Το 2ο τεύχος του μαθητικού εντύπου που εξέδωσε η Στ΄ τάξη του 2ου Δημοτικού Σχολείου Τυρνάβου, το σχολικό έτος 2008-09. Δασκάλα Ευθυμιάδου Σοφία

1. Έφημερίδα των μαθητών της Στ΄ Τάξης του 2 ου Δημοτικού
Σχολείου Τυρνάβου Αριθμός Φύλλου: 2
Τιμή: 0,50€
Στις εσωτερικές σελίδες, δείτε παλιές φωτογραφίες με
μαθητές του σχολείου μας και διαβάστε αστείες
Η 28η Οκτωβρίου είναι μια ιστορίες για τα μαθητικά τους χρόνια.
γιορτή που τιμούμε τους
Έλληνες πολεμιστές που
έδωσαν τη ζωή τους μέσα
Επισκεφτείτε τον
στο χιόνι και την παγωνιά
Τύρναβο!
πάνω στα βουνά της Πίν-
δου για να μη σκλαβωθεί η
Ελλάδα στους Ιταλούς και
στους Γερμανούς.
Μεσάνυχτα 28ης Οκτω-
βρίου. Οι Ιταλοί στέλνουν
μήνυμα στον πρωθυπουργό
για να παραδώσει την
Ελλάδα.
Συνέχεια στη σελ. 6
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ
ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΕΣ!
Διαβάστεσχολείο μας της ψυχαγωγίας την ιστορία του Σάκη του Τηλεορασάκη και την Ψηλή Κυρία.
Το στη στήλη είναι
αρκετά καλά εξοπλισμέ-
νο, όμως χρειάζεται μερι-
κά παραπάνω πράγματα.
Περισσότερα στη σελ.
Η Ε΄ Τάξη το 1981-82 με το δάσκαλο Νίκο
Γκατζηρούλη
Ευχαριστίες
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα Το 2ο Δημοτικό Σχολείο Τυρνάβου ιδρύθηκε το 1865 και
τους γονείς των μαθητών λειτούργησε το 1871. Ιδρυτής του ήταν ο Δημήτριος
που μας πρόσφεραν φω- Χατζηαντωνίου του ο Ζήση. Αρχικά λειτούργησε ως
τογραφίες από τα μαθητι- Το 2 Δημοτικό Σχολείο Τυρνάβου
παρθεναγωγείο (σχολείο μόνο για κορίτσια) και αργότερα ως
κά τους χρόνια και μας μεικτό σχολείο. Από το 1881 ως το 1930 φοίτησαν στο
διηγήθηκαν τις αναμνή- σχολείο 2050 αγόρια και κορίτσια. Τον πρώτο καιρό ήταν
σεις τους. Επίσης ευχαρι- μονοθέσιο, ενώ σήμερα είναι εξαθέσιο. Είναι το πιο παλιό
στούμε και όλους εσάς σχολείο του Τυρνάβου. Η διαθήκη που προικοδότησε το
που με τη συνδρομή σας, σχολείο φυλάσσεται στον Κώδικα του Δήμου Τυρνάβου. (Από
συμβάλλετε στην έκδοση το βιβλίο Τύρναβος, του Β. Σκουμπρή, 1997)
αυτού και του επόμενου Γερακούδη Δήμητρα, Μπέζα Κωνσταντίνα, Παπρά Ανθή,
φύλλου. Στεργίου Χριστίνα.
Η δασκάλα της τάξης

2. Οι γονείς θυμούνται τα μαθητικά τους
χρόνια…
Η κ. Δήμητρα Καραΐσκου, παλιά μαθήτρια του σχολείου
μας διηγείται…
«Το 1981 ήμουνα
μαθήτρια της ΣΤ'
τάξης του 2° Δημο-
τικού Σχολείου
Τυρνάβου. Δάσκα-
λός μας ο αείμνη-
στος Νίκος Χελι-
δώνης, ένας εξαίρε-
τος εκπαιδευτικός
και συνάμα πολύ
δραστήριος άνθρω-
πος που θα μείνει
στην μνήμη μου για
πάντα. Η τάξη μας
είχε περίπου είκοσι
πέντε μαθητές. Φυ-
Η Γ΄ τάξη του 2ου Δημοτικού Σχολείου το σχολικό έτος σιογνωμίες και χα-
1979-80 με τη δασκάλα τους Μαρίνα Γκατζηρούλη. ρακτήρες διάφοροι.
