7. 4 FILARY EDUKACJI XXI w.
Jacques Delors
UCZENIE SIĘ
DLA
WIEDZY
PRACY
KOMPETENCJI
ZROZUMIENIA
INNYCH
WŁASNEGO
ROZWOJU
8. Przyroda w edukacji? Dlaczego?!
Etapy poznawcze: rodzina, przedszkole, szkoła…
Co pociąga dziecko? To, czego doświadczy
zmysłami!!!
Kto pyta, nie błądzi
Jak się nie przewrócisz…
Tyle się dzieje wokół…
9. Główne cele
pielęgnowanie chęci poznania
(ciekawość nie jest pierwszym krokiem do piekła!)
uporządkowanie już zdobytej wiedzy
nauka logicznego myślenia i kojarzenia faktów
umiejętność wyciągania wniosków
rozbudzenie świadomości ekologicznej
budowanie warsztatu poznawczego
nawyk i potrzeba obcowania z przyrodą
10. Główne cele
umiejętność pracy w grupie
rozwijanie zainteresowań
kształtowania spostrzegawczości
kreowanie postawy poszanowania i opieki
wobec przyrody
rozbudzanie właściwych emocji
łatwiejszy start do nauki przedmiotów przyrodniczych
13. Wybrane akty prawne
-
Ustawa o systemie oświaty (Dz.U. 1991 nr 95 poz. 425 )
-
Ustawy o ochronie przyrody (Dz.U. 2004 Nr 92 poz. 880)
-
Ustawa o usługach turystycznych (Dz.U. 1997 Nr 133 poz. 884)
-
Rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 4 marca 2011
r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek
(Dz. U. z dnia 18 marca 2011 r.)
14. Wybrane akty prawne
-
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w
sprawie warunków i sposobu organizowania przez publiczne
przedszkola, szkoły i placówki krajoznawstwa i turystyki
(Dz.U.2001 nr 135 poz. 1516)
-
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w
sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i
niepublicznych szkołach i placówkach (Dz.U 2003 nr 6 poz. 69
ze zmn.)
-
Ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób
przebywających na obszarach wodnych (Dz.U. 2011 nr 208
poz. 1240 z pózn. zm.)
15. Wybrane akty prawne
-
Ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i
ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach
narciarskich (Dz.U. 2011 nr 208 poz. 1241 z poźn.zm )
-
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia
1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać
organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a
także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. z 1997
r. Nr 12, poz. 67 i Nr 18, poz. 102 oraz z 2009 r. Nr 218, poz.
1696 z późn.zm. )
16. Wybrane akty prawne
-
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22
grudnia 2011 r. w sprawie określenia stopni zagrożenia
lawinowego oraz odpowiadających im zaleceń dla ruchu osób
(Dz.U. 2011 nr 299 poz. 1777 )
-
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29
grudnia 2011 r. w sprawie określenia wzorów znaków nakazu,
zakazu, informacyjnych oraz ostrzegawczych stosowanych do
oznakowania w górach i na zorganizowanych terenach
narciarskich (Dz. U. z roku 2011 nr 295, poz. 1751 )
18. Zacznijmy ab ovo…
Do zadań systemu oświaty należy m.in.
- upowszechnianie wśród dzieci i młodzieży wiedzy o zasadach
zrównoważonego rozwoju oraz kształtowanie postaw sprzyjających
jego wdrażaniu w skali lokalnej, krajowej i globalnej
- zapewnienie warunków do rozwoju zainteresowań i uzdolnień
uczniów przez organizowanie zajęć pozalekcyjnych i
pozaszkolnych oraz kształtowanie aktywności społecznej i
umiejętności spędzania czasu wolnego
- upowszechnianie wśród dzieci i młodzieży wiedzy o
bezpieczeństwie oraz kształtowanie właściwych postaw wobec
zagrożeń i sytuacji nadzwyczajnych
Art. 1 Ustawy o systemie oświaty (Dz.U. 1991 nr 95 poz. 425)
19. Czy wolno nam uczyć poza szkołą?
1. System oświaty wspierają organizacje pozarządowe, w tym
organizacje harcerskie, a także osoby prawne prowadzące
statutową działalność w zakresie oświaty i wychowania.
2. Organy administracji publicznej prowadzące szkoły i placówki
współdziałają z podmiotami, o których mowa w ust. 1, w
wykonywaniu zadań wymienionych w art. 1.
Art. 2a Ustawy o systemie oświaty (Dz.U. 1991 nr 95 poz. 425 )
20. Czy wolno nam uczyć poza szkołą?
1. Podstawowymi formami działalności dydaktycznowychowawczej szkoły są:
1) obowiązkowe zajęcia edukacyjne;
2) zajęcia rozwijające zainteresowania i uzdolnienia, zajęcia
dydaktyczno-wyrównawcze i specjalistyczne organizowane dla
uczniów wymagających szczególnego wsparcia w rozwoju lub
pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
3) w szkołach prowadzących kształcenie zawodowe – praktyczna
nauka zawodu;
4) zajęcia rewalidacyjne dla uczniów niepełnosprawnych;
5) zajęcia prowadzone w ramach kwalifikacyjnych kursów
zawodowych.
