1. ВОВЕД
Физичарите се занимавале со сите аспекти на материјата и енергијата.
Неговата или нејзината работа се движи од основните истражувања во повеќето
основни закони на природата за практична развој на уреди и инструменти.
Студијата на физиката паѓа во многу категории. Тие вклучуваат студии на
движење и својства на физички објекти и мали и големи (класични и квантната
механика, астрофизиката),својствата на бранови (оптика, акустика,
електромагнетни), својствата на материјата (цврста состојба, плазма физика), и
основните својства на материјата и енергијата (атомски, нуклеарната и физиката
на честички).
Низ повеќето категории, физичари, исто така, имаат тенденција да се
специјализираат во теоретски и експериментални работа. Теоретски физичари
користат математички концепти да анализира и да го предвидат однесувањето
на физичкиот свет. Експериментални физичари користат лабораториски
експерименти за да се потврди овие теоретски предвидувања или развиваат
уреди и инструменти.
Многу физичари работат независно на проблеми, додека други работат
во лаборатории, како дел од тимовите за време на траењето на одредени
проекти.
Многу работа во традиционалните средини исто како и на
Универзитетот физичари, но многу разгранување и во инженеринг полиња и
други научни области, кои работат со инженери и други научници во области на
преклопување.
Поради нивната широка научна позадина, физичари во индустријата се
познати по нивната способност за работа во многу области и помогнаа да се
создаде многу нетрадиционални полиња. Физика не е за слабо срце, но за оние
со добри математички вештини кои сакаат широка научно образование и
способноста да филијала подоцна во други области, физика може да биде само
работа.
1

2. ЖИВОТОТ И ДЕЛОТО НА НЕКОИ ФИЗИЧАРИ
Сер Исак Њутн - истакнат физичар, основоположник на класичната -
Њутнова механика. Роден на 4 јануари 1643 година во Вулсторп, починал на 31
март 1727 година во Кенсингтон. Покрај физиката, тој се занимавал и со
математика, астрономија, алхемија и теологија. Њутн го опишал принципот на
универзалната гравитација и трите закони за движење. Тој покажал дека
движењето на предметите на Земјата и движењето на небесните тела е условено
од истите природни закони, докажувајќи ја корелацијата помеѓу Кеплеровите
закони за планетарно движење и неговата теорија на гравитација, со тоа ги
отстранил и последните сомнежи за хелиоцентризам и ја започнал научната
револуција. Во областа на механиката, Њутн ги објавил принципите за
конзервација на моментот и аголниот момент. Работел и во областа на оптиката,
прв докажал дека белата светлина е збир од сите бои на видливиот спектар -
набљудувајќи како призмата ја разложува белата светлина, го конструирал и
првиот рефлектирачки телескоп. Исто така има голем придонес и во
математиката во развојот на диференцијалнотот и интегрираното сметање. За
Њутн се вели дека е еден од највлијателните научници на сите
времиња - на подножјето на неговиот споменик во Кембриџ пишува „Со силата
на своите мисли го надминува човечкиот род“.
СЕР ИСАК ЊУТН
Мајкл Фарадеј е роден на 22 септември 1791 година, во Лондон. Тој
е англиски физичар и хемичар, познат претежно по откритијата и придонесите
во областа на електромагнетизмот и електрохемијата.
Тој бил син на ковач и неговото семејство било исклучително сиромашно. На
12-годишна возраст тој почнал да разносува весници, а на 14-годишен станува
книговезец. Тој го проучувал магнетното поле околу жицата по која течеел
ектрична струја и го формулирал поимот електромагнетно поле во физиката.
Исто така ја открил електромагнетната индукција, димагнетизмот и законот за
електролиза, и врската помеѓу магнетното поле и светлината. Тој го открил
и бензенот.
Некои го сметаат за најдобар експериментатор во историјата на науката.
Станал технички набљудувач во лабораторијата на Кралскиот институт и
објавил два научни труда - за „ротацијата“ на струја околу магнетот и за
вртењето на магнетот околу струјата. На 2 јуни 1821 склучил брак со Сара
Барнард (1800-1879), со која се запознал во црква, која и двајцата ја посетувале.
2

