2. NUN RECUNCHO PERDIDO DO MAR VIVÍA FELIZ UN BANCO DE PEIXES. TODOS ERAN VERMELLOSMENOS UN QUE ERA NEGRO. NADABA MELLOR CÓ RESTO. CHAMÁBANLLE NADARIN.

3. UN MAL DÍA, APARECEU VELOZ ENTRE AS ONDAS UN ATUN RABIOSO E MOI FAMENTO. DUN BOCADO TRAGOU A TODOS OS PEIXES VERMELLOS. SOAMENTE NADARINDEU ESCAPADO

4. NADARIN FUXÍU CARA AS PROFUNDIDADES. ESTABA SÓ, TRISTE E ASUSTADO.

5. PERO O MAR ESTABA CHEO DE FERMOSAS CRIATURAS E , NADANDO DE MARABILLA EN MARABILLA, NADARIN VOLVEU A SER FELIZ. OLLOU UN AUGAMAR DA COR DO ARCODAVELLA...

6. UNHA LANGOSTA QUE PASEABA REMEXENDO A AUGA…

7. ESTRAÑOS PEIXES MOVIDOS POR UN FÍO INVISIBLE….

8. UN BOSQUE DE ALGAS QUE NACÍAN DE PEDRAS DE CARAMELO…

9. UNHA ANGUIA TAN LONGA QUE SE ESQUECÍA DA COLA….

10. E ANEMONESQUE SEMELLABAN PALMEIRAS DE COR VERMELLA ABANANDO NO VENTO.

11. ENTÓN, AGACHADO ENTRE AS SOMBRAS DAS ROCHAS E DAS ALGAS, DESCUBRÍU UN BANCO DE PEIXES IGUALIÑOS A EL. “VINDE NADAR, XOGAR E VER COUSAS!” DIXO CHEO DE FELICIDADE. NON PODEMOS- DIXO UN PEIXE VERMELLO- OGRAN PEIXE COMERÍANOS. TEMOS QUE PENSAR EN ALGO- DIXO NADARIN.

12. NADARIN PENSOU E PENSOU. DE SÚPETO DIXO: “XA SEI! IMOS NADAR TODOS XUNTOS COMA SE FÓSEMOS O PEIXE MÁIS GRANDE DO MAR!”.

13. ENSINOULLES A NADAR BEN XUNTIÑOS, CADA UN NO SEU SITIO.

14. E CANDO APRENDERON A NADAR COMO SE FOSEN UN PEIXE XIGANTE, DÍXOLLES: “EU SEREI O OLLO”.

15. E NADARON NA AUGA FRESCA DA MAÑÁ, BAIXO O SOLDO MEDIODÍA E ESCORRENTARON UN GRAN PEIXE.

17. Adaptación para traballarna aula do conto: “Nadarín” de Leo Lionni. Editorial Kalandraka.

18. Unitaria de Vide. 2009