Γνωρίζετε την ιστορία μερικών από τα διασημότερα γλυκά της Γαλλίας;

1. Α. ΜΕΓΑΛΟΚΟΝΟΜΟΥ
ΓΑΛΛΙΚΕΣ
ΣΠΕΣΙΑΛΙΤΕ
ΚΑΙ …
ΙΣΤΟΡΙΑ

2. Les Spécialités Françaises
et leur histoire

3. Χριστουγεννιατικοσ κορμοσ – bûche de
noël
Οι ρίζες αυτού του νοστιμότατου
γλυκού της Γαλλικής ζαχαροπλαστικής
βρίσκονται στην Κελτική παράδοση.
Την μέρα των Χριστουγέννων, οι Κέλτες
έψαχναν για ένα κορμό δέντρου από
οξιά, δρυ, φτελιά ή κερασιά για να τον
κάψουν στο τζάκι (παρόμοιο έθιμο με
το δικό μας "χριστόξυλο").
Το έθιμο ενσωματώθηκε στην
Χριστιανική θρησκεία.
Άρχισε να χάνεται όταν τα τζάκια
αντικαταστάθηκαν από σόμπες και
εξαφανίσθηκαν τα μεγάλα τζάκια. Ο
μεγάλος κορμός αντικαταστάθηκε από
ένα μικρότερο κομμάτι και το
τοποθετούσαν στο τραπέζι, ανάμεσα
από διάφορα καλούδια για
κεράσματα. Ήταν αυτό το κομμάτι
ξύλου που μετασχηματίσθηκε στο
υπέροχο γλυκό "κορμός".

4. PROFITEROLES
Με γαλλική καταγωγή και μάλιστα
αριστοκρατική, το προφιτερόλ είναι
μια απόλαυση!!! Η ιστορία μάς πάει
πίσω στον 16ο αιώνα όταν ο
Popelini, προσωπικός
ζαχαροπλάστης της Αικατερίνης των
Μεδίκων, συζύγου του Ερρίκου Β,
είχε την έμπνευση να γεμίσει δυο
σουδάκια με κρέμα
ζαχαροπλαστικής. Το αποτέλεσμα
ενθουσίασε τη βασίλισσα κι όχι
μόνο, αφού στο πέρασμα του
χρόνου, αρκετοί ζαχαροπλάστες
διάνθισαν την αρχική συνταγή,
αντικαθιστώντας την κρέμα με
παγωτό, μους σοκολάτας ή με όποια
άλλη γέμιση, ενώ ακόμα δεν έχει
εξακριβωθεί ποιος ήταν εκείνος που
είχε την υπέροχη ιδέα του να
περιχύνεται το προφιτερόλ με σιρόπι
σοκολάτας.

5. CROISSANTS
Το κρουασάν, αν και ταυτισμένο
με τη γαλλική ζαχαροπλαστική,
είναι επινόηση των
Αυστριακών. Το 1683 οι Οθωμανοί
πολιόρκησαν για δεύτερη φορά τη
Βιέννη. Τον τουρκικό στρατό
ακολουθούσαν πάντα περίπου
5.000 λαγουμιτζήδες, αφού η
τακτική, ήταν να σκάβουν
λαγούμια κάτω από τα τείχη των
πόλεων και στη συνέχεια να τα
ανατινάζουν. Οι λαγουμιτζήδες
που έπιασαν δουλειά έξω από τη
Βιέννη, υπολόγισαν «χωρίς τον
αρτοποιό». Οι αυστριακοί
φουρνάρηδες που δούλευαν τα
ξημερώματα, άκουσαν τις αξίνες
των Τούρκων να πλησιάζουν και
αμέσως ειδοποίησαν τον
αυστριακό στρατό για την
επικείμενη εισβολή, σώζοντας έτσι
την πόλη τους. Μερικούς μήνες
μετά ο Σουλεϊμάν αναγνώρισε την
ήττα του, η πολιορκία λύθηκε και
οι Τούρκοι αποχώρησαν....

6. VIENNOISERIES
Οι φουρνάρηδες έγιναν οι ήρωες της
Βιέννης και για να γιορτάσουν την
επιτυχία τους, θέλησαν να φτιάξουν ένα
γλύκισμα που θα συμβόλιζε τη νίκη τους
έναντι των Τούρκων. Έτσι δίπλωσαν τη
ζύμη που χρησιμοποιούσαν μέχρι τότε
για τα γλυκά τους με τέτοιο τρόπο, ώστε
αυτή να σχηματίζει ένα μισοφέγγαρο,
που είναι το σύμβολο της τουρκικής
σημαίας. Έτσι δημιουργήθηκε το
κρουασάν, το οποίο αρχικά οι Αυστριακοί
ονόμασαν «kipfel» από τη γερμανική λέξη
για το μισοφέγγαρο....
Το «kipfel» έφτασε στη Γαλλία τον
επόμενο αιώνα, όταν το 1770 η
Αυστριακή Μαρία Αντουανέτα
παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο τον 16ο
(ΧVI). Τότε η Μαρία Αντουανέτα ζήτησε
από τους σεφ να φτιάξουν το αγαπημένο
της γλύκισμα από την πατρίδα της. Οι
Γάλλοι άλλαξαν λίγο τη συνταγή,
δημιούργησαν το δικό τους «kipfel» και
το μετονόμασαν σε «croissant»!!!

