7. Stil zitten ze naast elkaar op de bank. Beide zitten ze te verzinnen wat ze kunnen en moeten zeggen.
“Pap…” begint Larissa.
“Ik… Ik ben niet boos op je. Mama heeft verteld dat je niet wist dat ik bestond tot ik met Luuk en Esmay
mee naar huis kwam.”
“Als ik het had geweten, was ik je komen bezoeken, dan had je dit eerder geweten.”
8. “Weten Esmay en Luuk het al?”
“Nee, ik wilde je moeder de kans geven het eerst aan jou te vertellen, voor je het anders op school
van Luuk en Esmay had kunnen horen.”
9. “Dat begrijp ik. Maar Esmay en ik hadden dus gelijk dat we zusjes zouden kunnen zijn, want we zijn het
ook. Ik denk dat, als mama het niet verteld had, dat ik er zelf wel achter gekomen was. Ik lijk te
weinig op mijn eigen ouders. Al heb ik wel dezelfde wens als pa- … als mijn stiefvader.”
“En dat is?”
“Een kenniswens, al mijn vaardigheden vol.”
10. Esmay komt op de stemmen beneden af.
“Denk je dat het je gaat lukken?”
“Ja, ik ben al goed op weg, dus het zal geen probleem worden.”
11. “Ik heb zelfs al twee vaardigheden vol!”
“Laris? Wat doe jij hier?”
“Ik… Ik, uhm…” voorzichtig kijkt ze naar Joey. Hij knikt.
“Wat is er nou?”
12. “Dat we op elkaar lijken is geen toeval. We lijken niet alleen zusjes, we zijn zusjes. Halfzusjes.”
“Hoe… Hoe bedoel je?”
“Jou vader is ook mijn vader.”
“Maar… Dat betekend… Ben je vreemdgegaan, pap?”
“Ja…” zegt Joey schuldbewust.
13. “En jou moeder heeft het met mijn vader gedaan toen mijn moeder zwanger was van mij?”
“Esmay…” zegt Joey.
14. “Nee, ik wil het niet horen, van geen van jullie. Jou moeder heeft gezorgd dat mijn vader is
vreemdgegaan. En jij… Jij bent gewoon walgelijk. Een zwangere vrouw hebben en dan met een
ander het bed in duiken.”
“Esmay! Zo praat je niet tegen me!”
15. “Wat maakt het uit? Het is toch zo?” zegt Esmay en ze loopt stampend de trap op.
Joey slaakt een diepe zucht.
„Wat moet ik toch met haar.‟
“Pap, ik moet naar huis. Anders wordt mama ongerust.”
16. “Dat is ook zo. Bedankt dat je gekomen bent. En ondanks de reactie van Esmay moet je weten dat je
hier altijd welkom bent.”
“Bedankt pap.” Dan gaat Larissa naar huis.
Esmay is boos haar bed in gestapt.
17. Joey gaat ook naar bed. “Christine, ben je nog wakker?”
“Ja, hoe is het gegaan?”
“Larissa neemt niemand iets kwalijk. Ze is een mooie jongedame geworden.”
“Mooi zo.”
“Alleen Esmay weet het nu ook. En zij is woedend.”
“Ze moet het eerst even beseffen. Misschien draait ze later bij.”
“Ik hoop het…”
18. De volgende morgen komt Luuk de kamer van Esmay in gerend.
“Hoi Esmay! Weet je wat voor dag het vandaag is?”
“Natuurlijk, je gaat vanavond opgroeien.”
19. “Wat is er? Je ziet er niet zo blij uit.”
“Gisteravond was Larissa hier.”
“Maar dat is toch leuk?”
“Normaal wel. Maar ze is ons zusje.”
20. “Echt waar? Dat is cool!”
“Hoe bedoel je? Dat is helemaal niet cool.”
“Jawel! Ik heb nu in plaats van 1, twee lieve zussen!”
21. “Jij ziet ook overal het positieve van in. Kan het je dan niet schelen dat papa mam bedrogen heeft?”
“Het is al lang geleden, jij en Laris schelen zo weinig in leeftijd dat jij nog niet eens geboren was. Dus
wat heeft het voor nut er nu nog boos over te worden?”
22. “Je zal wel gelijk hebben…”
“Natuurlijk heb ik dat. En ook al is het niet zo, ik wil niet dat je ruzie gaat maken met papa of mama op
mijn verjaardag. Oké?”
“Is goed, ik zal geen ruzie maken. Dit is jou dag.”
“Dan gaan we nu eten.”
23. Aan tafel valt Luuk meteen met de deur in huis.
“Papa, is Larissa echt onze zus?”
