Nga Fritz RADOVANI: ROZAFA NJË VIT PA DON SIMON JUBANIN…

1. Nga Fritz RADOVANI:
ROZAFA NJË VIT PA DON SIMON JUBANIN…
Burgu Burrel D. S. Jubani Rrëmaj, 11 Nandor 1990
Me daten 12 Korrik 2011…mora lajmin e vdekjes së Heroit të
Demokracisë së vitit 1990, Trimit të pathyeshem me veladon, Martirit të Burgut
të Burrelit, Shkodranit që i tha diktaturës komuniste “E duem Shqipninë si
gjithë Europa!”…Atë ditë, me 11 Nandor 1990, në Vorrezat e Rrëmajit, në oren
11.00, i rrethuem nga 30.000 bashkqytetarët e fshatarët e rrethinave, pa dallim
Feje, Katolikë e Muslimanë, të gjithë me lot perfaqe, t’ etshem per Liri e
Demokraci.
Don Simon Jubani asht modeli i persosun i Formules “Atdhé e Fé”!
Jeta e Tij asht sakrificë, vuejtje, vorfni, torturë, burgosje, perndjekje, uri,
etje, e mbi të gjitha këto: Dashni e Nderim i Pakufishem per Atdhé e Fé.
Prangat e hekurtat e komunizmit gjakatarë për Don Simonin janë
“vargojt’ e artë” prej të cilëve Ai mujti me shpetue nga ndryshku i zi i burgjeve
të diktaturës terroriste enveriane.
“Biruca e Don Simonit” në Burgun e mnershem të Burrelit ishte strofulla
e një Shqipes që kishte mbijetue nga Kështjellat Rozafat, Krujë, Berat, e pse jo
të Gjinokastres së vjeter... prangue per vdekje, i lidhun kambë e dorë, pa ujë, pa
bukë, i çveshun, pa shtrojë e mbulojë, pa dritë...n’ errsinen e akullt e të
pashpresë, që nuk iu nda Shqiptarëve të nderuem per 47 vjet nga ateizmi dhe
fanatikët anadollakë, që i vriste Drita e Fesë. Besimtarët Shqiptarë Katolikë,
Muslimanë dhe Ortodoksë, ishin anmiqtë ma të frikshem per tradhëtarët
komunistë dhe robnuesit e huej të të gjitha kohëve!
Besimi në Idealin e Naltë të Lirisë së Atdheut të vet asht provë e një
predhe dermuese per të gjithë internacionalistët proletarë e bolshevikë, asht
shkatrrimi i perandorive pushtuese e skllavnuese që nuk na e u ndanë nder
këto shekuj robnije të pafund, jo vetem në “copëzen” Nanë Shqipni, po as në
Dardani, Hot, Grudë, Maqedoni, Çamëri e deri perballë Korfuzit plak, ku
shkrryhen “tregtarët e Flamujve”, siç i ka cilsue të vjetrit dhe të “rijtë”
Atdhetari Ernest Koliqi...
Maja e kompanjelit të Katedrales së Shkodres, ashtu si verboj malazezët
në 1913... ashtu vazhdonte me kenë heshtë në gjokset e shovenistëve sllavë të
viteve 1941 e 1944... Ai ishte per ta një “ferrë në sy”, që asnjëherë nuk do t’i
hiqet qafet persa të vazhdojë me vlue nder Trojet Tona Gjaku i Shejtë dhe i
Paster i Dedë Gjo’ Lulit dhe i Trimave të Maleve tona kreshnike!
1

2. Per Don Simonin veladoni i zi ishte mburoja e të Madhit Gjergj Kastrioti,
që as heshtë, as top e as mortajë turku, sllavi, greku, italiani apo edhe i ardhun
nga shkretinat e Siberisë, nuk mujten me depertue per me shporue Zemren e
Shqiptarit të Betueme n’ Elterin Shejt, ku nder duert e Tij të Shugurueme,
miqtë, shokët e dashamirët bashkvuejtës gjenin Besen dhe Forcen e qendresës
Burrnore!
Fjala e Don Simonit ishte këshillë, mësim, rrëfim e pse jo, Shpresa e së
ardhmes!
Gjaku i mija Martirëve i derdhun rrëkajë në Zallin e Kirit vazhdonte me
qarkullue mu në një Zemer që ishte rritë e Burrnue pranë atyne gurëve si
biluri..., dikur në një shtëpi të vorfen në Ballabanen e vjeter...E që pa Ju tutë
syni këtij Burri mbasardhës do të vazhdonte rrugen e Tyne plot salvime e
sakrifica per qellimin e naltë të Atdhedashunisë, që qarkullonte bashkë me
Gjakun e Atyne Herojve në damarët e Don Simon Jubanit.
Vepra e heroike e Don Simonit tashma asht e njohun në gjithë
Boten, e cila, sa Ai kje gjallë, nuk ka kursye as dafinat e as medaljet e
dekoratat për gjoksin e paster të Heroit Don Simon Jubani. Ai asht i
pari Shqiptar mbas vitit 1989 që asht thirrë në audiencë nga Toka e
robnueme Shqiptare, nga vetë Papa Gjon Pali II në Vatikan, në Romë.
Në vitin 1991 Universiteti i San Franciscos në Kaliforni i akordoi
Don Simonit diplomen "Doctor honoris causa" në shkenca humane me
motivacionin: "Protagonist i një Epokës së Re në Shqipni". Shteti i
Michiganit e nderoi me diplomën e posaçme me motivacion "Nismëtar i
Lirisë së fjalës dhe i shtypit katolik në Shqipni”, që e ka zanafillen e vet
në fletushken e 20 dhetorit 1990, në prag të Festës së Krishtlindjes;
përshpejtues i të gjitha veprimtarive, qi u hapën Shqiptarëve dyert e
Përendimit; ndertues i urave ndërmjet Tiranës dhe Europës...dhe Botës
mbarë!
Dom Simon Jubani, me 11 Nandor 1990 Ju u ringjallët, po na
ringjallët edhe né.
Don Simon Jubani, jam i sigurtë se Shpirti Yt asht pranë Krijuesit
Tand... Ai të vuni në provë, dhe Ti jo vetem i përballove me nder, po
edhe u bane një shembull qendrese dhe i Besniknisë ndaj Zotit dhe
Atdheut, i cili gjithënjë ka me e kujtue Vepren Tande, Lirinë e Fesë në
Shqipninë “ateiste”, pa të cilen nuk ka asnjë Liri tjetër në truellin e
Paraardhësve Tuej, Gjergj Kastriotit, Nanë Terezës e Ibrahim
Rrugovës, me të cilët Ju lidhi Gjaku, Atdheu, Feja dhe Ideali, simbol i të
cilave edhe Ju do të jeni për shekuj të shekujve në Tokën Shqiptare!
Ju jeni një Gur’i daltuem me kulturen Europjane në Muret e
Rozafës së Ilirëve...
Shkodra sot edhe pa Don Simonin asht e do t’ jetë Shkodra e Don
Simon Jubanit!..
E do të vazhdojë me kenë per shekuj të shekujve...
Melbourne, Korrik 2012.
2