7. CRÊPES
Η λέξη κρέπα, είναι γαλλικής
προελεύσεως, και απορρέει από
την Λατινική “crispa” που
σημαίνει “κατσαρή”.
Η “γαλλική” ιστορία της κρέπας
είναι στενά συνδεδεμένη με την
έλευση του φαγόπυρου στην
Ευρώπη. Το φαγόπυρο –ή μαύρο
στάρι- το έφεραν στη Γαλλία οι
σταυροφόροι του 12ου αιώνα
από την Ασία. Η καλλιέργειά του
γενικά απέτυχε. Η ελπίδα
ξαναγεννιέται όταν η δούκισσα
Άννα της Βρετάνης –που είχε
πειστεί για τα πολλά
πλεονεκτήματά του- διατάζει την
καλλιέργειά του σε κάθε γωνιά
του δουκάτου της στη Βρετάνη!
Το φαγόπυρο βρίσκει το κλίμα
που του ταιριάζει και οι κρέπες
Βρετάνης από φαγόπυρο είναι
γεγονός!

8. Les crêpes bretonnes
Οι κρέπες στην Βρετάνη ήταν το
παραδοσιακό γλυκό στην
γιορτή της Υπαπαντής –στις 2
Φεβρουαρίου- και τις
έφτιαχναν σε κάθε σπίτι. Για
γούρι κρατούσαν ένα νόμισμα
στο χέρι και καθώς γύριζαν την
κρέπα στον αέρα, έκαναν μια
ευχή. Αν η κρέπα
προσγειώνονταν στο τηγάνι, η
ευχή θα γινόταν
πραγματικότητα.

9. Mille - feuilles
Το αγαπημένο μας γλυκό
προέρχεται από τη Γαλλική
λέξη “Mille Feuilles” που
σημαίνει «χίλια φύλλα» και
αναφέρεται στις στρώσεις
σφολιάτας που περιέχει.
Η πρώτη αναφορά για το
μιλφέιγ έγινε το 1651 στο
βιβλίο Cuisinier françois του
François Pierre de La
Varennein. Το μιλφέιγ είναι
γνωστό και ως «πάστα του
Ναπολέοντα». Λέγεται, πως ο
Μέγας Ναπολέων
ασχολιόταν με την μαγειρική
και έδωσε το δικό του όνομα
στο αγαπημένο του γλυκό.

10. Mille – feuilles au chocolat
Η παραδοσιακή εκδοχή
του γλυκού περιέχει τρεις
στρώσεις σφολιάτας και
ενδιάμεσα κρέμα
ζαχαροπλαστικής. Η
ονομασία δικαιολογείται
από το γεγονός ότι η
σφολιάτα είναι ένα είδος
ζύμης, η οποία όταν
ψηθεί δημιουργεί πολλές
λεπτές στρώσεις.

11. macarons
Η ιστορία των macarons μας πηγαίνει
πίσω στην Ιταλία του 1533, όπου
ο chef της Αικατερίνης των Μεδίκων
τα φτιάχνει για πρώτη φορά στον
γάμο της με τον Δούκα της
Ορλεάνης ,ο οποίος στην συνέχεια
έγινε βασιλιάς της Γαλλίας ως Henri II.
O όρος "macaron" έχει την ίδια
προέλευση με την λέξη "μακαρόνια",
που σημαίνει λεπτή ζύμη.
Τα πρώτα Macarons ήταν πολύ απλά
μπισκότα από σκόνη αμυγδάλου,
ασπράδι αυγού και ζάχαρη. Μόνο
στις αρχές του 20ου αιώνα γίνονται
πλέον "διώροφα"από τον Pierre
Desfontaines, που είχε την ιδέα να τα
κολλήσει μεταξύ τους. Έκτοτε, τα
macarons αποκτούν γαλλική
εθνικότητα και παραμένουν μέχρι
σήμερα τα πιο φημισμένα
γλυκίσματα της Γαλλίας.

12. Marrons glacés
Μιλώντας για μαρόν γλασέ, η
ιστορία τους ξεκινά στην εποχή του
Λουδοβίκου 14ου, στο Privas, ένα
μικρό χωριουδάκι της Ardeche. Σε
μια επίσκεψη του μονάρχη στην
περιοχή, οι κάτοικοι σκέφτηκαν να
γλυκάνουν τα κάστανα τους για να
γοητεύσουν το βασιλιά τους. Αφού
τα έβρασαν και τα ξεφλούδισαν, τα
περιέχυναν με σιρόπι ζάχαρης
ανακατεμένο με βανίλια για 48
ώρες, μέχρι που το σιρόπι
κρυσταλλοποιήθηκε γύρω από τα
κάστανα και όταν κρύωσε τα
«γλασάρισε». Αυτά τα κάστανα
έγιναν η αγαπημένη
χριστουγεννιάτικη λιχουδιά όλων
των Γάλλων. Το μυστικό τους; Δεν
θα πρέπει η σάρκα τους να έχει
βαθιές πτυχώσεις για να μη
ζαχαρώσει ανομοιόμορφα!

13. Joyeux noël et bonne année
καλα χριστουγεννα και καλη χρονια