1. Did you ever Like someone?...
Someone..
YOU REALLY DON'T KNOW!
Someone you met...BEFORE...by chances.
Destiny?
Sabi nila makikilala mo daw ang soulmate mo by not knowing na sila yun.
and sometimes.. naniwala ako sa kasabihang yun.
Minsan ko siyang nakilala..
The second time na nameet ko siya.. NAGUSTUHAN KO SIYA.
Grade 6 ako noon nung makabangga ko siya, who have thought that we'll becoming a
school mates.
Palagi ko siyang tinitingnan sa malayo, not realizing na mas nagugustuhan ko
siya..
MAPAPANSIN PA KAYA NIYA AKO?
o
HANGGANG TINGIN NA LANG TALAGA AKO?
1.1
tik.tak.tak.tik.t-
Yun yung una kong narinig nung unti-unti kong dinilat ang mga mata ko. Tunog ng
orasan. Bumangon ako at isinuot yung eyeglasses ko. Letche oh, mahina na ang
paningin ko dahil sa pakikipagchat ko kina Mama at Papa na nasa ibang bansa.
Sandali, anu na bang oras?
"7-WAAAAAHHhh!!!" nagbihis agad ako at nagsipilyo! 7:45 na, konting minuto na
lang at malelate na ako.
Pumunta akong balcony para kunin yung mga sinampay. Sa pagmamadali, biglang
nalaglag yun- sa kabilang bahay.
Napatingin ako dun sa lalaking nandun at dahan dahan pa kamong inalis yung anu s
may ulo niya-
"AAAAAAhhh!! BASTOS! Bigay mo yan sakin!" hiyaw ko. Magkatabi lang kasi ang
balcony naming dalwa dito sa 3rd floor. Halos magkatabi.

2. Hinampas ko siya ng malakas gamit ang patpat sa may ulonan. Napahawak naman siya
sa ulo niya at inayos ang salamin niya.
"Kasalanan ko bang mahawakan yang bra m-" hinampas ko uli siya. And this time
napaupo na siya. Loko talaga yung Kevin na yun. >:(
Dali-dali akong lumabas ng apartment. Bumaba ng hagdanan at naglakad patungong
school. Napaisip naman ako, magkaklase kami ni Kevin pero bakit di pa siya
umaalis? Late na diba!? Hay.. bahala na.
Pagdating ng gate, nag-ayos ako ng konti. Sa may buhok, nagpabango, tumingin sa
salamin, at inayos ang eyeglasses ko. Hanggang sa..
"DEFENSE!!! Anu ba habulin niyo ang bola! Depensaaaa!.." ang sipag niya talagang
magpraktis. Napangiti ako. Kumpleto na araw ko.
Malimit dun ako dumaan at hindi talaga sa main gate. Kaya wala akong ginreet na
guard. Dumiretso na akong room. Bubuksan ko na ang pinto, nang..
"Goodmorning, Mau!!!" Mau Antonette Padua ang buo kong pangalan. At ang cute na
sexy'ng babaeng nasa harap ko. Ang 3 years friendship ko, si Pauline Brei
Detorres. Pau for short. Bagay kami diba.
"May ass. ka na ba?" nakaupo na kami. Magkatabi pa kami. Tanong niya yun habang
kinukuha niya chem ntbk niya. Napahiga ako sa arm chair ko.
"Wala. Alam mo namang hirap na hirap akong mag-aral sa chem diba. :("
nakasibangot kong sabi. Lumitaw naman ang mga ngiti sa labi ni Pau.
"Heto. :)" abot tenga ko namang inabot yun. Dumating naman si Kevin. Hindi siya
tumingin sakin. Bumalik na muli ako sa ntbk ni Pau nang madatnan ko siyang
nakatitig sakin habang nakahalumbaba.
"Bakit?"
"May napupusuan ka na ba bhestie?" ang tamis ng mga ngiti niya.
Bigla akong namula. Pumasok sa isip ko yung tunog ng bola. Si Andre Dave.
Biglang nag-init yung mukha ko. At nagsimula na akong magsagot.
"Wala pa noh." eksaktong tumunog naman yung bell. Napabuntong hininga ako.
Thanks lord. Sorry Pau, pero di pa ako handang aminin ang totoo, lalo na ang
nararamdaman ko kay AD sa ibang tao..
Nung magrecess, habang naglalakad kami sa corridor ng 4th year, napasok na naman
yung topic ni Pau. Na sino ba daw ang napupusuan ko. Kinabahan akong bigla.
Tumingin ako sa paligid, baka nandyan lang siya. Nakuu.. Kinakabahan ako..
Kailangan ko ng sapat na tapang. Lumapit si Pau sakin at pinoke ang pisngi ko.
"Sino na kasi!?" nangilabot ako sa ginawa niya kaya nag-init ang mga pisngi ko.
"Uyy.. namumula ka na oh." tinakpan ko bibig niya.
"Wag kang maingay, baka may makarinig sa pinag-uusapan nating yan." pagkaalis ko
ng kamay ko, nakasimangot siya. At naglakad palayo sakin. Papunta nga pala
kaming rooftop.. Dapat.
Napabuntong-hininga ako. Aalis na sana ako para iwan siya.. pero di ko rin
natiis eh. Hinabol ko siya at hinawakan ang kamay niya.
"Ngayon, sasabihin mo na ba?" ang totoo, kahit magbestfriend na kami niyang si
Pau sa loob ng tatlong taon. Ang masasabi ko lang, hindi talaga namin kilala ang
isa't-isa. Hindi kami open-minded sa isa't-isa. Dito lang kami sa school

3. magbestfriends e..
"Kasi.." ganun pa man. Sobrang bait ni Pau sakin. Ako nga lang ang kaibigan niya
dito at ang kanyang pinakikisamahan. Ewan ko ba. Parang ang laki ng pinagkaiba
namin in other ways.
"Sino?" nangilabot na naman ako sa biglaang paglapit niya sa mukha ko.
Basta na lang ako tumuro sa may unahang kaliwa namin. Tumigil naman siya at ako
naman ay napamulat ng mata.
"Zeji?"
"Huh?" binaba ko na yung kamay ko. Nakatingin parin ako kay Pau.
"Sino siya?" alam kong fake ang mga ngiting pinakita ni Pau nung mga sandaling
yun.
Tumingin ako sa tinuro ko. Ang flirt ng lalaking to! Playboy siguro to.. bakit
ba siya ang naituro ko. Bakit may tao pa kasi sa pinagturuan ko. >:( Senior
naman siya, kaya di rin naman niya ako mapapansin.. ngumiti ako.
"Kaya nga ayaw kong sabihin sayo eh. Kasi di ko kilala ang crush ko." ramdam
kong tumingin sakin si Pau. Nakatingin parin ako sa flirt na lalakin yun..
Lalayo na sana ako ng tingin nang bigla siyang tumingin at..
Kindatan ako!.. Waaaah.. :o
2.1
Nanlaki yung mata ko at hinila ko agad palayo si Pau.
"Nakita mo yun, yung ginawa nun. Nakakakilabot," inayos ko salamin ko. "Ayoko na
sa lalaking yun!" sabi ko at halatang ayoko talaga. >:(
Huminto sa harap ko si Pau. Ganun pa din ang reaction niya, ang lungkot. May
problema ba siya. O medyo napalakas yung pagkakahila ko kanina.
"Sorry, nasaktan ba kita?" huminde naman siya.
"Si Zeji, mabait naman siya." napaewan look ako. Hindi ko kasi maintindihan ang
sinasabi niya. ???
"Sino ba yun?" ang lungkot ng mga mata niya. She try to smile pero nangingibabaw
parin yung lungkot sa mata niya.

4. Hanggang sa magklase, naging malungkot parin si Pau. Sino ba yung Zeji'ng yun?
Bakit sobrang affected si Pau?
Naglalakad ako pabalik sa room galing faculty. Vacant namin, hindi ko naman
makakasama si Pau dahil busy siya at iniiwasan parin niya ako. Si Kevin naman ay
nasa room at may inaasikaso. At nandito ako mag-isa, umiinom ng juice. May
nakita akong basketball player na pumunta sa gym. Kaya naisip ko na baka maaari
akong manood. Sumilip muna ako kung may nanonood ba, confirmed meron.
Pumunta ako dun sa pinto ng gym, sumilip ako pero wala naman siya dun. Captain
ball pa man din siya. Nasaan kaya yun.
Naglibot-libot uli ako.. Habang naglalakad. Di ko sinasadyang makaencounter ng
dalwang taong nag-uusap. Aalis na sana ako nang masabit yung uniform ko. Yung
palda pa kamo.
"Anu ba..aalis na ako." sabi ko habang pilit inaalis yung palda ko.
"Zeji, gusto kita!" nacurious na lang ako nung marinig ko yun. Titingnan ko sana
kung sino pero hindi ako makaalis. Pinilit ko paring alisin yun.
"Br-*BLAG*" biglang pumatak yung mga bola. Arouch!!! Sa ulo ko pa, ang daming
bolang nalaglag.
"Anu yun?"
"Saka na lang tayo mag-usap. Sige." naalis rin yung sabit pero ang sakit ng ulo
ko ah.
"Waah! Ang palda ko."
"Hoy! Ikaw ba yan Angelo! Sabi ko naman sayo diba na wag kang mangingialam dyan
ng hindi humihingi ng tulong. Lampa ka talagang tabatsoy!" naramdaman ko yung
pag-akyat ng isang tao papalapit sakin. Kailangan ko ng umalis! Anu ba..
"Taba-" napalingon ako. Nagkatinginan kami. Napatingin din kami sa paligid. Ang
dumi. Ang gulo. :o
"HOY IKAW! Anung ginawa mo!? Lagot kami kay captain!" agad siyang lumapit.
"WaaaaHhh!!! WAG KANG LALAPIT!!!" napatigil din naman siya.
"Bakit? Kailangan linisin natin to! Bakit ka ba pumasok dito!" lalapit sana
siyang muli nang humiyaw muli ako.
"Anu bang problema!?"
"Zeji! Magsisimula na ang praktis! Tara na!" walang pagdadalwang isip siyang
lumapit. Sisigaw sana ako pero tinakluban niya agad ang bibig ko gamit ang kamay
niya. At lumapit na sobrang lapit sakin. Napabitiw naman ako sa palda ko at
napahawak sa uniform ng lalaking yun. Itutulak ko sana siya kaso- :o
"Ze-" nung makita ko ang lalaking papalapit.
"Pa-pasenxa! Isipin niyo na lang na wala akong nakita." agad siyang lumabas at
binagsak ang pinto na malakas.
Bumitaw naman ako sa lalakin yun. Lumayo din siya sakin.
"Sige na, tumayo ka na. Kailangan pa nating linisin to bago ako mamura ni Drei!"
nagsimula na siyang mag-linis. Ako naman.. Naramdaman ko naman ang pagpatak ng
luha ko at..

5. "Waaaaaah. Hu.hu.hu.huhuhu!" tumingin siya sakin ng parang nagulat na
naguguluhan.
"Napag*sob*kamalan.. waaah.. Tayo! Na-na*sob*naaaaaa.. Naghahalikannnnnnnnn!!!"
nasa mata ang mga kamay ko habang pinipigilan lumuha ang mata ko. Ang hirap ng
may salamin.
"Kasalanan ko bang bumagsak yung mga gamit namin. Kung hindi dahil sayo hindi ko
rin naman kailangan na gawin yun diba?"
"huhu..waaaaaaahH!" lumapit siya sakin. At pinilit akong patahanin.
"Tumahan ka na. Hindi naman tayo nakita ni Drei na nag-aanu nga. Di ka naman
niya nakita e." tumingin ako sa kanya. Tumingin din siya sakin. Nasa mata naman
niya na hindi siya nagsisinungalin.
Aalis na sana ako nang..
"WaaaaHHhh!" tumalikod naman agad siya.
"Hindi ko talaga sinasadya yun! Wala akong nakita!" :-[ naiyak na naman ako.
"Gusto mo bang iwanan na lang kita?" hindi ako sumagot. Umiiyak parin ako. Pero
ramdam ko naman ang pagyapak paalis nung lalaking yun.
Pinilit kong gawan ng paraan yung palda ko. Pati yung salamin ko masisira sa
kakapunas ko ng luha sa mata ko.
Mamaya pa't-
"Heto isoot mo!" :-[ hindi siya nakatingin sakin pero nakalahad naman yung mga
jersey niya sa palad niya.
"Para saan yan?" :'(
"Hindi ka naman maaaring umalis ng ganyan. Nasira ng sobra ang palda mo."
"pero-baka-"nagdadalwang isip kong sagot.
"Anu naman kung makita nila yan. May pakelam ka pa ba, basta makaligtas ka lang
ok na. Sige na, isuot mo na yan!" lumabas na siya at sinarado ang pinto.
Tiningnan ko yung jersey. Pinawi ko yung mga luha ko. Natukso naman akong amuyin
yung jersey niya. Ang bango. Ang bango gaya nung naamoy ko gaya niya kanina yung
nung sobrang lapit namin sa isa't-isa. Mabango din ang kamay ng lalaking yun.
At after 15 mins,
"s-Salamat!" nakatungo kong sabi. :-[
"Sige na alis ka na. Ako narin ang bahalang kumausap sa office at advicer niyo."
aalis na sana siya.
"Pero paano ka! Ang jersey mo?" he smirks at me..
"Ok lang." ;) then he winks again. For the 2nd time.
3.1
knock.knock.knock.knock-
"Bakit di sarado ang pinto?" si Kevin pala yung kumakatok. Naku nakalimutan ko

6. palang ilock yun. Makakalimutin talaga ako.
"Ah..anu, baka kasi dumating ka at dumating ka nga!" ;D nakangiti kong sabi.
Pinat naman niya yung ulo ko at ginulo ang buhok ko. Inayos ko salamin ko.
Nakita kong may nilapag siyang something, tumingin ako sa kanya.
"Masarap yan." kumuha naman ako ng pinggan.
"Nasira ang palda mo?" bumalik ako sa upuan ko at nakita ko siyang tinatahi na
yung palda ko. Kaya kumain na lamang ako.
"Bakit nasira to?" bigla akong nakaramdam ng pag-iinit sa katawan ko. Sa tuwing
naaalala ko yung nangyaring yun kanina.. nakakahiya talaga!Bigla akong naubo.
"Ok ka lang?" tapos na pala siyang magtahi. Ang galing talaga ni Kevin. Palagi
niya akong tinutulungan. :)
Nakatulog na ako pagkatapos naming manood ng tv ni Kevin. Nang magising na lang
ako sa kwarto ko na nakakumot na ako. Si Kevin ang nagdala dun sakin. 6:00 na
rin. Kaya naghanda na ako para sa pagpasok. Binuksan ko yung cabinet ko at
kinuha yung jersey nung lalaking yun. Mabuti na lang at hindi to nakita ni
Kevin, at buti narin at hindi ako naabutan ni Kevin na hindi umattend ng huling
subject kahapon., kundi.. siguradong kung anu-anong isisipin niya, magsusumbong
pa yun sa mga magulang ko.
"Mau!" nilapitan ako ni Pau. Alalang alala siya sakin.
"Wala ka kahapon. Bakit?" napaisip ako. Nagpaalam ako sa principal na umuwi na
lamang muna dahil sa emergency'ng nangyari. Alam ko, nagsinungalin ako. Pero
wala na akong choice. Ayokong makita ng kung sino na suot ko jersey nung
lalaking yun.
Inayos ko salamin ko.
"Nagkaemergency kasi. Wag kang mag-alala, Ok na ako!"
Nagsimula na yung klase kaya nung magkatime naman ako para mag-isa. Pumunta
akong mag-isa dun sa ibaba nung pinaglalagyan nung bola. Ang locker ng
basketball team. Tumigil ako sa locker ni Andrei. Ang sarap titigan ng mga pag-
aari niya. At nilagay ko naman yung paper bag sa harap nung locker ng lalaking
kahapon uli.
"Go.Go.Go! D-R-E-A-D go.go.go Dread TEAM!!!" nasa gym kami. Required kaming
manood ng game ng basketball since malapit na ang tournament nila laban sa ibang
school. Buwan-buwan kasi yun. At gantong event yung pinakagusto ko. Tapik.Tapik.
Gumising ka nga sa katotohanan Mau! Ahehehe..
Nasan ba si Andrei?
"Drei!" yun! :) Ah??? ???
"Iba yung perfume mo ah? Bumili ka ng bago?" magbestfriend sila ng flirt na yun,
I mean nung lalaking yun?
"Hehe. Hiningi ko lang to."
"Pau, pwesto na tayo!" sabay ayos ko ng salamin ko. Umupo kami kung saan malapit
kami at mapapanood talga yung laro.
"Naalala mo ba? Nung first year pa lang tayo."
"Alin, yung pagiging hate ko sa sport na to?"

