2. Najmniejsze ssaki
Ryjówka mała
Mierzy (bez ogona) od 4 do
6,5 cm długości i wazy od 2 do
6 g. Ryjówki są bardzo
żarłoczne. Niektóre zjadają w
ciągu dnia pożywienie
dwukrotnie przekraczające
ciężar ich ciała.
Gdy mama ryjówka wychodzi
na spacer, dba o to, by nie
zgubić swoich małych. Idą za
nią, chwytając się nawzajem.
https://be.m.wikipedia.org/wiki/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:Sorex_minutus.jpg
3. Największy ssak
lądowy
Słoń afrykański
Ma od 3,5 do 4,5 m
wysokości w kłębie i waży
od 5 do 7,5 ton. Potrzebuje
przynajmniej 140 kg
pokarmu roślinnego w ciągu
dnia. Kły (ciosy) dorosłego
samca ważą ok. 25 kg.
Największe zmierzone ciosy
miały 3,4 m długości i ważyły
po 107 kg!
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Loxodonta_africana_-_slon_afrykanski_(2).JPG
4. Najwięksi drapieżcy
Niedźwiedź nie obawia się
innych zwierząt. Gdy zbliża
się nieprzyjaciel, staje na
tylnych łapach, pokazując
pazury i ryczy. Największy
jest niedźwiedź kodiak.
Może ważyć do 800 kg i
osiągać ponad 3 m
wysokości. Jest doskonałym
rybakiem; uwielbia łapać
łososie, chwytając je
pyskiem i pazurami.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Nied%C5%BAwiedz_brunatny.jpg
5. Niedźwiedź polarny
Żyje na krach lodowych na
dalekiej Północy. Dzięki
grubej warstwie tłuszczu i
gęstej sierści jest odporny
na temperaturę do – 60°C.
dziennie może przebiec po
lodzie nawet 70 km w
poszukiwaniu fok, swojego
ulubionego pożywienia.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Warsaw_ZOO_-_Ursus_maritimus.JPG?uselang=plFot. Pawel Ryszawa
6. Najwięksi trawożercy
dalekiej północy
Wół piżmowy, który żyje na
Grenlandii i północnych
obszarach Kanady o mało
nie wyginął z powodu
polowań. Teraz jest pod
ochroną. Mierzy ponad 2 m
długości i waży od 250 do
300 kg. Jego sierść stanowi
ochronę przed zimnymi i
gwałtownymi wiatrami. Zimą
jego sierść sięga aż do
racic.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ovibos_moschatus_by_Dixi.jpg
7. Najwyższe ssaki
Żyrafa jest najwyższym
zwierzęciem na Ziemi.
Rekord należy do samca,
który miał ponad 6 m
wysokości. Długość żyrafiej
szyi nie ma sobie równych.
Żyrafa jest raczej
spokojnym zwierzęciem. Jej
arabska nazwa znaczy
„grzeczna”. Żeby się napić,
musi rozstawić przednie
nogi, bo jej szyja niełatwo
się wygina. Jest zbudowana
z kręgów, z których każdy
ma długość 25 cm. Żyrafa
chwyta liście językiem,
mającym nawet 55 cm
długości.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Namibie_Etosha_Girafe_02.jpg
8. Rekordy prędkości
Rekord należy do geparda:
110 km/godz., na dystansie
200 – 300 m.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Gepardjagt1_(Acinonyx_jubatus).jpg
10. Rekordy prędkości
Hiena także jest szybka,
gdy poluje, może biec z
prędkością 65 km/godz.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Hiena_pikarta_cropped.tif
11. Rekordy prędkości
Szakal także jest szybki, gdy
poluje może biec z prędkością
65 km/godz.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Golden_Jackal,_Serengeti.jpg
12. Najwolniejszy ze
wszystkich
Leniwiec - ssak wielkości
kota, żyje na drzewach w
tropikalnych lasach
Ameryki Południowej.
Przemieszcza się powoli z
jednej gałęzi na drugą:
pokonuje 5 m na minutę.
Żywi się liśćmi i potrzebuje
miesiąca na ich strawienie.
To wielki śpioch: śpi
przynajmniej 20 godzin na
dobę.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Bradypus.jpg
13. Mistrzowie skoków
Żyją wyłącznie w Australii.
Są torbaczami; małe
dorastają w torbie
znajdującej się na brzuchu
mamy. Największe kangury
podczas ucieczki przed
psami dingo mogą wykonać
nawet 14 – metrowe skoki
na wysokość 4 m, osiągając
przy tym prędkość niemal
80 km/godz. Największe
osobniki maja ok. 2 m
długości i ważą 85 kg.
