2. Behin batean bazen zisne eder bat. Ederra oso, baina tristea oso. Ilargiak beti bakarrik ikusten zuen aintziran
3. Gau batez, tristura uxatu nahirik, laguntza eskatu zion zisneak ilargiari. -Zer egingo nuke tristura hau nigandik uxatu eta zoriontsu bizitzeko?
4. Honela erantzun zion ilargiak: -Bihar goizean, itzarritakoan, utzi iezaiozu basoko abere guztiei aintziran sartzen eta honela lortuko duzu tristura sendatzeko sendagarririk onena: adiskideak.
