ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΡΙΨΗΣ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΒΟΜΒΩΝ ΣΕ ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΚΑΙ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ
1.
2. Kανείς δε φανταζόταν, ούτε ο ίδιος ο ΛήοΖίλαρντ, ο εφευρέτης της πυρηνικής ενέργειας, την καταστροφή που θα προκαλούσε στην ανθρωπότητα η σύλληψη μιας ιδέας. Ότι δηλαδή, ήταν δυνατό να βρεθεί ένα στοιχείο που να διασπάται ο πυρήνας του, καθώς βομβαρδίζεται από νετρόνια, έτσι ώστε να συντηρήσει μια αλυσωτή πυρηνική αντίδραση…………
4. Το πυρηνικό "μανιτάρι" ύψους 18χιλιομέτρων που σχηματίστηκε από την έκρηξη στο Ναγκασάκι.
5. Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που με τον τρόμο που προκάλεσε αναδείχτηκε σύμβολο υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και του πυρηνικού αφοπλισμού. Οδήγησε στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την παράδοση της Ιαπωνίας λίγες μέρες αργότερα.
6. Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ έλαβε χώρα λίγο πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στις 6 Αυγούστου 1945 και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεσητης Ιστορίας. Η βόμβα ήταν τύπου ουρανίου 235, η οποία είχε λάβει το προσωνύμιο "LittleBoy" (αγοράκι) στο κέντρο συναρμολόγησης και δοκιμών Αλαμογκόρντο. Τα αποτελέσματα της έκρηξης δεν ήταν γνωστά εκ των προτέρων, μια και τέτοιου τύπου βόμβα δεν είχε δοκιμαστεί, όπως η βόμβα πλουτωνίου, που ακολούθησε. Τη ρίψη της έκανε ο συνταγματάρχης ΠολΤίμπετς, κυβερνήτης ενός αεροσκάφους Β29 της Αεροπορίας Στρατού, στο οποίο είχε δώσει το όνομα της μητέρας του, "ΈνολαΓκαίυ". Το Β29 υπέστη ισχυρή ανατάραξη με την έκρηξη της βόμβας, παρά το γεγονός ότι απείχε ήδη 18 περίπου χιλιόμετρα από το σημείο της έκρηξης. Υπολογίζεται ότι επιτόπου φονεύθηκαν περίπου 70.000 άτομα, οι περισσότεροι άμαχοι. Πολύ περισσότεροι πέθαναν αργότερα ή έπαθαν σημαντικές βλάβες στην υγεία τους λόγω της ραδιενέργειας. Από την πόλη διασώθηκε μόνον ο θόλος (από μπετόν) και ο σκελετός του κτιρίου που τον στήριζε. Πριν την έκρηξη αυτό ήταν το κτίριο που στέγαζε την "Εμπορική Έκθεση της Περιφέρειας της Χιροσίμα". Ο θόλος υπάρχει και σήμερα, όπως ακριβώς απέμεινε μετά την έκρηξη, και είναι από τα διατηρητέα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.
7. Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου 1945, οι Αμερικανικές δυνάμεις έριξαν τη δεύτερη (και τελευταία μέχρι σήμερα πυρηνική βόμβα εναντίον ανθρώπων) στο Ναγκασάκι. Εδώ η βόμβα ήταν άλλου τύπου και χρησιμοποιούσε ως γόμωση το πλουτώνιο. Αυτή είχε λάβει το προσωνύμιο "FatMan" (χοντρός) στο εργαστήριο κατασκευής της. Αρχικός στόχος ήταν η ιαπωνική πόλη Κοκούρα (Kokura), επειδή όμως το νησί Κιουσού, στο οποίο βρίσκεται, ήταν καλυμμένο από πυκνή ομίχλη, ο επικεφαλής της αποστολής ταγματάρχης Σουέινι, ακολουθώντας το σχέδιο, υποχρεώθηκε να στραφεί στον "αναπληρωματικό" στόχο, την πόλη του Ναγκασάκι. Η έκρηξη ήταν ακόμη σφοδρότερη από την προηγούμενη και σχεδόν διέλυσε το Β29 του Σουέινι, το οποίο μόλις που πρόλαβε να προσγειωθεί στην Οκινάβα[1]. Ωστόσο, λόγω της γεωγραφικής θέσεως του Ναγκασάκι, τα αποτελέσματά της στο έδαφος ήταν λιγότερο καταστροφικά από αυτά της βόμβας στη Χιροσίμα. Ωστόσο, οι συνέπειες της ραδιενέργειας δεν ήταν λιγότερο βαρείες από αυτές της προηγούμενης βόμβας.
8. Η βόμβα Little Boy Ακριβής απολογισμός θυμάτων του LittleBoy είναι αδύνατον να γίνει, καθώς αρκετά θύματα απανθρακώθηκαν ή εξατμίστηκαν άμεσα κατά την έκρηξη. Ο αριθμός των 60.000 επί τόπου θανάτων, βασίζεται κυρίως στον εκτιμώμενο πληθυσμό της περιοχής που επλήγη. Άλλα τόσα ήταν τα θύματα της έκρηξης τους επόμενους 6 μήνες από τις συνέπειες της ραδιενέργειες, ενώ συνολικά σε βάθος 20ετίας, τα θύματα υπολογίζονται σε 200.000 από την ίδια αιτία. Η μελέτη του LittleBoy στη Χιροσίμα παρείχε το μεγαλύτερο μέρος της γνώσης για την καταστροφή των πυρηνικών όπλων, σε αντίθεση με τοΝαγκασάκι όπου η έκρηξη έγινε σε μη επίπεδο έδαφος και μετά ανακλάστηκε, κάνοντας έτσι αρκετά πολύπλοκη την μέτρηση των συνεπειών της καταστροφής
12. Tο αποτέλεσμα του πρώτου βομβαρδισμού: H Xιροσίμα ισοπεδωμένη. Mόλις η βόμβα εξερράγη, περίπου 30.000 άνθρωποι πέρασαν κυριολεκτικά στην ανυπαρξία
13. ΜισίκοΓιαμαόκα Καθώς το ωστικό κύμα με παρέσυρε σα φτερό, κατάλαβα ότι επρόκειτο για βομβαρδισμό. «Αντίο μητέρα», ήταν η πρώτη σκέψη μου.Είχα χάσει όλα μου ταμαλλιά και αιμορραγούσα ακατάσχετα. Το πρόσωπό μου ήταν τόσο φριχτάπαραμορφωμένο που για πολύ καιρό το έκρυβα. Η μητέρα μου πέθανε το 1979.Όταν την αποτέφρωσαν, βρήκαν στο κορμί της θραύσματα γυαλιού, που ήτανσφηνωμένα τόσα χρόνια στο κορμί της. Ζω με συνεχείς πόνους. Χρειάστηκε να αντιμετωπίσω τον καρκίνο του στήθουςκαι τη βαριά κατάθλιψη. Το σώμα μου πονάει αλλά είναι πιο οδυνηρό να θυμάμαιόσα είδα εκείνη τη μέρα.
14. Όμως η Χιροσίμα ανασύνταξε τις δυνάμεις της και δημιούργησε μια υπερσύχρονη πόλη