Even kijkt Joey naar Esmay. Dan zegt hij; “Ja, dat klopt.”
“Mooi zo, want ik vind het leuk.”
24. Vlak daarna vertrekken Luuk en Esmay naar school. Christine en Joey hebben een studiedagje.
Christine maakt haar inzicht vol. Joey is iets afwisselender bezig. Eerst werkt hij aan zijn lichaam. En
daarna gaat hij pianospelen.
25. Om 13.00 komt Esmay weer thuis. Ze is erg blij. Ten eerste heeft ze met Larissa gepraat, haar excuses
aangeboden voor haar gedrag en het weer goed gemaakt. En ten tweede, ze heeft Tamara
weer mee naar huis genomen. Tamara heeft namelijk gevraagd of Esmay een keer haar kapsel
wilt veranderen, en Esmay vindt dat natuurlijk leuk om te doen.
“Kom maar mee naar mijn kamer.”
26. “Ga maar zitten. Wat wil je met je haar?”
“Het maakt me niet veel uit, ik wil het alleen niet lang hebben hangen.”
Na even geprobeerd te hebben heeft Esmay iets gevonden dat volgens haar wel leuk staat bij
Tamara.
“En, wat vind je?”
27. “Ik vind het super, heel mooi. Wel even wennen, maar dat zal wel lukken. Bedankt.”
“Graag gedaan.”
28. Dan gaan ze zitten kletsen.
“Je broertje gaat vandaag opgroeien, nietwaar?”
“Inderdaad, hij ziet er erg naar uit.”
“Ik vraag me af hoe hij als tiener zal zijn. Als kind is hij altijd erg lief geweest.”
“Ik hoop vooral dat hij niet zo stom gaat lopen doen als de jongens op school.”
29. Op dat moment komt het onderwerp van gesprek thuis. “Tot morgen.” zegt hij tegen de
buschauffeuse. “Morgen ben ik wel een stuk groter hoor!”
“Fijne verjaardag, Luuk.” lacht zij.
Hij raffelt zijn huiswerk af, kleedt zich om en gaat naar zijn zus.
“Hallo Esmay. O, hallo Tamara. Blijf je ook op mijn verjaardag?”
30. “Als dat mag, blijf ik graag.”
“Natuurlijk! Het is mijn verjaardag!”
Even later roept Luuk iedereen bijeen.
“Komen jullie allemaal? Ik ga de kaarsjes uitblazen!”
31. Al snel staat iedereen om hem heen te toeteren of te ratelen.
“Broertje, wel een mooie wens kiezen, hè?”
“Zal ik doen.”
32. Dan begint zijn lichaam te wiebelen en Luuk schiet de lucht in. Hij komt weer neer als een tiener.
"Zo." zegt hij met een plotseling zwaardere stem. "Wat is de vloer ver weg. Ik ben echt een stuk groter
zeg! En ik heb spierballen!" lacht hij trots.
33. "En mijn wens? Een familiewens natuurlijk! Net als mijn grote zus!"
34. "Broertje, ik vind dat je een prima wens gekozen hebt."
"Ach, nadat jij die wens gekozen had leek het me ook wel wat, een eigen gezinnetje. En als
stamhouder is het ook een goede wens."
"Wat wordt je levenswens? Toch niet ook dat je zes kinderen wil zien trouwen?" vraagt Christine
bezorgd. "Ik ben er net overheen dat Esmay dat wil, maar 12 kleinkinderen vind ik wel erg veel."
"Rustig maar mam, ik wil een gouden bruiloft vieren."
35. "Gelukkig... Ik werd al bang."
"Dat ik een gouden bruiloft wil vieren betekend niet dat ik geen groot gezin wil." zegt Luuk plagend.
Als de taart op is gaan de drie tieners naar boven.
"O nee, ik heb nog huiswerk. Luuk, hou jij Tamara even bezig."
"Is goed, maar ik ga me eerst even omkleden."
36. 'Zo, dat is beter.'
"Je kan binnenkomen, ik ben omgekleed."
"Hmm, dit staat je leuk." zegt Tamara.
"Jij mag er anders ook wel wezen." zegt Luuk. Als hij beseft wat hij gezegd heeft wordt hij een beetje
rood.
37. "Dank je..." zegt Tamara, die ook rood kleurt.
"Je bent echt knap." zegt Luuk, een beetje stotterend. Verlegen wendt hij zijn blik af.
Tamara legt haar armen om Luuk's nek. Luuk kijkt haar diep in de ogen.
38. Waar hij de moed vandaan haalt weet hij niet, maar hij drukt een kus op Tamara's mond. Hij kan zijn
geluk niet meer op wanneer Tamara zijn kus beantwoordt.
