1. 9 აპრილი
დღე გლოვისა, მაგრამ
იმავდროულად დღე ზეიმისა.....
1989 წელი
1991 წელი
ტიციან ტაბიძის ქ.თბილისის №43 -ე საჯარო სკოლის
ისტორიის მასწავლებელი : ნინო აბულაძე

3. 1989 წლის 18 მარტს, ე.წ.
ლიხნის შეკრებაზე
კრემლის წაქეზებით
აფხაზეთის
ავტონომიური
რესპუბლიკის
საქართველოს საბჭოთა
სოციალისტური
რესპუბლიკის
შემადგენლობიდან
გამოყოფა მოითხოვეს

4. 1989 წლის 2 აპრილს სოხუმში ”ილია ჭავჭავაძის
საზოგადოებამ” ჩაატარა გრანდიოზული აქცია, რომელშიც
ბევრი აფხაზი მონაწილეობდა.
ქართველებსა და აფხაზებს შორის შეტაკების
პროვოცირების თავიდან ასაცილებლად წინააღმდეგობის
ცენტრის თბილისში გადატანა გადაწყვიტეს. 4 აპრილიდან
თბილისში საყოველთაო გაფიცვა დაიწყო..
ზურაბ ჭავჭავაძე სტატიას, რომელიც მაჰმადიანი მესხების
ჩამოსახლების საკითხებს მიუძღვნა, ასე იწყებს: „ილია
ჭავჭავაძის ბედი დაჰყვა მისი სახელობის საზოგადოებას.
ჩვენც დიდი ილიას მსგავსად გაუთავებლად გვლანძღავენ.....

5. ”ილია ჭავჭავაძის საზოგადოება ”
1987 წლის 31 ოქტომბერს თბილისში შეიქმნა
პირველი არაფორმალური პოლიტიკური
ორგანიზაცია “ილია ჭავჭავაძის საზოგადოება”,
რომლის ერთ-ერთ წევრად მიიღეს ზურაბ
ჭავჭავაძე.
აფხაზეთში “ილია ჭავჭავაძის საზოგადოება” ატარებდა არა
ანტიაფხაზურ არამედ ანტიიმპერიალისტურ მიტინგებს.
მიტინგების დედაარსი ქართველთა შევიწროებისათვის ხელის
შეშლა იყო. 1988 წლის 3 დეკემბერს ზურაბ ჭავჭავაძე აფხაზურ
ენაზე მიმართავდა:

6. • “არ არსებობს ისეთი აფხაზური
პრობლემა, რომელიც
ეწინააღმდეგებოდეს
ქართულენოვან პრობლემას და
პირიქით. ჩვენ დიდი
სიამოვნებით მივიღებთ ილიას
საზოგადოებაში ჩვენს აფხაზ
ძმებს და ამოვუდგებით მხარში
აფხაზური პრობლემების
მოგვარებაში…”
ზურაბ ჭავჭავაძე

7. მოვლენები
3 აპრილიდან - 9 აპრილამდე
აქცია დაიწყო «ილია ჭავჭავაძის საზოგადოებამ» არა
ანტირუსული ლოზუნგებით, არამედ მოთხოვნებით
აფხაზური სეპარატიზმის წინააღმდეგ....
5-6 აპრილიდან ინიციატივა ხელში აიღო ეროვნულ
განმანთავისუფლებელი მოძრაობის ორგანიზატორებმა ,
«აფხაზური საკითხი» საერთოდ მოიხსნა და მთელი
ყურადღება გადაიტანეს «კრემლზე». აგრეთვე საქართველოს
სრულ დამოუკიდებლობაზე.

8. 4 აპრილს დაწყებულ
შიმშილობის
საპროტესტო აქციას
და მშვიდობიან
მიტინგებს
საქართველოს
ეროვნულ-
განმანთავისუფლებე
ლი მოძრაობა
ხელმძღვანელობდა.
ფეხით მსვლელობა . მთავრობისსასახლისაკენ...

9. მერაბ კოსტავა და ზვიად გამსახურდია
ირაკლი ბათიაშვილი, გია
ჭანტურია
ირინა სარიშვილი
ირაკლი
წერეთელი
თამრიკო ჩხეიძე
მერაბ კოსტავა
ირაკლი
ქადაგიშვილი
და კიდევ
და კიდევ..
საქართველოს.
ბევრი შვილი...

10. რუსთაველის
გამზირზე,
მთავრობის სასახლის
წინ ხალხის
რაოდენობა დღითი-
დღე იზრდებოდა
დაახლოებით 6-7
აპრილს, საბჭოთა
კავშირის უმაღლესმა
ხელისუფლებამ
მიიღო
გადაწყვეტილება,
აღეკვეთა აქცია და
სიტუაცია
საქართველოში
კონტროლს
დაექვემდებარებინა.

