6. Clima Oceánico.
Localización. Ocupa case a totalidade da costa atlántica de Europa, o
Noroeste de América do Norte, Costa meridional de Chile, Nova Zelandia e
Tasmania.
Temperaturas. As temperaturas oscilan entre os 5º e 10º C no mes máis
frío, mentres que de 15º a 20º C no mes máis cálido. A oscilación térmica
anual vai en torno os 10º C. A medida que nos distanciamos do Ecuador as
temperaturas fanse máis duras e a oscilación térmica anual aumenta.
Precipitacións. Son abondosas, superiores os 800 mm o ano. Existe unha
estación máis seca, que coincide co verán. No inverno, nas zonas máis
próximas os polos, as precipitacións poden caer en forma de neve. As
precipitacións son abundantes, gracias a proximidade do mar, e os ventos que
proceden do Oeste cargados de humidade.
Paisaxe Vexetal. Exista un bosque caducifolio, que desaparece debido as
explotacións agrícolas, deixando os bosque en zonas moi marxinais. Debido as
abundantes precipitacións e a unhas temperaturas mornas, permite un bosque
mesto de arbustos e arbores (altas e de follas anchas) entre os que destacan:
carballo, castiñeiro, freixo, faia, etc.
11. Clima Mediterráneo. Características.
1. Localización. Encontrase na cunca do mediterráneo, as costas de California, zona
central da costa chilena, extremo sur de África e zona meridional de Australia.
2. Temperaturas. Son altas no verán e no inverno non soen baixar so 10º ou 9º C.
3. Precipitacións. Son escasas o longo do ano, vendo como durante todo o ano son
inferiores os 600 mm. As precipitacións distribúense de forma desigual o longo de
todo o ano, vendo como caen especialmente o longo dos equinoccios e no inverno.
Isto provoca que os ríos e os regatos leven pouca auga, e cando chove desbórdanse e
provocan asolagamentos.
4. Paisaxe Vexetal. A vexetación esta adaptada ó calor e a escaseza de precipitacións
durante o verán. Esto leva a unha vexetación pouco mesta, con arbores de folla
perenne, como os piñeiros, as aciñeiras, etc. Ademais as follas destes arbores teñen
unha capa dura (que busca evitar a fuxida da auga na transpiración) e espiñas. Debido
a presencia humana e o uso intensivo da agricultura os bosques están moi degradados.
Cando o bosque esta moi degradado da paso a un novo tipo de vexetación como a
Maquía e a Garriga.
16. Localización. Atopase en Europa central e continental, maior parte da zona morna de
Asia, gran parte de América do Norte e unha pequena zona no extremo meridional de
América do Sur.
Temperaturas. Presenta unha forte oscilación térmica anual, que pode oscilar entre os
20º e 50º C. Os invernos son moi fríos con temperaturas que acostuman baixar dos 5º C.
Precipitacións. Son escasas e non adoitan chegar os 500 mm anuais, vendo como ten
unha estación máis chuviosa que coincide co verán. No inverno as precipitacións son máis
escasas e en forma de neve.
Paisaxe Vexetal. Esta moi adaptada as baixas temperaturas e as precipitacións, dándose
catro modelos segundo as posibles variantes.
Taiga. Arbores de folla perenne, entre os que destacan as coníferas (piñeiros, abetos,...). destaca un
bosque mesto que ocupa as zonas máis setentrionais.
Bosque Mixto. Cando as temperaturas son máis suaves, o bosque mesturase co bosque de folla
caduca do clima oceánico.
Praderías. No que destacan as herbáceas e as gramíneas. Os chans son moi ricos para a agricultura,
o que provoca a súa desaparición.
Estepa. Nas zonas máis interiores, xa que debido a escaseza de precipitacións, provoca una
vexetación máis adaptada sequidade. Aquí destacan as herbas ailladas e os matos espiñosos. Tralo
cal se da paso os desertos das zonas mornas.