2. Διασχίζει την Αφρική από τον Ατλαντικό Ωκεανό έως την Κοιλάδα του
Νείλου, και που συνεχίζεται στα ανατολικά του με την Αραβική Έρημο
στην Αίγυπτο και στη Νουβική Έρημο στο Σουδάν μέχρι να φτάσει στην
Ερυθρά Θάλασσα και που συνέχεια της Σαχάρα αποτελεί η έρημος της
Αραβικής χερσονήσου.
Εκτός της αμμώδους έκτασης, που παρόλα αυτά είναι και η μικρότερη,
διαθέτει πετρώδεις εκτάσεις και αρκετά βραχώδη όρη. Σε άλλες περιοχές
της Σαχάρας, σχηματίζονται κοιλώματα με μεγάλο και απότομο βάθος
εξαιτίας της διαβρωτικής επίδρασης του ανέμου.
Κατά την τεταρτογενή εποχή όταν την έρημο διέσχιζαν μεγάλοι ποταμοί
σχημαστίστηκαν οι κοιλάδες ουάντι, με ένα μικρό αριθμό από αυτές να
διατηρείται έως σήμερα.
Οι κυριότερες από τις λίμνες της ερήμου Σαχάρας είναι: η Μελγκίρ στα 31
μέτρα κάτω από τη στάθμη των νερών της θάλασσας, η Μερουάν στα 29
μέτρα, και η Γυάρλα στα 21 μέτρα. Ονομαστές οάσεις είναι η Σίουα, η
Αρέγκ, η Φαράφρα, η Κούφρα, η Μπαχαρίγια, η Ντάχελ, η Τάττα, η Άκκα,
και η Τουγγούρτ.

4. Κλίμα
Η Σαχάρα βρίσκεται στη ζώνη του βορειοανατολικού αληγούς
που περιορίζει την εμφάνιση βροχών. Μόνο στην περιοχή της
Μεσογείου και του Σουδάν σημειώνονται περιστασιακά
βροχοπτώσεις και υπάρχει μια περιορισμένη βλάστηση. Οι
πόλεις έχουν χτιστεί σε τοποθεσίες με σχετικά καλές συνθήκες
για διαβίωση, που δέχονται αρκετές βροχές.
Το μεγαλύτερο μέρος της δυτικής Σαχάρας δεν είναι
κατοικήσιμη λόγω της ξηρασίας. Σε αυτές τις ακατοίκητες και
ανεκμετάλλευτες περιοχές, υπάρχουν τοποθεσίες όπου
ενδέχεται να μην σημειωθεί βροχόπτωση έως και για διάστημα
δέκα ετών. Επίσης ο βαθμός ξηρασίας του αέρα είναι πολύ
υψηλός, κάτι που επηρεάζει τα όποια πιθανά βραχυπρόθεσμα
αποθέματα νερού και τα κάνει να εξατμίζονται γρήγορα. Κατά
τη διάρκεια του καλοκαιριού, ενώ τη μέρα η θερμοκρασία
ανεβαίνει στους 50 °C, το βράδυ κατεβαίνει υπό το μηδέν. Αυτές
οι διαφορές της θερμοκρασίας, συντελούν στην δημιουργία
ανέμων που είναι αρκετά ισχυροί και συχνά οδηγούν σε
εμφάνιση ανεμοστρόβιλων γνωστών με το όνομα τζιμπλί,
χαμσίν ή και χαρματάν.

5. Κάτοικοι
Χαρακτηριστικό τοπίο της Σαχάρας
Πιο γνωστή περιοχή της Σαχάρας είναι η νοτιοαλγερινή Σαχάρα, όπου
υπάρχουν αρκετές οάσεις και συνοικισμοί. Από το σύνολο των κατοίκων της
Σαχάρας - που υπολογίζεται έως δύο εκατομμύρια ανθρώπους - η
πλειονότητα είναι Βέρβεροι και ένας μικρός πληθυσμός μαύρων Αφρικανών
στα Ν. και ΝΑ. Μέσα σε αυτούς τους πληθυσμούς, υπάρχουν οι Τουαρέγκ στη
δυτική Σαχάρα - που στην τοπική διάλεκτο η λέξη σημαίνει ληστές των
μεγάλων δρόμων- με ανοιχτόχρωμο δέρμα, και οι Τούμπου που ζουν στις
ανατολικές τοποθεσίες.
H ζωή στη Σαχάρα είναι αρκετά δύσκολη και επικίνδυνη με τα περισσότερα
σπίτια να είναι μικρά, χαμηλά και σκοτεινά, και με ευνοϊκές συνθήκες για την
ανάπτυξη μικροβίων. Οι κύριες ασχολίες των κατοίκων είναι η παραγωγή
δημητριακών, η καλλιέργεια του φοίνικα και άλλων δέντρων και φυτών της
περιοχής τους, καθώς επίσης και η κατασκευή κοσμημάτων και όπλων.

7. Το 1914 οι Τουαρέγκ υποτάχτηκαν στους
Γάλλους. Επαναστάτησαν το 1915-1917
και υποτάχτηκαν πάλι το 1920.
Στη Σαχάρα ανακαλύφθηκαν
αρχαιολογικά αντικείμενα της
παλαιολιθικής και νεολιθικής περιόδου,
όπως εργαλεία και όπλα. Βρέθηκαν
επίσης και πολλές λιθογραφίες μεγάλης
αρχαιολογικής αξίας που μελετήθηκαν το
1847 απ τον Jacquot κι αργότερα από τον
Frobenius

8. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