1. I n t e g r a c j a
s e n s o r y c z n a
Izabela Drabik
Terapia pedagogiczna
(MUT2, gr.2)
2. Metoda SI to koncepcja
diagnostyczno- terapeutyczna
stworzona w latach 60 XX wieku
przez dr Jean A. Ayres,
pierwotnie dla dzieci z trudnościami w nauce.
Obecnie staje się ona odpowiedzią na wiele
zaburzeń dzieci i dorosłych.
3. Na pytanie ile mamy zmysłów większość z nas
wymienia 5:
Dotyk
Smak
Słuch
Wzrok
Węch
Jakie mamy zmysły ?
4. Istnieją jeszcze dwa zmysły – zmysły ruchu:
Zmysł przedsionkowy – zmysł równowagi
Zmysł proprioceptywny
inaczej zwanym czuciem głębokim
Ale…
5. Razem ze zmysłem dotyku,
zmysł przedsionkowy oraz proprioceptywny
uznawane są przez prekursorkę Jean Ayres
za najważniejsze.
6. ZMYSŁ
PRZEDSIONKOWY
= równowagi, dostarcza
informacji o położeniu ciała w
przestrzeni, koordynuje on
ruchy oczu, głowy i ciała.
Pozwala balansować na
równoważni, bujać się na
huśtawce, łapać równowagę,
gdy się potkniemy.
Osoby
z podwrażliwością
przedsionkową
– czyli zbyt mało
odczuwające wrażenia
ruchowe, łakną ruchu, ciągłej
zmiany pozycji, kręcą się,
bujają, przez co mają np.:
problemy z koncentracją.
Osoby
z nadwrażliwością przedsionkową
– czyli zbyt mocno odbierają i odczuwające wrażenia ruchowe,
boją się podejmować aktywność.
Dziecko nie czuje się pewnie, wspinając się po drabinkach,
niechętnie bawi się na placu zabaw, a problemy z nauczeniem
się jazdy na rowerze, jest asekuracyjne w ruchu.
7.
8. ZMYSŁ
PROPRIOCEPTYWNY
= czucie głębokie, to receptory
umieszczone w mięśniach,
stawach, ścięgnach, które
pozwalają na utrzymanie
prawidłowej pozycji ciała.
System ten informuje mózg, w
jakiej pozycji znajduje się nasze
ciało w przestrzeni. Dzięki
niemu możemy stać i nie
przewracać się, używać ołówka,
kozłować piłkę.
Osoby
z zaburzeniami
czucia głębokiego
– uwielbiają skoki,
zderzenia, a także mocne
przytulanie.
Mogą też wpadać na
przedmioty, przez co
określane są jako
niezdarne.
9. Integracja sensoryczna to zdolność mózgu do
interpretowania i koordynowania impulsów
sensorycznych płynących ze zmysłów.
Układ nerwowy odbiera wrażenia z receptorów
poszczególnych zmysłów, a następnie organizuje je
tak, aby mogły zostać wykorzystane w celowym
działaniu lub adaptacji.
Czym jest integracja
sensoryczna?
13. Podpowie ci, że kelner już ją niesie ..
Zmysł słuchu ..
14. Patrząc na czekoladę pozwoli Ci określić jej kolor ..
Zmysł wzroku ..
15. Czujesz jej aromat i rozkoszujesz się smakiem ..
Zmysł węchu i smaku ..
16. Dzięki dotykowi wiesz, jaką ma konsystencję
i czujesz ciepło pod palcami ..
Zmysł dotyku ..
17. Ten kubek czekolady uruchomił jeszcze
propriocepcję, czyli czucie głębokie –
a dzięki niej ocenisz
np. ciężar kubka,
aby wiedzieć,
jakiej siły należy użyć,
by go podnieść ..
Ale to jeszcze nie wszystkie doznania
i nie wszystkie zmysły ..
18. Czyli zmysł przedsionkowy, który odpowiada
za to, że kubek sprawnie trafia do ust, dzięki
odpowiednio napiętym mięśniom,
dobrej koordynacji ruchu
oraz odpowiedniemu
zaplanowaniu tego ruchu..
no i jeszcze zmysł równowagi..
19. .. Noo, nie aż tak bardzo, kiedy wszystkie
zmysły i ich integracja działają prawidłowo !
Wtedy proces ten odbywa się automatycznie
i nawet nie mamy o nim pojęcia ..
… skomplikowane, nie?
20. pełnego wizerunku
tego kubka czekolady w kawiarni,
jeżeli któryś ze zmysłów
nie odbierałby wcale informacji
z otoczenia lub Twojego ciała
lub sygnały te odbierał nadmiernie ..
Nie udałoby Ci się stworzyć ..
