Εις το διάστημα αυτό επληροφορήθημεν ότι διερχόμενος εκ Σαμψούντας ο αιμοσταγής Τοπάλ Οσμάν εστάθμευσεν εις Σαμψούντα με σκοπόν την εξόντωσιν των γυναικοπαίδων. ..

1. Σελίδες 182 & 183 από το βιβλίον
«Μνήμες του Ποντιακού Έπους 1913-1922»,
του Παντέλ – Αγα, Παντελή Αναστασιάδη,
Καπετάνιου του Ποντιακού Αντάρτικου.
Τοπάλ Οσμάν και αγγλικά αντιτορπιλικά
Εις το διάστημα αυτό επληροφορήθημεν ότι διερχόμενος εκ
Σαμψούντας ο αιμοσταγής Τοπάλ Οσμάν εστάθμευσεν εις Σαμψούντα με
σκοπόν την εξόντωσιν των γυναικοπαίδων. Εις τούτο αντεστάθησαν οι
αδελφοί Παμλή Ζατέ, ως και πολλοί εντόπιοι Τούρκοι και δεν του
επετράπη από την νομαρχίαν (βαλήν) να θίξη κανενός. Από το κακό, ο
αιμοσταγής εζήτησε τους φυλακισμένους, όπου και αυτό δεν του
επετράπη. Κατόπιν, όμως, μεγάλης επιμονής του, πήρε δυο άτομα
φυλακισμένους από το Τεκέ- Κιόι Ανδρεάντων, τους οποίους, αφού τους
κατετεμάχισε ο ίδιος μέσα στο ξενοδοχείον Σαμψών Παλλάς, τους έβαλε
τα τεμάχια σε τσουβάλια και διέταξε και τους έριξαν στη θάλασσα.
Ακούοντας όλα αυτά και φθάνομεν σε πολύ κρίσιμον κατάστασιν
πείνης, ιδίως ο πληθησμός. Εσκέφθημεν να πληροφορήσωμεν, εν γενικές
γραμμές, την όλην κατάστασιν σε δύο αντιτορπιλικά αγγλικά, τα οποία
παρέμεναν εις τον λιμένα Αμισού, προστατεύοντα Αγγλο-Αμερικάνους
εμπρορευομένους καπνών, ίσως και παίρνουν κατάλληλα μέτρα προς
υποστήριξιν του ελληνοχριστιαννικού κόσμου. Επί τούτω, αφού βρήκα
δύο παιδιά, ηλικίας 18 ετών, κολυμβητάς εξ Άνω Σαμψούντας, τα οποία
εδήλωσαν προθύμως πως μπορούν να διανύσουν το διάστημα από το
Τζινέκιον Τεφενλίκ, δίπλα της Αμισού, κολυμβώντας και να φθάσουν εις
τα αντιτορπιλικά. Τα διεθρέψαμεν επι δεκαπενθήμερον, να αντέχουν. Εν
συνέχεια, για τον ανωτέρω σκοπόν συνεκάλεσα συνέδριον καπεταναίων.
Συσκευθέντες, απεφασίσθη παρ’ όλων. Ανετέθη εις τον γενικόν
γραμματέαν, κ. Κάσσανδρον Κυριακίδην, όστις συνέταξε λεπτομερή
έκθεσιν και , αφού τη υπεγράψαμεν 15 περίπου καπεταναίοι, εις
διπλούν, τα ετοποθετήσαμεν εις δύο φιάλας με βουλοκέρι και τα
κρέμασα στα λαιμά των παιδιών και, αφού νύχτα τα κατέβασαν μία
διμοιρία οπλιτών μέχρι τη θάλασσαν , αποχαιρετήσαντα, έπεσαν στην
θάλασσα. Έφθασαν στον προορισμό τους τα παιδιά, αισίως.
Τα περίλαβαν στο κατάστρωμα του πλοίου. Τα περιποιήθηκαν 4-5
ημέρες. Όλως παραδόξως όμως, μετά ταύτα, παρεδόθησαν εις τας
τουρκικάς αρχάς και, αφού υπέστησαν διάφορα μαρτύρια, δια να
μαρτυρήσουν κατιτίς, εν συνεχεία, τα εξόρισαν εις τα μεσόγεια
Τσόρουμ, όπου το ένα, από ταις ταλαιπωρίες, απέθανεν εις τους
δρόμους, το δε έτερο εσώθη. Αντάμωσαν εις Τσόρουμ άλλους εξόριστους
Έλληνας, οίτινες το επροστάτευσαν….