2. In de wijde omgeving is niks te bekennen. Geen boom, auto of sims. Op dat ene simmetje en huisje na.
3. Die sim, dat is Joey. Joey van Velds. De enige sim die in Challengefields woont. Joey mocht er gaan
wonen, op een groot stuk land. Er was maar 1 voorwaarde. Hij moest het begin zijn van 10 generaties
die in Challengefields gaan wonen. Het moet een mooie plek worden om te wonen.
4. Daar heeft Joey geen problemen mee. Hij zelf had ook maar 1 voorwaarde.
"Zolang er maar genoeg mooie meiden in de buurt wonen."
Want Joey is een Romantieksim. Met als levenswens de top van de carière Luiwammes halen.
5. En dan is er het huisje. Nou ja, huisje..
Het is meer een hutje.
'Als ze dat gezegt hadden..' denkt Joey.
Maar daar is het nu te laat voor. Het beetje spaargeld wat hij had, zit nu allemaal in dit hutje.
6. Hij is nerveus voor de binnenkant, maar loopt dan toch naar binnen. En zijn angsten waren terecht.
'Niet eens een aparte badkamer! En een eenpersoons bed... Nou, hier kan ik voorlopig nog niemand
ontvangen.'
7. Joey gaat maar meteen naar het toilet. Hij kijkt om zich heen en merkt dat er geen wasbak is.
'Niet eens mijn handen kunnen wassen. Wat heb ik mezelf aangedaan?'
8. Na zijn handen te hebben gespoeld bij de douche gaat hij maar wat te eten maken. Maar koken, dat
kan hij absoluut niet.
'Nou, dan maar havermoutpap. Dat kan zelfs ik nog.'
Dus hij gooit de havermout en melk in een plastic bakje, want zelfs geld voor echt servies en bestek
heeft hij niet.
9. 'Ja, dit is zelfs als ik het maak best te eten.'
En blij eet hij verder.
Na het eten denk hij terug aan thuis, bij zijn ouders. Daar hoefde hij nooit eten te maken, dat deed zijn
moeder altijd.
Dan hoort hij gefluit.
10. Buiten ziet hij een krantenjongen.
'Eindelijk, leven.' schiet het door Joey heen.
11. "Hallo, ik ben Joey van Velds."
"Derek. De krantenbezorger, zoals u kunt zien."
"Inderdaad. Maar moet je niet een heel stuk omlopen om de krant bij mij te krijgen?"
"Tsja," zegt Derek. "Het is wel een enorm stuk extra, maar ik krijg er wel een enorm goede conditie van.
En dat vinden de meisjes op school weer enorm leuk."
12. Na nog een tijdje gepraat te hebben, moet Derek weer verder. Joey pakt de krant.
'Misschien staat er wel wat leuks in.„
In de krant ziet Joey banen staan. En dus spit hij die even goed door, want ja, geld moet er toch ook
komen. Hij wil niet eeuwig in zo'n hutje wonen.
13. De eerste baan die hij tegenkomt waar hij geschikt voor is, is meteen een baan in de carière voor zijn
levenswens; Luiwammes.
'Die baan is gewoon voor mij bestemd.'
14. Daarna ruimt hij maar even zijn kommetje op. Ook al is het een hutje, je woonplek moet wel netjes
blijven.
15. Buiten staat een blonde vrouw.
'Er is dus wel vrouwelijk schoon hier.' denkt Joey met een glimlach.
Nadat hij zijn kommetje heeft weggegooit spreekt de vrouw hem aan.
"Goedemorgen, ik ben van de tuinvereniging en ik kom vragen of u misschien intresse heeft in een
lidmaatschap"
16. Als Joey uitlegd dat hij nog geen geld heeft voor een tuintje, geeft de vrouw hem een kaartje.
"Als u over een tijdje wel lid wil worden, geeft u maar een belletje."
Dan loopt ze weg.
17. Voor hij weer naar binnen loopt, ziet hij een pakje liggen. Nieuwsgierig loopt hij erop af en leest het
kaartje wat erbij zit.
'Een computer, die kan ik niet eens kwijt.' denkt Joey terwijl hij zijn krant oppakt om die aan de kant te
leggen.
'Dan moet ik maar een bureau kopen zodra ik geld heb.'
18. Een beetje leren koken zou wel handig zijn, en omdat hij morgen pas hoeft te werken, besluit Joey om
wat kookboeken door te spitten. Maar als hij net lekker bezig is, gaat de bel.
19. Buiten staan drie sims, twee mannen en een vrouw. De man met het lange haar stelt hun voor.
"Hallo daar. Ik ben Bruce en dit zijn Marie en Clarence. We hoorden dat er eindelijk iemand in
Challengefields was komen wonen en dus zijn we hier om je te ontmoeten."
"Gezellig, dat jullie hier komen kijken. Ik ben Joey."
Joey is erg blij met het gezelschap. Hij is niet een sim die de hele dag alleen wil zijn.
Heel gezellig vindt hij het om met deze sims te praten, vooral met Clarence kan hij gezellig kletsen. En
Marie..
20. Marie is een hele leuke dame, dat weet Joey zeker. Hij krijgt het er warm van. Maar of het nou is omdat
hij Marie zo leuk vindt, of omdat hij al een poos geen vriendin meer heeft gehad, weet hij niet.