3. Фарадеј бил многу религиозен христијанин. Во периодот до 1821 објавил околу
40 научни работи. Во тоа време почнува сè повеќе да се интересира за струјата и
магнетизмот, како и за врската помеѓу нив.
Здравјето на Фарадеј почнало да се нарушува, најверојатно од постојаните
ментални тензии.
Во 1855 година неговото здравје се влошува и тој бил прунуден да се
откаже од интензивна научна работа. Тој значително ја изгубил телесната
тежина и почнал да ја губи меморијата. Мајкл Фарадеј умрел на 25
август 1867 година.
МАЈКЛ ФАРАДЕЈ
Алберт Ајнштајн (14 март 1879 – 18 април 1955)
бил германски теоретски физичар, најпознат по неговата теорија на
релативноста и теоријата за масно-енергетска еквиваленција, E = mc2.
Ајнштајн ја добил Нобеловата награда за физика во 1921 година „за неговата
работа во полето на теоретската физика, а особено за неговото откритие
на фотоелектричниот ефект.
Во огромниот број на придонеси на Ајнштајн кон физиката се вбројува
неговата специјална теорија на релативноста, која ги споила механиката и
електромагнетизмот, и неговата општа теорија на релативноста, која ја
проширила теоријата на релативноста за нерамномерното движење, создавајќи
нова теорија на гравитација. Ајнштајн објавил преку 300 научни и над 150
ненаучни дела. Има статус на славност во заедницата на физиката, а
магазинот Тајм во 1999 го именува како „Личност на векот“. Во пошироката
култура, името „Ајнштајн“ стана синоним на генијалност.Ајнштајн студирал
во Цирих . По завршени студии Ајнштајн се вработува во Патентниот завод на
Швајцарија. Ајнштајн докторирал во 1905 година со теза "Нов вид на
воспоставување на молекуларни димензии" . На 2 август 1939година Ајнштајн
му пишува писмо на американскиот претседател Френклин Рузвелт,
поттикнувајќи го да започне истражувања за пронаоѓање на нуклеарно
оружје.Ајнштајн бил и приврзаник на ционизмот.
Во 1952 новосоздадената Држава Израел му понудува да стане втор претседател
на земјата, но Ајнштајн ја одбива понудата, тврдејќи дека не поседува доволно
способности за справување со луѓе.
3

4. АЛБЕРТ АЈНШТАЈН
НИКОЛА ТЕСЛА ( 10 јули 1856 - Њујорк, 7 јануари 1943)
бил генијален истражувач и пронаоѓач на полето на Електротехниката и
радиотехниката. Тесла е најпознат по своите револуционерни откритија во
областа на електро-магнетизмоткон крајот на 19-ти и почетокот на 20-ти век.
Во 1893 година и откако е прогласен за неспорен победник во "Војната на
струите", тој станува најпочитуваниот и најголемиот американски и светски
научник.Единицатаво СИ системот за густина на магнетен
флукс или магнетна индукција во негова чест е наречена Тесла.
Во 1943 година, Врховниот Судна САД го прогласи Тесла за единствен
пронаоѓач на радиото.
НИКОЛА ТЕСЛА
АНДРЕ МАРИ АМПЕР (22 јануари 1775 - 1836), основач на
електродинамиката, француски физичар и математичар. Тој е основоположник
на теоријата на магнетизмот во нераскинливата врска со електрицитетот. Го
открил и проучувал заемното дејство на електричните струи. Во негова чест е
наречена единицата за јачина на струјата ампер (A).
4