11. ”8 აპრილს, გამთენიისას,
მთავრობის
სასახლესთან სულ
ორასიოდე კაცი
შემორჩა. ისინიც
თანდათან იშლებოდნენ.
ამიტომ გია ჭანტურიამ
განაცხადა: «გთხოვთ
შეინარჩუნოთ სიმშვიდე.
მივიღეთ ცნობა, -
მოდიან.» ხალხი
შეჩოჩქოლდა და ერთ
გუნდად შეიკრა. მაგრამ
იმ ღამეს მიტინგი არ
დაურბევიათ.”
ტანკები და საბჭოთა ჯარი თბილისში

12. 9 აპრილი საღამოს 8-9
საათისათვის რუსთაველის
გამზირზე ტევა აღარ იყო.
როგორც ჩანს მავანმა
გააფრთხილა კიდეც
მომიტინგეები :«დღეს
დაგარბევენ, თავს უშველეთ».
მაგრამ......

13. 1989 წლის 9 აპრილს
დილის 4 საათზე
თბილისში, რუსთაველის
გამზირზე, მთავრობის
სასახლის წინ შეკრებილი
მრავალათასიანი
მშვიდობიანი აქცია
ტანკებით, საბრძოლო
ნიჩბებითა და
მომწამვლელი გაზით
განსაკუთრებული
სისასტიკით დაარბიეს

14. 1989 წლის 9 აპრილის მოვლენების
გამოსაძიებლად შექმნილი კომისიის
დასკვნა
• "სამხედრო ნაწილები ალყაში აქცევდნენ მომიტინგეებს და
უმოწყალოდ სცემდნენ ხელკეტებით, ადამიანთა
დასასახიჩრებლად სპეციალურად მომარჯვებული სასანგრე
ხელბარებით; გამოყენებული იყო აკრძალული მომწამვლელი
ნივთიერებანი და ცეცხლსასროლი იარაღიც. ჯარისკაცები
მისდევდნენ გაქცეულებს, უვარდებოდნენ შენობებში
თავშეფარებულ მოქალაქეებს, ურტყამდნენ წაქცეულებს, არ
ინდობდნენ ქალებს, მოხუცებს, ამსხვრევდნენ ვიტრინებს,
განზრახ აზიანებდნენ სახელმწიფო და პირად ქონებას;"

16. "სამხედრო პირების მიერ დაშავებულთა და დასახიჩრებულთა შორის
არიან მოშიმშილეები, მედიცინის თეთრხალათიანი მუშაკები,
რომლებიც ადგილზე დახმარებას უწევდნენ დაზარალებულთ, და
საქართველოს მილიციის უიარაღო მუშაკები, რომლებიც
სამსახურებრივ მოვალეობას ასრულებდნენ".
"სამხედრო პირები ხელს უშლიდნენ სასწრაფო-სამედიცინო
დახმარების ბრიგადებს, თეთრხალათიან მედიცინის მუშაკებს
დახმარება აღმოეჩინათ დაშავებულთათვის; ამსხვრევდნენ სასწრაფო
დახმარების მანქანებს. ყოველივე ამის შედეგად დაშავებულთა შორის
არიან მედიცინის მუშაკებიც. ეს მოქმედება საყოველთაოდ
აღიარებული საერთაშორისო სამართლის ნორმების უხეში
დარღვევაა”
მშვიდობიანი დემონსტრაციის დარბევას შედეგად მოჰყვა 19
ადამიანის დაღუპვა, რომელთა შორის 16 ქალია (მათ შორის არის ორი
არასრულწლოვანი და ერთი ორსული). სამხედრო პირთაგან არავინ
დაღუპულა;"

17. ”მტერს სალაღობოთი შევხვდეთ და ასე
დავიხოცოთო”....
” ეს საოცრად დიდი სიყვარულის პერიოდი
გახლდათ. იმ დღესაც, ჩვეულებისამებრ,
დიდი ხანი ვიმღერეთ. როდესაც უწმიდესი
მობრძანდა და თქვა, საფრთხე რეალური
იყო, მომიტინგეების თხოვნით კიბეებზე
ავედით. ჯერ გვკითხეს, ხომ არ გვეშინოდა.
შიში ახლაც მიუღებელია ჩემთვის და
მითუმეტეს, იმ დროს, როცა ახალგაზრდა
გახლდით და რისკის ფაქტორიც მეტი იყო.
სწორედ მაშინ ვიმღერეთ “შავლეგოც” მერაბ
კოსტავას თხოვნით. როცა ტანკების ხმა
გაისმა, ვიღაცამ დაიძახა, გოგოებო,
დაუკარით, სალაღობო იმღერეთ, მტერს
სალაღობოთი შევხვდეთ და ასე
დავიხოცოთო”- ლელა ვეფხვაძე
(უსინათლო მომღერალი )