21. Na nog een tijdje gekletst te hebben en telefoonnummers te hebben uitgewisseld, neemt Joey afscheid
van iedereen. Hij wil graag nog even in het kookboek lezen.
En dus doet hij dat ook. Hij haalt meteen zijn eerste punt voor koken binnen.
22. Als hij zijn boek heeft weggezet, gaat de bel weer. Buiten staat een roodharige vrouw.
"Hoi, ik ben Joey."
"Kristianne Spits. Jij gaat hier die rare uitdaging aan?"
23. "Nou, raar? Ik ga het eigenlijk steeds leuker vinden. Ik ontmoet een hoop nieuwe sims."
"Ik vind het maar een dom iets. Het verpest de gehele omgeving."
Met moeite neemt Joey beleefd afscheid.
'Wat een vervelende vrouw! Ik probeer een beleefd gesprek te voeren, gaat ze opeens zo doen!'
24. Snel maakt hij een boterham, in de hoop te vergeten wat er net gebeurde.
Wanneer hij zijn bordje weggooit, is hij weer tot rust gekomen.
25. Terwijl hij weer naar binnen loopt zakt de zon onder de horizon en voordat hij onder de douche staat, is
het donker. Zelfs in het huisje is het nog donkerder dan overdag.
Hij schrijft nog even in zijn dagboek wat hij die dag heeft meegemaakt. Op zijn eerste dag in
Challengefields heeft hij toch een hoop nieuwe sims ontmoet.
26. Daarna stapt hij snel zijn bed in. Hij merkt dat hij toch flink moe is en morgen moet hij er vroeg uit om te
gaan werken.
27. En veel te vroeg naar zijn zin moet Joey er alweer uit. Na een toiletstop maakt hij een kommetje
havermout.
En ook al wil hij het niet aan zichzelf toegeven, Joey is eigenlijk best wel nerveus. Het is toch zijn eerste
werkdag!
28. En wanneer hij zijn kommetje gaat weggooien, komt de carpool aanrijden.
'Kom op! Het zal best wel leuk worden, en veel hoef ik niet te doen.'
Na nog een diepe zucht stap hij de auto in.
"Goedemorgen, jij bent zeker Joey?"
"Inderdaad." zegt Joey met een glimlach. De bestuurder is tenminste aardig.
29. En om 10 uur komt diezelfde auto de straat weer inrijden. Het was Joey alles meegevallen. Sterker nog...
30. Hij heeft zelfs promotie gemaakt!
'En dat op mijn eerste dag! Mooier kan het niet.'
Ook de bonus die hij krijgt is erg handig.
31. Vooral omdat de postbode langskomt. Dat betekent meestal rekeningen, die nu gewoon betaald
kunnen worden.
En ja hoor. Als Joey in de brievenbus kijkt, zitten er inderdaad al de eerste rekeningen in.
'Meteen maar betalen, dan kan ik het niet meer vergeten.'
32. Voor een nieuwe promotie heeft Joey een punt voor techniek nodig. Het is nog vroeg en dus gaat Joey
snel leren, misschien kan hij dan later nog even met Clarence of Marie bellen.
Hij dacht dat hij aardig technisch was, maar niets bleek minder waar. Zelfs in het eerste hoofdstuk
stonden dingen die hij nog niet wist.
33. Als Joey zijn punt binnen heeft, besluit hij zijn bed op te maken. Ook al komt er niemand binnen, zulke
gewoontes kan hij zich maar beter direct aanleren.
Dan maakt hij weer een boterham.
'Ik hoop toch snel meer te kunnen dan dit..'
34. Als hij na het eten naar buiten gaat om nog even een frisse neus te halen voordat hij een dutje gaat
doen, loopt er een vrouw voorbij.
35. Eerst kijken ze elkaar alleen maar aan. Het duurt even voordat Joey weer kan nadenken, en het eerste
wat dan in hem opkomt is;
'Wauw...'
36. Dan beseft hij dat hij zich nog moet voorstellen.
"Ik ben Joey. Wie is deze mooie vrouw die voor me staat?"
Met een lichte blos op haar wangen maar met een glimlach en een zelfverzekerde stem antwoord ze;
"Christine. Christine Fuchsia."
37. Ze staan een tijdje met elkaar te praten en Joey komt een hoop over haar te weten. Bijvoorbeeld dat
ze ook een romantieksim is. Joey verteld haar over de Challenge. In tegenstelling tot Kristianne reageert
Christine er heel leuk op.
Ze worden steeds gezelliger met elkaar en tussen deze twee romantieksims wordt dan ook flink geflirt,
wat ze bijde erg leuk vinden.
38. De tijd vliegt en Joey beseft plots dat hij echt nog even moet gaan slapen voordat hij naar zijn werk
gaat.
"O, Christine, het spijt me. Ik moet straks werken en ik zal nu dus echt afscheid van je moeten nemen."
"Ik vind het niet erg, zolang je me maar snel belt. Ik vond het erg gezellig."
"Ik ook, dus ik zal zeker snel bellen." zegt Joey met een grote glimlach.
39. "Tot later dan maar." zegt Joey.
Maar daar neemt Christine geen genoegen mee. Ze kijkt diep in Joey's ogen en geeft hem dan een
zoen.
Voor Joey door heeft wat er gebeurde, heeft Christine alweer losgelaten en loopt rustig weg. Joey staat
haar na te kijken tot ze niet meer te zien is.