39. Op dat moment komt Esmay binnen.
"Wat doen jullie nou?"
Snel laten Tamara en Luuk elkaar los. Esmay kijkt van de een naar de ander.
40. "Ik... Wij... Nou..." begint Tamara. "Ik vind Luuk leuk. Ik hoop dat je niet boos bent..."
Esmay krijgt een glimlach op haar gezicht.
41. "Je neemt het bezig houden wel erg letterlijk, broertje." zegt ze plagend.
"Ach, hou je mond toch." zegt Luuk verlegen.
"Mij maakt het niet uit wat jullie samen uitvogelen, zolang ik maar niet de hele tijd hoef toe te kijken. En
jullie gaan ook geen ruzie maken, ik heb geen zin te moeten kiezen tussen mijn vriendin en mijn
broertje."
"Ik zal nooit ruzie maken met Tamara." zegt Luuk vol overtuiging.
"Daar hou ik je aan." zeggen Esmay en Tamara in koor. Dan schieten ze alle drie in de lach.
42. “Maar het wordt al laat, ik moet naar huis.”
“Laat me dan tenminste goed gedag zeggen.” zegt Luuk en hij neemt Tamara meteen weer in zijn
armen om haar te zoenen.
“Als je het niet erg vindt neem ik op een andere manier afscheid.” lacht Esmay.
“Daar heb ik totaal geen probleem mee!” zegt Tamara snel. Lachend geven ze elkaar een knuffel.
43. Even later stapt Esmay haar bed in, nog in gedachten over haar broertje en vriendin.
„Hij is pas een paar uur geleden opgegroeid en heeft nu al iemand aan de haak geslagen. Maar ja, in
zijn geval is het natuurlijk erg belangrijk met oog op de Challenge. En hij heeft tenminste een lief en
betrouwbaar meisje gevonden.‟
Luuk denkt niet veel meer na. Hij valt gelukzalig in slaap.
44. Hij is wel weer het eerste op. Na een vlugge douche neemt hij plaats achter het drumstel en begint hij
te spelen. Al snel heeft hij een leuk ritme gevonden.
45. Even later komt Esmay geeuwend en met een chagrijnig gezicht haar kamer uit. Luuk ziet haar en
stopt meteen met drummen.
“Broertje, alles goed en wel, maar alsjeblieft, kan je wat later op de dag beginnen met drummen?”
“Sorry, ik dacht er niet echt aan. Ik wilde het gewoon graag proberen.”
46. Esmay loopt naar beneden en ploft op de bank neer. „Wat zal er op tv zijn?‟ Het is niet veel soeps,
maar ze heeft geen zin om iets anders te gaan doen.
Luuk komt bij haar zitten.
“Sorry, hè.”
“Het is goed hoor.”
47. Joey en Christine worden samen wakker. Op de een of andere manier hebben ze door het drummen
van Luuk heen geslapen. Al snel is Joey beneden om Luuk succes te wensen op zijn eerste
schooldag op de middelbare school.
“Nou jongen, veel succes en maak die meiden gek.” zegt Joey met een knipoog.
“Ik denk niet dat ik dat zal doen. Dat zal niet erg worden gewaardeerd.” zegt Luuk zonder erbij na te
denken.
“Hoe bedoel je? Door wie niet?”
48. “Uhm, uhm…” Op dat moment komt de schoolbus aanrijden.
“Sorry pap, ik moet gaan.” zegt Luuk snel.
“Wacht eens even.” zegt Joey nog, maar Luuk loopt al naar buiten.
„Gered door de bus…‟
49. “Weet jij wat er met Luuk is? Hij zei net dat hij de meiden niet gek gaat maken, want het zal niet
worden gewaardeerd.”
“Misschien bedoelt hij Esmay? Die zou er zeker boos om worden.”
“Zou kunnen… Maar ik denk het niet. Hij was wel heel blij dat de bus kwam, zodat hij het niet hoefde uit
te leggen.”
“Ach, als het belangrijk is, horen we het vanzelf wel.”
50. Joey gaat weer op zoek naar een baan en eindelijk vind hij een baan in de goede sector. Hij kan
direct beginnen.
51. “Lieverd, ik ga werken.”
“Werken? Je hoeft toch morg- … Wat heb jij nou weer aan!?”
“Mijn werkoutfit. Ik heb een nieuwe baan.”
Christine probeert met veel moeite haar lachen in te houden. “Veel plezier.”
“Bedankt.”
52. Niet veel later vertrekt Christine naar haar werk, precies op het moment dat Esmay en Luuk weer
thuiskomen.