Από την αρχή της
χρονιάς ο Δάσκαλος
μας πρότεινε να
εφαρμόσουμε ένα
νέο σύστημα
εξέτασης για να μην
υπάρχουν αδικίες
μεταξύ μας, για το
ποιος θα λέει μά-
θημα. Μας είπε λοι-
πόν να φέρουμε ένα
κουτί και ένα σα-
κουλάκι με φασόλια.
Εγώ έφερα ένα
μεγάλο κουτί από
κρέμα ΝΙVEΑ και η
φίλη μου η Μαρία η
Εκδήλωση του νημιαγωγείου το σακουλάκι με τα
φασόλια. Σε κάθε
μαθητή ο Δάσκαλος έδωσε ένα αριθμό. Τον αντίστοιχο αριθμό έγραψε και πάνω
στα φασόλια, τα οποία τοποθέτησε μέσα στο κουτί. Έτσι λοιπόν κάθε φορά που
ερχόταν η ώρα της εξέτασης ο κ. Νίκος έπαιρνε το κουτί το κουνούσε καλά καλά,
άνοιγε το καπάκι και διάλεγε ένα ή δύο φασόλια. Εγώ είχα τον αριθμό 10 και η
Μαρία τον αριθμό 16. Το σύστημα αυτό μας έκανε εμένα και τη φίλη μου να
χάσουμε τον ύπνο μας, διότι κάποια από τα μαθήματα δεν ήταν και της ιδιαίτερης
2

3. αδυναμίας μας. Εμένα μου άρεσαν τα μαθηματικά, ενώ την φίλη μου, η Ιστορία. Η
φίλη και συμμαθήτρια μου Μαρία, ανήσυχο πλάσμα και πολυμήχανο πνεύμα, σκέ-
φτηκε ένα τρόπο για να λύσουμε το πρόβλημα μας. Η λύση ήταν απλή, γρήγορη
και αποτελεσματική. Αντί να καρδιοχτυπούμε κάθε φορά που το κουτί
άνοιγε θα ήταν προτιμότερο τα δικά μας φασόλια, δηλαδή το φασόλι με τον
αριθμό 10 και το φασόλι με τον αριθμό 16 να λείπουν από το κουτί στα μαθήματα
που δεν ήμασταν
καλά διαβα-
σμένες. Εγώ
φυλούσα τσίλιες
έξω από την
τάξη και η
Μαρία έβγαζε
με μεγάλη μαε-
στρία τα φασό-
λια από το κουτί.
Το μυστικό μας
όμως σιγά σιγά
διέρρευσε και το
σύστημα «βγάζω
το φασόλι έξω»
απέκτησε και άλ-
λους πελάτες.
Η ώρα του μαθή-
ματος κυλούσε
Η Γ΄ τάξη του ’78 ντύθηκε αποκριάτικα.
άνετα. Δεν φτάνει
που δεν ήμασταν
καλά διαβασμένοι, με
τη σιγουριά ότι το
δικό μας νούμερο
είναι στην τσέπη
μας και όχι μέσα
στο κουτί, πουλού-
σαμε και μούρη ση-
κώνοντας χέρι με
ιδιαίτερο ζήλο και
φωνάζοντας πως
έχουμε να πούμε
μάθημα πολύ καιρό.
Όλα κυλούσαν ομα-
λά μέχρι μιας πρωίας
που μας επισκέφτηκε
ο επιθεωρητής, ο ο-
Η Στ΄ τάξη του 1969 ποίος ενημερώθηκε
για το νέο σύστημα
εξέτασης. Όπως όμως λέει και ο λαός μας «ο Θεός αγαπά τον κλέφτη, αλλά
αγαπά και το νοικοκύρη». Ακόμα και το «Μια του κλέφτη δυο του κλέφτη τρεις και
η κακή του μέρα». Κοιταχτήκαμε όλοι στα μάτια. Το αίμα μας είχε παγώσει.