7. "Ahaha. Pero nagustuhan mo narin siya diba?" sino bang taong maghehate sa bagay
na sobrang lapit sa taong gusto mo,
"Ikaw? Bakit sobrang gusto mo ng sports na'to?" kay Andrei lang ako nakasteady.
"Basta gusto ko ang sports na'to!" ako din. Gusto ko to! :)
*PrrRRrrrTtt!*
Natapos yung game.
"Tara na Mau!" lumingon ako sa likod ko. Umiinom siya ng tubig. Ang cute niya
talga. Wag kang magpakapagod huh. Ihm. :)
*blag*
"Naku?" agad akong umupo para kunin yung salamin ko. May umupo din para iabot
yun. Nung isuot ko salamin ko at tumingin sa taong yun.
;)
Nanlaki mata ko at nag-init ang buo kong mukha. :-[
"Pa-pasenxa na!" tumungo ako at napatayo.
Inayos ko naman salamin ko habang nakatungo. Dumating naman si titser.
Inayos ko gamit ko, kinapkap ko bulsa ko. :o, kinapkap kong muli, paulit-ulit.
Nung magdismissal, agad akong pumunta sa locker. Hinanap ko yung nawawala kong
gamit. Pero kahit ulit-ulitin ko, hindi ko na ata makikita. Nakuu.. Sana naman
walang nakadampot o nakakita man lang ng picture ni Andrei.. Kundi! Hutay ako!
"Huy!" nataranta akong bigla. Inayos ko salamin ko sa sobrang gulat kahit di
halata.
"Wag ka kasing mailang!"
"Hey! Bye Zeji! See you around tomorrow!" 4 na babae, nde sila nakadouble
uniform. Yung white lang suot nila kaya fit at kitang kita talaga ang
pagkakahubog ng katawan. Tapos tong flirt na to ngiting ngiti naman. Tuwang
tuwa. ::) >:(
Aalis na sana ako,"Onga pala may ibabalik ako sayo kaya ako naparito.-"
"Zeji!" napatingin siya sa mga dumating na grupo ng kalalakihan niya. Napatingin
narin ako, at nung makita ko yung lalaking nakangiti habang may hawak na
envelop, nakaramdam na lang ako ng kuryente sa katawan ko. Nag-iinit na naman
ang paligid ko. Gusto ko ng umalis pero nagpifreeze ako sa kaba. Ayoko mang
tumingin kasi baka mapatingin siya, pero hindi ko mapigilan.
"Mag-iinom kami, sama ka?" ayokong tumingin. Wag kang titingin. Wag Mau!
"Huh. Oo naman." tumingin ako sa lalaking yun, at least sa way na yun, parang
natingnan ko na rin si Andrei. Pero ang hirap parin..
"Hintay niyo na lang ako sa gate. Pangako bibilisan ko dito." feel ko nakatingin
siya. Pero parang hindi rin. 3 taon ko na siyang napapansin, tinitingnan at
nagugustuhan. Pero di gaya ko, kahit na kelan, hinding-hindi ako mapapansin ni
Andrei, ng taong gusto ko, ng Sobra. :(
"Baka matunaw ako sa titig mo." ;) ;D ngumiti na naman siya ng pangflirt.
Napabuntong-hininga ako. Kung friend siya ni Andrei, bakit di kami mapaglapit ng
tadhana.

8. "Bakit na naman?" kung mapapalapit ako sa isa sa mga lalaki sa mundo maliban sa
ama ko at kay Kevin, pwede bang si Andrei na lang yun.
"Hindi kita kilala. Kaya wag ka ng lalapit pa, please." si Andrei lang ang gusto
ko, ang hinihiling kong mapansin ako.
4.1
"Ate Mau bakit di pa nagkakagf si Kuya Kevin? 16 na siya at 3rd year narin?!
Sasayangin lang niya ang highschool school life niya ng single? Baliw talaga ang
kuya ko." umirap pa si Kerlin. Siya ang kababatang kapatid ni Kevin. 1st year
highschool na siya. Medyo malayo ang room niya sa room namin kaya di kami
masyadong nagbabonding sa school.
Inayos ko ang salamin ko't sumubo na lang.
"Kung kayo na lang kaya?" napatingin lang ako sa kanya.
"Simula pagkabata naman tayo-tayo na ang magkakasama. Nahiwalay lang ako dahil
highschool na kayo nung oras na yun. Atsaka crush mo naman si Kuya nun diba?"
"Si Kevin lang naman po kasi ang kaclose kong lalaki. Pero pasalamat narin kay
god, dahil binigyan na nga niya ako ng nag-iisang lalaking kaclose ko ay gwapo
pa, matalino at masipag. Gentleman at sobrang bait!" kung di siguro nailang
sakin si Kevin nung grade 6 kami. Wala siguro akong kakilalang Andrei sa buhay
ko. Wala naman kasi akong interesado sa lalaki. Pero nakakapagtaka at nagustuhan
ko ng sobra si Andrei nang hindi ko man lang siya nakikilala.
"Ang tanga-tanga naman kasi ni Kuya. Eh cute ka din naman."
"Naku.Naku. Hindi ako cute. Bukod sa may eyeglasses na ako, may bangs pa ako na
medyo di na maaliwalas tingnan mukha ko. Look at me, ni di na nga ako makita sa
sobrang liit ng mukha ko dahil sa bangs na'to. Tapos ang gulo pa ng buhok ko,
tinatamad akong magsuklay." nakahalumbaba lang siyang nakatingin sakin.
"Cute ka talaga Mau. Yan nga assets mo eh. Yang bangs mo. Yang ugali mo. Ang
dami mo kasing personality." namula ako. Kaya kumain na lang ako. Kaso
nakakadistract talaga tong si Kerlin.
"Luto yan ni Kuya Kevin." saka pa ako naubo nung naubos ko yung pagkain.
"Palagi ka pang dinadalaw ni Kuya sa apartment niyo para lang ipagdala ka ng
pagkain o kaya para mag-imis. Tapos si Kuya rin yung nagpapaalala ng mga bagay
na importante na nakakalimutan mo naman. Ang galing noh!" niligpit ko na yung
pinagkainin namin para maghugas. Wala dito si Kevin dahil nasa bahay siya ng isa
sa mga kaklase namin, gagawa sila ng tarpuline para sa cheers namin sa
basketball team. Kaya lagi siyang busy.
"Kung magustuhan ka ni Kuya. Magpapaligaw ka ba?" hindi parin ako tinantanan ni
Kerlin. Ramdam ko talaga ang pag-iinit ng katawan ko sa hiya.
"Anu ba yang sinasabi mo. Haha.. Tingnan mo nga, ako at si Kevin," inayos ko ang
salamin ko. "Mukha kaming Nerd Couple. Haha. Kung magsasama kami, para kaming
weird na parehong malabo ang mata." natawa ako. Ako lang ang natatawa.
Napatingin ako sa kanya ng parang 'Anu'
"Hindi naman talaga malabo mata ni Kuya. Ginagamit niya narin yun pangsuporta.
Kung minsan talaga kailangan niya ng salamin. At ikaw, Ikaw ang talagang malabo
ang mata! Di ka nga pwede sa madilim e." nagpout ako. Tapos nilagyan ko siya ng
bula sa ilong hanggang sa nagkakulitan kami at hanggang sa.. Nakatulog na kami
parehas at sa apartment pa nila Kevin ako nakatulog.

9. At kinabukasan, nadatnan ko na lang sarili ko na nasa kama ako ni Kerlin.
Magkatabi kami kaso tulog pa siya. Lumabas ako ng kwarto, nakita ko ang lababong
malinis na. Hindi ko kasi yun naayusang hugasan, siguro si Kevin din ang nag-
ayos nito.
Nag-iwan na lang ako ng note sa ref nila at bumalik na ako sa apartment ko. Buti
na lang at sabado ngayon.
"Hi Kevin!" sabi ko nung pagkabukas ko ng pinto ko at eksakto palabas naman siya
ng pinto ng apartment nila.
"Saan ka punta?"
"Sa supermarket. Bibili ako ng makakain natin para mamaya."
"Samahan na kita!" hindi na siya nagtaka dun. Palagi ko naman to ginagawa eh.
Atsaka may dahilan naman talga ako kung bakit ako sumasama sa kanya.
"Salamat nga pala kahapon. Kahit binilin mo na si Kerlin sakin ay ikaw parin ang
gumawa ng paghuhugas. Sori at salamat!"
"Sanay na naman ako. Sige dun muna ako!" nung umalis na siya agad naman akong
pumunta sa pet shop.
"Uy Drei, bakit ba ayaw mo pang iuwi yang si Mori!?" si Andrei. Palagi niyang
binibisita si Mori. :) Ang gwapo niya talaga. Mabuti na lang at malapit lang
tong market sa shop.
"Alam mo namang may nagmamay-ari kay Mori diba?"
"Ah- si Mau. Kilala mo ba siya?" nakaramdam ako ng kaba. Ang lakas at ang bilis
ng heartbeat ko. Tiningnan ko siya. Yakap lang niya si Mori, hindi siya
nagsasalita, hindi niya sinagot. Hanggang sa naisip ko na lang na umalis.
"Nakabili ka ba?"
"Ihm. Heto!" :)
Hindi naman ako umaasa ng mararamdaman niya rin tong nararamdaman ko. Ang gusto
ko lang, kahit papaano tumingin siya, mapansin niya ako at atleast masingit ako
sa puso niya. Kailan ba yun? :( Hanggang ganito na lang ba ako?
5.1
Napatingin ako dun sa mga estudyanteng nag-umpukan sa may bulletin board. Hindi
naman ako makatingin dahil ang daming seniors. Ang tatangkad nila.
Nagbell naman, unti-unting nag-alisan sila. Kaya pati ako wala ng chance para
matingnan kung anu man yung pinagkakaabalahan nila.
"Uhm, punta lang akong guidance huh." sabi ko kay Pau pagkatapos ng dalwang
subject namin.
Nireport ko yung nawawala kong school booklet. At agad naman yung pinayagan ni
teacher. Aalis na sana ako nang mapadaan muli ako dun sa bulletin board. Lumapit
ako.. Naramdaman ko bigla ang heartbeat ko dun sa lalaking nakita ko sa poster.

10. "Ang gwapo ni Andrei dyan noh?"
"Oo. Bagay talaga sa kanya ang maggitara."
Kasali si Andrei sa Club na'to. Music? Nawala ako sa pagkakatitig sa poster nang
mas dumami pa yung mga babaeng tumitingin. Umalis na lang ako.
Naglakad ako pabalik sa room. Habang iniisip ko na naman yung nangyari kahapon..
kung sinagot ba ni Drei yung tanong nung may-ari, bigla akong nakasagi ng tao at
tumilapon yung mga papel. Agad akong tumulong.
"Ah pasensya na." nung ibibigay ko na yung papel, biglang bumilis tibok ng puso
ko sa isang lalaking kaharap ko.
"An-" inayos ko ang salamin ko. Imposible. "Pasensya ka na." tumayo kami
parehas. At nilagpasan na niya ako. Hindi ako affected. Sinunod lang niya payo
ko. Hindi na lumalapit yung Zeji'ng yun.
"Euclid, the father of modern Geometry--" naglelecture si Sir. Ako naman,
masyadong wala sa sarili. Bakit ba ang haba ng oras kapag nabobored ka? Tanong
ko yan ng paulit ulit habang naghihintay ng bell. Nakakita ako ng drawing sa
table ko. Ang itsura ng.. Math teacher ko ngayon? ;D
"Ms. Padua, what is Phytagorean Theorem?" napatayo agad ako at sinagot si Sir.
Pagkatapos kong sumagot, agad naman akong nagdrawing dun sa table. Dinorowing ko
rin si Sir ng may sungay. At buti na lang nagtime na.
Whew! Nakaalis narin kami sa classroom ng titser na yun.
Gabi na kaming nakauwi dahil sa mga dumagdag na subject na nung mga araw ay
vacant kami. 6:00 na. Ihahatid sana ako ni Pau kaso sabi ko sabay na kami ni
Kevin, e emergency namang may kailangang puntahan si Kerlin at syempre ok na
lang sakin, kaya ko naman.. :)
Kahit hindi.. :(
arf.arf.arf.arf!!!
"Ah!" pagganitong gabi na. Medyo di ko na nga makita ng maayos ang daan tapos
may mga aso pa. Maawa naman sila sakin oh. Nanginginig pa ang paa ko. Ilang
beses ng nagvibrate ang phone ko pero di ko masagot sa sobrang panginginig ko at
takot.
"Huy ineng."
"Waah! Maawa po kayo sakin! Mabait po akong bata! Ayokong mamatay sa takot, awa
naaa.." sabi ko habang nakapanghandang manununtok na position.
"Naku pasensya ka na ineng, akala ko kasi naliligaw ka. Sige huh. Mga kabataan
nga naman ngayon.." nagfreeze ako. Nakakahiya ka Mau.
grrrr..
arf.arf.arf.arf!!!
Agad akong tumakbo ng may narinig akong tahol ng aso, takbo ako ng takbo.
Feeling ko may sumusunod parin saking aso kahit wala na, hanggang..
*Blag*
Nagpatak yung salamin ko nung mapaupo ako dahil sa sobrang lakas na pagkakabump
ko sa taong yun. Tas napahikbi pa ako, umiiyak na pala ako. Napatungo lang ako
kaya di masyadong halatang umiiyak ako.