“Tot vanavond.”
“Tot vanavond mam.”
Esmay gaat achter de computer om te chatten met wat klasgenootjes.
53. Luuk daarin tegen zorgt eerst dat hij zijn huiswerk af heeft. Want dan kan hij gaan drummen. En deze
keer zonder iemand wakker te maken.
Esmay gaat toch ook haar huiswerk maar maken, met muziek op de achtergrond. 'Het klinkt nog goed
ook. Luuk heeft best gevoel voor ritme.'
54. Daarna doet ze haar schooluniform uit. Ze gaat weer tv kijken en nu is er een leuk kookprogramma.
'Misschien steek ik er ook nog wat van op.' Lang kan Esmay niet kijken, want de bel gaat. Ze drukt
te tv uit en staat zuchtend op. 'Wie is dat nou weer?'
55. Maar als ze ziet wie er voor de deur staat is haar irritatie direct verdwenen. "Larissa! Wat leuk dat je er
bent!"
"Ik dacht, laat ik eens gezellig met mijn zus gaan kletsen, en kijken hoe het met mijn lieve kleine broertje
is."
"Dat lieve broertje van ons is zo klein niet meer."
"Nee? Is hij ook al opgegroeid?"
"Heb je hem niet op school gezien?"
"Nee, ik had projectdag in het park."
56. "Vandaar. Hij is inderdaad opgegroeid. Zullen we naar hem toegaan?"
"Is goed. Hé, wat komt daar aanrijden?"
"Wat een rammelbak." lacht Esmay.
"Inderdaad."
"Heeft pap dan toch een nieuwe baan gevonden?"
57. Het is inderdaad Joey die thuiskomt, met een promotie.
"Gezellig, ik word begroet door de twee mooiste meisjes die ik ooit heb gezien."
58. Esmay en Larissa kijken elkaar kort aan en hebben moeite hun lach in te houden.
"Hoi pap."
"Jij ziet er vandaag niet erg charmant uit." zegt Esmay
Beide meiden staan te giechelen.
59. "Hallo allemaal." zegt Luuk, die naar buiten komt gewandeld. "Wow, pap, wat heb jij aan?"
Esmay en Larissa moeten nog harder lachen.
"Ja, lach maar. Ik weet dat het er niet uitziet. Gelukkig heb ik promotie en hoef ik dit niet meer aan."
60. Als Larissa haar zelfbeheersing weer gevonden heeft richt ze zich tot Luuk. "Nou broertje, wat ben je
groot geworden!"
"Wat moet je nu gaan dragen? Een gorillapak?" vraagt Esmay plagend aan haar vader.
"Ik denk dat ik me maar ga omkleden. Zelfs mijn kinderen lachen me uit!" zegt Joey quasi beledigd.
61. Esmay, Luuk en Larissa gaan in de achtertuin zitten. Het is inmiddels donker geworden, maar het is nog
warm genoeg om buiten te kunnen zitten.
"Luuk, heb je al iemand op het oog voor je levenswens en de Challenge?" vraagt Larissa.
"Hij heeft niet alleen iemand op het oog, hij heeft haar zelfs al aan de haak geslagen." zegt Esmay
voordat Luuk kan antwoorden.
62. "Echt waar?" vraagt Larissa.
"Esmay, hou je kop."
"Maar het is toch zo?"
"Mag ik zulke dingen zelf vertellen?" zegt Luuk een beetje kwaad.
"Alsof je dat durft."
63. "Houden jullie eens op."
"Sorry..." zeggen Luuk en Esmay.
"Maar wie is het nou?"
"Tamara." zegt Luuk verlegen.
"Echt waar? Goede keus, ze is erg aardig."
64. "Nu wij nog..." zegt Esmay met een zucht.
"Inderdaad, ons kleine broertje heeft sneller een liefje dan wij. Hopelijk komen wij ook de juiste persoon
tegen."
"Ach, het zal met jullie ook wel goed komen. En er is nog tijd genoeg, want jullie gaan allebei toch
studeren? Een gezinnetje is toch voor iets daarna."
"Waar heb jij zo plots al die wijsheid vandaan?" vraagt Larissa.
65. "Dat noem je levenservaring." zegt Luuk en ze schieten alle drie in de lach.
Dan komt Joey naar buiten, op weg naar de kas.
"Wat zitten jullie hier in het donker?"
"O, we kletsen gewoon wat. Maar nu je het zegt, het is hier donker." zegt Esmay.
66. Joey gaat sinaasappels plukken. Dan plaatst hij wat verlichting in de tuin.
"Zo is het wel wat lichter, ja." zegt Luuk.