5. АНДРЕ МАРИ АМПЕР
Џејмс Ват (1736 – 1819) му ја дал на светот една од најважните
машини на сите времиња кондензирачката парна машина. Во 1757 година бил
поставен за произведувач на научни инструменти и делови на универзитетот
во Глазгов, каде што ги проучувал механичките потенцијали на пареата.
Поправајќи една парна машина во 1764 година, дошол на идеја како одвоено да
ја згусне пареата; ова го направило прочуен во светот.
ЏЕЈМС ВАТ
Галилео Галилеј италијански физичар, математичар, астроном и
филозоф, еден од главните основоположници на Научната револуција. Роден е
на 15 февруари 1564 година во Пиза, а умрел на 8 јануари 1643 во
Тоскана.Галилео е нарекуван татко на модерната астрономија, татко на
модерната физика, татко на науката, како и Татко на Модерната Наука.
Тој ги поставил основите на кинематиката и динамиката, ги забележал фазите
на Венера, сателитите на Јупитер, и ги забележал и анализирал точките на
сонцето. Исто тако, работел и на применета наука и технологија, измислувајќи
го војничкиот компас.
Но, Галилеј стапил во конфликт со Католичката Црква, и бил изведен пред
Инквизицијата. Галилео бил обвинет за подржување на Коперниковото учење,
дека Сонцето е центар на вселената, што било спротивно со теолошкото учење
од тоа време. На судењето спроведено во 1633, Галилеј бил приморан да се
5

6. откаже од своите убедувања, и бил осуден на домашен притвор до крајот на
животот. Но и покрај тоа, тој ја прошепотил познатата изрека „Сепак се врти“.
ГАЛИЛЕО ГАЛИЛЕЈ
Пјер Кири (Париз, 15 мај 1859 - 19 април 1906 Париз) e
француски физичар и хемичар. Добитник е на Нобеловата награда за физика.
Пјер Кири го откри пиезо-електрицитетот на кристалот, а со својата
сопруга Марија Склодовска - Кири ги откри радиоактивните елементи
- полониумот и радиумот.. Во неговите рани тинејџерски години, покажа силна
способност, да решава разни задачи од областа на математиката и геометријата.
На 18 години тој заврши магистратура, но не премина брзо на докторатските
студии, поради недостиг на пари.. За време на докторатските студии, тој
дизајнирал и направил една направа, со која се одржувал биланс за мерење на
магнетните коефициенти. Пјер Кири учел Феромагнетизам, Парамагнетизам и
Диамагнетизам за неговите докторатски студии, па од нив исто така отркил и
дека ефектот на температурата на Парамагнетизам кој сега е познаткако како
Кириев закон. Тој исто така открил дека феромагнетските супстанции се
изложени на кристална температура, на која супстанциите го загубија своето
фаромагнетно однесување.
Марија Склодовска – Кири ( 7 ноември 1867 - 4 јули 1934) била
полско-француски физичар и хемичар. Таа е пионер во областа
на радиоактивноста, а подоцна станува првиот двократен добитник
на Нобеловата награда и единствениот добитник на Нобеловата награда во две
различни области на науката – физика и хемија. Таа, исто така, е првата жена
што била поканета да предава на Универзитетот Сорбона во Париз. Родена е
во Варшава на 7 ноември 1867година, но во 1891, на возраст од 24 години, се
преселува во Франција да студира природни науки во Париз. Таму ги добива
сите свои универзитетски дипломи и ја развива својата научна кариера, со што
станува натурализиран граѓанин на Франција. Основач е на институтите „Кири“
во Париз и во Варшава.
6