2. Szkoła może prowadzić również inne niż wymienione w ust. 1
zajęcia edukacyjne.
Art. 64 Ustawy o systemie oświaty (Dz.U. 1991 nr 95 poz. 425 )
22. A co z parkami narodowymi?
Do zadań parków narodowych należy w szczególności:
1) prowadzenie działań ochronnych w ekosystemach parku
narodowego, zmierzających do realizacji celów, o których mowa w
art. 8 ust. 2;
2) udostępnianie obszaru parku narodowego na zasadach
określonych w planie ochrony, o którym mowa w art. 18, lub
zadaniach ochronnych, o których mowa w art. 22, i w
zarządzeniach dyrektora parku narodowego;
3) prowadzenie działań związanych z edukacją przyrodniczą.
Art. 8b Ustawy o ochronie przyrody (Dz.U. 2004 Nr 92 poz. 880)
23. A co z parkami narodowymi?
2. Do zadań Służby Parku Narodowego należy:
1) realizacja ustaleń planów ochrony i zadań ochronnych;
2) informowanie i promocja w zakresie ochrony przyrody, w tym
prowadzenie muzeum przyrodniczego, ośrodków informacji i
edukacji oraz publikowanie materiałów informacyjnych i
promocyjnych;
…
5) udostępnianie parku narodowego do celów naukowych,
edukacyjnych, rekreacyjnych, turystycznych i sportowych.
Art. 103 Ustawy o ochronie przyrody (Dz.U. 2004 Nr 92 poz. 880)
25. Nareszcie wakacje!!!
1. W czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być
organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku.
2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w
drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełniać
organizatorzy wypoczynku dzieci
Art. 92a Ustawy o systemie oświaty (Dz.U. 1991 nr 95 poz. 425 )
26. „W góry, w góry, miły bracie…”
- Kto może organizować wypoczynek dzieci i młodzieży?
- W jakiej formie wypoczynek ten może być realizowany?
- Co jest podstawowym obowiązkiem organizatora?
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w
28. Krajoznawstwo i turystyka
1. 1. Przedszkola, szkoły i placówki, zwane dalej
„szkołami”, mogą organizować dla wychowanków
i uczniów, zwanych dalej „uczniami”, różnorodne formy
krajoznawstwa i turystyki.
2. W organizowaniu form działalności, o której mowa
w ust. 1, szkoły mogą współdziałać ze stowarzyszeniami
i innymi podmiotami, których przedmiotem działalności jest
krajoznawstwo i turystyka
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu
z dnia 8 listopada 2001 r.
w sprawie warunków i sposobu organizowania przez publiczne
przedszkola, szkoły i placówki krajoznawstwa i turystyki.
29. Krajoznawstwo i turystyka
§ 3. Krajoznawstwo i turystyka mogą być organizowana
w ramach zajęć lekcyjnych, pozalekcyjnych oraz
pozaszkolnych.
§ 4. Organizowanie krajoznawstwa i turystyki odbywa
się w następujących formach:
1) wycieczki przedmiotowe,
2) wycieczki krajoznawczo-turystyczne,
3) imprezy krajoznawczo-turystyczne,
4) imprezy turystyki kwalifikowanej i obozy wędrowne,
5) imprezy wyjazdowe — związane z realizacjà programu
nauczania, takie jak: zielone szkoły, szkoły zimowe,
szkoły ekologiczne
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu
z dnia 8 listopada 2001 r.
w sprawie warunków i sposobu organizowania przez publiczne
przedszkola, szkoły i placówki krajoznawstwa i turystyki.
30. Krajoznawstwo i turystyka
Karta wycieczki (imprezy) – zawiera m.in. cel i założenia
programowe wycieczki
Zajęcia realizowane w parkach narodowych wpisują się w nową
podstawę programową
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu
z dnia 8 listopada 2001 r.
w sprawie warunków i sposobu organizowania przez publiczne
przedszkola, szkoły i placówki krajoznawstwa i turystyki.
32. Ażeby żyło się bezpieczniej…
1. Przy organizacji zajęć, imprez i wycieczek poza terenem szkoły
lub placówki liczbę opiekunów oraz sposób zorganizowania opieki
ustala się uwzględniając wiek, stopień rozwoju psychofizycznego,
stan zdrowia i ewentualną niepełnosprawność osób powierzonych
opiece szkoły lub placówki, a także specyfikę zajęć, imprez i
wycieczek oraz warunki, w jakich będą się one odbywać.
2. Kryteria, o których mowa w ust. 1 uwzględnia się również przy
ustalaniu programu zajęć, imprez i wycieczek
Par. 32 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu
z dnia 31 grudnia 2002 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych
szkołach i placówkach.
33. Ażeby żyło się bezpieczniej…
1. Opiekun wycieczki sprawdza stan liczbowy jej uczestników
przed wyruszeniem z każdego miejsca pobytu, w czasie
zwiedzania, przejazdu oraz po przybyciu do punktu docelowego.