Αυτό ήταν, ήρθε η ώρα της κρίσης. Όλα θα έβγαιναν στο φως και αυτό που μας
περίμενε ήταν η τιμωρία. Ο επιθεωρητής άνοιξε το κουτί και έριξε όλα τα
3

4. φασόλια πάνω στο θρανίο μας, προσπαθώντας να τα βάλει αριθμητικά στη
σειρά. Η Μαρία μου χαμογέλασε και μου έκανε νόημα να της δώσω το φασόλι
που είχα μέσα στην τσέπη μου. Ο ένας έδινε το φασόλι του στον άλλο μέχρι να
περάσει στα χέρια της Μαρίας που ήταν ταχυδακτυλουργός σε κάτι τέτοια. Ξαφνικά
η Μαρία φτερνίζεται με τέτοια φυσικότητα λες και είχε γρίπη πολλών ημερών. Το
αποτέλεσμα όλα τα φασόλια που προσπαθούσε ο επιθεωρητής να βάλει σε
σειρά βρέθηκαν στο πάτωμα. Φαντάζεστε πιστεύω, ποιοι προθυμοποιήθηκαν να τα
μαζέψουν και όχι μόνο να τα μαζέψουν αλλά να τα βάλουν και στην σειρά
προσθέτοντας και αυτά που έλειπαν. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και το
μάθημα που πήραμε εκτός από την έντονη συναισθηματική φόρτιση που μας
δημιούργησε ήταν κατά τα άλλα αναίμακτο. Ακόμη συναντιόμαστε με παλιούς
συμμαθητές και θυμόμαστε αυτή την μικρή απατεωνιά των αθώων παιδικών μας
χρόνων».
Το σχολείο στα παλιότερα χρόνια
Η κ. Καραΐσκου συνεχίζει…
«Η εποχή η δική
μας ήταν κατά πολύ
διαφορετική. Όπως
διαφορετικός ήταν
και ο τρόπος διδα-
σκαλίας, αντιμε-
τώπισης, συνεργα-
σίας και κατανό-
ησης των μαθητών.
Το εκπαιδευτικό
σύστημα της επο-
χής ήταν αυταρ-
χικό αλλά και ταυ-
τόχρονα αποτελε-
σματικό. Οι μαθη-
τές είχαν μεγάλο
Η Ε΄ τάξη του 1973 σε γυμναστικές επιδείξεις
σεβασμό στους
δασκάλους τους. Κάθε πρωί που ο δάσκαλος έμπαινε στην τάξη όλοι οι μαθητές
σηκωνόταν επάνω και έλεγαν καλημέρα. Ο τρόπος που γινόταν το μάθημα ήταν
κουραστικός για τα μικρά παιδιά, διότι έμπαιναν στην διαδικασία να μάθουν το
μάθημα με το νι και το σίγμα, απέξω και ανακατωτά. Αυτό όμως δεν άφηνε
περιθώρια στον μαθητή να σκεφτεί ελεύθερα και να μπορέσει να εκφράσει την
γνώμη του. Η εμφάνιση των μαθητών στο χώρο του σχολείου ήταν για όλους ίδια.
Όλοι φορούσαν την μπλε ποδιά με το άσπρο γιακαδάκι. Τα μαλλιά των
κοριτσιών ήταν πάντα μαζεμένα με τις κλασικές κορδέλες της εποχής και τα αγόρια
πάντα με κοντό μαλλί. Δυστυχώς όμως στην εποχή μας βασίλευε το ρητό «Το ξύλο
βγήκε από τον παράδεισο» και ο χάρακας στο χέρι όπως και το τράβηγμα του
αυτιού έπεφταν σύννεφο. Στα διαλλείματα παίζαμε παιχνίδια όπως: «κρυφτό,
κυνηγητό, τσιλίκα-τσιλικόξυλο, τα μήλα, σχοινάκι, λάστιχο, σκλαβάκια,
αγαλματάκια ακούνητα αμίλητα και όλα στην σειρά.»
Οι δάσκαλοι της εποχής μας ήταν: Ζωή Ροντούλη, Μαρίνα Γκατζηρούλη , Διονύ-
σης Δημόκας, Τούλας, Νίκος Χελιδόνης.
Το κείμενο επιμελήθηκε η μαθήτρια Κωνσταντίνα Μπέζα.
4

5. Ο κ. Σαφιγιάννης
Απόστολος
γύρισε πίσω στο
χρόνο…
και μας μιλά για τα
μαθητικά, παιδικά
χρόνια, τα δικά του και
των αδερφών του.
«Το νηπιαγωγείο,
παλιά, στεγαζόταν στο
παλιό δημαρχείο, όμως
οι εκδηλώσεις γίνονταν
σε μια αίθουσα του 2 ου
Δημοτικού. Και εγώ
και οι τα αδέρφια μου
είχαμε νηπιαγωγό την
κα Αλεξάνδρα Μπίλη.