"Ik moet zo naar huis. Ik ga eerst nog even met pap praten. Ik zie jullie morgen wel op school!"
"Tot morgen, zusje."
"Tot morgen, Laris."
67. "Ik ga zo weer naar huis."
"Heb je het gezellig gehad?"
"Zeker!"
68. Op dat moment stopt de carpool van Christine voor de deur.
"Nogmaals gefeliciteerd." zegt de bestuurder.
"Bedankt." antwoordt Christine. Ze is nog steeds een beetje overdonderd. Ze heeft namelijk promotie
en daarmee de top van haar carrière en haar levenswens!
69. Binnen valt ze Joey in de armen. "Het is me gelukt!"
Hij begrijpt meteen waar ze het over heeft. "Dat is super! Echt geweldig!"
70. Larissa staat er verlegen bij. "Uhm, pap, ik moet nu echt gaan."
"Oké meid, ik zie je hopelijk snel weer. En als er iets is, bel je me."
"Zal ik doen."
"En je bent hier altijd welkom." voegt Christine eraan toe.
"Bedankt, Christine. En gefeliciteerd."
71. Wanneer Larissa vertrokken is tilt Joey Christine op. "Zo, jij komt mee."
"Aa, nee, zet me neer."
"Ik dacht het niet." Joey neemt Christine mee naar de slaapkamer en legt haar op bed.
72. "Je hebt je levenswens gehaald, dat moeten we toch vieren?"
"Daar heb je gelijk in."
En Joey weet precies hoe hij een feestje voor twee moet geven.
73. Luuk is de volgende dag als eerste wakker. Hij neemt eerst een verfrissende douche. Dan klopt hij bij
Esmay aan.
"Kom erin.” Luuk loopt naar binnen.
"Hé broertje."
74. "Wat is er?" vraagt Esmay.
"Denk je dat ik Tamara al kan bellen?"
"Ja hoor, ze begint ook het eerste uur, dus ze is al gewoon op. Hoezo eigenlijk?"
75. "Ik wil vragen of ze de pauze met mij wil doorbrengen."
"Dus je hebt zin om te zoenen."
Luuk wordt rood. "Uhh..."
"Ja dus." lacht Esmay.
76. Luuk loopt snel naar de telefoon en belt Tamara.
"..."
"Hoi Tamara. Met Luuk. Hoe is het?"
"..."
"Ook goed. Maar ik wilde wat vragen."
77. "...”
"Wil je in de pauze bij mij komen zitten?"
"..."
"Ja, dan komt de rest het te weten. Maar ik zou trots zijn met jou naast me."
"..."
78. "Oké, dan zie ik je straks."
"..."
"Ik hou ook van jou."
Precies op dat moment komt Christine haar slaapkamer uit. 'Hoorde ik dat goed?' denkt Christine
'Hoorde ze dat?' denkt Luuk.
80. "Hoorde ik dat goed? Heb je een vriendin? Hoe heet ze?"
"Ma-ham."
"Ik wil gewoon weten wie het gelukkige meisje is."
En net zoals de vorige dag wordt Luuk gered door de bus. "Ik moet gaan." zegt hij snel.
'Ik ga nog een keer van die bus houden... Waarom moest ze dat nou precies horen?'
81. "Je hebt gelijk." zegt Christine tegen Joey wanneer hij samen met haar komt ontbijten.
"Ik heb altijd gelijk." zegt Joey met een knipoog. "Maar waarmee heb ik gelijk?"
"Over wat je gister zei. Volgens mij heeft Luuk een vriendin."
"Serieus?"
"Ja, ik hoorde hem aan de telefoon praten en hij zei 'Ik hou ook van jou.' Dat zeg je niet zonder dat het
iets betekend."
82. "Ik vraag me af wanneer hij haar aan ons voorstelt. Hij is niet het type dat een relatie aangaat zonder
dat het serieus is."
"Inderdaad." zegt Christine. "Ze is misschien wel onze toekomstige schoondochter."
83. Na het ontbijt gaat Christine trainen. Ze zit op het randje van dik worden en dat is iets wat ze absoluut
niet wil.
Joey gaat voor zijn werk creativiteitspunten verdienen.
84. Wanneer Joey naar zijn werk vertrekt komen Luuk en Esmay weer thuis.
"Het is nog steeds niet geweldig, pap, maar wel al beter dan dat harnas." zegt Luuk.
"Het is in ieder geval een stuk makkelijker bewegen." lacht Joey.
Luuk en Esmay maken samen hun huiswerk op Esmay's kamer.