7. Нејзиното детство било тажно, обележано со смртта на нејзината сестра, а по
четири години и на нејзината мајка. Било забележано дека има неверојатно
помнење и способност за исцрпувачка работа, занемарувајќи ги дури и храната
и спиењето за време на учењето. После матурирањето на само
петнаесетгодишна возраст, била потполно исцрпена и била испратена на село за
да закрепне. не и било дозволено да се запише на ниту еден универзитет, така
што неколку години била принудена да работи како гувернанта и да го посетува
нелегалниот т.н. „Летечки Универзитет“. Конечно, со финансиска помош од
нејзината постара сестра Брониа, се преселила во Париз. Посетувала приватен
женски колеџ, а потоа студирала физика и математика на „Сорбона“ и завршила
прва во генерацијата, во пролетта 1893 година. Една година подоцна,
магистрирала на математика, исто така на „Сорбона“. Под менторство на Анри
Бекерел, во 1903 година докторирала на Високата школа за индустриска физика
и хемија во Париз, како прва жена – доктор на науки во Франција.
На „Сорбона“ го запознала, а подоцна и се омажила за Пјер Кири. Заедно, ги
проучувале радиоактивните материјали, особено минералот уранинит, кој имал
необично својство да биде порадиоактивен од ураниумот што се добивал од
него. До 1898 година, веќе извлекле логично објаснување: минералот сигурно
содржел примеси од некоја непозната радиоактивна супстанца, која што била
многу порадиоактивна од ураниумот. Така, на 26 декември, Марија Кири го
објавила постоењето на оваа нова супстанца. По неколкугодишна непрекината
работа, рафинирале неколку тони од минералот, изолирајќи, на тој
начин, радиум хлорид (на 20 април 1902 година), како и два нови хемиски
елементи. Првиот го нарекле полониум, во чест на родната земја на Марија, а
другиот радиум, поради интензивната радиоактивност.
Заедно со Пјер Кири и Анри Бекерел, ја добила Нобеловата награда за физика
во 1903 година, „како признание за исклучителниот придонес во нивното
заедничко истражување на феноменот на радиоактивноста откриен од Проф.
Анри Бекерел“. Така, таа станала првата жена добитник на Нобеловата награда.
Осум години подоцна, ја добила и Нобеловата награда за хемија во 1911
година, „како признание за нејзиниот придонес за напредокот на хемијата со
откривањето на елементите радиум и полониум, со изолирањето на радиумот и
со проучувањето на својствата и соединенијата на овој значаен хемиски
елемент“. истражуваат.
Само еден месец по добивањето на Нобеловата награда, била
хоспитализирана поради депресија и проблеми со бубрезите. Инаку, во 1910
година, во чест на нејзиниот сопруг кој бил прегазен од кочија четири години,
основната единица за мерење на радиоактивноста била наречена кири.
Починала на 4 јули причината била апластична анемија По смртта била
погребана во истите гробишта во кои почивал и Пјер Кири, но во април 1995
година, во чест на големите достигнувања, посмртните останки им биле
пренесени во Пантеон во Париз, помеѓу најславните личности од француската
историја. И, повторно, Марија Кири е првата жена погребана во Пантеон, во
знак на признание за нејзиното дело.
Ќерката на Пјер и Марија Кири, Ирена Жолио - Кири, и зетот Фредерик Жолио
– Кири биле, исто така, физичари кои се занимавале со изучување на
радиоактивноста и станале добитници на Нобеловата награда за хемија во 1935
година.
7

8. ПЈЕР КИРИ
Јоханес Кеплер (27 декември 1571 – 15 ноември 1630) бил германски
математичар, астроном и астролог и клучна фигура во астрономската
револуција на 17 век. Тој е најпознат за неговите закони за планетарно движење,
кодифицирани од други астрономи според основата на неговите
дела Astronomia nova, Harmonices Mundi и Епитом на коперниковата
астрономија.
Пред Кеплер, планетарните орбити били пресметувани преку комбинации на
кружните движења на небесни сфери. По Кеплер, астрономите го смениле
своето внимание кон орбитите - патишта кои можат математички да се
претстават какоелипси. Кеплеровите закони исто така овозможиле една од
основите на теоријата на Исак Њутн за универзална гравитација.
За време на неговата кариера, Кеплер бил учител по математика во семинарско
училиште во Грац, Австрија, асистент на астрономот Тихо Брахе, дворскиот
математичар на императорот Рудолф II; математичар во Линц, Австрија и
советник на генералот Алберт фон Валенштајн. Тој исто така извршил голем
придонес на полето на оптиката, измислил подобрена верзија
на рефрактирачкиот телескоп(Кеплеров телескоп) и помогнал да се
легитемизираат телескопските пронајдоци на уште еден научник од неговата
генерација, Галилео Галилеј.Кеплер живеел во доба каде немала јасна граница
меѓу астрономијата иастрологијата, но имало голема поделеност на
астрономијата на две гранки -математичка и физичка (гранка од попрестижната
дисциплина на природната философија). Кеплер вовел и религиозни аргументи
и појаснувања во неговите дела, мотивиран од религиозната осуда дека Бог го
создал светот со интелигентен план кој е прифатлив преку природната светлина
на разумот. Кеплер ја опишал неговара нова астрономија како „небесна
физика“, како „екскурзија воаристотеловата Метафизика“, и како „додаток на
делото За небото“, исто така на Аристотел, трансформирајќи ја античката
традициjа за физичка космологија со третирањето на математиката како дел од
универзалната математичка физика.
8