Όταν αργότερα πήγα
στην Α΄ τάξη η πρώτη
Τα νήπια του ’75 παρουσιάζουν τη γιορτή τους μου δασκάλα ήταν η
μπροστά στο 2ο Δημοτικό. Αγραφιώτη Φανή και ο
δεύτερος δάσκαλός μου
ο Ροντούλης Αχιλλέας.
Γενικά η ζωή στο σχολείο εκείνα τα χρόνια-περίπου το 1965-1971 ήταν σαν τη
σημερινή. Σ’ όλα τα διαλείμματα παίζαμε ή ποδόσφαιρο με κουκουνάρια που κόβαμε
από το πεύκο ή κυνηγητό. Τα απογεύματα παίρναμε μια κανονική μπάλα και
μπαίναμε κρυφά στο σχολείο για να παίξουμε. Όταν καμιά φορά σπάγαμε κανένα
τζάμι, κρυβόμασταν όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε γιατί εκεί κοντά έμενε ένας
δάσκαλος και φοβόμασταν μη μας δει και μας τιμωρήσει. Επίσης δίπλα στο κτίριο
που στεγάζονται σήμερα οι τουαλέτες υπήρχαν δύο ελαιόδεντρα, όπου πήγαιναν τα
κορίτσια και διάβαζαν το μάθημα της επόμενης ώρας.
Μια χρονιά είχε έρθει ένας φωτογράφος για να μας βγάλει μια αναμνηστική
φωτογραφία. Είχαμε πολύ πλάκα, γιατί ήμασταν πολύ μικροί και ο ένας δεν είχε
δόντια, ο άλλος δεν είχε μαλλιά. Επίσης θυμάμαι μια αστεία ιστορία που είχε συμβεί
και δε θα την ξεχάσω ποτέ. Επειδή πηγαίναμε στο ίδιο φροντιστήριο με την κόρη του
δασκάλου, την πειράζαμε συνέχεια. Την άλλη μέρα πάει η μικρή και του λέει:
«Μπαμπά, κάποια παιδιά από το 2 ο Δημοτικό με πειράζουν». Έτσι την επόμενη μέρα
μπαίνει ο δάσκαλος στην τάξη με μια βαριά ξύλινη βέργα και ρώτησε ποιος πείραζε
την κόρη του. Αφού δεν απάντησε κανείς, άρχισε να μας βαράει όλα τα αγόρια έναν
έναν με τη βέργα στα χέρια. Εμείς όμως πριν μας χτυπήσει ο δάσκαλος, φτύναμε και
τρίβαμε τα χέρια μας, έτσι ώστε όσο δυνατά και να μας χτυπούσε, εμείς δε θα
πονούσαμε. Τι ωραία θα ήταν να ήμουν μαθητής ακόμα!»
Αυτή η ιστορία μας μαθαίνει δυο πράγματα: πρώτον ότι πρέπει να αγαπάμε το
σχολείο και δέυτερον ότι δεν πρέπει να βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε, γιατί τα
μαθητικά χρόνια είναι τα πιο ανέμελα και τα πιο χαρούμενα. Σε ευχαριστώ, μπαμπά!
Το κείμενο επιμελήθηκε η μαθήτρια Σαφιγιάννη Κωνσταντίνα
5

6. Τιμούμε τους ήρωες Ανάγκες του Σχολείου
Συνέχεια από τη σελ. Συνέχεια από την σελ.
Ο πρωθυπουργός δεν προλαβαίνει Ένα από αυτά είναι ότι πρέπει να μεγαλώσουμε την
να δώσει την απάντηση και ο αίθουσα των υπολογιστών και να βάλουμε περισσότερους
πόλεμος αρχίζει… υπολογιστές σε αυτήν, ώστε όταν τα παιδιά θέλουν να
Οι Έλληνες πολεμιστές χωρίς να κάνουν κάποια εργασία να μην αντιμετωπίζουν πρόβλημα
έχουμε όπλα και εφόδια ξεκινούν με τις θέσεις και τους υπολογιστές. Επίσης καλό θα ήταν
για τα βουνά της Πίνδου. Πολλοί να είχαμε ένα προτζέκτορα, έτσι όταν μια δασκάλα ή ένας
πεθαίνουν. Άλλοι από πείνα και δάσκαλος έχει ετοιμάσει κάτι για τους μαθητές, να το
άλλοι από κανονιές των Ιταλών. δείχνει στον προτζέκτορα για να το βλέπουν καλύτερα όλα
Οι Έλληνες καταφέρνουν να τα παιδιά.