11. "Ok ka lang ba miss?"
"Kaparehas natin siya ng uniform. Schoolmate natin siya! Miss?"
"Ang lakas kaya ng pagkakabundol niya sayo. Masakit pwit nan." tumawa pa sila ng
konti.
"Mau?"
"MAU!!!" napatingin ako sa familiar na boses. Agad na lumapit yung tao.. May
nilagay siya sa mukha ko, yung salamin ko pala.
"Text ako ng text, tawag ako ng tawag, anu bang nangyari! Ok ka lang ba?"
nakahawak si Kevin sa both shoulders ko.
"UwaaaAHh! May*sob*Aso!!! Hina*sob*Habol Akooo.." nasa mata ko ang mga kamay ko,
iyak ako ng iyak. Kinuha naman ni Kevin yung bag ko at itinayo ako. :'( :'(
"Sige na, tahan na. Sori. Tara na." i noded. At umalis na kami. Feel ko.. That
time.. may narinig ako.. 'Mau' ang boses ni Andrei. :(
6.1
Hanggang ngayon.. di parin naalis sa isip ko ang familiar na boses na yun. :)
"Mau." ang sarap pakinggan ng sarili mong pangalan kung sasabihin 'to ng special
someone para sayo.
"Bakit mo tinatawag ang pangalan mo?" nagulat ako kay Kerlin. Nasaan ba to
kanina?
"Wala lang. :) Naiimagine ko kasi kung tatawagin ba ako nung taong yun sa
pangalang yun, mas magiging special siguro pangalan ko."
"May kinagugustuhan ka na bang lalaki?" nilamig akong bigla. Nasa balcony kami
pero pinagpapawisan ako ng malamig. Nag-init yung pisngi ko kaya nagkunwari
akong nag-aayos ng salamin.
"Ipakilala mo siya sakin huh-"
"Hoy Kayong Dalwa Kakain na!"
"Nandyan na!~" ipapakilala? Hindi ko nga siya kilala eh. :(
"Sige na! Mau.. sumali ka na rin! Mau~" pamimilit sakin ni Pau. Kanina pa siya
simula nung matapos ang 2 subject namin ngayong umaga. Tama, panibagong araw na
ngayon. At gusto niya rin akong sumali sa Glee Club na exclusives for Music. At
sasali siya.. kasali siya sa choir kaya ayan ata at gusto ring sumali dito..
Pero kung kayo ba ako, sasali kayo lalo na't nandun yung taong pinakagusto mo?
Diba nakakailang yun? :-[
"Tulungan na lang kitang magbigay ng form. O di naman kaya ako na lang
magbibigay, ganun din naman mangyayari e kahit sumali ako."
" :P hehe.. Alam mo namang takot ako sa mga lalaki diba?" sabi niya with
matching nahihiyang action pero ang cute niyang tingnan. Hindi oa.
"Ok! Basta wag mo lang akong pipilitin. :)" ngumiti naman siya. Kahit di sabihin
ni Pau, alam kong ayaw niya akong sumali, ewan pero di ko maintindihan ang
nakikita ko sa mata niya. At kahit ayaw niya, ayaw ko rin naman. May kasabihan
nga, 'Ang tunay na nag-aanyaya, sinasamahan ng hila' tama ba ako? ;D ;D ;D
Pumunta na ako dun sa may Table nung Club na yun. Nandun nga ang 5 member ng
Dred Team, wala dun si Andrei, alam kong may klase sila, 4th year kasi siya.
Pero, nakita ko na nandun yung flirt na ewan, nagskip siya ng class?

12. Pipila pa pala. Pero parating palang ako, nagtawanan na sila. Nung una di ko
pinansin, siguro nagkataon lang na kahit eksaktong dating ko sila talaga natawa
pero nakatingin sila sakin. Magpapakatanga ako.. pero.. di na talaga kaya ng
timpi ko.
"Hahaha..malabo kasi mata eh, hehe, bwahahaha!" yung iba nagpipigil lang pero
yung isa, halatang nag-eenjoy sa pagtawa, hindi sana siya mapagod.
"T-tama na nga," bumunot na ako.
"Heto nga." nagpakainosente muna ako. Ayokong magalit.
"Kunin yun!"
"Ayoko nga."
"Ikaw nga."
"Umiyak pa yan eh."
Nag-hihintay parin ako na kukunin nila yung form. Kahit di ako tumingin kay
Zeji, nasisinagan ko parin siya. Halatang ungentleman, nagpapakawalang pake
siya, bakit di na lang siya tumawa! >:(
"Heto oh," sabi kong muli. Pero nagpipigil parin sila sa pagtawa. Hindi ko man
magets ang dahilan ng pagtawa nila pero isa lang alam ko, Ako yun! May isang
nagpumilit tumayo kahit nagpipigil sa pagtawa. Kinuha niya ang form ni Pau nang
basta-basta, ang bastos. Saka ko napansing, pati yung iba nakakapansin.
Napapahiya na ako dito.
Matagal narin, bago ko to maramdaman.. >:D
"Sandali nga lang, may dumi ba sa mukha ko?" :) naagaw ko ang atensyon ng lahat
kahit mahina lang boses ko. Humarap ako sa limang lalaking yun, and I smirk at
them.
*laughter*
"Ahahaha! Hindi Miss, salamin meron ka! Anu ka ba!" tumawa siya ng tumawa. Yung
iba niyang kasama nanahimik na.
"Paano kaya natin makikita mukha niya e halos matakluban na yun ng bangs niya at
mahaba niyang buhok. Sadakong may salamin, ahahaha!" napangiti yung tatlo.
Bulong yun.
"First time kong makatanggap ng username, you know." tumingin siya sakin. Parang
nakaramdam narin siya. :)
"Pwede ba, wag kang epal. Umalis ka na nga!" >:( argh. epal pa talaga hah!
nakakaasar! nakuuu.. *killer smile*
"Miss.Miss, pwede ba kami naman?"
"hmf!!!" umalis na ako. at nagwalk-out. pero hindi parin ako satisfied kaya
lumingon parin ako.
"Akala ninyo naman kung sino kayo!!! ang papangit ninyo naman!" sinamaan ko sila
ng tingin at agad na tumakbo. pero pagtingin ko sa dinadaanan ko, *BOOM*
Nabangga ako sa malaki at matabang poste. at mukha ko pa talaga ang unang
bumangga. he next thing I know, noo ko pala ang tumama. as in ang sakit.
at...nakakaramdam na ako ng konting dizzy. at parang kahit anong oras na lamang
ay mahihimatay na ako.
"Uy, tanga! anong ginagawa mo." pagkatingin ko sa ilong ko. may naramdaman akong
likidong umaagos sa ilong ko. pula? :o :o :o OH-OH!!!!

13. *stun*
Hindi ko na alam ang nangyari basta natagpuan ko na lamang yung sarili ko
pagkatapos ng 3 oras sa clinic. unang una ko palang nakikita ay ang orasan na
nasa mataas na parte ng pader. argh! ang sakit ng ulo ko. napahawak naman ako.
OUCH! ang noo ko. pagtingin ko sa salamin.
O_O ?
Oh my~ naaksidente nga pala ako. Toink! ang careless ko talaga, nung isang araw
pa ako ah? (-.-)
Nakalimutan ko rin, na may phobia nga pala ako sa dugo kaya ganon na lamang yung
naging reaction ko. sigurado pinagtatawanan na ako ng mga lalaking yun. hmpf!
nakakainis ... pero... kilala sila ni Andrei diba? paano kung---
"maaari ka ng umalis."
"pagkatapos ko siyang dalhin dito, ganyan ang sasabihin mo." may narinig akong
usapan na mukhang nag-aaway sa labas ng clinic. siguro bukas ang pinto kaya
malakas. may kurtina naman kasi bawat kama. ??? pero sino yun?? ahm.. si kevin
yung isa diba?
"May kasalanan ka din diba?"
"Pinagtitripan namin siya. pake mo?" agad kong binuksan ang kurtina at lumabas
ng clinic.
at tama ang hinala ko. siya nga!!! galit na galit ako!!! trip! ano ako laruan.
"Mau?" lumapit ako sa lalaking yun at...
*SLAP*
"ang kapal mo.."
7.1
"Tsss.. yun na yun. ang galing.. pagkatapos kitang dalhin dito--- ikaw na nga
ang tinulungan! pagkatapos mong mahimatay." pinagtaasan niya ako ng boses. at
mas lalo lang akong nagalit---
*PAKKKK*
nagulat na lang ako nang may biglang lumagutok. :O este, bigla na lang siyang
sinuntok ni Kevin at napaupo naman yung lalaking yun.
"Hindi mo kailangang gawin yun. KASI KAHIT ANONG ORAS, darating ako para kay
mau.!" tumayo naman yung lalaki at sinuntok din si Kevin. O_o
"Ganon." hanggang sa nagkasuntukan na sila.
"sandali. huy! ano... tumigil" suntok dito. suntok doon.
"Kevin. at ikaw... tumigil na sabi..." hindi parin sila tumitigil. nakakatakot..
baka..
"huy!" naisip kong biglang sumingit sa gitna nila. nakakagulat na nga lamang
at.. SUSUNTOK PALA YUNG ISA. o_O Patay ako!!!

14. Pumikit ako.
"argh! bakit ka ba harang ng harang!" sabi nung lalaki. wala akong naramdaman
sakit. pagmulat ko ng mata ko. halos nasa salamin ko na yung kamao niya.
"wah!" at bigla na lang siyang papalapit nang wala sa oras. parehas kaming
nagulat.
pero mas nakakagulat...
"wag na wag mo yang susubukan." at napaluhod siya sa sahig.
ako naman. kinabahan talaga. muntik na niya talaga akong mayakap. :[
tiningnan lang niya kami, at umalis.
tok.tok.tok.tok.
nagbukas naman kaagad ang pinto. At mabuti na lamang at si Kevin ang nagbukas.
Nakatungo ako at hindi makatingin sa kanya. Medyo nagtataka pa nga sya e.
"May kailangan ka ba Mau?" hindi parin ako makatingin at nililikot ko lang ang
mga daliri ko saking likod.
"Kev..." tinulak ko sya sa loob at napaupo naman sya. Ganon din ako, napaupo at
maiyak iyak na.
Wala akong kwentang kaibigan. Si Kevin na lagi na ngang nandyan ay palagi ko na
lang nabibigyan ng problema. Palagi na lang nya akong tinutulungan. Pero
ako...heto binigyan na naman ng problema. Ni di ko man lamang sya matulungan.
"Mau?.."
"I'm sorry."
"Huh."
"Dahil sakin kaya ka naguidance. I'm sorry. Sorry..." umayos sya ng upo. At saka
ko lang namalayan na umiiyak na pala ako..
"Sorry..." naramdaman ko ang paglapat ng mga balat namin. Niyayakap ako ni
Kevin. ???
"...shh~ alam mo naman na ayaw kong nakikita kang umiiyak ka diba?" naaamoy ko
sya. Ramdam na ramdam ko sya. Ang init ni Kevin. Ang bilis ng tibok ng puso nya.
...
:[ tibok ng puso? ... bigla namang bumilis ang tibok ng puso ko. At nag-init ang
aking mga pisngi.
Hindi parin bumibitaw si Kevin. Napaisip tuloy ako kung ano bang iniisip nya sa
mga oras na'to. Bakit ba nya to ginagawa? Kevin... waaaaah! Gusto ko ng
kumawala. Nag-iinit na talaga ako. :[
"Mau..." lumuwag ang pagkakayakap nya.
nang...
*BLAGGGG*

15. "*yawn* Kayong dalwa! Kung may binabalak kayo, siguraduhin nyong hindi na ako
tulog huh! Pinaghihintay nyo ako sa wala eh! Kung mambibitin lang kayo ng
eksena, DAPAT DI NYO NA YAN GINAGAWA!" agad kaming lumayo sa isa't isa
pagkarinig ng boses ni Kerlin.
"Aish~ tutulog na talaga ako." ang bilis ng tibok ng puso ko. :[
"Akala ko tulog na sya." bulong lang ata dapat yun ni Kevin pero dinig na dinig
ko parin. Mas lalo lang akong kinabahan. :[
"Sige...Alis na ako Kevin." ang init init ng pakiramdam ko.
"Sige ingat ka."
8.1
"Ms. Padua and Mr. Calizar, please proceed to the Disciplinarian Office."
kalagitnaan ng klase ng mapatawag ako. Inaasahan ko na yun. Naging masyado akong
careless nung araw na yun, kaya dapat managot ako. Ako naman talaga kasi ang
nagsimula nun. Sigh.
"Ms. Padua,"
I bowed, "Goodmorning Miss, sorry po.. Anu po bang-"
"It's ok Mau, everythings alright. Hindi to makakarating kina Mr. and Mrs.
Padua. Just sign it, :)" umupo naman agad ako. Habang pumipirma ako, nakita ko
ang lalaking yun na lumabas na. ???
"Ahm- pwede na po ba akong--"
"You may go. Salamat, :)" hinabol ko siya. Alam ko medyo nakakahiya to pero.
"Sandali!" nakatungo akong hinarangan siya. :[
"Ganyan ka ba humarap sa mga nagawan mo ng problema." inayos ko ang salamin ko
at tumingin sa kanya. Mata sa mata.
"Salamat at Sorry. Pero kung hindi ka naman din-" naglakad siya lagpas sakin.
"Ungentleman ako, alam ko! Yun na ako eh, sino ka ba para respetuhin ko."
nilagpasan niya ako pero rinig ko parin siya.
"Wala akong dahilan para mag-appologize kung bakit ko ginawa yun.. pero.."
naglakad naman din ako palayo. "Ayokong tinitingnan ng mga tao, na mahina ako,
lalo na ng mga lalaki."
Hmm.. nakakabagot din palang mag-aral. Nandito ako ngayon sa rooftop and
actually, vacant time namin. Kaso pagkatapos nito, may exam kami. Naiinis akong
maging top 10, bakit ba naging ganito ako? Sigh.
"Heto." inabutan ako ni Pau ng drinks pati ng lemon bread, favorite ko to. :)
"Ang tapang mo pala noh." naubo ako bigla. :o :[

