2. “Jaahaa, we komen eraan!” er klinkt boven gestommel
van voetstappen die overgaat in geren op de trap.

3. Als Suze en Joël zitten vraagt Joël: “Wat is er mam?” als
Mirthe een beetje moeilijk blijft kijken voegt Suze eraan
toe: “Wat is er Mirthe?”. Ze kan er maar niet aan wennen
Mirthe haar moeder te noemen, dus doet ze het gewoon
niet.

4. “Kijk, ik.. euhm...” stottert Mirthe, “Ik... mijn moeder, eigenlijk
is dit een beetje moeilijk te vertellen, want het gaat het
meest over de gene die naast me zit...”

5. “En waarschijnlijk nog een hele tijd zit.” zegt Eline, die
Peter bijna zijn oren hoort spitsen bij elk woord.
“Getrouwd met... ik weet eigenlijk niet eens meer
waarom.” Mirthe ziet haar ogen ontdeugend naar Peter
gaan en moet moeite doen haar lachen in te houden.
“Hee!” klinkt er beledigd vanuit de kamer.

6. Als Eline de hele challenge heeft uitgelegd, begint Suze te
praten. “Ik wil het wel doen hoor. Met mijn familiewens was
ik toch al wel van plan kinderen te krijgen, of dat nu in dit
huis is of niet.”

7. Peter, die druk kattenbakjes aan het schoonmaken is,
spitst zijn oren. “Kijk Suze, je bent geen officeel familie-
lid in Eline's stamboom.” legt Mirthe uit. “eigenlijk mag je
dus niet stamhouder worden. Tenzij Joël het echt niet wil
natuurlijk, dan mag het wel.” maakt Eline haar zin af.

8. “Nou Suze, als je het niet erg vind...” Suze haalt haar
schouders op. “Stamhouder klinkt best wel cool, ik doe
het.” het is een tijdje stil. “Dus ik krijg dit huis, ik krijg een
vrouw, kinderen en als die weer groot zijn moet ik ze
hetzelfde verhaal vertellen?” Eline knikt.

9. De avond valt. Het zwakke licht dat ze in de eetkamer
hebben hangen blijkt wat weinig en Eline haalt een kaars
in de keuken. Het kleine vlammetje verlicht de hele kamer.
Dat zoiets kleins zoiets groots kan doen...

10. “Dan mag de stamhouder lekker een blikje groentesoep
maken!” lacht Eline. Joël wil protesteren maar Suze is hem
voor: “Ik help je wel.”

11. Even later staan ze in de keuken. Nadat Joël wat extra
groenten heeft gesneden (met veel aandacht van de
katten, wie weet zit er wel vlees tussen) vraagt Suze of ze
ook iets kan doen. “Geef de katten even een snoepje en
begin dan met de toast sous-chefje.” lacht Joël.

12. Suze pakt een pak kattensnoepjes uit de keukenkast en
het lijkt door het hele huis hoorbaar te zijn. Vanuit elke
hoek komt een kat aangerend om zijn liefste blik op te
zetten en te hopen op een snoepje.

13. Daarna begint ze braaf aan de toast.

14. Vanuit de woonkamer komt Julia, die toch de oudste kat
is, wat langzamer aanlopen. Ze zet een smekende blik
op, en Suze heeft meteen door wat ze wil.

15. Eigenlijk komt Joëls koken dus neer op: Joël kookt, Suze
houdt de katten bezig. Tijd voor toast is er niet meer :).

16. Zo eten ze aan tafel, zo eten ze op de bank. Peter pakt
ook een kommetje groetesoep en gaat erbij zitten.

17. Terwijl de rest van de familie gewoon rustig aan tafel zit
te eten.

19. Suze ligt nog even wakker. Ze heeft het maar goed
getroffen bij deze familie. Met rillingen denkt ze terug aan
het verhaal van een meisje dat ook in het weeshuis zat. Die
kon het niet zelf navertellen... Met die 'vrolijke' gedachten
ploft ze op haar kussen. Bijna meteen valt ze in slaap.

20. Veel te vroeg naar haar mening word ze de volgende
ochtend weer wakker. In de kamer naast de hare klinken
harde geluiden. Joël. Concludeert ze. Als ze op haar
tenen over de gang sluipt komt ze verder niemand
tegen. Hun kamers liggen verder weg...

21. Als ze Joël op z'n donder heeft gegeven sluipt ze naar
de grote badkamer. Ze draait de badkraan open en
neemt een heerlijk lang bad. Haar alledaagse kleren
trekt ze nog niet aan, een t-shirt met joggingbroek is
even genoeg.

22. In haar kamer klikt ze msn aan.

23. Ze logt in en bekijkt de mensen die online zijn. Alleen Sascha
van Joël's band...
Ze klikt de naam aan.

25. Ze twijfelt even.
Sascha gaat ofline, Suze klikt msn ook weg.
Pfff... daar heeft ze veel aan, ze weet niet
eens wie of hoe die mensen zijn!
(Msn gesprek met dank aan Lian, mijn Bff! )

26. Daarna gaat ze naar de site van universiteit de keizer. Ze heeft zelfs een link
op haar bureaublad staan. Dat vind Joël dan weer een beetje overdreven.
Misschien is dat ook wel zo, vind Suze, maar ze heeft er gewoon zin in. Joël
heeft hier ook zijn ouders... Maar zij eigenlijk niet. Mirthe en Leon zijn heel
aardig, daar niet van... maar het is toch niet hetzelfde.

27. Suze heeft Joël beloofd mee te gaan naar de stad voor
een nieuwe mobiel, en ja, daar komt ze niet meer onder
uit... Als ze uit de taxi stappen miezert het zachtjes.
Suze trekt haar capuchon rillend hoger op.

