2. Pomnik Jana Heweliusza
Pomnik wybitnego polskiego
astronoma , matematyka
konstruktora
instrumentów
naukowych
3. Jan Heweliusz
Pochodził z zamożnej, niemieckojęzycznej,
luterańskiej rodziny browarników. Przodkowie
Heweliusza przybyli z Ottendorfu w 1434 i
osiedlili się w Steblewie, od 1526 zaś
zamieszkali w Gdańsku. Początkowo zajmowali
się kupiectwem, później pradziad Heweliusza
Mikołaj (Nikel) Höuelke i jego brat założyli
browary
Duży wpływ na przyszłe życie Heweliusza miała
rozpoczęta w 1618 nauka w Gdańskim
Gimnazjum Akademickim, gdzie pod wpływem
profesora nauk ścisłych Piotra Krügera
zainteresował się astronomią, zbudował też
swoje pierwsze przyrządy. W styczniu 1622
rozpoczął naukę na wydziale sztuk
wyzwolonych uniwersytetu w Królewcu, w 1627
powrócił jednak do Gimnazjum Akademickiego,
gdzie do 1630 roku pogłębiał znajomość nauk
ścisłych
4. W pierwszej połowie lat czterdziestych XVII wieku
Heweliusz prowadził systematyczne teleskopowe
obserwacje Księżyca. Ich efektem była wydana w 1647
Selenografia, czyli opisanie Księżyca....
W początkowych rozdziałach astronom opisał budowę
swych lunet, następnie przedstawił wyniki obserwacji
planet, księżyców Jowisza oraz plam słonecznych.
Najważniejszą część dzieła stanowiły obserwacje i
dokładne mapy Księżyca. Ostatnie rozdziały
Selenografii opisują obserwacje zaćmień i zakryć ciał
niebieskich przez Księżyc.
Selenografia zdobyła duże uznanie w Europie, a
Heweliusz rozsyłał do znajomych i ważnych postaci
ręcznie kolorowane egzemplarze. Niektóre ryciny
wyszły także jako druki ulotne. 22 listopada 1644
zaobserwował fazy Merkurego.
W kolejnych latach prowadził różnego rodzaju
obserwacje – planet, zaćmień, libracji Księżyca. W 1656
ukazała się Rozprawa o rzeczywistej postaci Saturna, w
której próbował rozwikłać zagadkę jego wyglądu, ale
odgadnąć istnienia pierścieni Heweliusz nie zdołał. W
1662 wydał pracę Merkury widoczny na Słońcu,
relacjonującą tranzyt Merkurego. Wyznaczył przy tym
kątową średnicę Merkurego
5. Pomnik Marii Konopnickiej Pomnik przedstawia postać Marii Konopnickiej, znanej polskiej pisarki.
Autorem rzeźby jest prof. Franciszek Duszenko. Pomnik powstał w 1977
roku.
6. Maria Konopnicka była córką Józef
Wasiłowskiego i Scholastyki z Turskich. Jej
rodzice zamieszkali w Suwałkach w 1841. W
1849, kiedy Maria miała siedem lat,
Wasiłowscy przenieśli się do Kalisza i
zamieszkali na Warszawskim Przedmieściu, w
mieszkaniu na parterze pałacu Puchalskich
przy dzisiejszej ul. Jana Kilińskiego 4
(wówczas Stawiszyńskim Przedmieściu),
naprzeciw fabryki Beniamina Repphana. Matka
Marii zmarła w 1854 i została pochowana na
Cmentarzu Miejskim w Kaliszu. Ojciec Marii był
prawnikiem, obrońcą Prokuratorii Generalnej i
patronem Trybunału Cywilnego, znawcą i
miłośnikiem literatury. Wychowywał córki w
tradycji chrześcijańskiej, bez kobiecego
wpływu. Atmosfera powagi, żarliwego
patriotyzmu i surowych nauk moralnych miała
duży wpływ na Marię. W latach 1855–1856
uczyła się z siostrą na pensji u sióstr
sakramentek w Warszawie i tam zetknęła się z
Elizą Pawłowską, późniejszą Orzeszkową.
Przyjaźń ich, scementowana wspólnymi
zainteresowaniami literackimi, przetrwała całe
życie Marii.