16. "Ahaha, akala ko parang nerd ka lang din, pero para ka rin palang si Kevin.
Cool." napatitig ako sa mga mata ni Pau. Bakit siya nagsasalita nun, kilala na
ba niya ako? Ni hindi nga siya nagtatanong ng about sa mga likes and dislikes
ko. Hindi rin niya nilagay sa slum ntbk namin nung 1st year kung sino bestfriend
niya. Minsan naghihinala na ako sa kanya.
Pero, tinuring ko parin siyang kaibigan ko. Kahit hindi real ang friendship na
yun.
"Thanks nga pala sa pag-abot nung form. :)" kahit di niya ipakilala ang tunay na
siya. Sasamahan ko parin siya. Sigh. Pero problema ko, di rin ako makapag-open-
up eh.
"Congrats, Mr. Gil. You got the perfect score!" pumalakpak lahat. Ang galing ni
Kevin.
::))
"And then Ms. Padua, you got 29 over 30!" pumalakpak din sila. Kumaway si Pau at
nginitian ako. At eksakto namang nagtime.
Hila-hila ako ni Pau na pumunta sa Bulletin board. Ang daming mga estudyante at
halos babae ang nagtatakbuhan at sinakop ang buong bulletin board.
Group-group pala yun. Group 1 for Guitar, 2 for piano, 3 for violin, 4 for
drums, 5 for those who apply to sing. Para palang banda..
Makipagsiksikan man si Pau, babalik parin siya sa huli. Kumain na kami ng lunch
pero ganon parin ang dami. Nagpabalik-balik na kami eh. Bakit parang hindi
inaasikaso ng dred team na yun. At para.. may mapala naman ako sa pauli-uli kung
nagbabantay at least si Drei diba, o kaya iannounce nila para marinig ko naman
boses niya. Tama. Tama. Haha.. Toinks!
Ang huling balik na namin eh nung malapit ng mag-uwian. Masayang malaman ni Pau
ang resulta, magaling naman kasi siyang kumanta. At sigurado.. makakasali siya't
makakapasok.
Pero matagal din siyang nakatitig at nakatayo sa bulletin board. Lumapit
ako. ???
"Pauline Brei De torres , nakapasa ka oh." hindi niya ako pinansin at nakatitig
parin riya sa iisang direksyon. Tiningnan ko yung tinitingnan niya, hindi ko pa
nababasa yun nang bigla siyang magsalita.
"Sumali ka ba Mau?" seryoso niyang tanong nang hindi man lang tumitingin.
Titingnan ko ng muli yung tinitingnan niya nang..
"Mau Antonette Padua pala huh.. 8)" napatingin kaming parehas sa likod namin. 4
na lalaki.
"Dito pa lang magsisimula ang paghihigante ko, labo!" lalaking nakalagay ang
kamay sa may pocket. At ang cool, gwapo, at.. mayabang? Kung flirt at di
mayabang, Zeji yun.. Kung ganun,. sino ba to???
Tumawa yung tatlong parang ewan. Yung tabatsoy, tanda ko rin yun. Sino ba
sila ???
"Zeji?"
"Zander Tai, 3rd year highschool, 16 yrs old, at sa section D. Ngayon
nakapagpakilala na ako.. maaari na ba akong lumapit sayo?" ngumiti siya.
Nakakadugo naman ng ilong to. Napapalibutan ako ng mga coolness hot guys. >:(

17. Pero di ako natutuwa..
"BAKIT NIYO AKO SINALI SA CLUB NINYOooooo!!!.." sigaw ko, at yung limang
lalaking yun ay agad na tumakbo habang nagtatawanan. Nakakaasar,
ANG BASKETBALL TEAM!!! >:(
9.1
Matapos ang nangyari. Hindi na ako mapakali sa mga pinaggagagawa ko at gagawin
ko.. Takot ako sa crowd, ayokong najujudge ako.. pero mga 5 hours something..
Mararanasan ko na ang mga yun. Mag-aaudition ako.. WaaaAHh! Mapapanood ako ng
lahat! Ng maraming tao..
"Katapusan ko na." hindi ba dapat maging masaya ako kung makasali ako sa Club na
yun, hindi lang ako makakapagperform kasama ang Dred Team pero.. Atleast dun..
makakasama ko si Andrei. ::D
:( Pero kailangan ko bang magsakripisyo?
"Hindi ko akalain na hanggang huli.. kakailanganin parin natin magkaganito."
malungkot na sabi ni Pau habang inaabot niya sakin yung fav. drinks ko, lemon
juice.
"Don't worry, sigurado naman ako na makakapasok ka! Kung napili ka nga dahil sa
form na binigay mo.. paano pa kung kakanta ka! Napakagaling mo kayang kumanta!"
hinawakan ko ang kamay niya. Hinawakan niya rin ang kamay ko. :)
"Salamat Mau." napatingin ako sa mga kamay naming magkahawak. Ang init ng mga
kamay ni Pau.
"Pasensya ka na!" binawi niya ang kamay niya. Ngumiti siya at umalis na lamang.
Gusto kong sabihing matalik na kaibigan ko siya. Na tinuring ko talagang
kaibigan si Brei.. kaso.. Paanong paraan?
Lahat kami ay pumunta sa library. Nakita ko si Pau sa bench, talagang ginagawa
niya ang lahat sa pagkanta. Papasok na kami sa library nang biglang nag-SHH! si
Mrs. Librarian. Grupo ng mga lalaki..
"Uy kayo! Section 4-A, wag nga kayong maingay!" 4-A.??? :o ???
"Kayo naman Mam eh, kami lang nandito at kayo. Diba kayo natatakot na palaging
tahimik.. balita ko pa.--" hinampas ni Mrs. Glorriane yung guy na nagsalita.
Nagtawanan sila. Tinawag naman ako ng mga kaklase ko, nakahanap na sila ng
mauupuan.
"Nandito rin ang 3-A kaya tumahimik na kayo at wag magulo, huh?" napatingin
samin ang 4-A debale dun sa isa. 5 lalaki, yung isa dun.. Taga dread team.
Tumingin siya sakin. Nagfreeze naman ako ng magkaeye-to-eye kami. Inalis na niya
yung tingin sakin. :-[
"Mrs. Glorriane, paresearch din po nito. Kailangan po kasi namin to." tumingin
na ako sa libro ko para hanapin yung topic. Sinulat ko yung mga important
details.
"Mabuti pa si Daison, atleast kailangan talaga ang library."
"Naku! Nagpasama nga po yan eh!"
"5 libro po kailangan namin, Mrs. Glorriane!"

18. "Uy Andrei, kung di ko pa maaalala, makakalimutan mo pa. Edi nagkataong wala
pareparehas tayong ass."
"Ahahahaha!" napatigil ako. Nandito si Andrei. Ibig sabihin..
"Aba, tahimik sabi."
"Sorry Mrs. Glorriane." ang lalaking di man lang humaharap na yun ay si Drei.
Talagang wala siyang pakealam sa iba.
"Heto na!"
"Salamat po." umalis na silang may tigigisang libro. Napatungo ako nung dumaan
sila sa harap namin at nilingon din naman sila agad. Hindi talaga siya
tumitingin. Isa lang talaga ang prioridad niya. Ganon ba siya kawalang-pakealam
sa babae? :(
Pumunta naman kami sa Geometry's Classroom namin. May sarili kang room sa Math
pag si Sir Oligar ang teacher mo. Umupo na kami pagkatapos naming maggreet.
Kinuha naman namin yung activity sheet. Nung makuha ko yung akin, habang
sinasagutan ko yung sheet ko.. may naaninag akong something. Inurong ko ng konti
yung sheet ko. At nakita ko yung nakasulat. :o :D
Quote
"Inis ka rin kay Sir?"
May nagreply sa drawing ko. :o Naramdaman ko yung heartbeat ko at sobra akong
natuwa. Hindi ko man alam kung sino ang taong nasa likod nito pero..
Nakakaramdam ako ng sobrang tuwa. Ang babaw ko noh, :P
Quote
"Konti. Pero masyado siyang wrong timing magtawag ng studyante pag-recitation."
Nireplayan ko naman siya.
"Ok pass your answer sheet." mabuti na lang at nakaabot ako. Papaalis na kami
nang..
"Uy Drei, turuan mo ko ah."
"Nandito yung mga sagot, pg. 94." sila? Si Andrei.. Kay Sir Oligar na classroom,
ang 4-A din. Ibig sabihin ba nito,.. may posibilidad na.
"Good-afternoon 4-A."
"Good-afternoon Sir!" nagsarado na ang pinto.
Gusto kong malaman.. :-[
"Mau tara na!"
"Oo!" kung saan nakaupo si Andrei. At sino sa 4-A students ang nakaupo sa table
ko? Sino yung taong yun? ??? :(
10/11

19. "Sa tingin mo makakapasok ka ba sa Club kung nahihiya ka?"
"Anu kasi.. ang gagwapo niyo.." :D kahit sabihin nating bulong yun. At least
naman.. maisip niya na nakamicrophone siya. Buong class 3-F na ay nagsigawan.
"P-pwede bang isa pa?" nagpacute pa yung babae. Nagsalita naman kaagad yung guy
na hindi nakanectie at bukas pa yung black uniform.
"Ang kailangan ng Club ay magaling sa Music. Our school needs it. Sana naman
alam mo yun.. If we give you another chance, ibig sabihin, may chance yung iba
na balewalain lang itong audition kasi may second chance naman, ganun ba yun."
ang taray. Nakakatakot.. :(
"Hindi na--"
"Sorry." ngumiti naman yung isa. Ang mayabang nayun. Hindi man lang siya
marunong makiramdam. :(
"Detorres, Pauline Brei?" ang ganda talagang pakinggan ng pangalan ni Pau. :o
wah. Siya na pala. :D
Sumilip muli ako. Ang dami talagang tao. Pero hindi yun ang napansin ko. Yung
mga 4th year na dread team, ang ganda ng mood nila kay Pau. Dahil ba yun sa
ganda ni Pau? Nag-ayos ako ng salamin. Sakin siguro.. pahihirapan ako nito.
Inayos kong muli yung salamin ko.
Ang Glee Club ay samahan ng mga estudyanteng marunong tumugtog at kumanta, iba
to sa choir, kasi estudyante ang nagpapagalaw at nag-aasikaso dito. At dread
team ang napiling grupo since halos lahat sa kanila ay may banda. Kasali na dun
si Andrei, tumutugtog siya ng gitara, 4th year siya at dapat isa siya sa mga
nakaupo at una mong makikita pag kumanta ka. Pero bakit ba pagchance na niya
akong mapansin, dun pa sa oras na yun siya wala. Ang 15 na kalalakihan na yun
ang mamumuno ng Glee Club. At halos lahat sa kanila hearthrobs. May mga itsura,
malakas ang appeal at may pangalan sa school. Mga gwapo ang mga basketball
player na yun. Sigh.
Sumilip muli ako. Napakaganda ng boses ni Pau.
"Mau?" bakit parang bumibilis ang tibok ng puso ko?
"Mau?" nilingon ko si Pau. Kaso..
"Ah!" nagkasagian kami at parehas na nahulog. Nakita kami ng lahat.
Nakakahiya. :-[
Tumayo si Pau at nilend niya kamay niya. Agad ko naman yung tinanggap at tumayo.
Nakatingin lahat at nagtatawana, nagbubulungan. :-[
"Ms. Padua, ganyan mo ba iwelcome ang sarili mo?" sabi ni yabang. Nakatungo ako.
Umalis na si Pau sa tabi ko.
"Hindi ka man lang ba titingin samin. At ipakita ang itsura mo sa lahat ng
audience?" ang yabang neto, pahihiyain talaga ako. Wag kang magagalit Mau. Just
be yourself.
Inayos ko salamin ko at tiningnan lahat. Nagbubulungan sila. Tatawa at tititigan
ako ng masama. Parang gusto ko ng magwalk-out sa kahihiyan nang iabot nila sakin
yung microphone. Hawak ko na to. Yung mga 4th year na yun.. parang walang buhay
na nanonood. Ineexpect nila sigurong gaya ako ng iba. Pero may iba na..
inaabangan ako.. inaabangan ang kahihiyang magagawa ko. :-[ Nagsimula akong
magsalita. Hindi ba to nakakahiya.. :-[
I'm an angel, I'm a devil I Am sometimes in between
I'm as bad it can get And good as it can be

20. Sometimes I'm a million colors Sometimes I'm black and white
I am all extremes Try to figure me out you never can
There's so many things I am
I am special I am beautiful I am wonderful
And powerful Unstoppable
Sometimes I'm miserable
Sometimes I'm pitiful
But that's so typical of all the things I am
I'm someone filled with self-belief
And haunted by self-doubt
I've got all the answers I've got nothing figured out
I like to be by myself I hate to be alone
I'm up and I am down But that's part of the thrill
Part of the plan Part of all of the things I am
I am special I am beautiful I am wonderful
And powerful Unstoppable
Sometimes I'm miserable Sometimes I'm pitiful
But that's so typical of all the things I am
I'm a million contradictions
Sometimes I make no sense Sometimes I'm perfect
Sometimes I'm a mess Sometimes I'm not sure who I am
I am special I am beautiful I am wonderful
And powerful Unstoppable
Sometimes I'm miserable Sometimes I'm pitiful
But that's so typical of all the things I am
I am special I am beautiful I am wonderful
And powerful Unstoppable
Sometimes I'm miserable Sometimes I'm pitiful
But that's so typical of all the things I am
Of all the things I am
I am special I am beautiful I am wonderful
And powerful Unstoppable
Sometimes I'm miserable
Sometimes I'm pitiful
But that's so typical of all the things I am
[imaginary voice po ni hilary duff]
"Ah anu.." hanggang ngayon.. Tahimik ang paligid. Kahit yung mga 4th year na yun
nakatulala, may naglakas loob na nagsalita. Ngumiti siya at napakabait niya.
"You passed." napakaangelic ng ngiti niya. Nakita ko naman kung paano mang-irap
ang mayabang na yun.
May biglang pumalakpak, na sana dapat aalis na ako. Hinanap ko yun pero.. lahat
na sila ay pumalakpak.
"We like you, 4eyes!!!" sabi ng lahat. Napatungo ako at ngumiti. First time kong
makaramdam na magustuhan ako ng lahat, sa paraang akala ko mapapahiya ako.
Ngumiti ako sa lahat. At nakita ko sa mukha nila ang pagkagulat.. Ewan ko ba
kung bakit. Pero, hindi ko talaga akalain na ang talentong matagal kong tinago
ay magugustuhan nila. :)
Habang naglalakad ako sa corridor, pathway or kung saang lupalok ng campus..
Bawat estudyante napapatingin sakin. Ngingiti o may magugulat. Ako naman
nakatungo lang at hiyang-hiya.