2. Niedopuszczalne jest realizowanie wycieczek podczas burzy,
śnieżycy i gołoledzi.
Par. 33 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu
z dnia 31 grudnia 2002 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych
szkołach i placówkach.
34. Ażeby żyło się bezpieczniej…
Zapewnienie warunków bezpieczeństwa osób przebywających w
górach należy do ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
organów jednostek samorządu terytorialnego, na terenie których
wykonywane jest ratownictwo górskie, dyrekcji parków narodowych
i krajobrazowych położonych na obszarze gór, a także do osób
fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych
nieposiadających osobowości prawnej prowadzących w górach
zorganizowaną działalność w zakresie sportu, rekreacji lub
turystyki.
Art. 1 ust. 1 Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r.
o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach
i na zorganizowanych terenach narciarskich.
35. Ażeby żyło się bezpieczniej…
Zapewnienie warunków bezpieczeństwa w górach polega w
szczególności na:
1) oznakowaniu terenów, obiektów i urządzeń służących do
uprawiania sportu, rekreacji lub turystyki;
2) ustaleniu zasad korzystania z danego terenu, obiektu lub
urządzenia;
3) zapewnieniu podmiotom uprawnionym do wykonywania
ratownictwa górskiego warunków do organizowania pomocy oraz
ratowania osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na
niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia;
4) ogłaszaniu komunikatu lawinowego
Art. 1 ust. 2 Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r.
o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach
i na zorganizowanych terenach narciarskich.
36. Ażeby żyło się bezpieczniej…
Osoby przebywające w górach obowiązane są do zachowania
należytej staranności w celu ochrony życia i zdrowia własnego oraz
innych osób, a w szczególności:
1) zapoznania się z zasadami korzystania z danego terenu, obiektu
lub urządzenia i ich przestrzegania;
2) stosowania się do znaków nakazu i zakazu umieszczanych
przez podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 1;
3) zapoznania się oraz dostosowania swoich planów aktywności do
umiejętności, aktualnych warunków atmosferycznych, prognozy
pogody, komunikatu lawinowego dla danego obszaru i
zastosowania się do zaleceń i ograniczeń wynikających z
ogłoszonego stopnia zagrożenia lawinowego oraz z panujących
i przewidywanych warunków atmosferycznych;
Art. 1 ust. 2 Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r.
o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach
i na zorganizowanych terenach narciarskich.
37. Ażeby żyło się bezpieczniej…
-
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 grudnia 201
-
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 grudnia 201
38.
39. A co z przewodnikiem górskim?
Źródło: www.tokfm.pl
40. A co z przewodnikiem górskim?
Organizatorzy turystyki są obowiązani zapewnić klientom
uczestniczącym w imprezach turystycznych opiekę osób
posiadających kwalifikacje odpowiednie do rodzaju imprezy. Jeżeli
umowa nie stanowi inaczej, za odpowiednie kwalifikacje
uważa się, w zależności od rodzaju imprezy, uprawnienia
przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek.
Art. 30 USTAWY
z dnia 29 sierpnia 1997 r.
o usługach turystycznych
41. A co z przewodnikiem górskim?
Organizator turystyki powierzający na podstawie
art. 30 ust. 1 ustawy wykonanie usługi przewodnikowi
turystycznemu jest obowiązany w obsłudze
grupy turystów do zapewnienia udziału:
…
2) przewodnika górskiego — na obszarach górskich
określonych w § 13, jeżeli program imprezy przewiduje
wycieczki piesze poza obszarem zabudowy
miejscowości;
Par. 17 Rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 4 marca
2011 r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów
wycieczek .
42. A co z przewodnikiem górskim?
Organizator turystyki powierzający na podstawie
art. 30 ust. 1 ustawy wykonanie usługi przewodnikowi
turystycznemu jest obowiązany w obsłudze
grupy turystów do zapewnienia udziału:
…
3) przewodnika miejskiego w przypadku, o którym
mowa w § 16, lub przewodnika terenowego — w parkach
narodowych, krajobrazowych i rezerwatach udostępnianych do
ruchu turystycznego, jeżeli program imprezy obejmuje zwiedzanie
tych miejsc, w muzeach i obiektach zabytkowych, w których nie
oprowadza uprawniony pracownik etatowy, a także na obszarach,
na których obowiązujące przepisy porządkowe prawa miejscowego
nakładają taki obowiązek.
Par. 17 Rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 4 marca
2011 r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów
wycieczek .
43. A co z parkami narodowymi?
Dyrektor parku narodowego realizuje ustalenia planu ochrony, o
którym mowa w art. 18, lub zadań ochronnych, o których mowa w
art. 22, oraz wydaje zarządzenia dotyczące funkcjonowania parku
narodowego, w tym określające sposoby udostępniania obszarów
parku narodowego.
Art. 8e ust 1 Ustawy o ochronie przyrody
(Dz.U. 2004 Nr 92 poz. 880)