2. Hiszpański jest językiem urzędowym w 21 krajach:
Argentyna, Boliwia, Chile, Ekwador, Gwatemala, Gwinea
Równikowa, Hiszpania, Honduras, Kolumbia, Kostaryka, Kuba, Meksyk, Nikarag
ua, Panama, Paragwaj, Peru, Puerto Rico, Republika
Dominikana, Salwador, Urugwaj, Wenezuela.
Kultura krajów hiszpańskojęzycznych zachwyca swoim bogactwem. Piękne
tradycje warto poznać i pielęgnować, jak zauważył W. Szczepanek:
„Obyczaje i wierzenia kultur, są częścią dziedzictwa gatunku ludzkiego. (...)
Nasze bogactwo to nasza różnorodność.”

3. Flagi krajów
hiszpańskojęzycznych
Mapa: Kraje, w których hiszpański jest językiem urzędowym

5. Mapa Hiszpanii

6. Jest ich 17. Każda
wyróżnia się czymś
spośród innych.
Językiem urzędowym jest
hiszpański (castellano)
oraz w kilku regionach:
-kataloński (Katalonia,
Baleary)
-galicyjski (Galicja)
-euskera (Kraj Basków,
Nawarra)

7. Hiszpanie to ludzie otwarci, uśmiechnięci, dowcipni, gościnni, uprzejmi.
 Hiszpania słynie z rozrywkowych mieszkańców. Kina, teatry, sale
wystaw i koncertowe oferują wszystkim niezapomniane wrażenia.
 W Hiszpanii popularne są gry hazardowe i loterie
 Sjesta –to zamykanie sklepów i urzędów w najgorętszych porach dnia
z powodu wielkiego upału. Hiszpanie dodatkowo ucinają sobie wtedy
drzemkę, która dodaje im energii na nocne wojaże.
 1/3 dochodów Hiszpanów jest przeznaczona na jedzenie, napoje i tytoń.

8.  Hiszpanie uważają, że tam gdzie nie ma hałasu nie ma życia.
Dlatego tak często odwiedzają bary, w których bawią się do późna.
 Życie nocne Hiszpanów jest bardzo intensywne, zwłaszcza
w ostatnie dni tygodnia. Wyznacznikiem popularności baru jest ilość
śmieci na podłodze. Sterty serwetek, orzeszków, papierosów nie znaczą
wcale, że lokak jest kiepski. Wręcz przeciwnie! Po prostu
w godzinach szczytu jest tylu klientów, że nikt nie przejmuje się
zamiataniem. Jak jest trochę bałaganu, to znaczy, że ludzie lubią dane
miejsce, więc zapewne można tu dobrze zjeść!
 Największą wadą Hiszpanów jest niepunktualność, która jest
powszechna. Zwyczajowy kwadrans spóźnienia (nawet do pół godziny)
nie powinien nikogo dziwić. O to nawet nikt się nie obraża.

9.  Hiszpańska rodzina jest powiązana na ogół silnymi więziami.
Wśród mężczyzn powszechne jest zjawisko bycia tzw. macho, muszą
być oni silni, władczy.
 Mężczyźni (zwłaszcza na południu) otwarcie komentują urodę
mijanych kobiet – krzyczą z samochodów, z drugiego końca
ulicy, gwiżdżą. Ale bardzo rzadko się narzucają. Po prostu wyrażają
swoją opinię (zawsze pozytywną), bo są trochę w gorącej wodzie kąpani
i nie potrafią siedzieć cicho.

10.  Jedzenie jest jednym z najprzyjemniejszych rytuałów życia codziennego. Uważa
się, że kuchnia hiszpańska należy do najlepszych na świecie, jeśli chodzi o jakość i
różnorodność.
 Hiszpanie jedzą dużo, a główny posiłek późno. Kolacja w restauracji o 22 to norma.
Przystawki, a czasami również i główne danie zazwyczaj jedzą z jednego talerza, który
kelner stawia na środku stołu.
 Do posiłków zawsze podawany jest chleb. Zamiast masła, Katalończycy używają do
niego oliwy z oliwek.
 Na koniec obowiązkowo deser, zawsze jest w postaci ciastka, owocu, czy np. lodów
lub kremu katalońskiego w restauracji.
Paella
i
Gazpacho

12.  Każdy Hiszpan kończy posiłek kawą, która podawana jest na kilka lub
kilkanaście rodzajów zależnie od regionu. Kawa funkcjonuje w Hiszpanii
nieco na zasadzie herbaty - pije się jej dużo i przy każdej nadarzającej się
okazji.
 Wino to podstawowy składnik kuchni hiszpańskich. Hiszpania jest jednym z jego
największych producentów.
Najpopularniejsze wina to:
Wino z La Riojy Rioja – królowa win stołowych o wysokiej
jakości
Wino z Andaluzji Jerez – wino słodkie i półsłodkie
Wino z Katalonii Cava – białe wino musujące.
 Do deserów pija się likier, o niskiej zawartości procentowej.
 Do napojów często podawane są tapas – czyli smaczne przekąski, w każdym
regionie inne.