21. "Pau?" pero sa kabila nun. May isang umiiwas. Hindi ako kinakausap ni Pau. :(
"Congrats Miss Padua, you got the perfect score." binigay ni Sir Oligar ang
activity sheet ko. Napatingin ako kay Pau. Dapat ngayon ngingiti siya. Pero
hinde eh. May nagawa ba ako? :(
Nagpatuloy ang paglelecture ni Sir. Halos mabaliw na ako sa kakahintay na sana
lumingon si Pau, mabuti na lang naalala ko yung table.
Quote
"Haha.. Uo ganun nga.. Parang siyang ganto."
with matching drawing pa. Ang cute niyang magdrawing.
Quote
"Ang cute mong magdrawing."
Yun ang reply ko.
Nagtime naman. Bumalik na kami sa classroom. Habang kinakap-kap ko yung bag ko..
may something naman na parang nawawala. Kaya nung matapos yung klase, agad kong
chineck ang classroom ni Sir.
Mabuti na lang at umaalis na ang 4-A. Naaninag ko pa si Yabang bago umalis oh,
nasaan ba si Drei? Sigh. Papasok na ako sa room nang..
"Sori nakalimutan ko kasi. :P"
"Ingatan mo kasi gamit mo. Konti na nga lang yung dinadala natin."
"Pasensya naman."
Magkasama sila ni yabang. At..
Step.Step.Step
:o
Quote
"Magaling ka rin."
inarrow niya yung drawing ko. Ang taong nasa likod nito ay..
Quote
"Salamat.."
pero di ko tinapos yun dun.. Nilagyan ko pa ng isang message sa may sulok. Kay
Drei kasi..
Quote
"Babae ako. Ok lang ba yun sayo."

22. maliit na sulat lang yun.. Siguro di naman nia mapapansin yun. Kay Drei kasi..
parang wala lang ang mga babae. Hindi siya malapit sa babae o lumapit man sa mga
to.. bakit kaya? :(
12.1
"Padua, Mau Antonette. Please proceed to G.C. Office." nagdadaldalan kami ng mga
kaklase ko ng marinig ko yan. About to stand na ako nang..
"BILISAN MO!!!" nanindig mga balahibo ko kaya agad akong tumakbo. Ang mga dred
na yun! >:(
Nilagay na sa bulletin board ang 30 students na nakapasok sa audition. Arte nga
nila, 539 students ang sumali, 300 ang napili nilang form na wala naman ako nun
pero sinali, tapos 50 lang nakapag-audition kasi tinatamad na daw sila then 30
lang makakapasok. >:( 5 for who can play guitar, 5 for piano, violin, and drums
then 5 for girls na magaling kumanta and 5 for boys na magaling at pangrock ang
boses. 45 bale kami, 30 sa audition at 15 sa dred. At yung mga dred na yun na
pinamumunuan ni Daison, Daison anu nga ba yun..
"BAKIT NA NAMAN BA!" gasp.gasp.gasp! Hingal na hingal talaga ako.
"Late ka na naman! 8)" yan na naman ang seryoso niyang mukha. Anu nga ba
ipilyido nito? ??? T-Tan? Nga ba yun? Daison Tan? Mayaman din ang lokong to eh..
Half taiwanese, at si Zeji ay malaysian? Buti pa si Drei, pure pilipino, at
sobrang gwapo. Di hamak na 5X na gwapo si Drei! :D
"Narinig kong tinawag mo na naman si Mau?" may kumulbit sakin. Nandito na si
Zeji.
"May iaanounce lang ako labo. Diba sabi ko.. di pa ako tapos?" sumide-view yung
yabang. Ang sama ng tawag niya sakin. >:(
Nakaharap ang upuan ni Zeji sakin habang nakahalumbaba siya at nakatingin sakin.
"Di pa ba sapat yung sapilitan mo akong sinali sa Club niyo?"
"Hindi pa." ok honest siya! >:(
"Anu nga uling ginawa niya sakin?"
"SINUNTOK KA NG KAIBIGAN NIYA KAHIT NA TINULUNGAN MO NAMAN SIYA!!! at nasampal
ka pa bwahahahaha!!!" :D :D :D lahat sila tumawa. Ang dialogue nung yabang na
yun.
"Alam mo na naman siguro?" nagsmirk siya sakin kahit nagdodota siya.
"Hi Mau!" inakbayan ako ni Angelo. Dala ako oh. Mataba kasi to.. ang lambot. ::D
"Uy tabatsoy, wag ka ngang magaslaw!"
"Sori naman. Gusto mo Mau?"
"Ok lang ako."
"Masyado kang pacute." sinamaan ko ng tingin yung yabang.
"Anu ba talagang pinunta ko?"
"Magiging Personal Alalay ka ng basketball team." napajaw drop ako.
"Makakasama natin siya, Lagi?!" :o
"Yehey masaya yun."

23. "Bakit Daison?"
"Kailangan pala natin nun?" ang lalaking to. Gumagawa talaga siya ng mga bagaY
na magpapahirap sakin.
"Uo. Dahil minsan yung captain natin napapagod ng mag-utos at sumigaw. Maawa
naman kayo kay Drei, ang laki ng responsibility niya satin." lahat nagnod. Ganon
pala kasipag at karesponsable si Drei.. Hm :[
"At ngayon ibinibigay na namin sayo ang dapat ginagawa namin!" tinuro pa niya
ako. Parang bata.
"Bakit ka natatawa?"
"Di bagay sa seryoso mong mukha yang ganyang act.. Ahahaha.." natawa silang
lahat at nakaramdam naman ako.
"Sori.." :(
"Kung akala mo madali lang to. Nagkakamali ka, magpasalamat ka na lang sakin
kung tutulungan ka ni Drei dito." umalis na siya. Hindi talaga. Wala nga siya
dito tapos tuwing kukulitin niya ako umiiwas siya. Ni di man lang siya
tumitingin. Ni hindi niya ata ako pinapakinggan pagkumakanta. Napakamanhid.
Umalis na silang lahat.
"Bye Mau." pinat ni Angelo ulo ko.
"Wag kang mag-alala. Kahit seryoso at suplado si Drei, hindi naman yun kagaya ni
Daison na nangdededma. Atsaka parang kaisa ka na rin namin siguro naman as
captain e hindi ganun niya agad iiwan responsibilidad niya. Nandito rin naman
kami." ang sweet ng ngiti ni Zeji.
"Bakit kasi kailangan akong parusahan. :("
"Tara, magbreak na lang tayo." ang bait pala ng chikboy na'to. Uo chikboy siya
pero di siya yung tipong puro hangin o mambobola.
Talagang ganun lang at siya makisama.. kenkoy ba? :)
13.1
Frenchfries, chips, burger, barbecue, at drinks. Ang dami naman niyang
binili. :o
"Dahil masyado kang badshot, dinamihan ko yung mga binili ko." nakakahiya. :-[
"Gusto mo ba dito tayo sa canteen kumain?" nakangiti siya habang nagtatanong.
Napatingin ako.. ang daming tao. May isang grupo ng mga babaeng nakatingin dito.
Masyadong pacute. Ah sila yung mga sexy'ng babae na nakikipaglandian kay Zeji.
Kaya pala ngiting-ngiti to oh. ::(
"Ako na lang magdala ng foods since libre lang naman ako." inayos ko salamin ko
at naunang maglakad.
"Sige sa back building na lang tayo."
Kami lang ang nandun. Kumakain lang siya ng tahimik. Walang nagsasalita nang
biglang tumunog yung phone niya,
"Hello?"
"Zej! Punta ka dito sa gym.. may meeting ang team!" ang boses ni..

24. "Tapos na kayong kumain?"
"Aba't may pagkain kaya dito!" ang lakas ng boses ni Angelo. Napangiti si Zeji.
Tumayo siya at tumingin sakin. Kumakagat pa ako ng burger.
"Sige andyan na ko." tumayo na din ako.
"Ah.. yung foods, di ubos-" tiningnan lang niya yun.
"Iyo na yan, hintayin mo nga pala kami sa office." tiningnan ko yung plastik.
Ang daming natira.
At sinunod ko naman yung sinabi niya. Mag-isa lang ako. 30 mins. wala akong
ginagawa. Naisip kong kalikutin gamit nila. Yung iba nandito yung locker, pero
kay Andrei nandun sa gym, nung minsang nasira ang palda ko. Tiningnan ko ang
computer, kumpleto sila sa technology ah. Malaya silang mag-announ2e dito,
ipahayag ang lahat ng kalokohan nila at pwede ring.. kumanta dito si Andrei. :D
May nakita akong iba't-ibang documents. May tigigisa silang documents. Ang mga
pangalan, mga kalokohan talaga, may darkdevil, rocknfunk, taz may mga badwords
pa.. May I'm with stupid, o open dis as* at kung anu-ano.. Loko-loko talaga ang
mga to. May nakita akong naiiba.. with matching panbabaeng pangalan,
davetelle??? Dinouble-click ko yun.. At puro isang babae lang nandung picture.
Ang ganda nung babae.. mga kalevel niya si Pau. Ang ganda talaga.. Sino 2? May
mga name pa like.. ganda noh, loves ko yan, mukhang anghel, anghel sa lupa..
Bading ba ang may-ari ng documents na to? Kristelle Hernandez? Ito pala ang
pangalan ng babaeng to. Inayos ko ang salamin ko. Mamaya habang iniscrol ko yung
mouse.. Nakita ko ang pangalan ni Andrei, Andrei Dave Rosales.
Kinabahan ako.. parang alam ko na ibig sabihin. Ang babaeng yun.. 'loves ko yan'
hindi naman totoong hindi siya interesado sa babae, na umiiwas siya. Siguro
ganon lang talaga siya kalayo sakin, hindi ko naman talaga siya kilala eh.
Minsan lang nagkrus yung landas namin, pero walang ibig sabihin yun.. Ang
nangyaring yun samin.. nangyayari naman talaga sa lahat. Imposibleng mapansin
ako ng taong yun kahit gawin ko pa yung best ko. We're not really destined to
each other. :(
Idodouble-click ko na sana yung files kahit nasasaktan ako at kinakabahan..
"Ma-" napatigil ako. Ang files na yun ay kay..
:o
:(
:'(
"Mau nandito ka na pala. Nabored ka ba?" napatayo ako. Sa sobrang gulat bigla
kong naitumba yung upuan at yung mga papel ay nagsilaglagan.
Ang sakit-sakit. Agad akong lumuhod para ayusin yung papel. Agad namang inayos
ni Zeji yung upuan.
"Files pala ni Drei ang tinitingnan mo." napatigil ako.
"Si Telle, alam mo ba na siya yung dating nasa katayuan mo-" tumayo agad ako at
nilagay yung papel sa may lamesa. Aalis na sana ako-
"Nakita mo ba lahat?" hindi ko alam kung anu to. Pero nasasaktan ako. Ngayon

25. lang ako nalinawagan.. akala ko we make and choose our own destiny, pero.. dahil
ba sa masyado akong nagmove-forward. Akala ko ok lang pero.. dapat pala ginamit
ko yung utak ko. Malabo talaga, malabong mapansin pa niya ako.
"Mau." nakatitig si Zeji sakin. Nag-aalala ang mga mukha niya.
:'(
:'(
*sob*
Saka ko lang napansin na..
*sob*
Umiiyak pala ako.. :'(
14.1
"Ok, see you tomorrow class." nakatulala ako. Ibang araw na naman.. pero parang
bang wala naman akong nakalimutan. Nandito parin hanggang ngayon yung sakit.
"Mau!"
"Uy, tara na." tumayo naman agad ako. Habang naglalakad ako, bigla naman akong
nasagi.
"Mau?" inayos ko agad yung ntbk na nasagi ko. Nakita ko yung pangalan.. kay Pau.
"Salamat." at umalis na agad siya.. Nang di man lang niya ako tinitingnan. Hindi
na kami nag-uusap. Pero para sa iba normal lang yun.. Hindi naman kasi namin
kailanman nabanggit na magbestfriend kami. Pero nakakapagtaka huh.. Bakit ba
siya nagagalit ng ganyan? :(
"You may sit." ilalagay ko pa lang yung ntbk ko nang makita ko na yung reply
niya. Hindi yung isa ang nereplayan niya kundi yung maliit na message sa may
sulok.
Quote
"Ganon ba. Ok lang yun. At least di na ko bored. Kahit medyo nakakapagod, hindi
naman masamang maging babae eh. XD"
reply ni Andrei, atleast dito may connection kami. Pero kahit ganon.. gusto kong
malinawan. :(
Quote
"Dahil ba sa gusto mong babae? Siya ba, napapasaya ka ba niya?"
At di rin nagtagal.. Nagtime na. Nireplayan ko siya.
"Ah nandito na pala kayo." inayos ko yung table at hinanda ko yung makakain
nila. Inayos ko rin salamin ko. "Pasensya na, yan lang budget natin?" napatingin

26. ako sa lahat, wala na namang Andrei.
"Mabuti naman at alam mo na ang schedule mo Mau." ayoko sa mga lalaki.. pero sa
huli, sa kanila pa ako mas napalapit. Sigh.
"15 drinks pala hinanda mo."
"Ah pasensya na. Hindi ko naman akalain na-"
"Busy'ng tao talaga si Andrei. Palagi pa niyang gustong mag-isa. Nakakain ka na
ba?"
"Ah oo." napatungo ako. Naiilang ako.,
"Sa budget ng Dred ka kukuha ng pambili ng pagkain para sa lahat, including
you." napatingin lahat kay Daison.
"Kaw ba yan tol?" binato niya ng papel si Daison. At nagtawanan sila.
Nung matapos ang araw, bumalik naman akong muli sa office at naglinis. Bawat
sulok nilinis ko yung gamit nila. Nung una kong punta dito.. ang gulo-gulo!
Sobra! Dahil lang ata sakin kaya lumilinis to. Mga lalaki nga naman. Umalis na
ako pagkatapos. Naaninag ko pa ang basketball court, nandun parin yung ibang
players. :)
Papunta na akong locker nang.. ??? :o
Nagkaeye-to-eye kami. Pero syempre dahil gwapo siya dapat nga naman siya ang
unang mang-isnab. Sama talaga nitong makatingin. Nagpalit na ako ng sapatos.
Lumapit naman siya sakin. Akala ko ba malaki talaga galit nito sakin. ???
"May kasabay ka ba?" nagulat ako ng konti nung itanong niya yun. Medyo madilim
na pala?
Napatungo ako at inayos ko salamin ko saka ko siya tiningnang muli.
"Wala." tapos umalis na siya. Medyo nagtaka ako ng konti huh. ???
"Anu ba! Uuwi ka pa ba?!" bigla niyang sigaw. :o ganto naman look ko.
"Huh?"
"Wala naman din akong kasabay kaya sabay na tayo." tapos naglakad na siya. Ako
naman, e baka lumalim galit nito kaya di na ko nagdalwang isip.
"Sori nga pala sa inasta ko nung araw na yun." nasa likod niya ko at halos
walang umimik samin kanina pa.
"Yun. Diba nasampal nga kita at nasuntok ka ng kaibigan ko," nakatungo ako. At
nakakainis isipin na paulit ulit ko tong sinasabi Kaya nasagi ko siya.
"Naku, p-pasensya." lumayo agad ako.
"Pero pinahiya kita. Atsaka tang* ka talaga noh. Paano ka nakakalakad kung
palagi kang nakatungo, yan tuloy mag-aapologize ka ng di mo man lang nalaman na
huminto talaga ako. Tss!" yabang talaga nito.
Naglakad muli siya. Wala na namang patutunguhan ang usapan na ito oh.
"Dito na lang ako at salamat." umalis na ako. Pero di pa ako nakakalayo..
"Sa mga susunod na araw, ayoko ng umuuwi ka ng ganito." nilingon ko siya. ???
"Bakit, dala ka na bang masuntok at masampal?" napangiti ako. Medyo napatakip
siya ng bibig, parang nahiya siya.

