1. Podstawowa
charakterystyka transportu
intermodalnego
Adam Matczak

2. Agenda
2
1. Definicja
2. Płaszczyzny transportu intermodalnego
3. Klasyfikacje
4. Cele stawiane przed systemem przewozów
intermodalnych
5. Kierunki rozwoju

3. Definicja
3
Mianem transportu intermodalnego określa się
przewóz towarów w tej samej jednostce
ładunkowej lub w tym samym pojeździe na
całej trasie w relacji door to door, za pomocą
następujących kolejno po sobie innych gałęzi
transportu, przy czym towar nie może być
bezpośrednio przeładowywany. Nie ma też
jasno sprecyzowanych wymagań co do
czynności dowozowo- odwozowych.

4. Definicja Cd.
4
Pomimo tego, że transport intermodalny na rynku usług
transportowych podlega takim samym regułom jak
pozostałe rodzaje transportu, może przy pewnych
założeniach tworzyć przewagę konkurencyjną.
Wynika to z możliwości oferowania wspomagających
usług logistycznych, które w przypadku innych
rozwiązań nie są uzasadnione ekonomicznie. UTI
(jednostka transportu intermodalnego- z fr. Unite de
transport intermodal) może być składowana przez
jakiś czas bez wyraźnych konsekwencji finansowych
w przeciwieństwie do samochodu ciężarowego wraz z
kierowcą, który powinien być rozładowany lub
załadowany natychmiast, bo w przeciwnym wypadku
ponoszone są dodatkowe koszty.

5. Płaszczyzny transportu
5
intermodalnego
Na podsystem transportu intermodalnego składają
się elementy takie jak:
 infrastruktura przewozowa, czyli drogi
kołowe, linie kolejowe oraz przestrzeń niezbędna
do przeładunków- terminale,
 suprastruktura, czyli urządzenia manipulacyjne,
 tabor transportowy oraz intermodalne jednostki
ładunkowe,
 platformy niezbędne do wymiany informacji,
 uczestnicy rynku tj. firmy, partnerzy.

6. Klasyfikacje
6
Możemy wyróżnić następujące klasyfikacje transportu intermodalnego:
1. ze względu na zasięg terytorialny:
 przewozy krajowe,
 międzynarodowe,
 kontynentalne,
 międzykontynentalne.
2. ze względu na sposób przeładunku:
 pionowy (Lo- Lo; lift on- lift off)- rys. 1.1,
 poziomy (Ro-Ro; roll on- roll off) rys. 2.2.
3. ze względu na rodzaj jednostek ładunkowych:
 przewozy kontenerów,
 przewozy naczep siodłowych,
 przewozy nadwozi wymiennych,
 przewozy samochodów ciężarowych,
 przewozy pojemników specjalistycznych.

7. Klasyfikacje Cd.
7
4. ze względu na obecność kierowcy w czasie transportu koleją:
 przewozy konwojowane (towarzyszące)- kierowca jedzie wraz z
ładunkiem, przebywa w wagonie sypialnym lub kuszetce,
 przewozy niekonwojowane (nietowarzyszące)- kierowca dostarcza jednostkę
ładunkową do terminala początkowego, a w terminalu końcowym jednostkę
ładunkową odbiera inny pojazd.
5. ze względu na charakter użytych środków transportowych:
 przewozy szynowo- drogowe,
 przewozy szynowo- drogowo- morskie,
 przewozy szynowo- drogowo- lotnicze,
 przewozy szynowo- drogowo- rzeczne.
6. ze względu na rodzaj wykorzystywanego środka kolejowego:
 wagon kieszeniowy,
 wagon niskopodłogowy,
 wagon z ramami obrotowymi,
 zespół bimodalny.

8. Cele
8
Głównym celem jaki powinno się stawiać w
przypadku rozwoju transportu intermodalnego
w naszym kraju jest wykreowanie
sprzyjających warunków
technicznych, ekonomicznych, finansowych
oraz organizacyjno- prawnych dla
systematycznego i dynamicznego rozwoju
płaszczyzny przewozów intermodalnych, tak
by w ujęciu tonażowym w roku 2020 osiągnął
poziom udziału w transporcie kolejowym
równy średniemu poziomowi krajów Unii
Europejskiej z 2000 roku, czyli ok. 10-20%.

9. Cele Cd.
9
Istnieją również cele podstawowe w rozwoju
przewozów kombinowanych. Zaliczyć można
do nich m. in.:
 redukcję kosztów społecznych ponoszonych w
związku z funkcjonowaniem systemu
transportowego, zgodnie z polityką Unii
Europejskiej dotyczącej zrównoważonego
rozwoju,
 podtrzymanie rosnącego trendu w przewozach
kombinowanych,
 zwiększanie jakości usług.

10. Kierunki rozwoju
10
Kierunki rozwijania przewozów intermodalnych
w Polsce powinny skupiać się na:
 obsługiwaniu obrotów polskiego handlu
zagranicznego (PHZ) w połączeniach
lądowych i morsko- lądowych,
 obsługiwaniu transportu tranzytowego przez
Polskę w relacjach lądowych w charakterze
Wschód- Zachód- Wschód oraz przez porty w
relacjach Północ- Południe- Północ.