13.  Splendor, wesołość, wyobraźnia ludowa – to podstawowe cechy świąt
hiszpańskich. Bohaterami, a jednocześnie widzami i aktorami są głównie sami
mieszkańcy.
 Mówi się, że Hiszpania jest krajem, gdzie ma miejsce „Cały rok
świętowania”. Nie ma miesiąca, w którym nie byłoby jakiegoś święta, i nie ma
miejscowości, która choć raz by nie obchodziła fiesty.
Maski,
przebrania,
olbrzymy, diabły
– to główni
bohaterowie
pierwszych świąt
roku

14.  Od 19 lutego do 1 marca w Kadyksie świętowany jest słynny karnawał,
będący jednym ze znaków firmowych Andaluzji. Jest to atrakcja turystyczna
o międzynarodowym znaczeniu, a jego korzenie sięgają XVI wieku, kiedy to do
tego miasta portowego zaczęły przypływać zagraniczne statki, w tym z Wenecji.

15.  Święto wyobraźni, hałasu, entuzjazmu. Obchodzone 19 marca
w Walencji, dnia św. Józefa. Najbardziej ognista fiesta Hiszpanii.
 W tym dniu pali się ogromne kukły z kartonu, przygotowywane przez
poszczególne osiedla przez cały rok.

16.  Procesje zakapturzonych pokutników wyruszając na ulice miast całej
Hiszpanii, w tygodniu poprzedzającym niedziele Wielkanocną. Jedno
z największych świąt religijnych. Przedstawia się bardzo realistyczna sceny Męki
Pańskiej, od Ostatniej Wieczerzy i Ogrójca, aż po Zdjęcie z Krzyża.
 Parafianie dumni na widok przygotowanej platformy płaczą, wiwatują, śpiewają.
Rozpoczynają wtedy melancholijną pieśń – saeta. Uczestnicy ubrani są odświętnie
i poważnie.
 Szczególny splendor mają procesje w Sewilli.

17.  Pokutnicy noszą suknie ściągnięte paskami, ich twarze zakrywają całkowicie
spiczaste, wysokie kaptury z otworami na oczy, takie same jak nosiła kiedyś
inkwizycja hiszpańska.
 Na bocznych drogach ustawione są stoliki i krzesła, przy których można
odpocząć i zjeść lekki posiłek.

18. • „Święto Wiosny” to eksplozja światła, kolorów wszelkiego rodzaju
i festynów. Feria de Abril odbywa się w Sewilli. Na jarmarku kwietniowym
przez cały tydzień prezentowane są folklor i radość życia.
• Około południa ma miejsce parada mężczyzn w krótkich
kamizelkach, kapeluszach z szerokim rondem, oraz kobiet w falbaniastych
sukniach. Pawilony udekorowane są kwiatami, lampionami, chorągiewkami.

19.  Noc w wigilię Świętego Jana 23 czerwca, uważana jest za magiczną, wiążą
się z nią liczne wierzenia, przepowiednie.
 W wielu miastach pali się ogniska, zgodnie z jedną z tradycji należy
przeskoczyć przez przygasające płomienie, aby zapewnić sobie szczęście.

20.  Duże znaczenie dla Hiszpanw ma również Boże Ciało. W niektórych
miasteczkach Katalonii ludzie przygotowują dywany z płatków
kwiatów, po których przechodzą procesje.
 Bardzo popularna, pełna kolorytu jest pielgrzymka do Rocío w Almonte (Huelva)
na cześć Matki Boskiej, główne uroczystości mają miejsce w Dzień Zesłania
Ducha Świętego.

21.  Obchodzona jest 7 lipca na cześć świętego
Fermina. Towarzyszą jej słynne gonitwy
byków, w których uczestniczą tłumy Hiszpanów
i turystów.

22.  Bitwa na pomidory w miejscowości Buñol, położonej w prowincji Walencja,
podczas której uczestnicy obrzucają się nawzajem tonami pomidorów.
Pojedynek na pomidory odbywa się w ostatnią środę sierpnia, stanowiąc
główny punkt trwającej cały tydzień fiesty.

23.  To ciekawy zwyczaj wywodzący się z Katalonii, w tej konkurencji
współzawodniczą poszczególne dzielnice niektórych katalońskich
miasteczek.

24.  Święto obchodzone w Cuence od 18 do 21 września. Codziennie mają
miejsce korridy, koncerty, degustacje wina i potraw regionalnych oraz
gonitwy krów.