9. Јоханес Кеплер
Никола Коперник бил полски астроном, кој прв ја изнел
модерната варијанта на теоријата за хелиоцентричниот сончев систем, во
неговата епохална книга „De revolutionibus orbium coelestium" („За движењето
на небесните топки“). Коперник е роден на 19 февруари 1473 година во
градот Торун. Се школувал во Полска и Италија, животот претежно го поминал
работејќи во Фромборк, Царска Прусија, каде што и починал на 24 мај
1543година.
Бил математичар,астроном, правник, физичар, учител, гувернер, администратор,
дипломат, економист и војник. Тој ја сметал астрономијата за негова вокација.
Неговата теорија дека Сонцето, а не Земјата, е центар на Вселената, се смета за
една од најважните и решавачките за понатамошниот развој на астрономијата,
вклучително се смета и за една од најважните теории за човештвото.
Кога бил на десетгодишна возраст, неговиот татко, богат трговец со бакар и
почитуван граѓанин на Торун, умира. Многу малку се знае за мајката на Никола
Коперник – Барбара Ватценроде
Во 1491 Коперник пристапил во Краковската Академија каде веројатно за прв
пат се судрил со астрономијата, под менторство на неговиот учител – Алберт
Бруѕевски. После четиригодишен престој во Краков, заминал за Италија, каде
започнал со студии по медицина и право на универзитетите
во Болоња и Падова. Неговиот чичко – бискуп ги финансирал неговите студии,
и посакувал Никола исто така што стане бискуп. Но, Коперник за време на
студиите во Ферара, се среќава со познатиот астроном Доменико Мариа Новара
да Ферара. Коперник аплицирал за неговото менторство, и така станал негов
воспитаник и помошник. Првите опсервации што Коперник ги направил, биле
во 1497 година, заедно до Новара, и се забележани во неговата книга „De
revolutionibus orbium coelestium“.
во 1504 година почнал со детално проучување и поткрепување на сопствената
теорија. Ја напуштил Италија и отишол да работи во Фромборк.
Во 1514 година тој го изнел својот „Commentariolus“ – краток ракопис, во кој ги
објаснува неговите идеи за хелиоцентричниот систем – и го пуштил во употреба
за блиски луѓе. За време на војната меѓу Тевтонскиот Поредок и Кралството
9

10. Полска, Коперник успешно го спасува Олзтин, главен на кралските трупи,
заробен од војските на Алберт Бранденбуршки.
Во 1542, во име на Коперник, Ретикус издава теза за тригонометрија, која
подоцна ја вклучува во втората книга „De revolutionibus“. Под голем притисок
на Ретикус, Коперник конечно попуштил, и ја дал својата книга на печатење
во Нирнберг, под покровителство на Тидеман Гизе, бискуп и негов близок
пријател.
Инспирацијата на Коперник му дошла, не од набљудувањето на планетите, а
непосредно по читањето на двајца автори, Цицерон и Плутарх .).
Овие автори пишувале за земја која зе движи околу сонце.
Главната теорија на Никола Коперник била издадена во неговата книга „За
движењето на небесните топки“, во годината на неговата смрт, иако тој дошол
до заклучоците неколку децении порано.
Во книгата, уште на нејзиниот почеток, тој се оградува од теоријата за
геоцентричен универзум, во кој Земјата е негов центар. Коперник бил
категоричен дека Земјата е само една планета која се движи околу Сонцето, и
прави периоди од една година, и околу својата оска прави период од еден ден.
Тој дошол до точниот распоред на познатите планети и ја објаснил прецесијата
на рамнодениците точно, со мали отстапки.
Дал точно произнесување и за годишните времиња, заради фактот дека
земјината оска не е нормално (од геометрија) поставена во однос на рамнината
на нејзината орбита..
Коперник исто така ги заменил Птоломеевите екванти со повеќе епикружници.
Системот на Коперник, соодветно на тоа, содржел повеќе епикружници.
Системот на Коперник не бил експериментално подобар од системот на
Птоломеј. Коперник се плашел од ова, и поради недостаток на докази, се
потпрел на тоа – како би требало да изгледа елегантно и целосно тој систем.
.Теоријата на Коперник окажала влијание врз работата на Галилео
Галилеј, Јоханес Кеплер, кој ја доразвил, а се обидел и да ја докаже.
Галилеовите набљудувања на фазите на Венера, биле првите практични докази
кои ја поткрепувале теоријата на Коперник.
Коперниковиот систем може да биде систематизиран и поделен во седум
начела.
1. Во универзумот не постои центар
2. Центарот на универзумот е близу до Сонцето
3. Растојанието меѓу Земјата и Сонцето е незначителна во однос на
растојанието меѓу Земјата и ѕвездите
4. Движењето на Земјата околу нејзината оска е одговорно за дневното
движење на ѕвездите
5. Годишните движења на Сонцето се предизвикани од движењто на
Земјата околу Сонцето
6. Ретроградното движење на планетите е резултат на движењето на
Земјата, од каде што набљудуваме.
10

