17. Ο Λεωνίδας
• Ο Λεωνίδας ο Α' (περίπου
540 π.Χ. – 9 Αυγούστου
480 π.Χ.) ήταν βασιλιάς της
Σπάρτης από τη δυναστεία
των Αγιαδών. Ήταν ένας από
τους τέσσερις γιους του
Αναξανδρίδα (ή Αλεξανδρίδα
αλλιώς) από τον πρώτο γάμο
του πατέρα του (Δωριέας,
Λεωνίδας, Κλεόμβροτος), ο
οποίος πιστευόταν πως ήταν
απόγονος του Ηρακλή.
18. Αχιλλέας
• Ο Αχιλλέας ήταν γιος του Πηλέα
βασιλιάς των Μυρμιδόνων και της
Νηρηίδας Θέτιδας. Ο Δίας και ο
Ποσειδώνας συναγωνίστηκαν για το
χέρι της μέχρι που ένα μαντείο
αποκάλυψε ότι θα γεννούσε ένα γιο
μεγαλύτερο από τον πατέρα του,
οπότε και πολύ σοφά επέλεξαν να την
δώσουν σε κάποιον άλλο. Σύμφωνα με
το μετα-Ομηρικό μύθο, η Θέτις
προσπάθησε να κάνει τον Αχιλλέα
άτρωτο, βουτώντας τον στα νερά της
Στύγας, όμως πιάνοντάς τον από τη
φτέρνα, τον άφησε τρωτό σ' αυτό το
σημείο. Ο Όμηρος, εν τούτοις,
αναφέρει ένα ελαφρύ τραυματισμό του
στην Ιλιάδα. Σε μια νεότερη και
λιγότερο δημοφιλή εκδοχή, η Θέτιδα
άλειψε το αγόρι με αμβροσία κι έπειτα
το έβαλε πάνω από τη φωτιά ώστε να
κάψει τα θνητά μέρη του κορμιού του.
Διακόπηκε από τον Πηλέα και
εγκατέλειψε πατέρα και γιό,
εξοργισμένη. Ο Πηλέας τον έδωσε
στον κένταυρο Χείρωνα, στο όρος
Πήλιο, να τον μεγαλώσει.
19. Μέγας Αλέξανδρος
• Ο μεγαλύτερος στρατηγός
όλων των εποχών, ο
σπουδαιότερος κατακτητής
που το όνομά του έγινε θρύλος
στους αιώνες, γεννήθηκε το
356π.Χ., γιος του Φίλιππου και
της Ολυμπιάδας. Μεγάλωσε
έχοντας δάσκαλο τον
φιλόσοφο Αριστοτέλη και
πρότυπό του τον ήρωα
Αχιλλέα, που θεωρούσε πως
ήταν πρόγονός του. Μικρός
δάμασε τον Βουκεφάλα, ένα
ατίθασο και άγριο άλογο που
κανείς δεν μπορούσε να
ημερέψει και που τον
συνόδεψε στις κατακτήσεις
του, μέχρι τα σύνορα της
20. Η ταν ή επι τας
• Στην Αρχαία Σπάρτη, όταν
κάποιος πολεμιστής άφηνε το
σπίτι του για να ακολουθήσει τον
Σπαρτιάτικο στρατό σε κάποια
μάχη, η μάνα του δεν έκλαιγε,
δεν έδειχνε τα συναισθήματα
της, λησμονούσε... παρά μόνο
μια φράση... Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ
ΤΑΣ ... προτρέποντας τον να
επιστρέψει είτε με την ασπίδα
του, ζωντανός, είτε πάνω σε
αυτή...Νεκρός και τιμημένος.
Ή ταν ή επί τας: Ή να την φέρεις
νικητής ή να .............
σε φέρουν πάνω της νεκρό, ή θα
καταφέρουμε ή θα αποτύχουμε,
ό,τι θέλει ας γίνει.
21. Η μάχη των Θερμοπυλών
• Η Μάχη των Θερμοπυλών του 480 π.Χ. είχε σαν αντίπαλους την συμμαχία
Ελληνικών κρατών-πόλεων εναντίον του Περσικού στρατού που εισέβαλε στην
Ελλάδα, και έγινε στο στενό πέρασμα των Θερμοπυλών. Εκεί μια μικρή δύναμη
οπλιτών κατάφερε να αντισταθεί σε υπεράριθμη Περσική δύναμη, για αρκετές
ημέρες. Στο τέλος ένας κάτοικος της περιοχής ο Εφιάλτης, οδήγησε μέσω ενός
ορεινού μονοπατιού ένα μέρος της Περσικής δύναμης πίσω από την γραμμή των
Ελλήνων.
• Την στιγμή που το μεγαλύτερο
μέρος της Ελληνικής δύναμης
είχε αποχωρήσει και το
πέρασμα κρατούσαν ο βασιλιάς
της Σπάρτης Λεωνίδας με 300
Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς,
που αρνήθηκαν να φύγουν αν
και γνώριζαν ότι θα νικιόνταν. Η
μικρή δύναμη νικήθηκε μετά
από σκληρή μάχη ωστόσο το
γεγονός είχε σημαντικά
αποτελέσματα στο ηθικό των
μαχόμενων δυνάμεων· αρνητικά
για τους στρατιώτες των
Περσών και θετικά για τους
Έλληνες. Η μάχη έγινε σύμβολο
κουράγιου και αυτοθυσίας, ένα
θρυλικό γεγονός που προκαλεί
έμπνευση για πολλούς μέχρι
σήμερα.
22. Η ναυμαχία της Σαλαμίνας
• Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας διεξήχθη στις 22 Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ, στα Στενά της
Σαλαμίνας μεταξύ της συμμαχίας των ελληνικών πόλεων-κρατών και της
Περσικής Αυτοκρατορίας. Η ναυμαχία της Σαλαμίνας αποτέλεσε την σημαντικότερη σύγκρουση.
• Αρχικά, οι Έλληνες σχεδίαζαν να σταματήσουν τους Πέρσες στις Θερμοπύλες και στο
Αρτεμίσιο. Στη μάχη των Θερμοπυλών, οι Πέρσες εξολόθρευσαν τους Έλληνες, χάρη στην
προδοσία του Εφιάλτη. Μόλις οι Σύμμαχοι πληροφορήθηκαν για την καταστροφή στις
Θερμοπύλες αποφάσισαν να υποχωρήσουν. Αυτό επέτρεψε στους Πέρσες να καταλάβουν τη
Βοιωτία και την Αττική. Οι Πελοποννήσιοι ήθελαν να σταματήσουν τον περσικό στόλο στον
Ισθμό της Κορίνθου.
• Παρ' όλ' αυτά, ο Αθηναίος
στρατηγός και πολιτικός
Θεμιστοκλής έπεισε τους Έλληνες
να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες στη
Σαλαμίνα, ελπίζοντας ότι μια νίκη θα
εμπόδιζε τους Πέρσες να εισβάλουν
στην Πελοπόννησο. Ο Θεμιστοκλής
ανάγκασε τον Ξέρξη να επιτεθεί στα
Στενά της Σαλαμίνας. Στη ναυμαχία,
ο ελληνικός στόλος πέτυχε μια
σημαντική νίκη, αφού κατέστρεψε
300 περσικά πλοία.
• Μετά τη ναυμαχία, ο Ξέρξης, μαζί με
ένα μεγάλο μέρος του στρατού,
επέστρεψε στην Ασία, ενώ για την
υποταγή της Ελλάδος παρέμεινε ο
Μαρδόνιος με τον υπόλοιπο περσικό
στρατό.