25.  To święto narodowe Hiszpanii, obchodzone jest 12 października.
 W tym dniu świętuje się odkrycie Ameryki przez Krzysztofa
Kolumba w 1492 roku.
 W Madrycie organizowana jest parada wojskowa, na czele której stoi
król. Towarzyszą jej pokazy akrobacji powietrznych sił zbrojnych
Hiszpanii.
 12 października to również uroczystość patronki narodu - Matki Bożej
Pilar z Saragossy. Miasto przyciąga z tej okazji rzesze pielgrzymów,

26.  Symbol kultury hiszpańskiej, stanowi ważny element wielu fiestas.
 Już w średniowieczu wśród arystokracji odbywały się konne walki z bykami.
Od około XVIII wieku to człowiek sam stawał naprzeciwko byka.
 Miłośnicy korridy twierdzą, że jest ona sztuką, ponieważ ważną rolę
odgrywają w niej umiejętności techniczne.
 Walki odbywają się według ściśle określonego scenariusza. Spektakl kończy
się, gdy torreador zabija byka, zadając mu cios szpadą.
 Pomimo prognoz zwiastujących koniec korridy, jej fani uważają,
że będzie ona istnieć tak długo jak Hiszpania.

28.  Rodziny spotykają się na uroczystej kolacji przy szopce będącej głównym
elementem wystroju każdego domu. Choinka jest znanym zwyczajem
i praktykowanym, aczkolwiek nie tak znaczącym jak szopka.
 Wigilijna wieczerza rozpoczyna się około godziny 22:00. Dania główne
serwowane tego dnia różnią się w zależności od regionu, są to zazwyczaj:
jagnięcina i prosię (w Kastylii), pieczony indyk (Andaluzja), owoce
morza, ryby (wybrzeże). Na deser podaje się natomiast turrón (rodzaj nugatu
z migdałami), marcepan, ciasteczka polvorones, orzechy. Wszystko popija się
dużą ilością cava, tradycyjnym hiszpańskim białym winem musującym.
Wigilijne prosię Turrón Polvorones

29.  Pasterka rozpoczyna się o północy. Po hiszpańsku nazwana Misa del Gallo,
co dosłownie oznacza Mszę Koguta, który – zgodnie z tradycją – jako pierwszy
ogłosił światu narodzenie Chrystusa.
 Rzadko w Hiszpanii kładzie się prezenty pod choinkę. To Trzej Królowie
przynoszą je w nocy z 5 na 6 stycznia.

30.  Sylwestra świętuje się także w gronie rodzinnym. O północy
wszyscy Hiszpanie oglądają w telewizji transmisję z placu Puerta del
Sol, trzymając w ręku… talerzyk z 12 winogronami. Nowy Rok
obwieszcza 12 uderzeń dzwonu, podczas każdego z nich trzeba zjeść
jedno z 12 uprzednio przygotowanych winogron, dzięki czemu można
zapewnić sobie pomyślność na następny rok. Później zabawa przenosi
się na ulice i do restauracji.

31.  Hiszpanie przywiązują dużo wagę do uroczystości rodzinnych. Świętują urodziny
zwłaszcza osób starszych i małych dzieci. Bardzo uroczyste są również chrzty i śluby.
 Przesądy:
• wysypanie soli – pech, zerwanie
przyjaźni
• wtorek 13 – pechowy dzień związany
z bogiem wojny Marsem. W tym dniu
nie należy zawierać małżeństw ani
wyruszać w podróż
morską, przeprowadzać się, ścinać
włosów.
• dotykanie drewna – pomoc
w przezwyciężaniu pecha. Nie „puka
się w niemalowane”, ale jedynie
dotyka przedmiotów kilkoma palcami.
• znalezienie czterolistnej koniczynki
– szczęście, nie należy jej nikomu
dawać.

32.  Każdy region szczyci się własną muzyką i tańcami ludowym.
Z Galicji wywodzi się muñeira, wykonywana przy akompaniamencie
instrumentu: gaita (rodzaj dud).
W Aragonii popularna jest jota, tańczona przy akompaniamencie gitar.
W Kraju Basków spotkamy aurresku, rytmiczny taniec, do którego muzyk
akompaniuje na dwóch instrumentach naraz.
Z Katalonii pochodzi sardana –wykonywana przy akompaniamencie wielu
instrumentów
Bardzo znanym tańcem jest pasodoble – nawiązujące do korridy, w tańcu do
walki stają partnerzy.
Symbolem kultury hiszpańskiej jest flamenco wywodzące się z Andaluzji.
Taniec ten pojawił się na Półwyspie Iberyjskim dzięki Cyganom, którzy do dziś
są jego najlepszymi wykonawcami. Tańczącym towarzyszy śpiew, wybijanie
rytmu poprzez klaskanie i stepowanie. Tancerze chcą „wytańczyć emocje”.
Odmianą flamenco są sevillanas.