85. Daarna gaat Esmay weer chatten, iets wat ze steeds leuker gaat vinden. Luuk gaat trainen. Hij wil er
wel goed uitzien voor Tamara. Esmay gaat nadat ze genoeg heeft van het chatten een kookboek
lezen.
86. Christine betaald de rekeningen en gaat daarna de kas in. Want in de kas kan er een hoop geoogst
worden.
Luuk stapt die avond vroeg zijn bed in. 'Dat trainen is toch zeer vermoeiend.'
87. Joey komt thuis met weer een promotie. 'Nu hoef ik morgen dit petje niet meer op, maar mag ik een
net pak aan! Geweldig!'
88. "Ik ga slapen. Maak jij het ook niet te laat?"
"Nee hoor. Mam en Luuk zijn ook al naar bed, dus ik ga ook zo slapen."
89. Maar eerst gaat ze nog even telefoneren.
"..."
"Met Esmay. Heb je zin om morgen langs te komen?"
"..."
90. "Oké, dan zie ik je morgen. Heb je mijn adres?"
"..."
"Ja, dat klopt. Tot morgen!"
91. Joey stapt in bed naast de slapende Christine. En Esmay stapt ook haar bed in, zich verheugend op de
volgende dag.
Die ochtend loop Esmay een beetje zenuwachtig door het huis.
"Wil je ook een tosti?" vraagt Luuk.
"Ja, lekker."
92. Maar Esmay krijgt amper een hap door haar keel.
"Gaat alles wel goed?" vraagt Luuk dan ook.
"Uhh, ja, alles gaat goed." antwoordt Esmay afwezig.
Hun ouders zijn ook wakker geworden. Joey gaat trainen.
93. Christine daarin tegen gaat bij Luuk en Esmay ontbijten. Dan gaat de bel. "Ik ga wel." zegt Esmay
meteen en ze staat snel op.
"Verwacht jij iemand?" vraagt Christine aan Luuk.
"Nee, maar Esmay wel. Waarschijnlijk een klasgenoot of zo."
94. Luuk heeft gelijk. Voor de deur staat een donkere jongen.
"Kristof! Wat leuk dat je er bent."
"Inderdaad. Gezellig dat je me hebt uitgenodigd."
"Ik breng graag mijn tijd met je door, dat weet je. Kom, dan gaan we naar mijn kamer. Daar zijn geen
ondervragende ouders."
95. Als snel zijn ze boven.
"Esmay?"
"Ja?"
"Ik vind je leuk."
Even is ze met stomheid geslagen.
96. De leukste en gezelligste jongen in de klas vindt haar leuk? Dan neemt ze een besluit.
"Ik vind jou ook leuk." zegt ze en ze zoent Kristof.
97. Kristof neemt Esmay in zijn armen. Beide hebben ze een grote glimlach en ze voelen zich erg gelukkig.
"Ik ben blij dat je dit zei." zegt Esmay. "Ik durfde niet."
"Gelukkig heb ik me dan over mijn angst heen gezet, anders zouden we het nooit van elkaar weten. En
dat zou zonde zijn."
99. De rest van het gezin heeft niks door. Joey is aan zijn charisma aan het werken, Christine babbelt met
Wendy aan de telefoon en Luuk zit te schaken.
100. Maar helaas moet Kristof al vroeg naar huis. Esmay loopt met hem mee naar buiten. Maar in de
woonkamer staat Christine.
'O nee.' denkt Esmay direct.
101. "Hallo, ik ben Christine, de moeder van Esmay."
"Ik ben Kristof Dekker, aangenaam."
"Je zit bij Esmay in de klas?"
"Inderdaad, en voordat u zich zorgen maakt, ik zal geen ongepaste dingen met uw dochter doen."
102. Christine schiet in de lach.
"Dan is het goed."
"Maar ik moet nu naar huis." zegt Kristof.
"Misschien tot de volgende keer dan maar." zegt Christine en ze loopt naar de computer.
103. "Nou, dan ga ik maar." zegt Kristof ongemakkelijk.
Esmay kijkt naar binnen, ziet geen familie en zoent Kristof nog even snel.
"Zie je maandag." zegt Kristof met een knipoog voordat hij vertrekt. Esmay kijkt hem na tot hij uit het
zicht verdwenen is.
104. Daarna gaat ze naar binnen. Ze pakt maar weer een kookboek. Joey moet naar zijn werk.
"Ben ik zo wel toonbaar?" vraagt hij aan Esmay.
"Ja pap, zo zie je er prima uit."
105. Even later wordt er door een bezorger aangebeld. Wanneer Esmay naar buiten loopt, rijdt het busje
alweer weg. 'Nou ja, wat onbeleefd.' Dan ziet ze de bloemen staan. 'Wat mooi! Voor wie zijn ze?