(ur. 23 maja 1842 w Suwałkach, zm. 8
października 1910 we Lwowie polska
poetka i nowelistka okresu realizmu,
krytyk literacki, publicystka i tłumaczka.
7. Maria Konopnicka debiutowała pod
pseudonimem Marko
w 1870 w dzienniku „Kaliszanin” wierszem
Zimowy poranek
utwór został dobrze przyjęty. Kaliszowi
poświęciła trzy utwory
poetyckie: dwa zatytułowane Kaliszowi
(1888, 1907) i Meru
miasta (1897).
Cykl lirycznych wierszy W górach zamieścił
rok później
„Tygodnik Ilustrowany”. Bardzo szybko jej
twórczość poetycka
przepełniona patriotyzmem i szczerym
liryzmem, stylizowana
„na swojską nutę” zdobyła powszechne
uznanie. Pierwszy tomik
Poezji wydała w 1881.
Nowele pisała od początku lat
osiemdziesiątych XIX wieku aż do
śmierci. Zaczęło się od dziennikarskich
doświadczeń Konopnickiej,
w czasie redagowania przez nią „Świtu”.
Początkowo czerpała
inspiracje z doświadczeń Prusa,
Orzeszkowej, a następnie
rozwinęła własne pomysły w dziedzinie
małych form. Nowela Dym
opublikowana została w roku 1893.
9. Został ufundowany przez
miasto Lwów i odsłonięty
20 listopada 1898 w
Lwowie po 1945 został
przekazany Polsce i
stanął w Gdańsku
10. Jan III Sobieski herbu Janina ur. 17 sierpnia 1629 w
Olesku, zm. 17 czerwca 1696 w Wilanowie) – król Polski od
1674 Przez Turków bywał zwany Lwem Lechistanu, a przez
chrześcijan Obrońcą Wiary (król został odznaczony tym
tytułem przez papieża Innocentego XI w 1684 r.)
11. Wojna polsko-rosyjska i potop szwedzki
W czasie wojny z Rosją, walczył w bitwie pod
Ochmatowem 1655 z połączoną armią
rosyjsko-kozacką.
Na początku potopu szwedzkiego wraz
z wieloma innymi oddziałami poddał
się pod Ujściem pod protekcję króla
szwedzkiego Karola X Gustawa. 16
października 1655 jako pułkownik
wojska kwarcianego pod wodzą
Aleksandra Koniecpolskiego złożył
przysięgę wierności królowi
szwedzkiemu. Ów akt zdrady
względem Jana Kazimierza stanowi do
dziś najbardziej kontrowersyjną kartę
w biografii przyszłego króla.
Historiografia częściowo
usprawiedliwia Sobieskiego faktem, że
jego zachowanie nie było niczym
szczególnym, bowiem tak postąpiła
wówczas większość polskiej szlachty.
Z drugiej jednak strony, Sobieski
należał do grupy pierwszych, którzy
przeszli na służbę szwedzką i trwał w
niej dłużej, aniżeli większość mas
szlacheckich.
13. Pomnik Kindertransportów – pomnik upamiętniający uczestników transportów żydowskich dzieci z
Gdańska do Londynu w przededniu wybuchu II wojny światowej.
W sierpniu 1939 z Wolnego Miasta Gdańska wyruszyły cztery transporty dzieci żydowskich, których
rodzice nie mogli opuścić miasta. Dzięki przyjęciu ich przez rodziny brytyjskie, ponad stu małych
gdańszczan uniknęło zagłady. Izraelski rzeźbiarz Frank Meisler urodził się w Gdańsku w 1929 i jako
dziesięcioletnie dziecko został uratowany w jednym z transportów, jego oboje rodzice wkrótce zginęli
z rąk hitlerowców.
Pomnik jest zlokalizowany na terenie gdańskiego dworca, skąd odjeżdżały dzieci. Drugi pomnik z
serii znajduje się w Berlinie, który był stacją tranzytową w tej podróży, trzeci pomnik tego samego
autora odsłonięto w 2005 roku na londyńskim dworcu Liverpool Street Station, gdzie ich podróż się
zakończyła.
Pomnik odsłonięto 6 maja 2009 roku przy ul. Podwale Grodzkie w obecności kilku żyjących
uczestników „Kindertransportów”, wśród których znalazł się również artysta Frank Meisler