νικήσουν τους Ιταλούς, αλλά Μια άλλη καλή ιδέα, θα ήταν να έχουμε μια μεγάλη
δυστυχώς αργότερα οι Ιταλοί αίθουσα εκδηλώσεων για να χωράνε περισσότερα
συμμαχούν με τους Γερμανούς και καθίσματα και να έχουμε μεγαλύτερη άνεση χώρου.
οι Έλληνες χάνουν. Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στις μέρες
Έτσι με σκισμένους χιτώνες μας είναι η σκολίωση που δημιουργείται από το βάρος των
γυρνούν στα σπίτια τους και στις σχολικών βιβλίων. Για να λύσουμε αυτό το
οικογένειές τους. Κάθε 28η πρόβλημα μπορούμε να βάλουμε σε κάθε τάξη,
Οκτωβρίου οι μαθητές κάνουν
ντουλάπια για κάθε μαθητή ώστε να αφήνει εκεί
παρέλαση για να τιμήσουν τους
Έλληνες του ’40. κάποια πράγματα ή βιβλία και η τσάντα του να
Κώστας Νασίκας, Θανάσης γίνεται πιο ελαφριά.
Παπαγεωργίου Πιστεύουμε ότι αν το σχολείο μας είχε τον εξοπλισμό
αυτό μαζί με τον εξοπλισμό που έχει τώρα, θα ήταν
καλύτερο και πιο εμπλουτισμένο.
Γιαννακός Αλέξανδρος, Καραγούγα Μαριεύη, Μπεντικούγια
Βάσω, Σαφιγιάννη Κωνσταντίνα
Τρεις μαθητές μιλούν σήμερα για το σχολείο τους
Οι μαθητές Βαγγέλης Γκαραγκούνης, Σπύρος Καπουράνη και Δήμητρα Καπουράνη
μίλησαν για το σχολείο τους σήμερα και πώς νιώθουν όταν βρίσκονται σε αυτό.
Στην ερώτηση τι θυμούνται από την πρώτη τους μέρα στο σχολείο ο Βαγγέλης είπε:
«Θυμάμαι στην πρώτη τάξη που κάναμε γυμναστική και παίζαμε ωραία. Ήμουνα
χαρούμενος που ήταν μαζί μου και ο αδερφός μου.
Ο Σπύρος λέει: «Πρώτη φορά στην Ελλάδα πήγα στο σχολείο στην Δ΄ τάξη. Είχα δασκάλα
την κυρία Βούλα. Μου έμαθε τα γράμματα, να διαβάζω και να γράφω και να μιλάω
ελληνικά.
Η Δήμητρα λέει: «Την πρώτη μέρα στο σχολείο ήμουνα χαρούμενη γιατί μαθαίναμε να
γράφουμε και να διαβάζουμε».
Στην ερώτηση τι έχουν να πουν σήμερα για το σχολείο τους τα παιδιά απαντούν.
Ο Βαγγέλης λέει: «Θέλω να μάθω να διαβάζω και να γράφω για να βγάλω δίπλωμα
αυτοκινήτου».
Ο Σπύρος λέει: «Στο σχολείο νιώθω πάρα πολύ ωραία, γιατί μαθαίνω να διαβάζω
γρήγορα και καθαρά. Θα ήθελα όμως το σχολείο να είχε τέρματα για να παίζουμε μπάλα».
Η Δήμητρα λέει: «Μου αρέσει το διάλειμμα και περνώ καλά, γιατί παίζω. Θα ήθελα να
έπαιζα και βόλεϊ, αλλά δεν έχουμε δίχτυ».
