Dzieci z zaburzeniami w szkole charakterystyka i wybrane metody terapii
Co chciałoby nam powiedzieć dziecko z autyzmem….
1. Co chciałoby nam powiedzieć
dziecko z autyzmem….
doświadczenia
Przedszkola Publicznego
Integracyjnego Nr 51 w Opolu
Jolanta Mrozińska
neurologopeda, terapeuta wczesnego wspomagania rozwoju dzieci z autyzmem
3. ∗ Przedszkole rozpoczęło swoją działalność
3 października 1983 r.
∗ Przełomową datą w historii przedszkola był
1 września 1996 r., kiedy to rozpoczęto realizację programu
„Integracja - szansą wychowania nowego pokolenia”.
∗ W pierwszym roku wdrażania programu
w placówce zaczęły funkcjonować dwa oddziały
integracyjne, w których już znalazły miejsce dzieci
z autyzmem.
Historia…
4. ∗ Obecnie w przedszkolu jest siedmioro dzieci
z diagnozą autyzmu.
∗ Czworo dzieci uczęszcza do grup integracyjnych, troje
jest w oddziale specjalnym dla dzieci z autyzmem.
∗ Zakwalifikowanie dziecka do danej grupy uzależnione
jest poziomu funkcjonowania dziecka.
∗ Kadra przedszkola stale podnosi kwalifikacje
w kierunku pracy z dzieckiem z autyzmem
(obecnie 4 osoby są terapeutami wczesnego
wspomagania dziecka z autyzmem, kilka osób jest
w trakcie zdobywania kwalifikacji)
Dzieci z autyzmem w PPI Nr 51
w Opolu
5. ∗ To prawda… Jednak w trakcie podróży można
przeżyć wiele radości z różnych odkryć.
∗ Dziecko z autyzmem, to nie dziwak – to człowiek z
potencjałem, któremu możemy pomóc odkryć się i
realizować, rozwijać.
„Do ważnych miejsc
nie da się dotrzeć na skróty”.
(Beverly Shils)
6. 10 RZECZY, O KTÓRYCH CHCIAŁOBY
NAM POWIEDZIEĆ DZIECKO
Z AUTYZMEM
8. ∗ Osoba dorosła może określić sama siebie. Jako
dorosły możesz siebie scharakteryzować za pomocą
jednej cechy.
∗ Ja jednak jestem dzieckiem i cały czas się rozwijam.
Nikt nie wie, na co będzie mnie stać w przyszłości.
∗ Jeżeli będziesz mnie określał za pomocą jednej
właściwości, możesz zaniżyć moje możliwości.
10. ∗ Zwykłe obrazy, zapachy, dźwięki, smaki,
bodźce dotykowe – dla innych osób normalne
i niezauważalne- wywołują we mnie dotkliwy ból,
otoczenie wydaje mi się wrogie.
∗ Może ci się wydawać, że uciekam lub staję się
agresywny, ja jednak próbuję się w ten sposób bronić.
11. 3. PAMIĘTAJ ,ABY DOSTRZEGAĆ RÓŻNICĘ
MIĘDZY TYM, CZEGO NIE CHCĘ,
A TYM CZEGO NIE MOGĘ
(NIE POTRAFIĘ).
∗ To nieprawda , że nie słucham poleceń. Ja po prostu
nie potrafię zrozumieć , o co ci chodzi.
∗ Zamiast wołać , podejdź i zwróć się do mnie prostymi
słowami.
∗ Dzięki temu zrozumiem, czego ode mnie oczekujesz
i co za chwilę ma się zdarzyć.
12. 4. MYŚLĘ W SPOSÓB
KONKRETNY.
JĘZYK TRAKTUJĘ DOSŁOWNIE.
∗ Gra słów, niuanse, podwójne znaczenie, metafory oraz
sarkazm są dla mnie na ogół niezrozumiałe.
14. ∗ Brakuje mi słów, by opisać własne uczucia.
∗ Mam trudności z przekazaniem swoich potrzeb.
∗ Zwracaj uwagę na język mojego ciała oraz inne
sygnały, poprzez które staram się przekazać, że coś
jest nie w porządku.
∗ Mogę też wypowiadać się jak profesor, jednak nie
rozumiem używanych terminów.
15. 6. POSŁUGIWANIE SIĘ JĘZYKIEM
SPRAWIA MI
TRUDNOŚĆ,DLATEGO MAM
LEPSZĄ PERCEPCJĘ WZROKOWĄ.
16. ∗ Pokaż mi, w jaki sposób mam wykonać zadanie,
zamiast tłumaczyć to słownie.
∗ Bądź gotów powtórzyć to wiele razy. Powtórki
pomagają mi w uczeniu się nowych umiejętności.
∗ Plan dnia pomaga mi w wykonywaniu poszczególnych
czynności. Znika stres i napięcie. Mogę zrobić to,
czego ode mnie oczekujesz.
20. ∗ Może wydawać się, że nie chcę bawić się z innymi
dziećmi – w rzeczywistości nie wiem, w jaki sposób
rozpocząć rozmowę lub podjąć zabawę.
∗ Zachęć inne dzieci, by poprosiły mnie do zabawy,
będę zachwycony.
∗ Dobrze sobie radzę z zabawami, które mają
przejrzystą strukturę – początek i koniec.
21. ∗ Nie potrafię rozpoznawać wyrazu twarzy innych
osób, mowy ich ciała oraz emocji.
∗ Potrzebuję pomocy, bym nauczył się reagować
w sytuacjach społecznych.
∗ Zrozum mnie bez używania słów.
22. 9. SZANUJ MNIE…
∗ Nie wybrałem sobie autyzmu.
∗ Jeśli udzielisz mi pomocy, moje szanse na
samodzielne dorosłe życie wzrosną.
24. 2 kwietnia Światowy Dzień Autyzmu.
Już od 3 lat z inicjatywy naszego przedszkola miasto Opole
uczestniczy w akcji „Zapal się na niebiesko dla autyzmu”.
Początkowo akcja polegała na oświetleniu wieży Ratusza
i roznoszeniu krokusów do opolskich urzędów, miejsc
użyteczności publicznej i mieszkańców Opola.
Towarzyszył temu I Konkurs plastyczny dla dzieci z autyzmem
z województwa opolskiego, który jest corocznie
organizowany. Zwieńczeniem konkursu są spotkania dzieci
z autyzmem, ich opiekunami, nauczycielami i rodzicami.
Akcję corocznie poszerzamy o dodatkowe formy m.in.
warsztaty dla rodziców, nauczycieli.