21. Integracja pozwala segregować, porządkować i
składać razem pojedyncze bodźce w pełne
funkcje mózgu.
To sposób, w jaki wykorzystujemy odbierane
bodźce do celowego działania.
Funkcjonujemy prawidłowo, gdy wszystkie układy
ze sobą właściwie współpracują.
A więc czym jest SI ?
22. Gdy tak się nie dzieje, pojawia się problem,
który określa się mianem zaburzeń integracji
sensorycznej – zaburzeń przetwarzania
sensorycznego.
Zmniejszona zdolność przetwarzania informacji
czuciowych, czy przedsionkowych będzie
wpływała na funkcje wzrokowe i słuchowe,
koordynację wzrokowo – ruchową, mowę i
celową aktywność (= czyli na ogólny rozwój
percepcyjno motoryczny), którego prawidłowy
rozwój jest podstawą rozwoju dojrzałości
szkolnej.
23. Wg Ayres adekwatna integracja wrażeń jest
podstawą do uczenia się!
Wyższe procesy percepcyjne, umiejętności
czytania, pisania, czy mowa zależne są od
prawidłowo funkcjonujących pierwotnych
systemów, które rozwijają się w życiu
płodowym i w pierwszych latach życia.
Prawidłowa integracja sensoryczna
a procesy uczenia się
24. Warunkowane poprzez odpowiedni odbiór i
przetworzenie informacji sensorycznych,
dopływających z otoczenia
Prawidłowa organizacja wrażeń sensorycznych
stwarza dopiero warunki do adekwatnego
zaplanowania odpowiedzi
Im bardziej sprawne, precyzyjne i szybkie jest
przetwarzanie sensoryczne (wielu bodźców),
tym łatwiej za reagować na
Uczenie się ..
25.
26. Integracja sensoryczna rozpoczyna się już w okresie płodowym i trwa do
około 7 roku życia. Nierozwinięcie określonych umiejętności w kolejnych
stadiach rozwoju powoduje powstawanie trudności w funkcjonowaniu i
zachowaniu dziecka.
Stadium 1
rozwój zdolności do
przetwarzania bodźców
proprioceptywnych, dotykowych
i przedsionkowych,
rozwój reakcji równoważnych,
napięcia mięśniowego, ruchów
oczu,
integracja odruchów – ewolucja
czynności odruchowych
(odruchy postawy, prostowania,
równowagi);
kształtowanie się więzi z matką i
innymi opiekunami w czasie
czynności pielęgnacyjnych.
Stadium 2
rozwój reakcji dowolnych (w
poprzednim okresie
dominowały odruchy),
rozwój schematu ciała,
rozwój dużej motoryki i
planowania ruchu,
kształtowanie się stabilnej
postawy,
kształtowanie się podstaw
percepcji słuchowej,
wzrokowej,
rozwój koordynacji ciała.
27. Stadium 2
rozwój reakcji dowolnych (w
poprzednim okresie
dominowały odruchy),
rozwój schematu ciała,
rozwój dużej motoryki i
planowania ruchu,
kształtowanie się stabilnej
postawy,
kształtowanie się podstaw
percepcji słuchowej,
wzrokowej,
rozwój koordynacji ciała.
Stadium 3
rozwój ruchów dowolnych i
bardziej precyzyjnych (ręki,
aparatu mowy),
kształtowanie się
koordynacji wzrokowo-
ruchowej,
rozwój współdziałanie
zmysłów.
Stadium 4
specjalizacja mózgowa
(dominacja stronna ciała),
rozwój zdolności do:
czytania, pisania, liczenia,
koncentracji uwagi, kontroli
emocjonalnej,
samoakceptacji.
28. Z zaburzeniami SI
mamy do czynienia,
kiedy mózg ma
problemy z
właściwym
przyjęciem i
interpretacją
sygnałów płynących
ze zmysłów.
Sygnały płynące do mózgu
mają zawsze charakter ciągły
i dopływają w jednym
momencie z wielu źródeł, co
u osób z zaburzeniami
przetwarzania sensorycznego
może doprowadzić do
powstania tzw. „korka”
neurologicznego, który
znacznie utrudnia ich
interpretację i zwrotną
reakcję.
Skąd biorą się zaburzenia SI?
