ De vreemde man stopt zijn zin. Isabella heeft niet eens geluisterd naar wat de man te vertellen had. Ze kijken diep in elkaars ogen en er valt een stilte. Het is liefde op eerste gezicht.

33. …‘Waaaw! Hij is gewoon een geschenk uit de hemel! Dankjewel, dankjewel, dankjewel Oh lieve engels daarboven!’ denkt Isabella en ze bekijkt Christiaan nog eens van kop tot teen. ‘Grutjes! Ik ben nog niet eens één uur in deze stad maar ik ben er nu al verliefd op en niet alleen op de stad maar ook op…op…’ Christiaan heeft Isabella’s naam nog niet gevraagd…

34. ‘Wat ben ik onbeleefd! Ik heb niet eens naar je naam gevraagd!’ Zegt Christiaan en hij geeft Isabella een flirterig duwtje. Isabella moet daardoor blozen en vergeet heer naam even. ‘Ik ben.. Uuh.. Ik ben.. Hoe heet ik weer?’ Daardoor moet zo nog harder blozen maar Christiaan moet er hard om lachen. ‘Aha, Ik ben Isabella.’ Christiaan twijfelt geen seconde en waagt zijn kans. ‘Wel dan Isabella, mag ik deze dans van u?’ zegt Christiaan beleeft en hij opent zijn armen. ‘Graag!’ Isabella pakt zijn handen stevig vast en ze drukt zich tegen zijn perfecte lichaam…

35. … ze maken het gezellig, heel gezellig. Christiaan stopt met dansen. ‘Waarom stop je? Heb ik iets verkeert gedaan?’ vraagt Isabella en hoopt dat Christiaan nog bij haar blijft. ‘Jij hebt juist niks gedaan. Jij bent perfect, perfect voor mij.’ Christiaan brengt Isabella’s gezicht dichter bij de zijne en hij geeft haar een intieme kus. Isabella laat het met alle plezier toe en samen knuffelen ze nog en geven ze elkaar schattige kusjes onder de fonkelende sterren.

36. Gisteren was een nacht om nooit te vergeten. Isabella voelt zich heel goed bij Christiaan het is net alsof ze hem al jaren kent. Hij heeft zelfs deze nacht gelogeerd bij haar. Isabella is super gelukkig! ‘Het lijkt alsof het zo heeft moeten gebeuren. Het lijkt wel op een Puzzel waarvan één puzzelstukje ontbrak en die ene puzzelstuk is Christiaan. Oké Isabella je hebt nu een kans gekregen en die moet je met beiden handen grijpen. Ik moet vragen of Christiaan bij mij wil wonen.’ denkt Isabella en ze wandelt zelfzeker naar Christiaan…

37. Christiaan zegt zonder pardon ja en er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Hij voelt zich meteen thuis. Terwijl Isabella het ontbijt klaarmaakt, neemt Christiaan een frisse douche. Je merkt niet eens dat ze elkaar pas twee dagen kennen. Ze zijn gewoon gemaakt voor elkaar.

38. Het ontbijt is klaar en ze eten gezellig samen, dit is de eerste keer dat Isabella niet alleen eet aan haar té grote eettafel. ‘Dus… Heb jij een baan en wat zijn je hobby’s?’ vraagt Isabella aarzelend. ‘Ik heb nog geen baan maar mijn grote droom is altijd al een baan in de criminaliteit geweest! Dat is dan ook mijn hobby. Ik kijk ook graag naar die soap “je geld of je leven” maar die zal je niet kennen denk ik.’ zegt Christiaan en is bang voor het antwoord van Isabella…

39. ‘Oohmyygosshh! Ga weg! Dat is ook mijn lievelingssoap! en als dat jouw droom is om een baan te krijgen in de criminaliteit wel… Dan wordt jij gewoon mijn lief crimineeltje, die ik af en toe zal moeten temmen.’ ze moeten allebei lachen om Isabella’s antwoord en Christiaan is heel blij dat zijn smaak is goedgekeurd. Samen praten ze nog over de basisdingen in een relatie, zoals: lievelingskleur, lievelingseten, interesses… enz.