6

7. Γρίφος
Έχω μια κλειδαριά που έχει 40 αριθμούς-από το
Ανέκδοτο 0 ως το 39- και λειτουργεί με συνδυασμό τριών
Δεκατρείς μαύροι βρήκαν ένα αριθμών. Για να ξεκλειδώσει πρέπει να
λυχνάρι. Το έτριψαν κα βγήκε ένα ξεκινήσω από το μηδέν, να γυρίσω δεξιά στον
τζίνι. Το τζίνι ρώτησε τον πρώτο πρώτο αριθμό, αριστερά στο δεύτερο και τέλος
μαύρο: «Τι ευχή θέλεις να κάνεις;» δεξιά στον τρίτο. Για να θυμάμαι τους αριθμούς
Ο άνθρωπος αυτός ήθελε να γίνει μου έχω γράψει πίσω από την κλειδαριά τον
από μαύρος άσπρος. Το ίδιο είπαν εξής μυστικό κανόνα: 123+2235+249 δηλαδή:
και οι υπόλοιποι εκτός από τον • Ο πρώτος αριθμός είναι μονοψήφιος και
τελευταίο, ο οποίος γελούσε διαιρείται με τους αριθμούς 2 και 3
συνέχεια. Το τζίνι ρώτησε τον • Ο δεύτερος αριθμός είναι διψήφιος και
τελευταίο μαύρο: «Εσύ, που όλο διαιρείται με τους αριθμούς 2,3 και 5.
χασκογελούσες, τι ευχή θέλεις να • Ο τρίτος αριθμός είναι διψήφιος και
κάνεις;» Και αυτός απάντησε:
διαιρείται με τους αριθμούς 4 και 9.
«Θέλω όλοι οι άσπροι να
Μπορείς να βρεις τους τρεις αριθμούς του
ξαναγίνουν μαύροι».
συνδυασμού;
Το ανέκδοτο και το γρίφο
Ο Γρίφος είναι από το Βιβλίο Μαθηματικών της
επιμελήθηκαν οι μαθήτριες:
Στ΄ τάξης
Παληού Χριστίνα, Καραΐσκου
Έλενα, Γκόγκου Σέβη και Καλέμι
Μαρινέλα
Ο Σάκης ο Τηλεορασάκης και οι φίλοι του
Ο Σάκης ο Τηλεορασάκης δεν είναι μια συνηθισμένη τηλεόραση. Μπορεί να χορέψει, να
τραγουδήσει, ακόμη κα να μιλήσει. Οι πιο καλοί του φίλοι είναι ο Ρολ το τηλεκοντρόλ και
ο Ντέο το βίντεο. Μαζί περνάνε ατέλειωτες ώρες. Του Σάκη του αρέσει πιο πολύ να δείχνει
παιδικές ταινίες στη μικρότερη της οικογένειας , στη Λέλα τη μπέμπα. Η κυρία Μαρία,
επειδή είναι πολύ απασχολημένη, δεν παρακολουθεί πολύ τηλεόραση. Αλλά ο μεγαλύτερος
γιος της, ο Λάκης είναι φανατικός. Αφού για ένα διάστημα είχε πάθει «οξεία
τηλεορασίτιδα».
Όταν ο Λάκης ξεπέρασε την οξεία τηλεορασίτιδα, αρρώστησε μετά ο Σάκης. Τον καημένο
το Σάκη! Έπρεπε να τον πάρει ο ειδικός για λίγες μέρες, επειδή δεν έδειχνε καλά κάποια
κανάλια. Αφού πέρασαν αυτές οι λίγες μέρες-τρεις για την ακρίβεια- ο Σάκης γύρισε
υγιέστατος στο σπίτι. Χαρά που έκαναν οι φίλοι του, όταν τον είδαν! Μα πιο πολύ χάρηκε
η Λέλα η μπέμπα, γιατί τώρα μπορούσε να ξαναδεί τ’ αγαπημένα της παιδικά
προγράμματα. Όμως έγινε κι άλλο ένα γεγονός, που στενοχώρησε πολύ το Σάκη. Ο
πατέρας της οικογένειας-ο κύριος Αντώνης- θα πήγαινε την επόμενη μέρα κιόλας να
αγοράσει καινούρια τηλεόραση, καινούριο τηλεκοντρόλ και καινούριο βίντεο, νέας
τεχνολογίας, όπως έλεγε. Τι θα έκαναν οι φίλοι μας;
Την επόμενη μέρα ο κύριος Αντώνης, δεν έλειψες ούτε για μισή ώρα. Όπως εξήγησε στην
κυρία Μαρία, δε βρήκε τίποτα καλό και έτσι θα κρατούσαν τα παλιά. Χαρά που πήραν
μόλις το άκουσαν αυτό οι φίλοι μας! Όταν πια ήρθε το βράδυ, όλη η οικογένεια κάθονταν
αγκαλιασμένοι στον καναπέ και παρακολουθούσαν το αγαπημένο τους πρόγραμμα στην
τηλεόραση. Και αυτό θα συνεχιζόταν για πολύ καιρό, γιατί όπως θα διαπιστώσατε κι εσείς
οι ίδιοι τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τους τρεις φίλους μας, γιατί είναι οι
ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ! Κωνσταντίνα Σαφιγιάννη
7

8. Λύση στο γρίφο της
προηγούμενης σελίδας
Η Ψηλή Κυρία 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Απέναντι σε μια πολυκατοικία 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
ζει μια όμορφη ψηλή κυρία.