29. Integracja sensoryczna to proces neurologiczny
organizujący wrażenia płynące z całego ciała i
środowiska w taki sposób, by mogły być użyte do
celowego działania. Nasze zmysły przekazują nam
informacje dotyczące fizycznego stanu naszego
organizmu i otoczenia. Bodźce płyną do naszego mózgu
niczym strumienie do jeziora. W każdej chwili docierają
do nas niezliczone kawałeczki informacji. Mózg
lokalizuje, segreguje i porządkuje otrzymywane
bodźce, podobnie jak policjant na skrzyżowaniu kieruje
samochodami. Kiedy bodźce przepływają w dobrze
zorganizowany i zintegrowany sposób, mózg może
wykorzystać je do tworzenia wyobrażeń,
opracowywania zachowań i przyswajania wiedzy. Kiedy
przepływ bodźców odbywa się w niezorganizowany
sposób, życie może przypominać korek uliczny w
godzinach szczytu. Polly Godwin Emmons Liz McKendryAnderson
30. Rejestrowanie bodźca
Lokalizowanie bodźca
Interpretowanie bodźca – modulacja
Organizacja odpowiedzi na bodźce
Odpowiedź
Proces przetwarzania bodźców zmysłowych
dzieli się na następujące elementy:
Jak przebiega przetwarzanie
bodźców zmysłowych
31. 6-stoklasista stoi w kolejce do bufetu, gdy nagle inny uczeń
przypadkowo ociera się o jego ramię (rejestracja bodźca).
Teraz chłopiec musi domyśleć się, z której części jego ciała
pochodził odebrany sygnał (lokalizacja), potem zdecydować,
czym on był – przypadkowym otarciem, lekkim
szturchnięciem, uderzeniem, dźgnięciem (interpretacja).
Chłopiec decyduje, że było to przypadkowe, lekkie otarcie,
ogląda się przez ramię (organizacja odpowiedzi).
Jak możemy zinterpretować tę sytuację, zwracając
uwagę na to, jak ważne jest przetwarzanie bodźców
zmysłowych?
Przestudiujmy inną sytuację
zwracając uwagę na proces przetwarzania bodźców..
32. 6-stoklasista stoi w kolejce do bufetu, gdy nagle inny uczeń
przypadkowo ociera się o jego ramię (rejestracja bodźca).
Teraz chłopiec musi domyśleć się, z której części jego ciała
pochodził odebrany sygnał (lokalizacja), potem zdecydować,
czym on był – przypadkowym otarciem, lekkim
szturchnięciem, uderzeniem, dźgnięciem (interpretacja).
chłopiec decyduje, że było to silne uderzenie w sam środek
pleców.
Błyskawicznie odwraca się z zaciśniętymi pięściami
(organizacja odpowiedzi) po czym głośno i gwałtownie
wygraża chłopcu, który w jego mniemaniu uderzył go , a
następnie mu oddaje (realizacja odpowiedzi).
.. a teraz
zwracając uwagę na zaburzony proces przetwarzania bodźców..
33. Jak przebiega przetwarzanie
bodźców zmysłowych?
Rejestrowanie – świadome lub
nieświadome odbieranie jednego lub więcej
bodźców
Trudności z rejestrowaniem – dziecko
może słabo reagować na ruch lub dotyk, z
opóźnieniem reagować na bodziec,
nadmiernie reagować na bodziec.
Lokalizowanie bodźca
Interpretacja bodźca = modulacja –
zmiana percepcji bodźca przed jako
przetworzeniem i przekształceniem w
działanie
Trudności z modulacją: dziecko źle znosi
zmiany w codziennych czynnościach, łatwo
rozprasza się, jest nadmiernie aktywne, ma
problemy z przechodzeniem z 1 aktywności
do 2, wydaje się być nieobecne, wycofane z
życia, zamknięte we własnym świecie.
Organizacja odpowiedzi na bodźce
Odpowiedź – zachowanie wywołane
zintegrowaniem rejestracji i modulacji
odebranych sygnałów
Trudności z odpowiedzią lub integracją -
dziecko ma trudności z motoryką, reagować
w sposób niezdarny, mieć słabą świadomość
własnego ciała, kłopoty z koordynacją obu
stron ciała.
34. Przyczyny nie są do końca poznane. Mogą być
one pierwotne (wrodzone) lub wtórne (nabyte)
Wśród wielu przyczyn wymienia się: obciążenia
genetyczne, obciążenia prenatalne (choroby, leki,
stres, używki), okołoporodowe, wcześniactwo,
ciąże mnogie, zaburzenia poporodowe (m.in.
nadmierna lub niedostateczna stymulacja
środowiska).
Badania wykazują również związek z nadmiarem
technologii oraz niedobory naturalnego ruchu.
Co powoduje zaburzenia SI ?
38. Mogą prowadzić do opóźnienia w rozwoju mowy czy
problemów z samoobsługą (np. dziecku trudno jest
się samemu ubrać).
A znów dziecko, które nie lubi się ruszać, może mieć
trudności w kontaktach z rówieśnikami, bo w
pewnym wieku ruch jest dominującą formą
aktywności.
