3. Ο πρώτος άθλος του Ηρακλή ήταν το λιοντάρι της Νεμέας. Ο Ηρακλής πήγε να το
σκοτώσει. Όταν είδε το λιοντάρι της Νεμέας κατάλαβε πως ήταν πολύ δυνατό αλλά ο
Ηρακλής έκλεισε την μία πόρτα από τη σπηλιά που μπήκε και έτσι βγήκε από την
άλλη πόρτα. Έγινε άγρια μάχη με το λιοντάρι αλλά και πάλι νίκησε ο Ηρακλής. Αφού
το σκότωσε το πήγε στον Ευρυσθέα και ο Ευρυσθέας μπήκε μέσα στο πιθάρι.
4. Η Λερναία Ύδρα ήταν ένα τρομερό τέρας με εννιά κεφάλια. Από τα στόματα της
ξερνούσε φωτιά κι από τα ρουθούνια της έβγαινε δηλητηριασμένη ανάσα. Αυτό το
ανίκητο τέρας διέταξε ο Ευρυσθέας τον Ηρακλή να σκοτώσει, και για αυτό πήρε
βοηθό του τον Ιόλαο. Όταν εμφανίστηκε το τέρας και όρμισε κατά πάνω του,
τράβηξε το σπαθί του και άρχισε να της κόβει ένα ένα τα κεφάλια. Όμως κάθε φορά
που έκοβε ένα στη θέση του φύτρωναν δύο.. Ο Ιόαλος τότε πήρε ένα δαυλό και
έκαιγε τα λαιμό από κάθε κομμένο κεφάλι. Έτσι δεν φύτρωναν άλλα και στο τέλος το
τέρας ξεψύχησε. Τέλος γύρισε στις Μυκήνες.
5. Στο βουνό του Ερύμανθου ζούσε ένα μεγάλο αγριογούρουνο που φόβιζε τους
ανθρώπους. Συχνά σκότωνε τους ανθρώπους και τα ζώα, και ποδοπατούσε τους
κήπους και τα σπαρτά όλα. Είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων της
περιοχής. Αυτό το φοβερό ζώο ζήτησε ο Ευρυσθέας από τον Ηρακλή να το πιάσει
ζωντανό και να το φέρει στις Μυκήνες. Αφού πήγε στο άγριο βουνό βρήκε, τα ίχνη
του θηρίου πάνω στις χιονισμένες πλαγιές και άρχισε το κυνήγι του. Μόλις το
έφτασε, το έπιασε με ένα σκοινί, πετώντας με τέχνη τη θηλιά στο κεφάλι του και
ξεκίνησε για τις Μυκήνες. Όταν ο Ευρυσθέας είδε το θηρίο ζωντανό στο παλάτι του,
φοβήθηκε τόσο πολύ που έτρεξε να κρυφτεί σε ένα πιθάρι. Όμως, το μίσος του δεν
είχε λιγοστέψει. Είχε κιόλας έτοιμη μια καινούρια αποστολή για τον Ηρακλή.
6. Ο Αυγείας έχει πολλά βόδια και έτσι δεν μπορούσε να καθαρίσει τόσες πολλές κοπριές.
Έτσι ο Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να καθαρίσει τους στάβλους του Αυγεία σε μια
μόνο μέρα. Ο άθλος του δεν του ήταν τόσο δύσκολος. Ο Ηρακλής σκέφτηκε να σκάψει
δύο βαθιά αυλάκια από τον Αλφειό και τον Πηνειό, τα ποτάμια. Τα νερά όρμισαν και
καθάρισαν τους στάβλους. Έτσι ο Ηρακλής τέλειωσε και αυτό τον άθλο.
7. Εδώ, στη λίμνη της Στυμφαλίας είχαν τη φωλιά τους κάτι τεράστια πουλιά, με
σιδερένια φτερά και χάλκινα ράμφη, που έτρωγαν ανθρώπινο κρέας. Ήταν αμέτρητα,
όταν πετούσαν έκαναν τους ανθρώπους να τρέμουν από το φόβο τους. Ο Ευρυσθέας
ζήτησε από τον Ηρακλή να τα σκοτώσει. Πώς όμως να τα ανάγκαζε να βγουν από τις
φωλιές τους; Εκείνη τη στιγμή, για καλή τύχη, εμφανίστηκε η θεά Αθηνά και του
έδωσε δύο κρόταλα, που της έχει δωρίσει παλιότερα ο Ήφαιστος. Όταν λοιπόν άρχισε
να τα χτυπά ο θόρυβος έκανε τα πουλιά να βγουν έξω από τη φωλιά τους. Τότε τα
σημάδεψε με το τόξο του και ένα ένα τα σκότωσε. Έτσι ξαναγύρισε νικητής στις
Μυκήνες.
8. Στο βουνό Κερύνεια ζούσε ένα πανέμορφο ελάφι.