'Wat een vrouw... Dit heb ik nog nooit gevoeld.
O ja, ik ging slapen'
En dus loopt hij naar binnen en gaat zijn bed in.
40. Na een paar uur schrikt Joey wakker. Over een kwartier is de carpool er al!
Snel neemt hij een koude douche om wakker te worden.
41. Als hij zijn werkoutfit aan het aandoen is, wordt er buiten getoeterd. Daar is de carpool. Snel loopt hij
naar de auto.
"Jij ziet er niet helemaal wakker uit." lacht de bestuurder. Dan rijden ze weg.
Even na 2 uur 's nachts komt de auto de straat weer in. Met een heel erg blije Joey.
42. Want ja hoor, hij heeft zijn 2e promotie al op zak. Dat geld wordt direct nuttig besteed.
43. Het huisje krijgt een leuke opknapbeurt. Nu heeft het een normale buitenkant en ziet het er dus ook een
stuk minder armoedig uit.
44. Ook de binnenkant wordt opgeknapt. Er komt een behangetje aan de muur en een mooie houten
vloer op de grond.
Ook komen er een spiegel en een bureau met stoel. De spiegel om charisma te oefenen voor een
nieuwe promotie en het bureau om de gekregen computer op te zetten. Nu kan hij eindelijk gebruikt
worden.
45. Maar van het opgeknapte huisje genieten zal moeten wachten. Het enige wat Joey nu wil is slapen. En
dat moet ook, want over een paar uur moet hij alwéér werken.
'Die promoties zijn leuk, maar ook zeer vermoeiend.'
46. Als Joey weer wakker is gaat hij meteen werken aan het vaardigheidspunt wat hij nodig heeft voor zijn
volgende promotie. Ook al moet hij nu hard werken, het geld wat hij ermee verdiend is lekker en later
kan hij dan genieten.
'En een gezinnetje onderhouden... Ik ben die Challenge nou eenmaal aangegaan.'
Daar heeft Joey het wel moeilijk mee. Hij ziet zichzelf absoluut niet als ideale vader.
47. Hij zal dan ook moeten trouwen, want die 10e generatie moet ook nog zijn naam dragen.
En als hij denkt aan trouwen, komen de beelden van de dag ervoor weer in zijn hoofd op.
'Christine...'
De enige vrouw waarmee hij zoiets zou willen doen. Een gezinnetje stichten.
48. 'Maar ik moet nu niet te hard van stapel lopen. Ik heb haar pas gisteren ontmoet! En ook zij is een
romantieksim, dus ze zal het wel niks vinden...'
Maar nu is er geen tijd meer om zich daar zorgen over te maken, want daar is de carpool alweer.
Snel kleedt Joey zich om en gaat naar zijn werk.
49. En hoe hij het doet, geen idee. Maar promotie heeft hij alweer. Zijn bazen zijn blijkbaar erg blij met zijn
inzet en belonen dat dan weer.
50. Omdat hij de volgende dag vrij is en dus niet meteen aan zijn punten hoeft te werken, besluit Joey
Christine te bellen, zoals hij beloofd had.
51. "..."
"Met Joey. Hoe is het daar?"
"..."
“Natuurlijk! Gezellig juist. Dan zie ik je zo?"
"..."
"Oké, tot zo!"
52. Snel kleedt Joey zich om, dat supermarktpakje ziet er niet uit. Ook maakt hij zijn bed op, wel zo netjes.
Maar terwijl hij dat doet, beseft hij dat hij genoeg geld heeft voor een tweepersoonsbed. Wat hij
dus direct aanschaft.
53. Dan gaat de bel al. Joey moet zich inhouden om niet naar buiten te rennen.
"Christine, fijn dat je er bent." en hij geeft haar een dikke knuffel.
Hij is enorm blij om Christine weer te zien. En zij is duidelijk ook blij dat ze weer bij Joey is.
54. Om Christine te laten merken hoe blij hij was met wat ze de vorige dag deed, drukt hij een zachte kus
op haar lippen.
"Zullen we naar binnen gaan? Mijn huisje houdt niet veel in, maar jou wil ik wel binnen vragen."
"Ik ben zeer benieuwd." antwoordt Christine.
55. Volgens Christine valt het huisje alles mee en de rest van de middag vliegt voorbij met een hoop
gepraat en geflirt. Christine maakt zelfs kennis met Joey's verborgen talent voor stijldansen,
waarvan ze diep onder de indruk is.
Joey is niet de enige die steeds meer gevoelens krijgt. Ook Christine krijgt hele sterke gevoelens die ze
nooit eerder heeft gehad.
56. Buiten, en dus ook in het huisje wordt het steeds donkerder, en het wordt steeds lastiger voor Joey en
Christine om van elkaar af te blijven. Ze laten elkaar zelfs amper meer los.
57. Christine kijkt eerst naar het bed en dan weer naar Joey.
"Zullen we...?"
"Alleen als je dat echt wilt" antwoord Joey.
58. Als antwoord trekt ze Joey op bed en gaat tegen hem aan liggen. Joey geeft Christine, toch een
beetje verlegen, een kus op haar voorhoofd. Pas als Christine hem weer zoent, durft hij aan zijn
gevoelens toe te geven.
60. Een paar uur later, wanneer Joey nog slaapt, gaat Christine ervan door, naar haar eigen huis. Ze heeft
tijd nodig om over haar nieuwe gevoelens na te denken.