Nawet zaburzenia emocjonalne bywają
spowodowane zaburzeniami SI.
Dzieci te miewają też trudności z planowaniem
bardziej złożonych działań. Nazywamy je dziećmi
„dyspraktycznymi” – trudno im opanować sekwencję
czynności prowadzącą do założonego celu.
I wreszcie nadwrażliwość sensoryczna często
przekłada się też na nadpobudliwość ruchową.
Bez terapii trudności te same nie znikną, dziecko z
nich nie wyrośnie.
39. Ocenę procesów SI może przeprowadzić jedynie
wykwalifikowany terapeuta.
Obserwację procesów SI powinno się przeprowadzić,
kiedy występują niepokojące objawy, niezależnie od
wieku. W aspekcie dzieci w wieku szkolnym każdy
problem z koncentracją uwagi powinien być
powodem do kontrolnego badania SI.
Wywiad polega na zebraniu informacji dotyczących
dziecka od okresu rozwoju prenatalnego – przebieg
ciąży do obecnego wieku rozwojowego.
Jak wygląda diagnoza ?
40. Diagnoza SI składa się z wywiadu z rodzicami
dziecka oraz obserwacji spontanicznej i
ukierunkowanej aktywności dziecka,
przeplatanymi próbami zadaniowymi.
Diagnoza ma na celu ocenę funkcjonowania
dziecka w takich sferach jak:
Przetwarzanie wrażeń somatosensorycznych
(dotyk i propriocepcja, czyli inaczej kinestezja –
zmysł orientacji ułożenia i ruchów swojego ciała)
przetwarzanie wrażeń przedsionkowych
(orientacja przestrzeni i ciała w przestrzeni)
koordynacja oko- ręka
Planowanie ruchu – praksja
Percepcja wzrokowa.
41. Diagnoza przeprowadzana jest na podstawie
obserwacji klinicznej oraz w oparciu o
standaryzowany Południowo – Kalifornijski
Test Integracji Sensorycznej.
Diagnoza jest podstawą podjęcia terapii
zaburzeń SI.
42. Terapia integracji sensorycznej to system ćwiczeń,
zabaw i aktywności proponowanych dziecku, który ma
prowokować i wyzwalać odpowiednie reakcje
sensoryczne.
Terapia jest dla dziecka zazwyczaj przyjemnością. W
przyjaznym otoczeniu (huśtawki, piłki, liny, drabinki,
do wspinania) dziecko pod okiem terapeuty uczy się w
sposób bardziej efektywny automatycznie przetwarzać
i wykorzystywać skomplikowane informacje
sensoryczne.
Z biegiem czasu dziecko zaczyna nieświadomie
poprawnie reagować na bodźce zmysłowe poza
gabinetem terapeutycznym.
Terapia ..
43. https://www.youtube.com/watch?v=Haw5m3Zxvy4
https://www.youtube.com/watch?v=k4SwtyuTUTo
https://www.youtube.com/watch?v=wFJ9E2VgEOI
https://www.youtube.com/watch?v=02JlnqUhXeU
https://www.youtube.com/watch?v=MCpCtsY1ghI
Metoda Integracji sensorycznej we wspomaganiu rozwoju mowy u dzieci z
uszkodzeniami OUN, B. Odowska – Szlachcic
Metoda Integracji sensorycznej ćwiczenia usprawniające bazowe układy
zmysłowe i korugujące zaburzenia planowania mtorycznego, Zeszyt 1, B.
Odowska – Szlachcic
Metoda Integracji sensorycznej strategie terapeutyczne i ćwiczenia
stymulujące układy słuchowy, wzrokowy węchu, smaku, światłem oraz
kolorami, Zeszyt 2, B. Odowska – Szlachcic
Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej, Polly Godwin Emmons, Liz
McKendry Anderson
Integracja sensoryczna na co dzień, M. Borkowska, K. Wagh
Gry i zabawy we wczesnej interwencji, ćwiczenia dla dzieci z zaburzeniami
ze spectrum autyzmu i przetwarzania sensorycznego
Bibliografia:
Editor's Notes
Doświadczenie - stajemy na środku pokoju, zamykamy oczy, trzykrotnie szybko się obracamy, najpierw w 1 następnie w 2 kierunku; nie otwierając oczu próbujemy stanąć na jednej nodze ! Oto jak działa nasz układ przedsionkowy.
Spróbujmy wyciągnąć 1 rękę w bok, głowę odwracamy w przeciwnym kierunku. Zginamy rękę. Skąd wiemy, że nasza ręka poruszyła się, przecież nie widzimy jej i nie dotykamy. Wiemy o tym, ponieważ mózg otrzymuje stosowwną informację od męśni i stawów.