27. "Sinusubukan mo ko! >:( Ganito ka na laging uuwi pagschool-days! Sasabay ka sa
team!" atsaka siya umalis muli. Di ko talaga maintindihan ang mayabang na yun.
???
:o
WAAAAaAhh! Bakit naman ganun kagabi na.. Sigh.
15.1
"DEFENSEEeee!!!"
"Go ANDREI-iii GO DREDdddddd!!!!~" lahat nasa gym. May practice game kasi ang
Dred kaya heto lahat ng hs student narito at nagchicheer, pati mga pep squad
napapatigil sa pagpapractice dahil sa seryosohang laban ng team. 2 weeks na lang
kasi at laban na nila sa ibang school.
"ZejiIií, ang BOLA!" lahat sila alerto. Lahat energetic.
Ganito pala kaseryoso ang isang sport. Lahat sila ganon kaseseryoso. Kahit si
Zeji di na lumitaw ang matamis na ngiti. Bawat team member ata e may cheerer.
Hearthrobs talaga sila, pero si Andrei ang nangunguna. Nakakaenjoy siyang
panoorin. Parang bata lang na seryoso. :)
*PrRRrT!*
Break na nila..
"Ang gwapo talaga ni Andrei."
"Heto o panyo ko, gamitin mo. Ahahaha.." kahit saan pinagbubulungan siya.
"Zeji!" pati tong Zeji'ng to. May karelasyon ba siya sa isa sa apat na yun? ???
"Mau?"
"Ah-Heto!"
"Nakakauhaw."
"Nakakapagod ang sabihin ninyo."
*laughter*
Ang huhusay nila. Ang sarap titigan ng team na'to.
"Ah? Pasensya na." nakatingin silang lahat sakin na parang may inaabangan sila
galing sakin.
"Wala ka man lang bang sasabihin?" sabi ni Zeji.
"Gaya ng anu?" ang slow mo. Diba dapat icheer mo rin sila.
"Di pa ba sapat yung nagawa namin para di ka namin mapasaya?" nang-aasar ba
siya? ??? Ang slow ko talaga.
"Manager ka namin, bakit wala ka namang masabi?" isa sa mga player ang
nagsalita.
"Manager?!!" medyo nagulat nga ako. :o
"Hindi naman talaga totong P.A. ka namin. Nasaiyo naman kung paano mo kami

28. aalagaan." sabi ni Angelo habang ngumingiti pa. Ang cute nito. Kaso.. parang
hindi ko pa feel ang maging kaisa nila.
"Anu- Ma-"
"Kung siya si Kristelle, atleast yung mabunganga niyang bibig ay di lang para
magmura. Mas energetic pa siya sa crowd kung icheer tayo."
"Tapos, yung nakakairita niyang bibig, isisigaw yung cheer na yun, kahit baduy."
"Hahampasin pa tayo para lang mabuhay dugo natin."
"Sisigawan niya tayo kapag ang gulo natin sa sarili."
"Ang siga'ng yun."
Lahat sila bukang-bibig ay yung Kristelle, kahit si Andrei napapatingin at
napapangiti. Ganon kaespesyal ang babaeng yun. :(
"Pasensya na sainyo."
Biglang may umakbay sakin. :-[
"Napilitan lang naman kasi si Mau, kaya siguro nahihiya pa siya." napatungo ako.
Nag-iinit ata ako.
"DRED TEAM!!!" pumito na yung referee. Nagsub naman yung iba, kasama si Angelo.
Kumalas na si Angelo at kumain.
"a-Anu!" tumigil sila. Inayos ko salamin ko at tiningnan silang lahat. Nagbow
ako..
"NAPAKAGALING NIYO!" :-[ hindi ko alam ang reaction nila.. Pero may nagpat ng
ulo ko. Tumingin ako.
"Do your best, Manager!" si Zeji. Ngumiti silang lahat at umalis din naman.
Saka ko naramdaman yung warm, ang saya ko. :-[ :)
:) Biglang bumilis yung tibok ng puso ko.
"Fight! DREDdd!!!" Nginitian ako ni Andrei?!!! :o :-[
Bumalik na ako sa classroom. Nagklase kami. Napag-isip-isip ko na siguro
kailangan ko ding gawin ang best ko para magkaayos na kami ni Pau. Nung mga
walang tao, nilagay ko yung letter na dalwang araw ko ng pinaghahandaang ibigay
sa kanya.
Atsaka kami dumiretso kay Sir Oligar. Naglelesson na si Sir habang tinitingnan
ko si Pau. Sana basahin niya. Sana magkaayos na kami.
Napatingin din ako sa table ako. Nagreply siya.
:o
:)
:(
:'(
"Copy and answer this class."
"Mau, may papel ka ba? Penge naman oh?"
"Sir, lahat po ba ng formula na ating pinag-aralan?"
"Mau?"
"Yes. Then turn to page 109, answer exercise B."

29. "Mau.."
*teardrops*
Ang sakit. Bakit ako umiiyak.. bakit pumapatak ang mga luha ko? Bakit kahit na
anung pahid ko.. ayaw nilang tumigil.
"Mau, ok ka lang-"
*sob*
Bakit ako umiiyak? Bakit ang sakit-sakit. *sob* bakit..
"Ms. Padua, what's wrong." napatingin ako. Lahat sila sakin nakatingin. Lalapit
si Sir, di niya maaaring makita to.
"Ms. Padua!?" sa sobrang pagpapanic nailaglag ko gamit ko.
"What's this. You're writing on my table! Erase that! Immediately!!!" agad ko
namang binura yun gamit yung eraser ko. Lumuluha parin luha ko.
"Are you ok Ms. Padua?" agad kong kinuha ang ntbk ko at kinupya yung sinasabi ni
Sir. I noded.
"Be sure." pero kahit anung gawin ko.. ang sakit-sakit. Ang mga salitang yun..
Quote
"Wala ka namang pake dun!"
sinabi niya ang mga masasakit na salitang yun.. :'(
16.1
Feeling ko ang sama sama ng pakiramdam ko. Mukhang ayaw ko munang pumunta sa
club. Kung pwede nga lang e. Pero dahil sa manager ako.. hindi rin pwede :-/
"mau okay ka lang ba? ang lungkot mo ah? bakit nag-iisa ka dyan, tara, sumama
tayo sa kanila.. magkwentuhan tayo." sabi ni Pau habang hinihigit pa ang kamay
ko.
"Uhm ano.."
"Masama ba ang pakiramdam mo!?" umupo siya sa harap ko. Tumungo lang ako. Hindi
ko talaga feel ang araw na'to. Nanlalambot ako.
"Halika, dadalhin na lang kita sa clinic." bigla naman niyang hinigit ang kamay
ko.
Wala din naman akong choice. Ayoko talaga gumalaw ngayong araw na'to. Ewan ko
ba..
Mga 2 oras umabot ang tulog ko sa clinic. Mabuti na lamang at naexcuse ako ni
Pau. Napakabait niya talaga. Alam niya agad kung kailan masama ang pakiramdam
ko. Hayy.. buti na lang at nging kaibigan ko siya.
"Mau!?" kababalik ko lang pero mga ngiti na agad niya ang sumalubong sakin.

30. Alam niya na babalik ako? haha! kaibigan ko talaga siya.
"anong ginawa niyo?"
"Pinagpaalam nga pala kita sa Dred team na hindi ka makakaattend ng club nila.
since masama ang pakiramdam mo.. sa tingin ko naman maiintindihan ka nila." agad
naman akong lumingon sa kanya.
:o :O
"OHMYGOD!!!"
dali dali akong tumakbo papunta sa office. May practice nga pala ang team. HIndi
pwedeng wala ako dun. ARGH! nakapairesponsable ko talaga!
step.step.step.
Ppalapit na ako ng papalapit sa office.. pero.. bigla na namang lumakas ang
tibok ng puso ko. Natatakot ako. Nanghihina ako. Nasasaktan na naman ako. Ang
lugar kasing ito.. ay ang lugar ng taong yun.. ng TAONG GUSTO KO. na kahapon
lamang.. nakatanggap ako ng PINAKAMASAKIT NA SALITA galing sa kanya. :'(
Kapag naiisip ko ang mga salitang yun.. napapaisip ako na, OO nga naman.. wala
akong dapat pakelaman. Wala lang naman ako sa kanya diba? :(
Nakakapagtaka, bakit ba ako nasasaktan ng sobra? Wala naman dapat akong ikaiyak
diba? Wala akong makitang tamang dahilan para umiyak ako. Tanga lang talaga ako.
:'(
"Pasensya na kung late ako." sabi ko, dapat normal lang. Pero nagpahalata parin
ako, hindi ko kaya, hindi ko kayang humarap ng ganito sa harap niya.
"Puro pasensya ka na lang ba?" ginalit ko na naman si Daison. :-[
Pero kahit ganon, nandyan naman si Zeji para saluhin yung kahihiyan ko. Sumunod
yung iba na magpapraktis na. Hindi ko naman sinasadyang mapatingin kay Andrei.
Hindi ba dapat, huwag akong tumingin sa kanya kasi.. Baka makita niya sa mga
mata ko na umiyak ako.
"Andrei, bakit di ka pa nagpapraktis. Susunod ako."
Ang dami ko talagang saviors sa buhay. Ayokong malaman pa niya yung totoo.
Umalis na si Andrei pero di rin nagtagal si Zeji.
Mag-isa na lang ako. Habang inaayos ko ang makakain nila, ginawa ko talaga ang
lahat para maging busy ako at di na lang maalala yung nangyari.. Pero.. kahit
anung gawin ko. 'Wala ka namang pake dun!' Tama siya.. :'( :'(
Ang kapal ng mukha mo Mau, sinamantala mo na nga ang pagkakataon na makachat
siya pero.. umiral pa ang kasamaan ng ugali mo. Anu bang ginawa ni Andrei.. Anu
bang ginawa niya at gustong-gusto mo siya. Sa totoo lang hindi niya intensyong
saktan ako, malay ba niya. At sino ba ako.. alam ba niya lahat. At pagsinabi ko
ba, sasabihin niyang.. 'Sori, di ko naman alam na gusto mo ako' pero may gusto
siyang iba. *teardrops* Bakit ba ang tanga-tanga ko.. Bakit nagpadala ako sa
emosyon ko.. hindi ko dapat ginusto ang taong kahit na kelan ay di ko naman
talaga nakilala. (.. Ako ang may kasalanan. Hindi ko agad pinigilan ang
nararamdaman ko.. hindi dapat ako umasang mapapansin niya. Oo.. umasa ako.. At
umaasa parin ako.
Kailan.. Hanggang kailang ang feelings na'to. Gusto ko na'tong mawala. Gusto ko

31. na siyang mabura.. gusto ko ng magmove-on sa lahat. Masyado na akong
nagpapakatanga.. Umaasa.. Humihiling ng sobra-
"Wag.. wag kang umiyak."
17.1
"Wag.. Wag kang umiyak." napatingin ako. Nararamdaman ko ang pagpatak ng luha
ko, ang walang tigil na pagluha nito. Nakatingin lang ako sa kanya, lumapit siya
sakin. Lumuhod siya sa harap ko.. gamit ang panyo niya.. Pinawi niya ang mga
luhang yun. Dun.. mas naramdaman ko ang sakit.. ang sobrang sakit.
Tinakpan ko ang mukha ko. Umiiyak na talaga ako.. hindi ko maalis.. hindi ko
mapigilang umiyak. Ang sakit-sakit.
"*sob*Tama na.. ayoko na.. ayoko na.. waaah.. *sob*" nakakahiya.. dahil kahit
anung gawin ko.. hindi ko na mababago ang nangyari.
"GALINGAN NATIN TEAM!!! 1 week na lang at LABAN NA!"
"WoOOoh!!!"
3 araw na din ang nakakalipas at mas lalong pang lumala ang pag-iiwas ni Andrei.
But for now.. kailangan ko ring umiwas right?
"d-Do your best!" sabi ko habang pinipilit itaas ang kamay ko para icheer-sila.
Nagsmirk si Daison pero nang-isnab parin. Yung iba nag-ok-sign sakin, at ginulo
naman ni Angelo ang buhok ko. Tumawa kaming lahat.
"Nag-iimprove na si Manager!"
*laughter*
"Magcelebrate tayo.. mamaya!" lahat ay sumigaw.
Ngumiti rin si Zeji sakin.
Habang nakatungo akong umiiyak, hinawakan niya ang ulo ko.
"Diba dapat hindi umiiyak ang mga babae. Pero naisip mo ba, yang mga luhang
yan.. deserving pumatak. Mas cute ka pag.. ngumingiti.. kaya maging masaya ka na
lang. :)"
Siya lang yung nandyan para icomfort ako. Ang taong yun..
"Si Zeji?"
"Nakuu.. sigurado di na naman yun dito kakain." pero kahit siya yung taong yun.
Kahit di naman niya sabihin.. halata naman.. na simula din nung araw na yun.. ay
umiwas na siya. Hindi na niya ako kinakausap. :(
"Hindi ba dapat sama-sama tayo?!"
"Bakit pagwala si Drei, hindi mo siya hinahanap?" nangilabot ako. May konting
tuwa pero.. nasasaktan parin ako.
"Eeh.. crush niya si Zej?" nanlaki ang mata ko! Napalingon agad ako kay Drei..
naglalaro siya ng GTA, mabuti naman wala siyang pake.
"Si Daison?"
"Ah.. na.. Nasa.. anu.. Ka-kausap niya si.. b-Brei." Sagot naman ni Angelo.
"Ganun. Hahanapin ko silang dalwa!"
Agad akong tumakbo at hinanap sila.