40. ‘Is het goed als ik mij ga douchen en als jij onze borden afruimt?’ stelt Isabella voor. ‘Ja natuurlijk doe maar liefje!’ ‘Dankjeschat!’ en Isabella wandelt de trap op. Ze vind het grappig dat ze elkaar al “schat” en “liefje” noemen. Het lijkt wel een sprookje, waarin zij de prinses speelt, Christiaan de prins en die enge man aan de telefoon met zijn 3 opdrachten is de gemene heks.

41. Wanneer Isabella glimmend schoon is en een mooie make-up laag heeft aangebracht, wandelt ze de trap af. Ze speurt de kamer rond, hopend dat Christiaan er niet stiekem vandoor is gegaan. Maar nee, daar staat haar engel! Hij is tv. Aan het kijken, terwijl hij staat? ‘Nu je hier woont, mag je gerust gebruik maken van mijn zetel, ik bedoel ONZE zetel.’ Christiaan moet lachen met Isabella en hij valt haar aan met 1000 kusjes.

42. Isabella bedenkt zich net iets. Ze had maar 21 dagen de tijd voor haar drie opdrachten en die tijd wordt maar korter en korter. Isabella haalt de eerste opdracht weer voor haar ogen. “zoek een man en maak drie kinderen.” ze heeft een man maar nog geen kinderen en ze heeft haarzelf altijd belooft dat ze pas aan kinderen begint als ze getrouwd is. Dus er zit maar 1 ding op… Christiaan trouwen.

43. ‘Christiaan? Mag ik iets vragen?’ ‘Natuurlijk! Is er iets?’ Hoe moest Isabella dit vragen. Ze kon niet vertellen dat haar leven aan een zijde draadje hangt en hem de waarheid vertellen, want dan zou ze hem misschien verliezen. Dus ze waagt het erop en vraag het gewoon. ‘Wel, ik weet dat we elkaar nog niet lang kennen maar…’ Isabella wordt onderbroken Door Christiaan…

44. ‘Oh nee! Wil je het uitmaken? Want als dat zo is wel, dan…’ Isabella onderbreekt opnieuw het gesprek. ‘Nee! Ik wil vragen… wil je met me trouwen?’ Isabella is opgelucht dat ze het heeft gezegd, nu is ze alleen zenuwachtig voor het antwoord. Ineens neemt Christiaan Isabella’s hand. Hij schuift zijn ring van zijn hand af en doet hem rond Isabella’s vinger. ‘Isabella wil jij mijn vrouw zijn? Je maakt me de gelukkigste man ter wereld.’ Isabella moet er om lachen en ze geeft het ja-woord via een kus.

45. Ze zijn allebei overgelukkig. Isabella had haar bruiloft anders voorgesteld maar dit vond ze nog geweldiger en nog romantischer. ‘Als je wil kan ik ook naar de juwelier gaan voor een echte trouwring?’ ‘Nee gekkie! Hij is prachtig! Vanwaar heb je deze ring?’ ‘Die heb ik gekregen van mijn moeder, voor ze gestorven was.’ door dit antwoord krijgt Isabella tranen in haar ogen en ze geeft Christiaan een dikke knuffel en kus. ‘Dit is zeker een verhaal om later aan onze kinderen te vertellen.’ Zegt Christiaan. ‘Wel, over kinderen gesproken…’

46. ‘… je weet toch dat na de trouw de huwelijksnacht volgt.’ zegt Isabella een beetje ondeugend. Christiaan moet blozen en ze gaan naar boven. Ze liggen naast elkaar op het bed en knuffelen en van het een komt het ander… maar dat is een privémoment.