28. Binnen komen ze aan op de kledingafdeling. “Kunnen
we niet even-?” vraagt Suze met een blik op de
kledingrekken. Joël schud zijn hoofd. “We kwamen hier
voor de mobiel.” Suze kijkt op de kaart naast de lift en
drukt de knop in.

29. Bij de elektronica etalage liggen een aantal modellen
mobiel. Joël wijst er een aan en betaalt. Ze besluiten ook
nog even iets te gaan eten.

30. Er zijn twee opties, in het restaurant of aan het barretje
in de keuken. Ze kiezen de bar, want de mobiel was al
duur genoeg. Een hotdog en een hamburger zijn even
genoeg. Ook lekker ;)

31. Het is grappig om half in de keuken te zitten, je kunt
precies in de gaten houden wat er gebeurd. De chef is
bezig met de soep. Een beetje doeloos cirkelen er een
paar obers om haar heen.

32. Er klinkt een piepend geluid uit Joël's broekzak. Zijn
mobiel. Hij vist hem uit zijn zak en kijkt op het schermpje.
Suze ziet hem lachen en kijkt hem vragend aan.

33. “Hoe is je nieuwe mobiel? ;)
Kom je zo naar buurthuis?
Xx magda”
Leest Joël voor.

34. Thuis tikt Suze Joël nog even aan. “Ik weet eigenljk niet
of ik dit mag zeggen, maar Magda zei tegen mij dat zij
jou leuk vond.” Joël kijkt haar met grote ogen aan. “Echt
waar?” Suze knikt. De taxi toetert. Joël stapt snel in.

35. Als hij bij het buurthuis aankomt ziet hij Magda al staan. Ze
beginnen een potje te flipperen. Eerst kijkt Magda toe, dan
Joël.

36. Een pingelend geluidje... “Ik heb je score alweer
verbetert!” lacht Magda. “Laten we iets anders gaan doen.”
mompelt Joël. “Gewoon even op de bank gaan zitten
ofzo.” antwoord Magda. Niet helmaaal wat Joël in
gedachten had, maar het komt in de buurt.

37. Als ze op de bank zitten kijkt Magda een beetje verlegen
naar beneden. “Weet je Joël... Ik weet niet of ik het
gewoon zo kan zeggen maar...” “Zeg maar gewoon
hoor.” onderbreekt Joël haar. “Suze zei tegen mij dat jij
mij leuk vond.” Joël begint keihard te lachen. Magda kijkt
een beetje beledigd opzij. “Wat is daar zo grappig aan?”

38. “Omdat ze hetzelfde tegen mij zei! De koppelaarster!”
grinnikt Joël.

39. Joël staat op. Er hangt een vreemde spanning tussen
hen in. Magda staat ook op. “Vind je het zo erg dan? Dat
ze ons koppelt?” Joël voelt al aan komen wat er zo gaat
gebeuren. Zweethanden, op en neer vliegende buik... hij
zou net zo lief naar de automaten lopen en vragen
'Chips?', of door de grond zakken, ook goed.

40. Magda kust hem. Vanuit zijn plekje onder de grond vliegt
hij plots naar de hemel. Hun liefde komt van twee
kanten, dat is wel duidelijk.

41. De kus lijkt wel uren te duren, maar in werkelijkheid is
het waarschijnlijk maar iets van twee seconden. Magda
laat hem los. Joël ziet dat zij ook bloost. Zijn
verlegenheid is meteen over en hij kust haar terug.

42. Plots stopt hij. “Oh shit.” vloekt hij. Hij trekt Magda
voorzichtig aan haar hand mee naar het disco-gedeelte.
“Wat is er?” vraagt ze. “Mijn oom en tante zijn hier ook.”
Joël kleurt dieprood. “Als we geluk hebben hebben ze
ons niet gezien en blijven ze daar.”

43. Plots barsten ze allebei in lachen uit. Van de zenuwen,
de verliefdheid, het word even te veel. Ze lachen tot ze
niet meer kunnen en Joël met een schorre stem zucht.

44. Monique en Alwin komen ze voor de rest niet
meer tegen en ze hebben hun rust en elkaar
terug. Zenuwachtig zijn ze niet meer.
Langzaam raken ze aan elkaar gewend.

45. Maar Joël zit nog wel met een vraag. “Mijn zus en ik
hebben gepland om eind deze maand naar universiteit
de keizer te gaan. Dan zie ik je weer niet meer! Zou je
mee willen gaan?”

46. “Euhm... is goed.” antwoord Magda.

49. De middag komt aan zijn eind en Joël neemt een taxi
naar huis. Zodra de taxi de straat in rijd (die bestaat uit
drie huizen XD) ziet Joël Suze in beeld komen. Ze staat
op de stoep voor hun huis naar haar mp3 speler te
luisteren. Ze ziet de taxi ook aankomen een doet de
oortjes uit.

50. “En hoe was het?” vraagt ze meteen als Joël uitstapt.
“Dat hoef je eigenlijk niet te vragen vuile koppelaarster!”
lacht Joël. Suze wuift het weg. “Bespaar me de details,
hoe ging het?”

51. “Laat ik het houden op... heel goed.” grinnikt Joël. “Ik
heb haar zelfs gevraagd mee te gaan naar de uni. Vind
je dat heel erg?” Suze schud haar hoofd. “Nemen we
gewoon allebei een apart huisje, is niet erg.”

52. Binnen vinden vier verjaardagen plaats, van katten wel
te verstaan :).

53. Noah groeit heel mooi op. Ze is precies een kopietje van
haar moeder. Een hele mooie stamhouder, al zegt ze het
zelf.

54. Ook Ginger groeit mooi op, ze lijkt -haar moeder kennen
we niet, dus doen we het anders, :)- op een
noorseboskat-pers.

55. