8. SmyrillLandfuglaflokkurinn er frekar ósamstæður flokkur Lítið er um landfugla hér á landi Ástæðurnar eru: Fæðuleysi þurrlendisfugla hér á landi Fæðuleysi er vegna: Skógleysi Einangrun landsins
9. Landfuglar Sterklegur, krókboginn goggur Yfirleitt eru kyn landfugla svipuð að stærð en hjá uglunni og ránfuglunum er kvenfuglinn stærri Auðvelt er að kyngreina rjúpur Beittar klær
10. Máffuglar Fuglarnir sem tilheyra þessum flokki eru : - Hettumáfur - Hvítmáfur - Kjói - Kría - Rita - Sílamáfur - Silfurmáfur - Skúmur - Stormmáfur - Svartbakur
11. Máffuglar Máffuglar eru dýraætur sem lifa aðallega á sjávarfangi, en einnig á skordýrum, úrgangi, fuglsungum, eggjum og fleiru Ungar máffugla eru bráðgerir Þeir teljast til strandfugla
12. Máffuglar Kynin eru eins að útliti, en karlfuglinn er oftast ívið stærri Flestir eru með sterklegan gogg, sem er krókboginn í endann og sundfit milli tánna
24. ToppskarfurGoggur skarfa, sumra svartfugla, fiskianda og brúsa er og svipaður útlits og kynjamunur sjófugla er lítill, það er helst einhver stærðarmunur sem greinir kynin að
25. Sjófuglar Fuglar í þessum flokki tilheyra þremur ættbálkum Þeir afla fæðu sinnar úr sjó, verpa við sjó og ala allan sinn aldur á sjó nema þegar þeir koma á land til að verpa Sjófuglar sína tryggð við maka sinn, verpa í byggðum og flestir verpa einu eggi nema skarfar og teista
37. ÞúfutittlingurSpörfuglar eru langstærsti ættbálkur fugla. Það eru þó aðeins níu tegundir spörfugla sem verpa hér í einhverjum mæli - Einangrun landsins, skógleysi og vætusöm veðrátta eru taldar helstu ástæður fyrir þessum rýra hlut spörfugla í íslenskri fuglafánu
38. Spörfuglar Fótur spörfugla er svonefndur setfótur, en goggurinn er aðlagaður að fæðunni Spörfuglar verpa í vönduð hreiður og ungarnir eru ósjálfbjarga, yfirgefa hreiðrið þegar þeir eru orðnir eða að verða fleygir Spörfuglar eru mjög mismunandi að stærð, en þó flestir smávaxnir
52. ÞórshaniVaðfuglar eru dýraætur og langur goggurinn er hentugur til að grafa eftir æti í leirum, tjarnarbotnum og jarðvegi
53. Vaðfuglar Kynjamunur er lítill hjá vaðfuglum, karlfuglinn er þó oft ívið skrautlegri og kvenfuglinn aðeins stærri Einkenni margra vaðfugla eru langur goggur, langir fætur og langur háls Sumir fuglarnir eru meiri þurrlendistegundir og hafa fremur stuttan gogg og fætur