Ήταν το χρυσό ελάφι της Άρτεμις. Ήταν γρήγορο σαν τον άνεμο.
Έτσι ο Ευρυσθέας είπε στον Ηρακλή να του το φέρει ζωντανό στις Μυκήνες.
Έναν ολόκληρο χρόνο το κυνηγούσε σε όλη την Ελλάδα, ώσπου μπόρεσε να το βρει
στην Αρκαδία, στον ποταμό Λάδωνα.
Ευτυχώς δεν κολυμπούσε τόσο γρήγορα κι έτσι μπόρεσε να το χτυπήσει με μια πέτρα
στο πόδι και μπόρεσε να το πιάσει. Έπειτα το πήγε στον Ευρυσθέα.
9. Ο Ευρυσθέας ανέθεσε στον Ηρακλή να φέρει ζωντανό τον Κέρβερο του Άδη. Ο
Κέρβερος του Άδη είχε τρία κεφάλια και ήταν ο φύλακας του Άδη και δεν άφηνε να
φύγει καμία ψυχή απ’ τον Άδη. Ο Ηρακλής ζήτησε από τον Πλούτωνα την άδεια να
πάρει τον κέρβερο του Άδη. Ο Πλούτωνας του έδωσε την άδεια να πάρει τον
Κέρβερο. Ο Ηρακλής κέρδισε τον Κέρβερο και τον έφερε μπροστά στον Ευρυσθέα.
Ο Ευρυσθέας κρύφτηκε στο χάλκινο πιθάρι του. Ο Ηρακλής επέστρεψε τον
Κέρβερο στον Άδη.
10. Στο νησί Ερύθεια ζούσε ο Γηρυόνης, ένα τρομερό τέρας με τρία κεφάλια και τρία
σώματα ενωμένα σε ένα. Ο Γηρυόνης είχε ένα κοπάδι με πολύ όμορφα βόδια που τα
φύλαγε ο γιος του Ευρυτίωνας μαζί με τον Όρθρο, ένα σκυλί με δυο κεφάλια. Αυτά
τα σπάνια ζώα διέταξε τον Ηρακλή να φέρει. Ο Ηρακλής κατάφερε σκότωσε τα
τέρατα με το ρόπαλό του και τον Γηρυόνη με το τόξο του. Κι έτσι πήγε τα βόδια στον
Ευρυσθέα.
11. Στον Εύξεινο Πόντο ζούσε η φυλή των αμαζόνων. Η βασίλισσα Ιππολύτη ήταν η
κόρη του θεού Άρη που της έδωσε μια ζώνη στολισμένη με πετράδια. Αυτή τη ζώνη
ζήτησε ο Ευρυσθέας από τον Ηρακλή να του φέρει. Ο Ηρακλής πήγε στον Εύξεινο
Πόντο με μερικά παλικάρια. Εκεί τους φιλοξένησε στο παλάτι της και της είπαν για
την αποστολή τους. Κι αυτή του έδωσε τη ζώνη της για να μη γίνει αιματοχυσία.
Τότε για κακή τους τύχη η Ήρα μεταμορφώθηκε σε αμαζόνα και έπεισε τις άλλες να
πολεμήσουν. Ευτυχώς νίκησε ο Ηρακλής και γύρισαν στον Ευρυσθέα
12. Στον κήπο των εσπερίδων υπήρχαν δέντρα των θεών που έκαναν χρυσά μήλα. Τα
μήλα φύλαγε ένας δράκος με εκατό κεφάλια, ο Λάδωνας. Αυτά τα μήλα πρόσταξε ο
Ευρυσθέας να του τα φέρει ο Ηρακλής. Περιπλανήθηκε για πολύ καιρό, ώσπου να
μάθω που βρίσκεται ο κήπος με τα χρυσά μήλα. Όταν έφτασε στον προορισμό του,
βρήκε τον Άτλαντα να κρατά στους ώμους του τον ουρανό και του ζήτησε να πάει
αυτός να φέρει τα μήλα. Ο Ηρακλής με τη σειρά του, δέχτηκε να κρατήσει τον
ουρανό, για όσο χρειαζόταν. Ο Άτλαντας τα κατάφερε, δεν ήθελε όμως να φορτωθεί
ξανά τον ουρανό. Ο Ηρακλής του ζήτησε τότε να τον κρατήσει για λίγο μόνο όσο
χρειαζόταν να βάλει ένα μαξιλάρι πάνω στους ώμους του .Ο Άτλαντας ξεγελάστηκε,
πήρε πάλι στους ώμους του τον ουρανό κι ο Ηρακλής άρπαξε τα μήλα και γύρισε στις
Μυκήνες. Ο Ευρυσθέας φοβήθηκε να τα κρατήσει και του τα δώρισε, αυτός όμως τα
πρόσφερε στην θεά Αθηνά κι αυτή τα έστειλε πάλι στον κήπο των Εσπερίδων. Αυτή
ήταν και η τελευταία αποστολή του Ηρακλή.