21 22 23 24 25 26 27 28 29 30
Είναι όμορφη και καλή
και κάποιες φορές γίνεται νευρική. 31 32 33 34 35 36 37 38 39
Την αγαπώ τόσο πολύ
που μια μέρα η μαμά μου Μοναδικός μονοψήφιος αριθμός που
μου έμαθε ότι είναι δασκάλα στη διαιρείται και με το 2 και με το 3 είναι το
φυσική. 6.
Ω! τώρα μου κάνει ιδιαίτερα Διψήφιοι αριθμοί που διαιρούνται με το
μα δεν ήταν απαραίτητα. 5 είναι : 10,15,20,25,30,35. Από αυτούς
μόνο το 30 διαιρείται επίσης και με το 2
Ω! τι συμφορά! Πήρα εννιά στα φυσικά! και με το 3.
Τώρα πώς θα το πω στη μαμά; Διψήφιοι αριθμοί που διαιρούνται με το
Γιατί θα μου κάνει ιδιαίτερα ξανά! 4 είναι: 12, 16, 20, 24,28,32,36. Από
αυτούς μόνο το 36 διαιρείται και με το 9.
Το ποίημα είναι της μαθήτριας Χριστίνας Άρα οι αριθμοί του συνδυασμού είναι:
Στεργίου 6, 30, , 36
Πώς θα πάμε από
την πόρτα στο
γραφείο του
διευθυντή;
Το λαβύρινθο
έφτιαξαν οι μαθητές
Βασίλης Μέμος και
Διονύσης Κολνέκου.
Στο επόμενο φύλλο διαβάστε:
Το πετρέλαιο στη γη τελειώνει!
Μεγάλο πρόβλημα λειψυδρίας στην Ελλάδα,
αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Τεράστια προβλήματα προκαλεί η μόλυνση του
περιβάλλοντος στη φύση και στους ανθρώπους.
8

9. Λύση στο γρίφο της
προηγούμενης σελίδας
Η Ψηλή Κυρία 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Απέναντι σε μια πολυκατοικία 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
ζει μια όμορφη ψηλή κυρία.
21 22 23 24 25 26 27 28 29 30
Είναι όμορφη και καλή
και κάποιες φορές γίνεται νευρική. 31 32 33 34 35 36 37 38 39
Την αγαπώ τόσο πολύ
που μια μέρα η μαμά μου Μοναδικός μονοψήφιος αριθμός που
μου έμαθε ότι είναι δασκάλα στη διαιρείται και με το 2 και με το 3 είναι το
φυσική. 6.
Ω! τώρα μου κάνει ιδιαίτερα Διψήφιοι αριθμοί που διαιρούνται με το
μα δεν ήταν απαραίτητα. 5 είναι : 10,15,20,25,30,35. Από αυτούς
μόνο το 30 διαιρείται επίσης και με το 2
Ω! τι συμφορά! Πήρα εννιά στα φυσικά! και με το 3.
Τώρα πώς θα το πω στη μαμά; Διψήφιοι αριθμοί που διαιρούνται με το
Γιατί θα μου κάνει ιδιαίτερα ξανά! 4 είναι: 12, 16, 20, 24,28,32,36. Από
αυτούς μόνο το 36 διαιρείται και με το 9.
Το ποίημα είναι της μαθήτριας Χριστίνας Άρα οι αριθμοί του συνδυασμού είναι:
Στεργίου 6, 30, , 36
Πώς θα πάμε από
την πόρτα στο
γραφείο του
διευθυντή;
Το λαβύρινθο
έφτιαξαν οι μαθητές
Βασίλης Μέμος και
Διονύσης Κολνέκου.
Στο επόμενο φύλλο διαβάστε:
Το πετρέλαιο στη γη τελειώνει!