11. Книгата „За движењето на небесните топки“ (1543) била резултат на децении
истоштувачка работа. Таа (нејзиниот оригинал) почнува со анонимен предговор
од Андреас Осиандер, теолог и пријател на Коперник, кој наведува дека таа
теорија не значи дека е вистинита надвор од рамките на тезите на
астрономијата.
Актуелната верзија на книгата на Коперник започнува со писмо од неговиот
пријател Никола Шоенберг, Архибискупот на Капуа, кој го мотивира Коперник
да ја публикува својата книга.
Во продолжителен вовед, Коперник ја посветува својата книга на Папа Павле
Трети, наведувајки ги причините зошто порано не го издал својот труд, стравот
од несогласување, и укажува дека ако неговата теорија се испостави за точна,
тогаш црквата ќе може да развие по-точен календар.
Во тоа време биле крајно неопходни реформи во тогашниот Јулијански
календар и затоа црквата имала голема потреба од астрономите и нивните
наоди.
Книгата на Коперник била поделена во шест книги:
1. Генерален осврт на хелиоцентричната теорија, и генерално
претставување на истата пред светот
2. Теоретско излагање на принципите на сферичната астрономија и список
на ѕвезди (како темел на аргументите изнесени понатаму)
3. Видливите движења на Сонцето и феномените сврзани со тоа
4. Опис на Месечината и нејзините орбитални движења
5. Конкретен приказ на новиот систем
6. Конкретен приказ на новиот систем (2)
.
Никола Коперник
Алессандро Волта бил италијански физичар. Волта се родил на 18
бевруари 1745 година и се школовал во граду Комо.
Родителите на Волта Филипо Волта и Марија Магдалена го пуштиле да се
школова во Језуитска школа и да станеадвокат. Волта напишал песна на
латински „De vi attractiva ignis electrici ac phaenomenis inde pendentibus“, во која
е опишувал својата електрична појава. Во 1774. година бил професор по
физика во својот роден град, а 1779. година бил професор на универзитетот во
Павиј. 1791. бил примен за член на Ројал Сосајети Клаб во Лондон, а 1794. се
оженил за Терезом Пелегрини.
11

