Τ’ όνεμα σ’ εμάτσα μάννα μ’, γραμμένον ´ς σο ταφί σ’, θα κρατώ ους ν’ανταμούμες, αφμένον το κερί σ’.......

1. 201.
14.9.2013
Ασ’ σην γέννα μ’ ´κι είχα μάνναν,
Χαριτίδης Κ. Ιωάννης, Χαρίτον.
Ασ’ σην γέννα μ’ ´κι είχα μάνναν, εγάπην ´ς σην ζωή μ’,
μαύρον έτονε ο κόσμο μ’, κι’ άκλερον η _ή μ’,
./.
Το κουνί μ’ έτον φλιμένον, το δώμα μ’ σκοτεινόν,
Άνοστον τ’ολίγον γάλα μ’, το ψωμί μ’ πικρόν,
./.
Τ’ όνεμα σ’ εμάτσα μάννα μ’, γραμμένον ´ς σο ταφί σ’,
θα κρατώ ους ν’ανταμούμες, αφ’μένον το κερί σ’,
./.
Το κορμόπο σ’ π’ εν’ θαμμένον, έρημον η γήν,
Μαννίκα μ’ ηλικιώθα, ορφανόν παιδίν,
./.
Το καντήλ’ισ’ λαδωμένον, εικόνα σ’ φωτεινόν,
Κάθαν βράδον και ημέραν, πάντα ζωντανόν.
Μετάφραση στην Ν.Ε.
Από την γέννησή μου δεν γνώρισα μητέρα, αγάπη στην ζωή μου,
άσχημος ήταν ο κόσμος μου, άτυχη η ψυχή μου,
./.
Η κούνια μου ήταν θλιμένη, το δωμάτιό μου σκοτεινό,
Άνοστο το λίγο γάλα μου, το ψωμί μου πικρό,
./.
Το όνομά σου έμαθα μητέρα, το είδα γραμμένο στον τάφο σου,
Θα κρατώ μέχρι να σε συναντήσω, αναμένο το κερί σου,
./.
Εκεί που είναι θαμμένο το κορμάκι σου, έρημη η γή,
Μόνος μου μεγάλωσα, ορφανό παιδί,
./.
Το καντήλι σου πάντα με λάδι, η εικόνα σου φωτεινή,
Κάθε βράδη και ημέρα, πάντα ζωντανή.
Προστατεύεται από τον N.2121-1993 περί Πνευματικών
Δικαιωμάτων