61. Joey slaapt lekker door tot in de vroege ochtend. Maar als hij wakker wordt, is hij toch wel een beetje
teleurgesteld.
'Ik snap het niet. Waarom is ze al weg? Heb ik iets verkeerds gedaan? Of gezegd? Ben ik toch te snel
gegaan?'
Joey weet het echt niet meer. Vooral omdat hij zich nog nooit zo gevoeld heeft, hij wil Christine echt
niet kwijt.
'Mooie romantieksim ben ik.'
62. 'Ik kwam hier met het idee zo veel mogelijk mooie vrouwen in mijn bed te krijgen, en nu is er eentje die
ik maar niet uit mijn hoofd krijg...„
Joey weet echt niet meer wat hij moet. Als romantieksim wil hij zich eigenlijk niet binden, maar iets in
hem wil Christine bij zich houden.
63. Na zijn ontbijt gaat Joey nog even zijn charisma oefenen. Veel nut heeft het alleen niet, hij kan zich
absoluut niet concentreren.
64. Als hij zijn kommetje heeft weggegooid, ziet Joey een bos rozen staan. Snel loopt hij ernaar toe.
65. De rozen zijn van Christine en op het kaartje laat ze weten dat ze het de vorige dag echt heel gezellig
vond. Joey is dolgelukkig met dat bericht.
'Misschien.. Misschien moet ik het dan toch maar vragen..'
De rozen zet hij op zijn bureau neer, dan kan hij er de hele dag naar kijken.
66. Fluitend maakt hij zijn huisje schoon.
'Ook al is het klein, schoon moet het wel blijven. Vooral nu.'
Dan springt hij onder zijn schone douche.
'Ik doe het gewoon. Wie niet waagt, wie niet wint. En ik heb toch iemand nodig voor een volgende
generatie.'
67. Na het douchen belt hij Christine en vraagt of ze langs wil komen. Ze zegt dat ze er zo is.
Joey loopt de hele tijd heen en weer voor de deur, op van de zenuwen.
Dan gaat de bel. Joey haalt diep adem en loopt naar buiten.
68. Eerst geeft hij Christine een zoen en bedankt hij haar voor de rozen. "Maar ik moet met je praten."
Christine kijkt hem vragend aan.
"Ik wil eerst zeggen dat ik iets voor jou voel, wat ik nog nooit eerder gevoeld heb. De afgelopen jaren
was ik eerlijk gezegd een flinke player. Sinds ik jou heb ontmoet heb ik die behoefte niet meer.
Eigenlijk wil ik alleen jou nog maar bij me."
69. "Je weet van mijn opdracht. Ik ben het begin van 10 generaties in Challengefields. En dus moet ik een
zoon krijgen die mijn naam voortzet naar de komende generaties. Maar dat kan ik niet alleen. En jij
bent de enige vrouw met wie ik dat zou willen doen, een gezinnetje stichten. Maar ik weet dat ook
jij een sim bent die zich moeilijk bindt. Dus ik wil vragen of je voorlopig gewoon bij me wil komen
wonen. Dan kunnen we kijken of we het samen uithouden."
70. "Ik.. Ik weet niet wat ik moet zeggen.."
"Je wil het zeker niet."
"Dat zeg ik niet. Ik ben gewoon sprakeloos. Ik ben zo blij dat je dit met mij wil proberen."
71. "En ja, ik wil met je samenwonen en ons een kans geven."
Blij neemt Joey Christine in zijn armen.
72. En ze besluiten om samen het huisje te verbouwen. Het is veel te klein om met twee personen in te
wonen. En dus wordt het van het mini huisje waarmee Joey is gestart, een groter huis, met aparte
keuken, slaapkamer en badkamer.
'En met een wastafel.' denkt Joey blij.
73. Samen gaan Joey en Christine op de bank zitten, dicht tegen elkaar aan.
"En wat vind je van het huisje?" vraagt Joey.
"Prachtig. Ons huisje is prachtig."
74. "Je hebt gelijk. Ons huisje..."
Er valt een stilte. Dan zegt Joey plots;
"Ik hou van je, Christine."
75. "Ik hou ook van jou.“ En met een groot gevoel van geluk zoent Joey haar.
76. Met een grote glimlach en een ondeugende blik vraagt Joey; "Maar zullen we dan nu ons nieuwe bed
uitproberen?"
Christine vindt dat een geweldig idee. En dus zetten ze hun gezoen voort op het nieuwe bed, in de
nieuwe slaapkamer.
77. Zo te zien bevalt het bed prima.
Samen vallen ze in slaap.
78. Ook worden ze weer samen wakker.
"Hé lieverd." zegt Joey zachtjes. 'Ik had nooit verwacht dat een keer te zeggen.'
"Ik ga de nieuwe douche uitproberen." zegt Christine.
"Dan maak ik wat te eten."
79. Terwijl Christine rustig richting de badkamer gaat, kleedt Joey zich aan. Als hij richting de keuken loopt,
roept hij; "Wat denk je van spaghetti?"
80. "Lijkt me lekker!" roept Christine terug vanaf het toilet.
'Als dat maar goed gaat...'
83. "Volgens mij wel!" roept Joey terug.
'Het ruikt in ieder geval erg lekker. Dat moet toch een goed teken zijn?
84. "Ruikt goed, Joey. Het water loopt me al in de mond.“
"Hopelijk smaakt het net zo goed." zegt Joey terwijl hij ook gaat zitten.