Μεγάλο πρόβλημα λειψυδρίας στην Ελλάδα,
αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Τεράστια προβλήματα προκαλεί η μόλυνση του
περιβάλλοντος στη φύση και στους ανθρώπους.
8

10. Λύση στο γρίφο της
προηγούμενης σελίδας
Η Ψηλή Κυρία 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Απέναντι σε μια πολυκατοικία 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
ζει μια όμορφη ψηλή κυρία.
21 22 23 24 25 26 27 28 29 30
Είναι όμορφη και καλή
και κάποιες φορές γίνεται νευρική. 31 32 33 34 35 36 37 38 39
Την αγαπώ τόσο πολύ
που μια μέρα η μαμά μου Μοναδικός μονοψήφιος αριθμός που
μου έμαθε ότι είναι δασκάλα στη διαιρείται και με το 2 και με το 3 είναι το
φυσική. 6.
Ω! τώρα μου κάνει ιδιαίτερα Διψήφιοι αριθμοί που διαιρούνται με το
μα δεν ήταν απαραίτητα. 5 είναι : 10,15,20,25,30,35. Από αυτούς
μόνο το 30 διαιρείται επίσης και με το 2
Ω! τι συμφορά! Πήρα εννιά στα φυσικά! και με το 3.
Τώρα πώς θα το πω στη μαμά; Διψήφιοι αριθμοί που διαιρούνται με το
Γιατί θα μου κάνει ιδιαίτερα ξανά! 4 είναι: 12, 16, 20, 24,28,32,36. Από
αυτούς μόνο το 36 διαιρείται και με το 9.
Το ποίημα είναι της μαθήτριας Χριστίνας Άρα οι αριθμοί του συνδυασμού είναι:
Στεργίου 6, 30, , 36
Πώς θα πάμε από
την πόρτα στο
γραφείο του
διευθυντή;
Το λαβύρινθο
έφτιαξαν οι μαθητές
Βασίλης Μέμος και
Διονύσης Κολνέκου.
Στο επόμενο φύλλο διαβάστε:
Το πετρέλαιο στη γη τελειώνει!
Μεγάλο πρόβλημα λειψυδρίας στην Ελλάδα,
αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Τεράστια προβλήματα προκαλεί η μόλυνση του
περιβάλλοντος στη φύση και στους ανθρώπους.
8

11. Λύση στο γρίφο της
προηγούμενης σελίδας
Η Ψηλή Κυρία 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Απέναντι σε μια πολυκατοικία 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
ζει μια όμορφη ψηλή κυρία.
21 22 23 24 25 26 27 28 29 30
Είναι όμορφη και καλή
και κάποιες φορές γίνεται νευρική. 31 32 33 34 35 36 37 38 39
Την αγαπώ τόσο πολύ
που μια μέρα η μαμά μου Μοναδικός μονοψήφιος αριθμός που
μου έμαθε ότι είναι δασκάλα στη διαιρείται και με το 2 και με το 3 είναι το
φυσική. 6.
Ω! τώρα μου κάνει ιδιαίτερα Διψήφιοι αριθμοί που διαιρούνται με το
μα δεν ήταν απαραίτητα. 5 είναι : 10,15,20,25,30,35. Από αυτούς
μόνο το 30 διαιρείται επίσης και με το 2
Ω! τι συμφορά! Πήρα εννιά στα φυσικά! και με το 3.
Τώρα πώς θα το πω στη μαμά; Διψήφιοι αριθμοί που διαιρούνται με το
Γιατί θα μου κάνει ιδιαίτερα ξανά! 4 είναι: 12, 16, 20, 24,28,32,36. Από
αυτούς μόνο το 36 διαιρείται και με το 9.
Το ποίημα είναι της μαθήτριας Χριστίνας Άρα οι αριθμοί του συνδυασμού είναι:
Στεργίου 6, 30, , 36
Πώς θα πάμε από
την πόρτα στο
γραφείο του
διευθυντή;
Το λαβύρινθο
έφτιαξαν οι μαθητές
Βασίλης Μέμος και
Διονύσης Κολνέκου.
Στο επόμενο φύλλο διαβάστε:
Το πετρέλαιο στη γη τελειώνει!
Μεγάλο πρόβλημα λειψυδρίας στην Ελλάδα,
αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Τεράστια προβλήματα προκαλεί η μόλυνση του
περιβάλλοντος στη φύση και στους ανθρώπους.
8