33. Tancerki Flamenco

34. pasodoble
jota
sardana

35.  Hiszpanie są wielkimi miłośnikami piłki nożnej. Szczycą się oni swoimi
drużynami piłkarskimi tj.: Real Madryt, Barca, Atletico.
 Popularna jest również koszykówka oraz wyścigi kolarskie. Oraz wszelkie
odmiany sportów wodnych: żeglarstwo, nurkowanie. A także tenis i golf.

36.  Muzyka gra w sercu kadego Hiszpana. Słynni wykonawcy to: Monserrat
Caballé – śpiewaczka operowa oraz José Carreras y Placido Domingo –
tenorzy.
 Szybki rozwój muzyki nastąpił po śmierci generała Franco. Światowy rozgłos
w muzyce rozrywkowej osiągnęli Julio Iglesias, a następnie jego syn – Enrique.
 Hiszpanie uzależnieni są od telewizji, spędzają przed małym ekranem średnio
3h dziennie. Lubią też czytać prasę, popularne gazety to: El Mundo, El
País, ABC, Hola, Pronto.

37.  W ostatnich latach kino stało się nieco mniej popularne. Mimo to nadal chodzą
do niego ludzie młodzi i starsi. Wśród popularnych twórców hiszpańskiego kina
warto wymienić:
- Fernando Trueba, film „Belle epoque” zdobył w 1993r. Oskara dla najlepszego
filmu zagranicznego.
- José Luis Garcia, film „Volver a empezar” również uzyskał Oskara.
- Carlos Saura, znany z filmów: „Anna i wilki”, „Nakarmić kruki”, „Carmen”.
- Luis Portoles Buñuel, wspólnie z Salvadorem Dalí nakręcił film pt. „Pies
andaluzyjski”. Inne tytuły: „Widmo wolności”, „Mroczny przedmiot pożądania”.
- Pedro Almodóvar ma na swoim koncie kilkadziesiąt filmów, znany w Europie
i na całym świecie. Zdobył Oskara za film pt. „Wszystko o mojej matce”. Inne
znane tytuły: „Kika”, „Porozmawiaj z nią”, „Kobiety na skraju załamania
nerwowego”.
• Najpopularniejszą hiszpańską aktorką jest Penelope Cruz, aktorem Antonio
Banderas

39.  Najpopularniejszym utworem związanym z Hiszpanią jest niewątpliwie
„Don Kichot” autorstwa Cervantesa. Opowieść o szlachcicu, który
po lekturze powieści rycerskich postanowił wyruszyć z miasteczka La Mancha
w poszukiwaniu przygód.
Inne słynne nazwiska to:
-Federico Garcia Lorca – poeta
i dramatopisarz. Utwory: „Krwawe
gody”, „Yerma”, „Dom Bernardy Alby”
-Camilo José Cela – pisarz. Najbardziej
znane są: „Rodzina Pascuala
Duarte”, „Ul”
-Antonio Muñoz Molina –
powieściopisarz, poeta. „Nieobecność
Blanki”, „Nic z innego
świata”, „Właściciel sekretu”, „Jeździec
polski”.
Don Kichot i Sancho Pansa

40.  Hiszpania to rodzinny kraj wielu wybitnych malarzy takich jak:
- El Greco (1541 – 1614)
- Francisco de Goya (1746 – 1828)
- Pablo Picasso (1881 – 1973)
- Salvador Dalí (1904 – 1989)
- Diego Velázquez (1599 – 1660)
- Joan Miró (1893-1983)
Salvador Dalí: „Uporczywość pamięci” Pablo Picasso: „Panny z Awinionu”

41. Pablo Picasso – „Guernica”
Francisco de Goya – „Maja ubrana” i „Maja rozebrana”

42.  Hiszpania = słońce + niesamowita kuchnia + wspaniała kultura + pogodni
ludzie + gorący temperament + … piękne plaże! (Costa Brava, Costa del
Sol, Costa Blanca, Costa de la Luz, Costa Tropical i wiele więcej)
Oto niektóre z tych, które swym urokiem tak licznie przyciągają turystów:

45.  Ameryka Łacińska to Ameryka
Południowa wraz z Ameryką
Środkową.
 Jest to część kontynentu
amerykańskiego skolonizowana
prawie w całości przez dwa
państwa europejskie - Hiszpanię
i Portugalię.
Kraje hiszpańskojęzyczne w Ameryce Łacińskiej