Hé, mijn naam staat op het kaartje. Van Kristof. Wat lief!'
Ze neemt de rozen mee naar boven en zet ze op haar bureau. Dan gaat ze weer verder met leren.
106. Wanneer een tijdje later de telefoon gaat neemt Luuk op.
"Met Luuk."
"..."
107. "Ja hoor, ze is er. Ik zal haar even geven."
Luuk legt zijn hand op de hoorn en zegt;
"Esmay. Het is voor jou. Ene Kristof."
Esmay springt meteen op en legt haar boek weg.
109. "Ja, echt. Heel erg bedankt."
"..."
"Oké, tot maandag."
Wanneer Esmay naar haar kamer wil gaan komt Luuk achter haar aan. "Esmay, wacht even. Wie is
Kristof?"
110. "Uhh, een jongen uit mijn klas."
"Is dat alles?"
"Ik kan voor jou ook niks verbergen."
"Dus hij is je vriendje?"
"Sinds vandaag, ja. We waren al een tijd goede vrienden."
111. "Hij klonk als een aardige jongen. Stel je me maandag wel aan hem voor?"
"Natuurlijk."
Dan gaat Esmay echt haar kamer in. Ze heeft een idee voor een nieuw schilderij, waar ze meteen aan
begint.
112. Luuk gaat een keer zelf eten maken. 'Zo moeilijk kan het niet zijn.' Maar dat valt toch tegen.
'Ik laat zelf spaghetti aanbranden...' Uit frustratie stapt hij zijn bed maar in.
113. Joey komt thuis met alweer een nieuwe promotie. Maar hij heeft er dan ook hard voor gewerkt.
114. Maar het harde werken heeft hem uitgeput en dus gaat Joey snel slapen.
Dan is alleen Esmay nog wakker, maar ook zij houdt het voor gezien. 'Ik ga morgen wel weer verder.'
115. Luuk en Esmay zijn al vroeg op. "Ik vraag me af hoe hij als oudere zal zijn." zegt Luuk.
"Ach, hij zal toch niet veel veranderen? Hij blijft onze vader."
"Ik vind het toch raar, straks hebben we een vader met grijs haar."
116. "Vergeet niet dat wij ook ouder worden. Ik kan in de komende dagen bericht krijgen van de
universiteit. En jij bent niet veel jonger dan ik."
"Daar heb je gelijk in."
"Maar als je het niet erg vind, ga ik nu weer schilderen."
117. "Nee hoor, ik ga ook maar eens wat doen.” En dus kan Esmay weer verder.
Luuk gaat naar beneden en pakt een kookboek. 'Ik laat mijn eten niet nog een keer aanbranden.'
118. Joey repareert de douche. Die is steeds erger gaan lekken en nu heeft Joey er genoeg van. Dan gaat
Joey weer aan zijn charisma werken. 'Als ik nu promotie krijg, zit ik weer aan de top.' En dat wil
Joey heel graag.
119. Christine gaat computeren. Want zij wil maximaal enthousiasme voor spelletjes, en daar gaat ze dus
over bloggen.
120. Esmay maakt haar schilderij af. 'Ik kan nog eens een galerij gaan openen.'
Dan pakt ze een techniekboek en gaat bij Luuk in de woonkamer zitten.
121. Joey gaat lunchen. Maar met zijn gedachten is hij al bij de avond. 'Ik wil helemaal nog niet ouder
worden. Ik ben er nog niet aan toe. Straks ben ik grijs en dan zien ze me allemaal als een zielige
oude man... Grijs haar... Verschrikkelijk.'
122. Christine daarin tegen voelt zich geweldig. Ze heeft eindelijk haar maximale enthousiasme voor
spelletjes bereikt en kan nu in een roes raken. Daar ontvangt ze ook nog eens een prijs voor. Trots
hangt ze de onderscheiding aan de muur.
123. Dan loopt ze naar haar man. "Joey. Je kan het niet uitstellen, dat weet je."
"Ja ja, ik kom al."
124. "Ja pap, nu mogen wij jou eens aanmoedigen!" lacht Esmay. Samen met Luuk maakt ze een hoop
kabaal.
'Op hoop van zegen dan maar.‟ Hij blaast alle kaarsjes in één keer uit.
"Dat is lang geleden, die tinteling." Dan draait Joey een rondje...
125. "Oef, dat voel ik in mijn rug... Maar zo slecht is het niet. Ik heb in ieder geval geen opa kleding aan. En
ik heb mijn zwarte haar nog!"