32. Nasaan ba sila. Pumunta ako sa canteen, backbuilding, sa court, pero ni isa sa
mga alam kong pwede niyang puntahan ay wala siya. Naglakad-lakad ako sa corridor
ng iba't-ibang level.
"Ahahaha.. ikaw talaga. Sige na.. pupunta na kami. Anu bang oras." mga
naghaharutang babae.
"Mamaya.. Wala naman akong gagawin." napatigil ako sa paglalakad.
"Ikaw talaga.. oo na. Pasasayahin muli kita." sabi nung babae habang
hinahawakang ang mukha ni.. Zeji. Parang nang-aakit. Kulang na lang at
maghalikan sila.
Umalis na ako dun ng walang sinabi. Ayokong maabala ko pa sila. Kahit na aminin
kong ayaw ko sa ganung lalaki.. kay Zeji.. Hindi ko siya magawang i-hate. Baka
nga.. tapos sinabi pa niyang wala siyang gagawin.. wala nga siguro siyang balak
na umattend mamaya sa celebration. :( Hindi ko na alam ngayon ang nangyayari? :(
:-[
"ah!?-"
"So-ri!" tungong-tungo kong sabi. :-[
"Ok ka lang ba?"
"Mau?" napatingin ako sa babaeng nagsalita. Medyo hindi ako makakibo nung
kausapin niya ako.
"Palagi ka kasing nakatungo." this time, nginitian ako ni Daison. Nandito ang
yabang?
"Pau?" ngumiti si Pau.
"Sorry rin huh. Ok ka lang ba?" napakagentle ng ngiti niya. Napangiti rin ako.
"Oks na!" umalis na sa pagkakaleaned tong si Daison sa pader habang nasa pocket
ang mga kamay niya. Lumapit siya sakin at nginitian ako, sinenyas niya rin akong
umalis na. Kumaway naman si Pau. Aalis na ako..
"Pwede bang.. makipagsaya ka samin mamaya!" tumungo ako at naghintay sa sagot
niya.
"Oo ba." tumingin agad ako.
"Salamat!" ngumiti ako. Masaya ako.. dahil ayos na kami. Hindi na siya galit. :)
Kahit feeling ko may konti pa akong problemang naiwan? :(
18.1
"Ang sarap mo palang magluto!"
Nasa H.E. kami. Nagluluto si Pau. Mabuti na lang at nandito siya, hindi na ako
naoOP, nabigyan ko pa sila ng masarap na handmade food. Hindi yung bili na lang
ako ng bili. Sigh. Paano ko pa mahihigitan yung dati nilang Manager.
"Salamat talaga Pau." inayos ko ang salamin ko. "Don't worry, ako ang maghuhugas
ng lahat ng pinagkainan natin. :)"
"Ok lang ako Mau." nagkangitian kami.
Nagluluto si Pau ng barbecue at yung mga players nagkakaraoke na. Wala dito si
Zeji. Lumapit naman si Daison. Tinulungan niya si Pau, hindi naman ako
makatulong dahil wala naman akong alam sa kusina. Parang nag-iba yung ihip ng

33. hangin. Di man lang ako pinapansin nung dalwang to. Nakatitig lang ako sa dalwa.
"Ako na dyan."
"Hindi ok lang."
:)
Gentleman pala ang yabang nito. Aba't, ang gwapo palang talaga nito. Lalo na
kapag hindi to seryoso at suplado. Kaya rin pala nitong ngumiti ng matamis..
pero bakit kaya..
"Daison, o may paminta ka sa mukha." inalis yun ni Pau. Bagay sila sa isa't-isa.
Inayos ko salamin ko. Aba perfect couple! 8)
"Saan?" namumula si Daison. Blooming si Pau. Di naman kaya..
"MAU ANTONETTE PADUA!!!" bigla akong nahulog sa upuan.
:o :o
"Aray?!" agad na lumapit si Pau sakin.
"Ok ka lang ba Mau?" inalalayan niya akong tumayo.
Inirapan naman ako ni Daison. Pero imbis na makaramdam ako ng galit..
"Ok lang ako Pau." inayos ko salamin ko. Nginitian ko naman si Daison. Medyo
namula naman siya tapos umiwas ng tingin.
"Manager! Kanta ka naman ng isa dito!" ako naman ay nagulat. :o
"Ganda mo daw kumanta eh!" namula ako. :-[
"KaNTA! KANTA! Kanta! Kanta!!!" sumigaw sila ng paulit-ulit. Napatungo ako.
Dahan-dahan kong tinuro si Pau.
"Ahahaha. Sige na ako muna." pumunta si Pau dun. Natutuwa talaga ako kasi
tinuring ko siyang Bestfriend.
"Isip bata." may biglang nagsalita sa may tenga ko. Napalayo ako ng konting.
"Kitams ang pula-pula mo!" pinat niya ang ilong ko. Nag-iinit nga pakiramdam ko.
Tapos pa tumawa siya, ang.. ganda ng ngiti niya. Ang gwapo niya. :-[
Hinawakan ko kamay niya na nakapat sa ilong ko para ibalik sa kanya at lumayo
ako ng konti sa kanya. Sobrang close namin.
"Hindi dapat ganyan ang inaasta mo." at umalis na ako. Naupo ako malapit sa mga
nagkakaraoke.
"Bakit mo iniwan si Daison?" ang lungkot ni Angelo kahit kumakain pa siya.
Kumuha ako ng drinks para sa kanya.
"Salamat Mau." ngumiti ako at inayos salamin ko.
"Hindi ko naman siya iniwan. Baka si Pau, Bakit ba ang lungkot mo?"
"Walang gusto si Brei kay Daison. Ganun din alam ko kay Daison. Pero di pa siya
nagkakagf ever since."
"Paano mo naman nasisigurado yan." ang lungkot talaga ni Angelo.
"Tingnan mo, ikaw ang tinitingnan ni Daison at hindi si Brei." unti-unti akong
tumingin kay Daison. Nagkaeye-to-eye pa kami. Ako nga ba ang tinitingnan niya.
Inayos ko salamin ko at inalis na tingin sa kanya.
"Si Pau.. si Pau nga sabi gusto.." nakita ko si Andrei. Hindi man lang siya
makihalubilo. Anu na kayang nangyari dun sa table?

34. Natapos ang kasiyahan. Yung iba umuwi na dahil sa kalasingan. May iba lasing pa,
nakatulog lang. Naghuhugas naman ako ng pinggan. Ang daming huhugasan. Pero
carry ko'to! Binanlawan ko lahat ng hugasin at pinatas. Nilagyan ko naman ng
sabon yung mga baso't kutsara't tinidor. Dahil madali lang mabilis ko naman
nabanlawan yun.. Kaso ang pinggan..
"Mau, kailangan mo ba ng tulong?" si Angelo.
"Ok lang ako. Inaantok ka na pati. Atsaka magpahinga ka na. Maempacho ka pa.
Ahaha.." napangiti si Angelo at nakinig naman siya sakin.
Lalagyan ko na sana ng sabon yung pinggan nang madulas ang kamay ko.
"Whew! Ang dulas naman kasi." binigay niya sakin ang pinggan.
"Salamat-"
"Tutulong na ako." sinuot niya yung apron. Nagsimula na siyang magsabon ng
pinggan. Napapalayo ako ng konti. Nararamdaman ko parin yung sakit. Ang sakit sa
katotohanan na.. wala lang to. Hindi ko dapat nilalagyan ng meaning ang lahat.
"Sabi ko tutulong lang ako. Bakit lumayo ka?" pero ramdam ko parin ang pintig ng
puso ko..
Nasaktan man ako.. pero patuloy ko parin siyang nagugustuhan.
"n-Nandyan na! Sori huh.."
19.1
Quote
"I'm sorry."
Yun ang reply ni Andrei. Kaya pala. Kaya siguro hindi ko siya nakikitang
affected. Kasi hindi naman siya ganon kasuplado eh. Mabait din siya.
"Pau!"
"Oh?"
"Anu.. salamat nung isang araw." hindi siya tumingin sakin ng diretso. Galit na
naman ba siya? :(
"Salamat.. hindi ko alam kung tama ba akong magalit sayo nun. Hindi nga kita
siguro kilala para i-judge kita. Salamat.. dahil naging kaibigan kita." kahit
nakaside-view siya, nakikita ko ang bahaging masaya at malungkot sa mukha ni
Pau.
Naglalaro ako ng mga games sa internet. Like Family Feud. Since kahit papaano,
yung kalahati ng team ay nakukuha ko na ang loob. Hirap kasi ring kausapin nung
mga taga ibang section not like B and A. Yung mga C and the others, minsan
dinededma na ako. Si Angelo at Zeji lang ata ang kaclose ko sa ganung section. A
and B talaga ang pumapansin sakin. Kaya minsan nahihiya ako. Mabuti na lang at
dinownload ako ni Zeji ng sarili kong games. Pero hanggang kahapon ko pa siya di
nakikita? O dahil di narin niya ako pinapansin at si Andrei narin ang nakasteady
sa utak ko..

35. Biglang nagbukas ang pinto,
"Tapos na-" nagkaeye-to-eye kami. Walang nagsalita o umalis ng tingin. Matagal
din yun.. kung hindi.. :-[
"Nagluto ka na ba ng makakain namin, labo?" biglang may nagsalita sa likod ni
Drei. Si yabang. Wrong timing oh :(
"Anu.. Nakabili..--"
"Di ka nga pala marunong magluto noh." tumuloy naman si Andrei sa sadya niya.
"Geh, una na ako Daison." byebye Drei. :(
"Ah.. Oo-- eh Este--"
"Nasaan ba ang utak mo? Malabo na nga ang mata mo, malabo pa utak mo.
Masakit ang ulo ko.." agad akong lumabas.
"Saan ka pupunta!!!" sigaw niya kaya napatigil ako.
"Bibili ng gamot-"
"Dito ka lang. Kailangan ko ng bantay." agad akong lumapit sa kanya. Hinawakan
ko ang leeg niya. Napatingin siya at biglang namula ng sobra.
"Lumayo ka nga sakin!!!" tumalikod siya ng higa sakin.
"Pa-pasensya ka na talaga!.. Dai-son." bumalik ako sa computer. Kinuha ko cp ko.
Dinial ko number ni Kevin para ibili ako ng gamot. Napatingin ako kay Daison..
akala ko nakatingin siya sakin. Ang init niya. Sigurado ako na hindi lang sakit
ng ulo yun..
Pinatay ko yung aircon. Lumapit ako sa kanya at nilagyan ang noo niya ng basang
tuwalya.
"Dapat.. si Pau ang nasa posisyon ko e. Sorry huh. Ganito kasi yung mga
napapanood kong movie'ng love story, accidentally. Aalagaan ka ng taong gusto
mo.. panigurado gagaling ka!" may kumatok. Agad naman akong tumayo. Inayos ko
salamin ko..
"Hm.. Salamat!" sinarado ko na agad ang pinto. Hindi ko kilala yung lalaking
yun. Pero nagpasalamat naman ako kaya ok narin yun.
Lumapit ako kay Daison. I poke him. Nagising naman siya. Jacket lang niya yung
nagsisilbing kumot.
"Inum ka muna." bumangon naman siya. Binigay ko yung papel.
"Anu yan?" parang rin pala tong bata. Hindi, may pagkaisip-bata talaga. :D
"Durog na gamot." tiningnan niya ako ng suspiscious look. ???
"Isubo mo yung durog na gamot. Nag-iinit ka kasi talaga.. kaya baka, naisip ko
lang, baka mahirapan ka.." agad niyang sinubo yung gamot. Inubo siya.
"Sandali! Tubig. Tubig!" humiga siya.
"Gusto mo bang umuwi na?" umiling siya.
"Magpapahinga muna ako. Dyan ka lang-" at gaya nga ng sinabi niya nagstay lang
ako sa tabi niya.

36. Pinatay ko na yung computer. Mga 30 mins. after umalis muna ako dun. Mahimbing
naman ang tulog niya kaya pumunta na ako sa gym. Hinanda ko na lamang yung
kakainin nila.
"Si Daison?" napatigil ako sa paglalakad. Eksakto namang nagbreak sila.
"Tulog. May sakit. Sige balik na lang ako mamaya huh.." tumakbo na ako.
Dali dali akong pumunta sa clinic. Halos tinakbo ko na nga e. Nakakatakot na,
baka dun pa yun matuluyan ..sisihin na naman ako. Tapos ano? Magkaatraso na
naman ako. ;D
Walang tao nung dumating na ako. Kaya kinuha ko na lang basta. May tiwala din
naman sakin si Ms. nurse. Pero di kami close. Madalas lang ako dyan dahil
responsibilidad ko rin ang ibang kaklase ko.
Bumalik din naman agad ako sa clinic. Dahil masyado pang tulog si Daison,
pumunta na lang muna ako sa gym. At nagbibreak na pala sila. Lumapit ako.
"Nakakapagod!"
"Nauhaw ako dun ah!"
"Ang sarap talaga ng mga binibiling pagkain mo Mau. Saan mo ba to binibili?"
hehe! nginitian ko sila. Pero di ko sinabi ang sagot. Chikret! kay kevin ko lang
din nalaman yan e :P
Tumingin naman ako kay Zeji na tumabi kay Angelo. Inakbayan niya to.. at aakmang
kukuha ng pagkain sa snack ni Angelo.
"Wag. Bigay to sakin ni Mau eh."
"Damot nito!-" tinago ni Angelo yung potato chips niya na hihingin ni Zeji.
Napatawa ako ng konti.
"Bakit ka nga pala laging may extra food kay Mau!?" nakuu.. mukhang kailangan ko
ng bumalik kay Daison.
"Stretchable ang tyan nito eh!" tumawa yung iba. Nagpout lang si Angelo.
"Uy kayong lima. Kayo naman ang pumasok. Pahinga lang kami." at bumalik na agad
ako sa office.
Pagbukas ko ng pinto. Gising na siya. Agd akong lumapit.
"Gising ka na pala. Heto inumin mo." hinand ko yung gamot sa kanya.
"Saan ka nga pala pumunta?" kinuha niya yung baso. At tumingin sa hawak ko.
Ganito ang look niya ~.^ "Ano yan? Bakit naging pulbura!?" pagtingin ko.
"Ah.. gamot! Isubo mo na lamang basta sa bibig mo. Hindi naman yan lason eh.
atsaka, ginawa ko ng ganyan .. bka kasi mahirapan kang magsubo." sinamaan niya
ako ng tingin at inirapan.
Ang lalaking talagang to.
"Tss. Sige na." tapos humiga na uli siya.
Habang tinitingnan ko siya. Napansin ko ang maganda posture ng katawan ni
Daison. :P ang hot pala niya. Bukod sa pagiging gwapo. Ang suplado lang. XD