Christine neemt een hapje.
85. "Hmm, smaak heerlijk. Jij mag vaker koken." zegt Christine met een knipoog.
"Dat valt inderdaad alles mee." zegt Joey als hij ook geproefd heeft.
86. Als Christine haar bord net leeg heeft, gaat de telefoon.
"Ik neem hem wel, dan kan jij verder eten."
Snel staat ze op en loopt naar de telefoon.
87. "Met Christine"
"..."
"Ja, die is er. Ik zal hem even geven."
"Het is voor jou, ene Clarence." zegt Christine en ze geeft de telefoon aan Joey.
88. "Hé Clarence. Hoe gaat het met jou?"
"..."
"Dat was Christine, mijn vriendin."
89. Met een glimlach ruimt Christine de lege borden op.
'Hij noemde me zijn vriendin...'
90. Dan kruipt Christine achter de computer om te chatten met Wendy. Terwijl Joey aan de telefoon
verteld over het samenwonen, doet Christine dat via de computer.
91. Na het gesprek met Clarence stort Joey zich op de nieuwe schildersezel. Want naast genoeg vrienden,
heeft hij ook een puntje creativiteit nodig voor een nieuwe promotie. En het geld dat hij met
promoties verdient, bevalt hem wel.
92. Ook Christine stort zich op haar punten. Maar dan op het leren koken. Dat zal flink van pas komen in
haar carrière in de horeca. Maar het heeft nog een reden.
'Voor lekker eten van een man afhankelijk zijn, mooi niet.„
En zo zijn ze dus samen aan hun punten aan het werken.
93. Na een tijdje geschilderd te hebben, bekijkt Joey zijn schilderij.
'Hmm, wat meer oefenen zou geen kwaad kunnen, dit ziet er in ieder geval niet geweldig uit..'
94. "Chris, ik ga slapen. Ik ben echt doodop."
"Ik maak het ook niet veel later."
En na een snelle douche kruipt Joey zijn warme bedje in.
95. Christine daarin tegen ploft eerst nog even op de bank neer om even tv te kijken. Na al dat leren heeft
ze wel wat ontspanning nodig.
96. Even later gaat ook Christine dan toch ook maar naar bed. Uitgeput valt ze snel in slaap.
97. De volgende ochtend pakt Joey de spaghetti van de vorige dag uit de koelkast. Tijd om een vers
ontbijtje te maken heeft hij niet, de carpool is er al over een half uurtje.
En met de grootst mogelijke snelheid schrokt Joey de spaghetti naar binnen.
'Ik moet echt leren om op tijd op te staan, dan heb ik dit gedoe niet.'
98. Als Joey zijn bord leeg heeft, komt Christine fluitend naast hem zitten. Zij hoeft vanmiddag pas te
werken, en kan dus alles lekker op haar gemak doen.
Maar Joey moet zich snel gaan omkleden, want de carpool is er al.
"Tot vanmiddag." zegt hij tegen Christine en geeft haar nog snel een kus.
99. En na zich omgekleed te hebben gaat hij snel naar de carpool. Hij is nog net op tijd.
"Sorry, ik had me verslapen."
"Kan gebeuren, maar maak er geen gewoonte van." antwoordt de bestuurder.
100. Als Joey weg is, gebruikt Christine haar vrije ochtend voor de huishoudelijke klusjes. Het is niet haar
favoriete bezigheid, maar het moet toch gebeuren.
101. „Het bed opmaken is niet zo'n probleem, zo erg is dat niet.'
Maar als ze het toilet staat schoon te maken, denkt ze er toch weer totaal anders over.
'Ik hoop dat we hier snel iemand voor kunnen inhuren..'
102. De rest van de ochtend brengt ze grotendeels door achter de computer, spelletjes spelend en chatten
met vrienden.
Tegen lunchtijd maakt ze een salade klaar, want veel honger heeft ze niet. Maar ze moet toch eten
voordat ze gaat werken.
103. Na het eten gaat Christine naar buiten en gaat ze op het gras zitten om te genieten van de omgeving.
'Ik begrijp wel waarom Joey hier is gaan wonen, het is lekker rustig en hartstikke mooi.'
Na een tijdje wordt de stilte verstoord door het geluid van een auto.
104. Het is de carpool van Joey. Snel staat Christine op om hem te begroeten.
"Hoe is het vandaag gegaan?" vraagt ze wanneer Joey de auto uitstapt.
105. "Het ging geweldig, ze hebben me weer promotie gegeven."
En zo komt zijn levenswens steeds dichterbij. Maar wanneer Christine hem zoent, krijgt hij het gevoel dat
hij verder niets nodig heeft.
106. Als ze weer hebben losgelaten, loopt Joey naar de grens van zijn terrein, waar een gat is gegraven.
'Dat zal wel een hond zijn geweest.'
Maar in plaats van het dicht te gooien, graaft hij dieper.
'Misschien heeft die hond hier met een reden gegraven.'
107. Op hetzelfde moment doet Christine binnen haar werkoutfit aan. Ze hoopt dat haar werktijden en die
van Joey over een tijdje meer samenlopen, want zoals het nu gaat zien ze elkaar amper.
108. Buiten stuit Joey met zijn schep op iets in de grond.
'Zie je wel.'
Maar het is niet iets waarop hij gehoopt had. Het is een bot.