18. 9 აპრილს ნიჩბები გამოიყენეს
მხოლოდ მედესანტეებმა ანუ
345 ე საჰაერო საპარატუშო
პოლკის ჯარისკაცებმა ეს
პოლკი მთელ საბჭოთა
კავშირში ითვლებოდა
ელიტარულ ქვედანაყოფად
1989 წლის 15 თებერვლამდე
იბრძოდნენ ავღანეთში და
უკანასკნელმა საბჭოთა
მედესანტებ 15 თებერვალს
დატოვა ავღანეთი .... ზუსტად
ამ სადესანტო პოლკის
ჯარისკაცებმა 9 აპრილს
უმოწყალოდ დაჩეხეს ქალები
და გოგონები ამ 345 ე პოლკმა
აიღო სოხუმი 1993 წლის
სექტემბერში დღეს ეს პოლკი
არის გუდაუთაში
დისლოცირებული.პრილს
საბჭოთა არმიის ამიერკავკასიის სამხედრო ოლქის შინაგანი
ჯარის სამხედროებმა, ამავე ოლქის კომენდანტის, გენერალ
იგორ რადიონოვის და სსრკ-ს თავდაცვის მინისტრის
მოადგილის კონსტანტინ კოჩეტოვის ხელმძღვანელობით
9 აპრილს თბილისში მშვიდობიანი აქციის დარბევა განახორციელეს

19. ”საქართველოვ , შენ ვინ მოგცა , შვილი
დასაკარგავი ”

20. ”ცხრა ლახვარი რომ
დამარტყან ცხრაჯერ
გულში,
მტრის ჯინაზე ცხრაჯერ
მწარედ გავიცინებ.
დავიღლები
საქართველოს
სიყვარულში,
სასთუმალზე ერთხელაც
არ დავიძინებ!”

21. 9 აპრილს დაღუპულთა სია
აზა ადამია, ნათია
ბაშალეიშვილი, ეკა
ბეჟანიშვილი, ვენერა
მეტრეველი, ნატო გიორგაძე,
თამუნა დოლიძე, თინა
ენუქიძე, ნინო თოიძე, ზაირა
კიკვიძე, მანანა ლოლაძე,
თამარ მამულაშვილი, მამუკა
ნოზაძე, ნანა სამარგულიანი,
მარინე ჭყონია-სამარგულიანი,
ელისო ჭიპაშვილი, თამარ
ჭოველიძე, მზია ჯინჭარაძე,
ნოდარ ჯანგირაშვილი, მანანა
მელქაძე, გია ქარსელაძე,
შალვა ქვასროლიაშვილი

22. ”სიმბოლურია საქართველოს
დამოუკიდებლობის აღდგენის
გამოცხადება 9 აპრილს, ვინაიდან ამ
დღეს გადაწყდა საქართველოს ბედი. 9
აპრილის წამებულთა სულები
დაგვცქერიან ჩვენ და ხარობენ
ზეციურ ნათელში, რამეთუ
აღსრულდა ნება მათი, აღსრულდა
ნება ქართველი ერისა, გაუმარჯოს
დამოუკიდებელ საქართველოს!
გვფარავდეს ღმერთი!”
საქართველოს პირველი
პრეზდენტი ზვიად გამსახურდია

23. საქართველოს
1991წლის 9 აპრილის
დამოუკიდებლობის
აქტი
1990 წლის 28 ოქტომბერს მრავალპარტიული,
დემოკრატიული გზით არჩეული საქართველოს
რესპუბლიკის უზენაესი საბჭო, ეყრდნობა რა 1991
წლის 31 მარტის რეფერენდუმით გამოხატულ
საქართველოს მოსახლეობის ერთსულოვან
ნებასადგენს და საქვეყნოდ აცხადებს საქართველოს
სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენას
საქართველოს დამოუკიდებლობის 1918 წლის 26
მაისის აქტის საფუძველზე.

24. 9 აპრილი მთელი ერის
დამოუკიდებლობისკენ ამაყი სვლა იყო....
გმადლობთ
ყურადღებისათვის

25. გამოყენებული ლიტერატურა
• ლიხნის თავყრილობა
• ბურუსი
• აქტუალური თემები
• სისხლიანი კალო რუსთაველზე