46.  Latynosi są radośni, spontaniczni, uśmiechnięci i zadowoleni
z życia.
 Fiesta to z jedno z ich ulubionych słów - każda okazja do zabawy jest
dobra, najlepiej jeśli można się pobawić w większym gronie, przy głośnej
muzyce.
 Latynosi swój zachwyt nad kobiecymi urokami wyrażają głośno
i czasem w dość niewybrednych słowach.
 Latynoscy mężczyźni to w przeważającej większości macho – chcą
dominować, zwyciężać, mieć rację i uwodzić kobiety.
 Uczuciowe, kochliwe i entuzjastyczne Latynoski chętnie oglądają opery
mydlane, tak jak w serialu, tak i w życiu – kochają do grobowej
deski, nienawidzą z całego serca, są zazdrosne i zaborcze.
 Latynosi kochają piłkę nożną, są wiernymi kibicami, emocjonalnie
reagującymi na poczynania zawodników.

47. Tańcząca para na przedmieściach Meksyku

48.  Hiszpanie sądzili, że na południu Ameryki Pd. Znajduję się
złoża srebra, nazywanego argento – stąd nazwa kraju.
 Połowa ludności kraju mieszka w stolicy Buenos Aires,
znanego z pięknych dzielnic mieszkaniowych i ogrodów.
 Na południu kraju rozciąga się ogromny step Patagonii,
gdzie mieszka zaledwie 5% ludności kraju.
 Tradycyjnym napojem jest yerba mate, napar Yerba mate
o bardzo korzystnym dla zdrowia działaniu.
Dzielnica La Boca, Buenos Aires Patagonia

49.  Symbolem kultury tego kraju jest z pewnością tango. Taniec charakteryzującym
się improwizacją i bliskością partnerów, wyraża zazwyczaj smutek lub zawód
miłosny.
 Tango w Buenos Aires pojawiło się już pod koniec XVIII wieku. Początkowo
tańczono je w podrzędnych lokalach i domach publicznych. Było jednym
z pierwszych po walcu i polce tańcem, w którym mężczyzna i kobieta
obejmowali się.
Tango – zarówno taniec jak i muzyka –
jest częścią światowego niematerialnego
dziedzictwa kulturalnego ludzkości.

50. Tango Argentino

51. • Chile jest krajem bardzo długim (ponad 4300km) i wąskim.
• Zaledwie 3% to rdzenna ludność, większość stanowią
imigranci, m.in.
Hiszpanie, Włosi, Irlandczycy, Francuzi, Grecy, Niemcy, Anglicy.
• Kraj cechuje wysoki poziom edukacji i jeden z najniższych na kontynencie
wskaźnik analfabetyzmu.
• Jest jednym z najlepiej rozwiniętych gospodarczo krajów Ameryki
Południowej, podstawą gospodarki jest przemysł i rolnictwo.
• Narodowy taniec Chile to cueca.
Jego symbolika odnosi się do świata zwierząt
(mężczyzna i kobieta odgrywają odpowiednio
przekształcony rytuał godowy koguta i kury).
Cueca

52.  Kraj jest jednym z ostatnich istniejących reżimów socjalistycznych.
 Kubańczycy zakupy robią na kartki. Sklepy dewizowe działają na obszarach
uczęszczanych przez turystów, a ceny przewyższają możliwości finansowe
zwykłych Kubańczyków, którzy zarabiają miesięcznie ok. 15-20 euro, a puszka koli
kosztuje ok. 1,5 euro.
 Piękne plaże i pełne uroku dzielnice kolonialne przyciągają rzesze turystów.
Niestety, większość usług dostępnych dla turystów jest zakazana dla mieszkańców
wyspy. Potęguje to nierówności społeczne, tzw. „apartheid turystyczny”.
 Mimo problemów na Kubie spotkamy ciepłych, pogodnych i szczęśliwych ludzi.
 Najbardziej rozpoznawalnym produktem kubańskim jest cygaro.
 Tańcem wywodzącym się z Kuby jest salsa oraz merengue.
Salsa hiszpańsku oznacza sos lub smak,
sugerujący pikantne i aromatyczne doznania,
co w przypadku tańca można potraktować
nazwą stylu, lub faktu, że salsa jest tańcem
łączącym elementy różnych gatunków
muzycznych i kroki wielu innych tańców.

55.  Na Kubie mamy wrażenie, iż przenieśliśmy się w czasie, ulice pełne
są starych, ale i bardzo zadbanych samochodów.
 Większość amerykańskich aut trafiła na Kubę w okresie władzy Batisty, gdy
Kuba stała się centrum amerykańskiej turystyki i rozrywki. Po wybuchu
rewolucji amerykanie uciekali w popłochu zostawiając cały swój majątek..
Po dojściu do władzy Fidela Castro, w 1958 roku ustał całkowicie import
nowych aut oraz części z USA i od tej pory kubańscy mechanicy muszą
dokonywać prawdziwych cudów zręczności aby utrzymać je na chodzie.