Najmniejszy torbacz;
Planigale ingrami, waży kilka
gramów. Przypomina dużą
mysz.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Kangur.rudy.drs.jpg
19. Weterani wędrówek
Gnu pręgowane
Ten gatunek antylop z
krowią głową jest bardzo
liczny w Afryce. Gnu żyją w
stadach na sawannie,
czasem z żyrafami czy
zebrami. Te, które żyją w
regionach ogarniętych
suszą, regularnie wędrują w
poszukiwaniu pożywienia.
Przemierzają setki
kilometrów. Nic nie może
ich zatrzymać, nawet pełne
krokodyli, głębokie rzeki.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Wildebeest_Connochaetes_taurinus_in_Tanzania_4
248_Nevit.jpg
20. Mistrzowie kamuflażu
Zając polarny
Zimą staje się całkiem biały.
Jego sierść gęstnieje i
dobrze chroni go przed
zimnem.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Arctic_Hare_1.jpg?uselang=pl
21. Mistrzowie kamuflażu
Gronostaj także przybiera
biały kolor zimą – wyjątkiem
jest czubek ogona, który
pozostaje czarny.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Kurzschwanzwiesel_im_Winterfell.JPG
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mustela.erminea.jpg
22. Mistrzowie kamuflażu
U lisa polarnego białe futro
zimą jest o wiele dłuższe i
gęściejsze. Nawet końce jego
łap pokrywa długa sierść.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Arctic_Fox_1997-08-05.jpg
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Alopex_lagopus_summer_coat.jpg
23. Nieurozmaicony
jadłospis
Te dwa gatunki zwierząt
jedzą tylko jeden rodzaj
roślin, co może być
czynnikiem zagrażającym
ich przetrwaniu.
Koala, przypominający misia,
je tylko liście eukaliptusa.
Nigdy nie pije, zadowalając się
sokiem pobieranym z liści.To
małe zwierzątko żyje tylko w
Australii.
Panda wielka najchętniej żywi
się częściami bambusa –
przede wszystkim liśćmi i
młodymi pędami. Żeby się
nasycić, pożywia się prawie 12
godzin dziennie. Jednak lasy
bambusowe wolno odrastają,
co zagraża pandom…
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Koala.jpg
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Giant_Panda_eating_Ba
mboo.JPG
24. Dziwaczny mrówkojad
To żyjące w Ameryce
Południowej i Środkowej
zwierzę ma dziwaczny
wygląd: wydłużony pysk i
długi ogon. Żeby złapać
mrówki lub termity, którymi
się objada, robi w ich kopcu
dziurę i zanurza w nim lepki
język, dochodzący do 60 cm
długości. Może nim obracać
150 razy na minutę! Przed
snem wygrzebuje niezbyt
głęboką jamę – nie chce
rzucać się w oczy, zaś ogon
służy mu za przykrycie. Ma
lekki sen i doskonały słuch.
Jego głównym wrogiem jest
jaguar.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Myresluger2.jpg
25. Zdolny budowniczy
Głównym narzędziem bobra
są zęby. Musi bez przerwy
ich używać, bo ciągle mu
odrastają. Żywi się korą
drzew, podgryza pnie, aby
drzewa się zawaliły, a
następnie tnie je na kawałki.
Kawałki drzew kładzie na
dnie rzeki jako rezerwę lub
materiał do budowania tamy.
Bóbr jest niezmordowanym
pracusiem. Pływa bez
przerwy między skarpą a
swoją tamą, transportując
potrzebne kawałki drewna.
Na skarpie lub na malutkiej
wyspie na swoim terytorium
bóbr buduje żeremie z
gałęzi i błota. Żeby mógł
uciec przed wrogami,
którzy nie potrafią pływać,
wejście do środka lokuje
pod wodą.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:M_g_b%C3%B3br.jpg
26. Wielki łakomczuch
To niezbyt duży ssak, ma od
40 do 65 cm długości i długi
ogon w biało-czarne paski.
Występuje tylko w
Ameryce. Jego nazwa wzięła
się stąd, ze szop myje
pożywienie zanim zabierze
się za jedzenie. Żywi się
rybami, żabami, niekiedy
myszami, a także jajkami,
które wybiera z gniazd, nie
wahając się wchodzić nawet
na wysokie drzewa. Jest
doskonałym wspinaczem.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Procyon_lotor(Gollibolli)4.JPG