37. Tapos maya maya.. bigla akong nakatulog.
Hindi pa man nagtatagal. Narinig kong nagbukas ang pinto. Pero antok na antok
parin ako.
"Nandito ka pala.."
"Anung balak mo?" medyo naririnig ko yung usapana. Pero parang pagod na pagod
ako para idilat ang mga mata ko.
"Kaming dalwa lang ang nasa kwartong to. Anu kayang gagawin ng isang normal na
lalaki?--
Masakit ang ulo ko. Thanks cuz!" hanggang sa nakatulog na talaga ako ng tuluyan.
(-.-)
20.1
Mga 1 buong araw ding nawala si Daison. Malapit naring magNov..
"Mau, turuan mo nga ako dito sa part na'to." hindi pa nagsisimula ang klase.
Pero ganito na ang malimit namin gawin ni Pau. Nag-aaral kami bago magsimula ng
klase.
May biglang pumasok sa room namin.. nagets naman agad ni Pau yung tinuro ko.
Napatingin ako sa new face..
"Pau.. Sino-" tumingin yung guy sakin. Pati si Pau napatingin. Lumapit pa yung
guy.-
:o
"Yung lunchbox mo nakalimutan mo!" nanlaki ang mata ko. Napatayo ako, inayos ko
salamin ko.
"K-k-k-Kevin?" inayos ko ng paulit-ulit ang salamin ko. Bakit walang suot na
salamin si Kevin?! :o :o
"Oa! Kaya pala nandedma ka pagkatapos mong magpabili ng gamot." tulala parin
ako. Hinila naman ni Pau ang palda ko kaya napaupo ako.
"It's your turn, tuturuan naman kita sa chem." inayos ko salamin ko at sinulyap
muli si Kevin.
Ibang-iba siya sa look niyang yan. :D
"Mas gumwapo si Mr. Gil diba. Mas bagay kay Kevin ang walang salamin. :)"
napatingin din naman ako. Somehow, parang naging Hot si Kevin, ang gwapo nga
niya..
"Mau, 3 huh! Kailangan nasa auditorium ka na huh!" inayos ko salamin ko at
paulit-ulit na tumango.
May yakap-yakap akong libro at ngayon ay patungong rooftop. Naglalakad ako sa
may corridor ng 4th year nang.. may narinig akong nag-istrumming ng gitara. May

38. nagpapatugtog. Ang ganda ng pagtugtog niya. Ang linis.
Isang lalaking nasa sulok, maputi.. estudyante ng 4-A. Nagsimula na siyang
magpapatugtog ng something.. Ang ganda.. Hindi ko man alam ang kantang yun pero
ramdam ko kung paano niya kantahin.
Napaleaned ako sa pader. Sa kabila ng pader ay siya naman ang nakaleaned. Isang
pader lang ang namamagitan samin kaya rinig na rinig ko yung boses niya.
A A E E
The stars lean down to kiss you
Fm Fm D D
And I lie awake and miss you
A A E E Fm Fm D D
Pour me a heavy dose of atmosphere
A A E E
'Cause I'll doze off safe and soundly
Fm Fm D D
But I'll miss your arms around me
A A E E Fm Fm
I'd send a postcard to you dear
D D (A A E E D D Fm Fm)2x{lead into next verse}
'Cause I wish you were here
A A E E
I'll watch the night turn light blue
Fm Fm D D
But it's not the same without you
A A E E Fm Fm D D
Because it takes two to whisper quietly
A A E E
The silence isn't so bad
Fm Fm D D
Till I look at my hands and feel sad
A A E E
'Cause the spaces between my fingers
Fm Fm D D
Are right where yours fit perfectly
(A A E E Fm Fm D D)2x
A A E E
I'll find repose in new ways
Fm Fm D D
Though I haven't slept in two days
A A E E Fm Fm D D
'Cause cold nostalgia chills me to the bone
A A E E
But drenched in vanilla twilight
Fm Fm D D
I'll sit on the front porch all night
A A E E Fm Fm
Waist-deep in thought because when I think of you
D D A A E E Fm Fm
I don't feel so alone
D D A A E E Fm Fm
I don't feel so alone
D D A A E E Fm Fm D D
I don't feel so alone
A A E E Fm Fm
As many times as I blink
D D A A E E Fm Fm D D A A E E

39. I'll think of you tonight
Fm Fm D D A A E E Fm Fm D D
I'll think of you tonight
*switching chords*
B B F F
When violet eyes get brighter
Ep Ep F F
And heavy wings grow lighter
B B F F Ep Ep F F
I'll taste the sky and feel alive again
B B F F
And I'll forget the world I knew
Ep Ep F F
But I swear I won't forget you
B B Ep Ep F F
Oh, if my voice could reach back through the past
Ep Ep F F
I'd whisper in your ear,
Ep Ep F B
Oh darling I wish you were here
[/Yung boses nung guy, imaginary voice na kagaya ng owl city]
Napakagaling kumanta. Nararamdaman ko yung emotions niya. Wala namang tao at
bukas yung pinto at ibang bintana, nag-iisa ba siya sa loob.
Natapos siyang magpatugtog nung sumilip ako. Wala akong nakitang tao nang..
:o
Si Andrei!? 8)
Bigla siyang bumulaga sakin na nanggaling sa ilalim. Yumuko ata siya.
Nagkatitigan kami..
walang may ayaw bumawi ng tingin.
21.1
"Mau!" sigaw ni Pau habang kumakaway. Nakatungo ako habang papalapit sa tabing
upuan ni Pau.
"Mabuti naman at nandito na lahat." si Daison ang President ng Club since siya
naman ay maraming experiences sa activity.
Inayos ko ang bangs ko. Ang daming nakapasok. Sigurado ako na mahuhusay sila
since nakikita ko namang magaling pumili tong si Daison, mabuti na lang at
magaling na siya. :)
"Magkakamerond tayo ng iba't-ibang grupo. Nalalapit na ang Halloween,
magkakameron ng Incoming Program ang Club. At lahat tayo magpipresent!"
45 ang members ng club kaya 9 group ang mangyayari.. 5 per group.
"Yung nakaaasign na group parin ang gagawin nyong role! Kung wala kayong singer,

40. instrument ang gagamitin niyo base kung saang group kayo!
At kung puro singers naman kayo.. mag-isip kayo ng paraan para hindi magmukhang
baduy yung group niyo!" nakatungo ako habang tinitingnan kung anung group ako.
"6?" hinahanap ko ang group 6.
Nakita ko si Angelo kinakawayan ako. Tumingin ako sa paligid para maniguradong
kung ako nga yun. Lumapit ako sa kanya.
"Hi Mau!"
"Group anu 'to?" nakatungo kong tanong kay Angelo.
"Magkakagroup tayo. Ako, ikaw, si Daison, Rhea, at si Andrei." parang
naemphasize yung name ni Andrei sa utak ko.
Pinaupo ako ni Angelo sa tabi niya. Napalingon naman ako kay Andrei. Naggigitara
talaga siya.. ngayon ko lang siya natitigan ng ganong kalapit.
Parang tumigil yung oras namin nung aksidenteng nagkatitigan kami sa may
bintanang yun. Magkatitigan kami na para bang walang may ayaw na pigilan yun.
Umayos na lang kami ng tayo nung maramdamam namin medyo matagal din yung titigan
na yun.
"Yung sintas kasi ng sapatos ko." sabi niya habang inaayos yung buhok niya.
"So-sorry!" tumungo ako.
"Ah?-" napatigil siya. Medyo napatungo siya at may narinig ako..
"Ahahaha.. talaga palang tama si Daison. ahahaha.. puro sorry lang ang alam mong
salita!" tumatawa siya habang nasa noo niya yung kamay niya. Ang cute tingnan ni
Andrei sa pagtawang niyang yun.. ang gwapo niya talaga.. lalo na sa malapitan.
Tumingin siya sakin ng seryoso,
"Hindi.. totoo yun.." sabi ko na parang nangunguso pa.
Pero naghalfsmile naman siya. At tumawa ng konti..
Hindi lang sa tingin si Drei, kung gusto ko talaga siya. Dapat ipaglaban ko siya
diba? At dapat handa akong masaktan para sa kanya.
Bigla siyang tumigil sa pagstrumming. Nahuli niya akong nakatingin sa kanya.
Pero.. ngumiti siya. :) :o
Medyo nag-init pakiramdam ko pero masaya ako.. sobra!
"Ok dito nagtatapos ang meeting. May 2 araw lang tayo para sa practice. Ang
program kasi ay gaganapin pagkatapos ng monthly tournament namin ng basketball
team. Gabi yun."
"3 araw na lang pala at laban na nila." may humawak sa balikat ko.
"Kaya galingan mo Mau sa pagsuporta samin." nagnod ako. Kita ko si Andrei sa
likod ni Angelo. Ang gwapo niya talaga.
"Hoy labo! Wag ka munang uuwi mamaya. Bukod sa may practice ang team,
magkakameron tayo ng maagang practice para sa Club!" sabi ni Daison habang
papalapit sakin.

41. Inayos ko salamin ko. "Oo, tutulong ako ng mabuti sa team." tapos umalis na
siya. Dedma ba yun.
"Medyo gumagaan na ang loob sayo ni Fafa Dai." ngumiti ako.
"Andrei!" kinalibutan ako nung biglang isigaw yun ni Angelo. "Tara na!"
naramdaman ko naman ang presence ni Andrei sa likod ko.
Habang nagpapractice yung iba, yung members naman na taga C and F ang mga
kakulitan ko sa bleachers. Iba't-ibang technique daw para macheer ko ang Team
ang tinuturo nila sakin. May nakapamewang na style na galit na expression.
Tatawa sila at magbubulungan.
O di naman kaya itataas ko kamay ko ng paulit-ulit sabay sabi ng 'Mga Kulugo
takbo/Depensa/Rebound' kung anu-ano pa. Kaso masyadong mahina ang boses ko. Pati
yung mga naglalaro naaabala ko na sa mga pinagkikilos ko. Sama nga ng tingin ni
Daison sakin eh. Tatawa naman tapos yung 5, medyo mukha na ata akong tanga.
Naglalakad kaming apat sa diliman papunta kina Daison. Tahimik lang sila. Galit
pa ata..
Tiningnan ko si Andrei. Pati siya nakatingin sa kawalan.. habang nakaheadphone,
nakikinig ng kanta at daladala yung gitara niya habang nasa pocket yung kamay
niya. Ang cool niyang tingnan. Parang rockista, malinis nga lang at maaliwalas
dahil sa maayos niyang uniform. Ang cool.. at ang swerte ng magiging gf niya.
"Kung may nagawa man akong mali, sori na." napatungo ako.
"Bakit mo kasi kailangan pang mag-act ng ganun kung hindi ka naman ganon."
"Gusto ko lang naman kayong i-cheer."
"I-cheer mo kami, sa paraang alam mo." ang cold na talaga niya. Inakbayan naman
ako ni Angelo.
"Yung kung paano ka mag-act kanina. Ganun kasi si Kristelle.. :-[ at hindi
maganda kung ipapaalala mo ang senpai manager namin. Matagal kasi namin siyang
nakasama. Magulo talaga kami nun.. at sigurado kung ikaw nasa pwesto ni Telle
nun, baka sumuko ka na. Halos lahat samin mga tipong gangster." napalingon ako
kay Andrei. Rinig ba niya pinag-uusapan namin?
"Kahit si Drei." singit ni Daison. "May pagkaemo kasi ang lokong yan. Moody pa..
pero hindi siya emo magdala ng damit huh." parang ako ba nun?
"Lagi na lang siyang sinisigawan ni Telle. Hindi naman ganun kagalit galit si
Drei kung iisipin. Siya pa nga ang pinaka matino samin. Pero snob kasi yan e,
seryoso at tahimik. Di gaya ni Daison namamansin pa yan eh at medyo magulo, pero
si Drei nun, snob lang siya kahit kanino. Ni di nga niya kami pinapansin e, wala
siyang trust sa lahat sa di malamang dahilan."
Nasa bahay na kami nina Daison. Nakaupo ako at nakikinig kay Angelo.
"Pero nabago ni Telle ang ugali ni Drei. Dakilang snobhater si Telle kaya ginawa
niya lahat para mapansin siya ng first love niya. At yun nga si Drei."
Pumasok na kami dun sa parang underground nina Daison. Madilim yung place pero
nung binuksan na ni Daison yun ilaw. Yung place na yun pala ay pinagpapraktisan
ng gig nila. Ang ganda. Parang mini stage ng isang band.. Tapos may billiard pa,
video game, at laruan ng dart. Ang ganda..
Napatingin ako kay Andrei, nag-istramming na muli siya.

42. Si Kristelle, first love pala niya si Andrei simula ng magfirst year tong si
Drei sa school nila. Si Andrei kaya, anu bang tingin niya kay Telle? Naalala ko
tuloy yung sa may documents niya, nasasaktan lang ako pagnaaalala yun.
"Mau!"
"Huh?" nakatingin si Drei sakin. Nagblush ata ako. :-[
"Dito ka sa tabi ko. Magpapractice na daw tayo, kanta ka ako ang maggigitara."
ang gwapo niya para kausapin ako.
Lumapit naman ako kaagad. Nakakausap at nalalapitan ko na si Drei. Tumingin siya
sakin, eye-to-eye at talagang sakin lang siya nakatingin habang inistrumming
niya ang gitara niya, napaiwas naman ako. :-[
"Nandito na ako!"
"Late ka na naman!" Rhea name niya diba?
"Pasensya naman. Ah?- Hi 4eyes!" napatawa ng konti si Drei. Nakakahiya to.. :-[
22.1
Habang kumakanta, sa kanyang mata lang talaga ako nakatingin. Paano, sabi daw ni
Daison kailangan daw na manggagaling sa puso yung kanta. Ang di ko pa alam
vinivideo kami ni Rhea kaya todo kaba ako. Pero wala namang sinabi si Andrei.
Parang wala siyang pake.. yung gitara lang niya ang pinpakelaman niya. :(
"Anu yang pinapanood niyo? Nagpraktice na ba kayo?" may kasama siyang yaya..
"Kainan na ba?!" sabay na sabi nina Rhea at Angelo.
"Drei, Mau! Tara!-" yaya niya samin. Patayo na ako nang tinawag naman ako ni
Daison.
"Halika muna dito. Pagpractisan natin ang boses mo." lumapit naman ako sa kanya.
Napansin kong nakatingin samin ang mga mata ni Andrei.
Medyo kinakabahan ako. Umupo ako sa tabi niya. Pero mas nilapit pa ni Daison
yung upuan. Hindi na nakatingin si Andrei. Nakatingin lang ako sa kanya at di na
siya lumingon. Mabuti pa sina Angelo at Rhea nakatutok sa ginagawa namin ni
Daison.
"Go."
Pumasok sa isip ko ang mga tingin at titigan namin ni Andrei. Mas lalo pa akong
kinakabahan. Feeling ko hindi ako makahinga kanina.
Hindi tumitingin si Daison, nakasteady lang siya sa gitara niya. Ako naman
nagpapatuloy lang sa pagkanta.
At nung matapos.. pinanood namin yung video.
"Wow! Ang ganda talaga ng boses mo Mau. Parang singer ka talaga. Ang sarap ulit-
ulitin."
"Ang ganda ng kuha niyo."
Inulit-ulit ni Angelo yung video. Pati yung video2 e tiningnan nila ng mabuti.
Medyo nagtataka lang ako. ???
"Napansin mo?"
"Oo. Nagbablush si Mau nung video nila ni Daison." nakatitig ako kay Andrei.