56. • Nazwa kraju pochodzi od nazwiska odkrywcy
kontynentu, Krzysztofa Kolumba.
• Większość ludności zamieszkuje rejon
Andów. Stolica kraju, Bogota
jest nowoczesnym miastem piękną dzielnicą
kolonialną La Candelaria.
• Tańcem narodowym jest cumbia.

57. • Mieszkańcy kraju to ludzie otwarci i ciepli.
• Kolumbijki to jedne z najładniejszych Latynosek, mężczyźni słyną
z gorącego temperamentu.
 Niestety Kolumbia jest, przede wszystkim, kojarzona z narkotykami.
Kolumbijskie kartele narkotykowe kontrolują 80% handlu kokainą
na świecie. Dużym problemem są korupcja i przemoc.
Kolumbia jest jednym z największych producentów kokainy

58. Urodzona 2 lutego 1977
w Barranquilli, Najpopularniejsza
piosenkarka Kolumbijska.
Piosenkarka muzyki pop, autorka
tekstów, muzyk, producent
muzyczny, tancerka i filantrop.
Jej arabskie imię oznacza: „kobieta
pełna łaski”

59. Bogota – stolica Kolumbii

60.  Meksykanie dużą wagę przykładają do wartości rodzinnych
i tradycji. Wiele kobiet pozostaje w domach i zajmuje się dziećmi oraz
gospodarstwem. Przeważająca część z nich musi dzielić czas pomiędzy
pracą w domu i na zewnątrz, nierzadko pracując w kilku miejscach.
 Mieszkańcy miast ubierają się podobnie do Europejczyków. Natomiast
na terenach wiejskich da się zauważyć bardziej tradycyjne ubiory.
Budowle domów w biedniejszych
dzielnicach Meksyku

61.  Meksykanie są narodem bardzo wesołym i towarzyskim. Potrafią
prowadzić nieskończenie długie dyskusje nawet z nieznajomymi. Cechuje
ich również zamiłowanie do muzyki, zwłaszcza meksykańskiej, co słychać
nie tylko na ulicach i w autobusach, ale również w zakładach pracy, gdzie
magnetofon jest najważniejszym urządzeniem. Są również dość spontaniczni.
Potrafią w ciągu pracy urządzić zabawę z tańcami lub po prostu zacząć
tańczyć z koleżanką po fachu do ulubionej piosenki.
 Niezwykle popularne jest mariachi. Muzycy mają w swoim składzie
skrzypce, różne rodzaje gitar, mandoliny i trąbki. Orkiestry liczą od 3 do 12
członków, w swoim repertuarze mają zarówno kompozycje współczesne, jak
i meksykańską muzykę ludową.
Często zakochani mężczyźni okazują
swoje uczucia, śpiewając pod oknem
ukochanej romantyczną piosenkę.

62.  Podstawę diety stanowią tortille z kukurydzy albo pszenicy, fasola,
papryka i pomidory. W bogatszych domach kuchnia jest bardziej
urozmaicona z większymi wpływami kuchni amerykańskiej.
 Popularnym meksykańskim alkoholem jest wyrabiana z agawy tequila.
 Dużą popularnością w Meksyku cieszy się piłka nożna, boks, wyścigi
samochodowe, a także walki byków.
Stoiska z orzechami, nasionami. Popularne w Meksyku Mariachi

63.  Każda usługa jest wynagradzana napiwkiem. Na stacjach benzynowych,
w restauracjach, supermarketach czy na parkingach wypada zostawić
chociaż 5 peso zatrudnionemu tam personelowi.
• Bardzo popularne hacjendy –posiadłości wiejskie, w których mieszkają
plantatorzy lub gospodarze ziem.

64.  W Meksyku oraz krajach takich jak Kolumbia czy Wenezuela czy kręcenie
telenowel przybrało charakter przemysłu, podobnego do tego z Hollywood.
 W 2008 roku, dochody meksykańskiej telewizji ze sprzedaży telenowel
za granicę przekroczyły 400 milionów dolarów.
Od lewej: „Cena marzeń”, „W niewoli
uczuć”, „Biały Welon”, „Nie igraj z aniołem”

65.  12 grudnia – uroczystość Matki Boskiej z Gwadalupe. Jest ona
otaczana przez Meksykanów szczególną czcią. Objawiła się bowiem
prostemu Indianinowi.
 1 listopada - jedno z ważniejszych świąt, Święto Zmarłych. Władze
Meksyku robią wszystko, aby nie zostało ono wyparte przez
amerykańskie Halloween.
 Meksykanie wierzą, ze duchy zmarłych wracają raz do roku do swoich
bliskich, właśnie w dzień zaduszny. Z tej okazji na groby bliskich
zanosi się posiłek, z którego oni przez noc „wysysają” zapach i smak.
Resztki zostają rodzinie, która następnego dnia zabiera powrotem
to, co pozostało na cmentarzu.