109. “Zo, schattenjager, heb je nog iets gevonden?” vraagt Christine giechelend.
“Ja, er lag een bot.”
“Nou, geweldig.” en Christine steekt haar tong naar Joey uit.
110. "Wat nu? Sta je me een beetje belachelijk te maken?" vraagt Joey quasi beledigd.
"Weet je wel wat ik doe met mensen die dat doen?"
En in plaats van antwoord te geven op zijn eigen vraag, geeft hij Christine een kietelaanval.
"Haha, niet doen, daar kan ik niet tegen!"
111. Dan komt de carpool van Christine aangereden.
"Tot vanavond, schattenjager." zegt Christine nog plagend voordat ze snel naar de auto loopt.
112. En zonder een duidelijke reden graaft Joey toch nog wat verder. Hij is ervan overtuigd dat er iets ligt.
En ja hoor, hij vind een beeldje. 'Zie je wel.'
113. Na de put te hebben dichtgegooid, hangt Joey binnen een plank aan de muur om zijn beeldje op te
zetten. Dan kan iedereen van zijn vondst genieten.
Dan pakt hij de telefoon. Hij heeft steeds meer vrienden nodig voor promoties, en dus is hij veel aan het
bellen.
114. Buiten komt een pad naar de deur en een hoekje om te schaken. Want Christine heeft in haar carrière
punten voor inzicht nodig, en Joey vind een spelletje op zijn tijd toch ook wel leuk.
Maar voor Joey is het nog geen tijd voor spelletjes. Eerst duikt hij in de boeken, voor een punt voor
techniek.
115. Dan bakt hij een hamburger voor zichzelf. 'Ik word steeds beter in het koken„
Op dat moment komt Christine weer thuis. En al heeft ze geen promotie, gezellig was het zeker.
116. "Oh, sorry, lieverd, ik heb maar een hamburger gemaakt. Wil je er ook nog een? Dan maak ik die wel
voor je."
"Nee, bedankt. Ik heb de hele dag al tussen de hamburgers gestaan, ik moet er niet aan denken er nu
ook nog één te eten. Ik ga liever schilderen voor mijn punten. Is het goed als ik jou schilderij
wegdoe?"
117. "Geen probleem, het is toch een verschrikkelijk ding.“ En dus gaat Christine aan haar creativiteit
werken.
Dan is het weer tijd voor Joey om te gaan werken.
118. Christine blijf nog een tijdje schilderen, tot ze naar haar idee het belangrijkste heeft staan.
Dan kruipt ze haar bed in.
119. Om 4 uur komt Joey weer thuis, na een druk nachtje. Een promotie zat er nog net niet in, maar zijn
baas zei dat hij weer goed op weg was.
Hoewel hij niet heel erg moe is, gaat hij toch ook maar zijn bed in. Want ja, wat kan je om 4 uur 's
nachts nu helemaal gaan doen?
120. Een paar uur later komt Christine met een grote geeuw haar bed uit.
Maar ze wilde optijd haar bed uit. Want na een lekker ontbijtje...
121. En het opruimen van de oude krant, gaat ze werken aan haar punt voor inzicht. Want nu Joey het zo
goed doet in zijn carrière, wil ze eigenlijk niet achterblijven.
122. Even later, terwijl Christine nog lekker bezig is, wordt ook Joey wakker. Maar zijn hoofd wordt niet rustig
wakker, nee, dat draait al op volle toeren. Want gister heeft hij zijn collega laten stoppen bij een
juwelier, en nu zit er een doosje in zijn zak.
123. Joey wil er vooral niet teveel heisa omheen maken, omdat ze geen van beide sims zijn die zich willen
binden.
124. Wanneer hij zijn tosti zit te eten komt Christine weer naar binnen, haar punt inzicht heeft ze op zak.
'Nu of nooit.' denkt Joey.
"Schatje, kan je even komen zitten? Misschien wordt het tijd om aan mijn uitdaging te gaan denken.."
zegt hij schoorvoetend.
"Je bedoelt kinderen?"
"Nou, eigenlijk de stap daarvoor. Want de stamhouder moet ook mijn naam hebben.."
125. "En ik weet dat dit niet de meest romantische manier is, maar ik heb wel iets voor je."
Joey haalt het doosje uit zijn zak.
126. Zenuwachtig geeft hij het doosje aan Christine. "Wil je... Wil je met me trouwen?"
Met open mond kijkt Christine naar de inhoud van het doosje. Uit het doosje haalt ze de mooiste ring
die ze ooit heeft gezien.
127. Voorzichtig doet ze de ring aan haar vinger. Hij past precies.
"Natuurlijk wil ik met je trouwen!"
Snel staat ze op en trekt ze Joey overeind.
128. "Natuurlijk wil ik dat."
Dan zoent ze hem, met een gelukkiger gevoel dan ooit tevoren.
129. Na nog een tijdje geknuffeld en gezoend te hebben, besluiten ze toch maar om weer iets te gaan
doen. Christine begint direct weer met schilderen.
Joey daarin tegen pakt de telefoon om zijn vrienden te bellen. Want aan vriendschappen moet je
blijven werken. Ook belt hij de schoonmaakdienst, want dat is iets wat ze niet zo leuk vinden om te
doen, dat schoonmaken. En nu is er geld om het door een ander te laten doen.