47. Christiaan kan het niet geloven dat hem dit allemaal overkomt. De toekomst had er helemaal anders uitgezien moest hij niet naar deze stad verhuist zijn. Maar gelukkig is hij hier terechtgekomen en heeft hij Isabella ontmoet. ‘Isabella, mijn Isabella’ en Christiaan droomt weg.

48. Nu Christiaan de man in het huishouden is moet hij ook zijn steentje bijdragen. Hij kan Isabella niet alleen laten werken en voor alle kosten laten opdraaien terwijl hij hier thuis zit te lummelen. Hij start meteen de laptop op en zoekt naar zijn droombaan. ‘geen dierenarts, geen leraar, nee, nee…’ Christiaan is bang dat zijn baan niet meer vrij is tot hij de kleine advertentie ziet staan. “Gezocht, gezocht! Wij zoeken een enthousiast persoon vol energie! Ben jij die persoon? Schrijf je dan in bij deze baan in de criminaliteit!” Christiaan twijfelt geen seconde en accepteert de baan. ‘Ik heb werk! Dit moet ik zo snel mogelijk aan Isabella vertellen!’

49. Isabella is boven de bedden aan het opmaken en aan het stofzuigen. ‘Isabella! Isabella!’ roept Christiaan maar Isabella hoort hem niet door het lawaai van de stofzuiger. Christiaan tikt Isabella en zij verschrikt zich. Isabella stopt met stofzuigen en luistert naar haar man. ‘Moet je horen! Ik heb een baan! Ik heb echt een baan!’ Isabella kan haar oren niet geloven en springt enthousiast in Christiaans armen. De liefde druipt er vanaf.

50. Isabella is klaar met het schoonmaken en wanneer ze de trap af komt gewandeld riekt ze de geur van lekker eten. ‘Verassing! Het zal niet zo lekker zijn zoals jij hem maakt, maar ik wou je verassen omdat jij al hebt gepoetst en ja…’ ‘Het is perfect lieverd!’ antwoord Isabella en ze beginnen te eten. Wanneer ze klaar zijn spurt Isabella naar de badkamer. Ze voelt zich niet lekker en ze moet overgeven.

51. ‘Gaat het? Misschien heb ik iets verkeert in het eten gedaan! Sorry schat!’ zegt Christiaan bezorgd. ‘Nee ik denk niet dat het door het eten komt, want ik voel me anders. Ik heb me nog nooit eerder zo gevoeld.’ Isabella vindt het eigenaardig en gaat op het internet zoeken wat er met haar aan de hand is… en even later heeft ze het antwoord. ‘Aha! Hier is het!’ ‘Is het erg? Moet je naar de dokter?’ vraagt de overbezorgde Christiaan. ‘Nee, ik ben zwanger!’ ‘Dat…dat is geweldig!’ en Christiaan geeft zijn zwangere vrouw een knuffel.

52. Het leven gaat zijn normale gangetje ten huize Kruideboter. Isabella en Christiaan gaan naar het werk en maken af en toe promotie. Er wordt gepoetst, gedoucht, gelachen… het leven loopt perfect…

53. Isabella gaat op zwangerschapsverlof, want de kleine schat in haar buik begint te groeien. Papa Christiaan is heel trots op zijn zoon of dochter, want dat moest nog een verassing blijven. Ze zijn een gelukkige familie…

54. Het is vrijdagavond 12 september en Isabella krijgt weeën. Eerst weet ze niet wat er gebeurt en denkt ze dat ze een miskraam krijgt. ‘SHAT!’ roept Isabella met het laatste kracht dat ze in haar heeft. Christiaan rent meteen naar zijn vrouw en kan niet zien dat ze lijdt. ‘Je moet naar het ziekenhuis! Ik breng je, nu meteen!’

55. Ze blijven 2uur in het ziekenhuis, maar het leek wel een eeuwigheid te duren. Maar ze zijn nu eindelijk thuis met hun kleine wonder. De familie kruideboter bestaat nu uit een trotse moeder, een gelukkige vader en een kleine jongen die nog een heel leven voor zich heeft, Alexander Kruideboter.