66. Figurka Matki Boskiej z Gwadalupe
Przebrani Meksykanie 1 listopada

67. Pokarmy na grobach bliskich w Dzień Zaduszny

69.  Znana głównie z Kanału Panamskiego,
dzięki któremu statki mogą przepłynąć
z zachodu na wschód Ameryki.
 Dominujące religie to katolicyzm
ok. 65% i zielonoświątkowcy 14%
 Ponad połowę ludności Panamy
stanowią Metysi, 20% – Mulaci W Panamie możemy spotkać rdzennych
i Murzyni, 10% – ludność pochodzenia Indian.
europejskiego, poza tym Indianie,
skupieni głównie na wybrzeżu Morza
Karaibskiego
 W typowym panamskim menu
odnajdziemy bogactwo morza w postaci
świeżych ryb i królewskich krewetek.
Częstym dodatkiem do tutejszych
specjałów jest kokos, a także mango.

70.  W stolicy kraju, Limie, w 1551 roku powstał pierwszy uniwersytet
w Ameryce Południowej San Marcos. Dziś Lima to miasto
kosmopolityczne, centrum handlowe, przemysłowe i kulturalne kraju.
 W miejscach turystycznych Indianie często są ubrani szczególnie kolorowo po
to, by robić im zdjęcia za pieniądze.
 Peruwiańczycy są bardzo religijni. W kościołach przy wizerunkach świętych
palone są świece. Wierni modlą się żarliwie, obrazy, kościoły są pełne również
w ciągu tygodnia.
 Jednocześnie do dziś 24 czerwca obchodzone jest Inti Raymi, będące
najważniejszym świętem religijnym i państwowym Imperium
Inków, uroczystość zimowego przesilenia świętowana z okazji powrotu Słońca
(od dnia przesilenia długość dnia zwiększa się).
 Popularną potrawą jest cebiche, ryba lub
owoce morza marynowane w sosie z limonki.

71. Kanał Panamski

72. Mieszkańcy Peru (u góry) i Święto Inti Raymi (u dołu)

73. • Sztuka peruwiańska rozpoczęła się tworzeniem ceramiki, rzeźb, biżuterii
przez wczesnych Indian. Najznamienitszym przykładem indiańskiej
myśli architektonicznej jest Machu Picchu.

74. • To najmniejszy kraj Ameryki Południowej. W stolicy kraju, Montevideo,
mieszka prawie połowa ludności kraju.
• Jest powszechnie znany jako kraj gauchos (pasterzy bydła pracujących
na pampie)
 Jednym z najważniejszych wydarzeń kulturalnych i rozrywkowych
Urugwaju jest karnawał. Największe obchody odbywają się w Montevideo,
gdzie odprawiane są tradycyjne ceremonie llamadas (tłum. nawoływanie),
polegające na uderzaniu w bęben w rytm "candombe" i nawoływaniu innych
uczestników bębniarzy do gromadzeniu się w jednym miejscu. Obrzędowi
temu towarzyszą tancerze i wiele kolorowych postaci.

75.  Kwintesencją urugwajskiej kuchni jest przyrządzana na wszystkie możliwe
sposoby wołowina do tego w dużych ilościach.
 Ale typowym i najbardziej popularnym daniem jest "asado”, żebra wołowe
pieczone na grillu.
 Inną znaną potrawą są medaliony z polędwicy w sosie z dodatkiem
czerwonego wina Tannat.
Asado pieczone na grillu.

76.  Sportem narodowym Urugwaju, jak w większości Ameryki Południowej,
jest piłka nożna. Dwukrotnie zdobyli tytuł Mistrzów Świata.
 W 2006 Urugwajczycy zostali wicemistrzami świata w piłce nożnej plażowej.
W finale Mistrzostw Świata rozgrywanych na plaży Copacabana w Rio de
Janeiro, ulegli gospodarzom turnieju .
 Rugby jest drugim po piłce nożnej sportem narodowym Urugwajczyków.
Stanowią obecnie po Argentynie drugą siłę w Ameryce Południowej.

78. Urugwajska aktorka i piosenkarka, ur. 19 maja 1977. Podbiła serca publiczności na
całym świecie jako gwiazda telenowel
(„Zbuntowany Anioł”, „Kachorra to ja”, „Jesteś moim życiem”, „Valeria”).
Ponadto nagrała kilka płyt, w sumie sprzedając ponad 8 mln egzemplarzy.
Odwiedziła nasz kraj w grudniu 2000 roku, spełniając tym samym marzenia
wielu polskich fanów.