130. Dan pakt hij het techniekboek uit de kast.
De schoonmaker, Raul, is echt een uitkomst. Hij maakt het bed op, stoft alles af...
131. En boent het fornuis en de badkamer schoon. En hij heeft er duidelijk wel plezier in.
Binnen anderhalf uur rijdt hij weer weg, een huis achterlatend dat schoner is dan ooit tevoren.
132. Na nog een tijdje geschilderd te hebben, moet Christine stoppen en zich gaan omkleden. Maar haar
schilderij is wel wat verder. 'En het ziet er beter uit dan dat van Joey.' denkt ze met een glimlach.
Maar ja, dat was dan ook niet heel erg moeilijk.
Joey gaat computeren, na al dat leren is er weer tijd voor ontspanning. Ook kan hij weer nieuwe
mensen leren kennen. En dat is altijd leuk.
133. Een paar minuutjes later loopt Christine voorbij, op weg naar de carpool. “Tot vanavond.” zegt ze.
Joey zegt gedag terug en concentreert zich dan weer op het gesprek.
134. Na nog even gechat te hebben, en lekker wat gegeten te hebben, oefent Joey nog even zijn
charisma. Dan kruipt hij zijn bed maar even in, zodat hij niet uitgeput op zijn werk verschijnt.
135. Een uurtje voordat Joey moet vertrekken komt Christine thuis. Met een promotie. En nu ze samen steeds
meer verdienen, denkt Christine steeds meer na over de challenge van Joey. Want hij heeft een
zoontje nodig. En om een kleintje te verzorgen, is geld nodig. Geld is er nu genoeg.
136. Een half uurtje later wordt Joey weer wakker. Nu is het voor hem tijd om zich aan te kleden. Als hij naar
zijn carpool loopt, zit Christine daar te schaken.
"Welterusten alvast, je zal wel slapen als ik terugkom." zegt Joey.
Maar daar denkt Christine heel anders over.
137. Even later komt er een vrouw langs, die haar een lidmaatschapskaart geeft, voor een geheime
locatie.
"Speciaal voor mensen die dol zijn op spelletjes." zegt de vrouw voordat ze weer wegloopt.
'Hmm, misschien heb ik daar later nog wel iets aan...'
Maar nu wil ze eerst aan haar plannetje werken.
138. Eerst gaat ze even douchen, nu ruikt ze nog naar de frituur. Als ze de carpool aan hoort komen gaat
ze snel naar de slaapkamer.
139. En inderdaad, daar is Joey weer. Met alweer een promotie. Snel gaat hij naar binnen toe, dan kan hij
lekker bij de slapende Christine gaan liggen.
Tenminste, dat is wat hij denkt.
140. Want Christine slaapt helemaal niet. Ze ligt op bed te wachten tot Joey binnenkomt.
Die is dan ook zeer verrast wanneer hij binnenkomt.
"Wauw.. Waar heb ik dit aan te danken?"
141. "Zomaar, omdat je zo'n geweldige man bent." zegt Christine als Joey ook op bed is komen liggen. Dan
hangt ze over hem heen om hem te zoenen.
142. "En ja, er moet toch ook een klein Joey‟tje komen. Nu hebben we genoeg geld om voor een kleintje
te zorgen. En ik heb het gevoel dat ik er klaar voor ben."
"Meen je dat?" vraagt Joey voor de zekerheid.
"Dat meen ik zeker.“
En dus verdwijnen ze samen onder de dekens.
143. "Ik hou van je, Joey."
"Ik hou ook van jou."
En samen gaan ze slapen, dromend over een klein en schattig kindje.
144. De volgende morgen is Joey als eerste op. Hij heeft heerlijk geslapen na die nacht en zit nu weer vol
energie. Die energie wordt meteen weer nuttig besteed, want na een verfrissende douche duikt
Joey de boeken weer in.
145. Even later wordt ook Christine wakker. Zij kleedt zich direct om, want de carpool komt al aanrijden. Een
paar minuten later gaat ze richting de auto.
"Tot vanmiddag lieverd!" zegt Christine vrolijk.
"Zo, jij hebt er zin in." antwoord Joey.
"Ik voel me gewoon erg goed vandaag.” Dan loopt ze fluitend naar buiten.
146. 'Wauw, dit is een veel mooiere auto dan die waarin ik gister naar mijn werk ging. Ik ga die promotie
steeds leuker vinden!'
147. Als Christine al een tijdje weg is, gaat de telefoon.
"Met Joey."
"..."
"Ja hoor, natuurlijk mag je langskomen, gezellig juist."
"..."
"Oké. Tot zo."
148. Na een kwartiertje wordt er aangebeld. Ellen staat voor de deur. Hartelijk geeft Ellen hem een zoen op
zijn wang.
"Wauw Joey, je huis ziet er nu wel wat anders uit dan de vorige keer dat ik hier was. Het is mooi
geworden."
"Dank je. Maar ik kan niet alle eer op eisen, mijn verloofde Christine heeft ook een hele goede smaak."
149. Even lijkt heet alsof Ellen droevig kijkt bij die woorden, maar dat kon ook verbeelding zijn. Nadat ze een
tijdje gepraat hebben beseft Joey hoe leuk Ellen eigenlijk is. Maar dan denkt hij snel aan Christine,
en dat houdt hem tegen met Ellen te gaan flirten. Ellen merkt niks van alle gedachtes van Joey. Zij
praat vrolijk verder.