126. "Eten jullie maar lekker taart, ik ga werken. Ik zal ze eens wat laten zien. Die promotie is voor mij."
'Dat ik nu oudere ben betekend niet dat ik niks meer kan. En dat zullen ze zien ook.'
127. "Pap is opeens wel erg fanatiek." zegt Esmay.
"Ik denk dat hij zich wil bewijzen tegenover zijn jongere collega's." antwoordt Christine.
Wanneer de taart op is pakt Esmay weer een techniekboek.
128. Christine gaat trainen. 'Ik zit ook niet ver van het oudere worden af. Dan wil ik wel fit zijn en blijven.'
En Luuk neemt een ontspannend bad.
129. Dan gaat hij naar de keuken. „Hopelijk gaat het nu wel goed. Wat stond er in het boek? Eerst de vis
kruiden. Aan beide kanten bakken.'
130. 'Klaar! Het is me gelukt!' Na het eten ruimt Luuk zijn bord op en gaat hij, net als zijn moeder en zus,
lekker slapen.
131. Even na elf rijdt Joey de garage in. 'Mijn tweede levenswens heb ik ook gehaald. En ze behandelen
me juist met extra respect. Helemaal top!'
132. Joey gaat meteen naar bed. 'Ik moet wel een andere pyjama gaan kopen, dit staat absoluut niet.'
Maar in zijn warme bed stoort hij zich er niet meer aan. Dan is het helemaal stil in huis.
133. Challengefields 2
Al vroeg in de ochtend is Larissa aan het trainen. 'Kom op, nog even... Gelukt!‟ Ze heeft haar
lichaamspunten allemaal gehaald. 'Hè bah, ik stink enorm. Nu eerst maar eens douchen.'
134. Het warme water doet haar goed na het harde trainen. Na het douchen maakt ze meteen de
badkamer schoon.
135. Wanneer Larissa naar beneden loopt komt Ann op haar afgestormd. "Laris, Nikki en ik gaan vissen. En ik
ga de grootste vangen."
"Niet, dat ga ik doen. En je zou helpen afruimen." zegt Nikki.
"O ja..."
"Laris, ik zet jouw pannenkoeken in de koelkast."
"Bedankt Nikki. En veel plezier met het vissen."
136. Larissa gaat eerst computeren. Fanatiek stort ze zich op het spel. Maar dan begint toch haar maag te
knorren. Ze haalt de pannenkoeken uit de koelkast. 'Hmm, koud smaken ze ook prima.'
137. Wanneer haar bord leeg en afgewassen is gaat Larissa weer naar boven. Daar pakt ze de hersenpan
en zet hem op. Ze gaat bij de spiegel in haar kamer haar charisma oefenen. Na een tijdje
oefenen is Larissa verbaast, maar erg blij. 'Wauw... Al mijn vaardigheden vol... Ik heb mijn
levenswens gehaald! Nu al!'
138. Wanneer ze haar moeder thuis hoort komen rent Larissa de trap af.
"Mama! Mam! Geloof het of niet, maar ik heb al mijn vaardigheden vol!"
139. "Geweldig! En je bent nog zo jong. Ik ben trots op je. Heb je al een idee wat je nu met je leven wilt
doen?"
"Ja, ik ben gek op spelletjes, dus ik wil gameontwerpster worden."
"Mooie keus. Hopelijk kiezen je zusjes ook zo iets moois."
140. Want ja, de tweeling gaat opgroeien. Eerst mag Ann, want zij is de oudste. Onder luid gejuich van haar
moeder en zussen springt ze de lucht in. "Wauw, ik ben echt een stuk groter nu."
141. Dan is Nikki aan de beurt. Ook zij springt de lucht in. "Gave kleding." is het enige dat ze zegt.
142. Ze hebben alle vier wel zin in taart en gaan dus aan tafel. "Wat zijn jullie levensdoelen?" vraagt Ellen.
"Ik heb een romantiekwens. Ik wil rockgodin worden. Lekker met muziek bezig." zegt Ann.
"En jij, Nikki. Wat wil jij?" vraagt Ann aan haar tweelingzus.
"Ik heb gekozen voor populariteit. Ik wil 20 beste vrienden!"
143. "Sorry Laris, we zijn beiden geen eenlingen zoals jij." zegt Ann.
Larissa gaat naar haar kamer en gaat voor de spiegel staan. 'Ik ben inderdaad niet het type voor veel
vrienden. Dat wil ik ook niet. Maar zal er iemand voor mij zijn waar ik mijn leven mee wil delen? En
hij met mij?'
144. 'Of blijf ik alleen?‟ Piekerend stapt Larissa haar bed in.