79. Montevideo - stolica Urugwaju

80.  Wenezuelczycy to ludzie o
pogodnym, przyjaznym
usposobieniu, uśmiechnięci, otwarci, towarzysc
y. Szybko nawiązują kontakty, chętnie zagadują
przybyszów, wydają się nie przejmować
codziennymi problemami.
 Obowiązuje kult pięknych kobiet, o czym
świadczy niezmierzona ilość konkursów
piękności i gabinetów, w których panie ochoczo
poddają się operacjom plastycznym.
 Wenezuelczycy kręcą również wiele
telenowel, bo bez nich nie potrafią żyć. TV jest
w każdym domu, kobiety spotykają się
w sklepie i dyskutują o ostatnim odcinku
ulubionej telenoweli. Przemysł filmowy ściśle
powiązany jest z muzycznym – aktorzy
nagrywają płyty a piosenkarki śpiewają
w telenowelach. Telenowela „Cena marzeń”

81.  Na talerzu przeważać będą potrawy z ryżem i kurczakiem. Czasami dodawane
są świeże warzywa, a na deser owoce: melony, arbuzy, mango, papaje,
 Na śniadanie serwowana jest arepa – miejscowy rodzaj chleba z mąki
kukurydzianej w formie spłaszczonej kulki z dżemem albo jajecznicą.
 W Wenezueli można liczyć na dobrą wołowinę i niezły stek oraz na świeżego
pstrąga i owoce morza.
 Za potrawę narodową uznaje się pabellon criollo – to smażona wołowina
pocięta w paski z dodatkiem cebuli, pomidorów, papryki, czosnku i
kolendry, która nadaje potrawie charakterystyczny smak. Zazwyczaj
uzupełnieniem potrawy jest gotowany ryż, czarna fasola i smażone banany.
 Dla ekstrawaganckich przeznaczone są smażone termity dobrze przyprawione
papryką – najlepsze na Gran Sabana robione przez Indian Pemon.
 Lekarstwem na miejscowe niestrawności jest wenezuelski rum.
Potrawa narodowa pabellon criollo Arepa Wenezuelski rum

82. Stolica kraju, Caracas, to bardzo nowoczesne miasto z piękną dzielnicą kolonialną.

83. To dynamiczny taniec zawierający elementy muzyki afrykańskiej.

84. Argentyna Boliwia
- Podczas grudnia, co Zwyczaj dobrych
weekend odbywają postanowień
się zabawy. Każdy z członków
- Wieczerza wigilijna rodziny myśli o jakimś
jest spędzana noworocznym
w rodzinnym gronie, postanowieniu,
jest ona bardzo lekka, następnie zapisuje go
ze względu na na kartce i zawiesza
panujący upał typowe w widocznym miejscu,
dania to kurczak, by nie zapomnieć
sałatki i lody! o zamyśle.

85. Meksyk Dominikana
Tradycją jest piñata. - Tradycja tzw. angelitos
Garnek z gliny, („aniołków”), wszyscy
udekorowany kolorowym domownicy piszą na
papierem, wypełniony kartkach swoje imiona.
w środku cukierkami. Później następuje
Trzeba rozbić ją kijem. losowanie karteczek.
Nie jest to łatwe gdy ma Przez cały grudzień
się zawiązane oczy. aniołek przynosi prezenty
wylosowanej osobie.
Ta nie powinna wiedzieć Walka z Piñatą
od kogo są podarki
aż do 23 grudnia.

86.  Bartkowiak, E. (2009): Español. Repetytorium tematyczno-leksykalne, Wagros, Poznań.
 Bell, B. (2008): Przewodnik ilustrowany Hiszpania, tł. J. Kubiak, Berlitz, Warszawa.
 Cortés Moreno, M. (2003): Guía de usos y costumbres de España, Edelsa, Madrid.
 Meaney, M. (2004): Co kraj to obyczaj – Hiszpania, tł. M. Zgielnicki, Wiedza i Życie, Warszawa.
 Ribas Casasayas, A. (2005): Descubrir España y Latinoamérica, CIDEB, Genova.
 Uriz, J. F. (2008): En el mundo hispánico, Mundo Español ediciones.
 Vincent, M., Stradling, R. A. (1997): Wielkie kultury świata. Hiszpania i Portugalia, wyd. Świat
Książki, Warszawa.
 Zaborowska. J (2005): Podróże marzeń. Hiszpania, Wyd. Mediaprofit, Warszawa.
 www.hiszpania-online.com
 www.iberia.pl
 www.koniecswiata.net
 www.odyssei.com
 www.wikipedia.pl
 Reyli - La Descarada
 Shakira – Loca
 Natalia Oreiro - Cambio Dolor
 Miguel Bose - Si Tu No vuelves
 Juanes – La Camisa Negra

87. Zdjęcie strusia z Peru