"Ik ben trouwens van plan een huisje te bouwen hier in Challengefields. Hoe vind je dat?"
150. "Echt? Wat een leuk idee! Dat was eigenlijk het hele doel van mijn komst hier, dat er meer sims komen
wonen. En ik zou het erg gezellig vinden. Maar je baan bij de tuinvereniging dan?"
"Ach, ik heb het er niet meer zo naar mijn zin. Nieuwe collega's die de sfeer verpesten en zo... Maar ik
moet weer eens gaan, ik heb straks een afspraak om een kavel te bezichtigen. Kom je een keertje
kijken als mijn huisje af is?"
"Natuurlijk kom ik dan een keertje langs."
"Tot snel dan maar, hè?"
"Ja, tot snel.” Dan geven ze elkaar een afscheidsknuffel.
151. Joey ploft binnen op de bank neer met de krant. 'Even kijken of er nog iets is gebeurt...„
Buiten komt de carpool van Christine weer aanrijden. Haar werkdag zit er weer op.
152. En ze heeft weer een promotie binnen. Ze is er heel gelukkig mee. Maar wat ze dan voelt, daar is ze
niet zo gelukkig mee...
153. Als een speer rent ze naar het toilet, in de hoop de inhoud van haar maag in de wc te deponeren. Ze
hoort niet eens dat Joey haar begroet. Ze is net op tijd. Misselijk als ze is gooit ze alles eruit.
154. Joey komt snel achter haar aan.
“Schatje, gaat het wel?”
155. “Ja hoor, het gaat wel weer. Al heb ik het idee dat afgelopen nacht erg productief is geweest.”
antwoordt Christine met een glimlach.
Blij neemt Joey haar in zijn armen. “Dat zou wel heel snel zijn.”
“Maar ik ga nu even douchen, want ik voel me nu niet heel erg prettig.”
156. Joey kan dat best begrijpen, en Christine springt snel onder de douche.
Joey kruipt achter de computer, snel weer gezellig chatten. Maar nu is hij vrolijker dan normaal.
„Nu al gelukt. Geweldig!‟
157. Even nadat Christine zich voor de tv heeft geïnstalleerd, komt de carpool van Joey aan.
„Hmm, al net zo‟n mooie wagen als waarmee Christine werd opgehaald.‟
158. Christine besluit haar beste vriendin op te bellen. Ze wil graag vertellen dat er een kleintje op komst is.
“…”
“Met Christine. Heb je zin om langs te komen?”
“…”
“Oké, tot zo.”
159. Christine laat zich nog even op de bank vallen. Maar al heel snel gaat de bel.
160. “Wendy, ik heb je al veel te lang niet meer gezien.”
“Daar heb je gelijk in.”
“Ik heb ook leuk nieuws. Ik ben zwanger!”
“Wauw! Geweldig!”
“Ja hè, ik ben er erg gelukkig mee.”
“Het is ook aan je te zien, die zwangerschap. Je ziet er al een stuk dikker uit.” zegt Wendy plagerig.
161. “Dat neem je terug!” roept Christine en ze geeft Wendy een kietel aanval.
“Genade! Genade! Ik neem het terug!”
Lachend stopt Christine met kietelen.
162. “Weet Joey het trouwens al?” vraagt Wendy.
“Ja, en ook hij is erg blij mee.”
Na nog een tijdje gekletst te hebben nemen de meiden afscheid.
“We bellen nog, hè?”
“Natuurlijk. Doei!”
163. Binnen pakt Christine de telefoon.
“…”
“Ja, hallo, ik wil graag een taxi laten komen.”
“…”
“Challengefields 1.”
“…”
“Bedankt.”
164. Een paar minuten later is de taxi er.
“Naar de stadsbuurt alstublieft.”
De taxi brengt haar naar een kledingzaak in de stadsbuurt. Ze stapt uit en loopt de zaak in.
165. Op haar gemak kijkt ze de kledingrekken door. Sommige dingen vindt ze wel leuk, maar andere vindt
ze verschrikkelijk.
„Dat er sims zijn die dat dragen!‟
Na een tijdje vindt ze wel een paar kledingstukken die ze wil passen.
166. „O, wauw. Maar hierin kom ik het pashokje niet uit! Nu die pyjama even passen.‟
„Gaaf zeg, die neem ik!‟
167. Na zich weer ongekleed te hebben loopt Christine naar de kassa.
“Deze graag.”
“Dat is dan §300,-.”
169. Christine wilde eigenlijk nog bij de kinderkleding gaan kijken, maar ze voelt zich uitgeput.
„Zo‟n zwangerschap maakt je wel veel sneller moe…‟
Snel belt ze een taxi.
170. Gelukkig duurt het niet lang voordat de taxi er is. Christine geeft de chauffeur het adres en dommelt
dan een beetje weg.
Na wat voor haar een halve minuut lijkt, voelt ze de taxi stoppen.
“We zijn er mevrouw.”
Ze betaald de chauffeur en stapt uit.
171. Ze doet snel haar nieuwe pyjama aan en stapt in bed. Ze valt direct als een blok in slaap.
172. Een paar uur later komt ook Joey thuis. Voor de tweede keer zonder promotie. Maar het maakt hem
niet veel uit, hij was er met zijn gedachtes toch al niet erg bij. Zijn gedachtes waren de hele dag bij
Christine en de komende baby.