12. Волта извршил многу експерименти , во 1775. годинеја изработил Електрофор,
справа која произведувала статички електрицитет. 1776. и 1777. се посветил на
хемиски планови и ги открива метанот.
1800. година го направил Волтин електростатички стуб. Волтиниот
електростатички стуб е батерија, која се састои од наизменично п плоча бакар и
цинк.Волта починал на 5. март 1827 и бил погребан во градот Комо во Италија.
Алесандро Волта
Вилхелм Едуард Вебер бил роден 24 Октомври 1804. Тој бил
германски физичар и, заедно со Карл Фридрих Гаус, изумителот на првите
електромагнетни телеграфски.
[Вебер е роден во Витенберг, каде што неговиот татко, Мајкл Вебер, беше
професор по теологија. Вилхелм беше втор од тројца браќа, сите од нив биле
одликува со способност за науката. По распадот на Универзитетот во Витенберг
неговиот татко бил префрлен во Хале за време на 1815.
Во текот на 1831, по препорака на Карл Фридрих Гаус, тој беше ангажиран од
страна на Универзитетот во Гетинген, како професор по физика, на возраст од
дваесет и седум години. . Неговите предавања беа интересни, поучни, и
сугестивни. Вебер смета дека, со цел темелно да се разбере физиката и се
примени на секојдневен живот, само предавања, иако илустрирани со
експерименти, се недоволни, Како студент на дваесет години тој, со својот брат,
Ернст Хајнрих Вебер, професор по анатомија на Лајпциг, имале напишано една
книга Теорија и флуидност.
Гаус и Вебер го конструирале првиот електромагнетен телеграфс за
време на 1833 година, кој ги поврзувал опсерваторијата со Институтот за
физика во Гетинген.Студирал магнетизам со теоремите
Тој беше избран на странски член на Кралската шведска академија на науките
во текот на 1855.
Починал на 23 јуни 1891 година.
12

13. Вилхелм Едуард Вебер
Ернст Раденфорд 1871-1937) бил британски физичар и хемичар.
Роден е на 30 август 1871 година во Нов Зеланд а починал 19 октомври 1937.
Бил пофесор на факултетот во Монтреал потоа предавал во Манчестер а во 1919
година бил директор на КЕВЕНДИШ лабараторијата на Кембриџ.
Во 1908 година добил Нобелова награда за хемија бидејки имал голема залуга
во поучуваљето на радиоактивноста .
Зрачењето го класифицирал на алфа-зраците,бета-зраците,и гама зраците. Во
1919 тој извел експрерименти во кој бомбардирал елеметот алот со алфа
честечките ја извршил првата трансмисија на еден елемен во друг.
Ернст Раденфорд
Вилијам Томсон - Лорд Келвин (26 јуни 1824 - 17 декември 1907) е
роден на 26 јуни 1824 година во Белфаст ,Ирска во семејство на професор
по математика.
До десетогодишна возраст образованието го добивал од татка си, а потоа бил
запишан во Универзитетот во Глазгов, каде што татко му станал професор.
Малиот Вилијам одлично ја следел универзитетската програма. таму ги
13

14. запознал големите достигања на математиката, а потоа во Кембриџ и Париз и
достигањата на физиката. Подоцна и тој станал професор на универзитет.
Најважни му се трудовите по термодинамика, електродинамика, а се бавел и
со механика и хидродинамика.
Вилијам Томсон - Лорд Келвин
Хајнрих Рудолф Херц (22 февруари 1857 - 1 јануари 1894) бил
германски физичар којшто во 1888 експериментално го докажал постоењето на
електромагнетни брановии и утврдил дека нивната брзина е еднаква на брзината
на светлината а ги испитал и нивните дејства. Херцовиот осцилатор послужил
како основ за развој на радио-техниката. Ги изучувал дејствата на катодните и
УВ зраците и на одреден начин утврдил фотоелектричен ефект. Единицата за
осцилација (фрекфенција) го добила неговото име во негова чест.
Херц е роден во Хамбург, Германија во еврејска фамилија која што потоа се
прекрстила во христијанска. Татко му бил советник во Хамбург а мајка му била
ќерка на доктор. За време на школувањето во Берлин покажал голем интерес и
познавање за науката и јазиците а учел арапски и санскрит. Наука и инжинеринг
студирал во Дрезден. Минхен и Берлин. Бил ученик на Густав Р.Кирхов и
Херман фон Хелхотз. Дипломата ја добил во 1880, а до 1883 останал
Хелхолтзов ученик. Тогаш земал место како предавач на универзитетот во
Келн. и тука ги открива електромагнетните бранови.
После експериментот на Мишелсон во 1881 кој го докажал непостоењето на
земјината патека околу сонцето која што настанала во 17 век, Херц ги
преформулирал Максфеловите равенки и дошол до нови откритија. Во текот на
експериментот докажал дека електричните сигнали можат да патуваат низ
воздухот како што претпоставувале Џејмс Кларк Максфел и Мајкл Фарадеј, и
тоа беше основа за откривање и развој на радиото.
Хајнрих Рудолф Херц
14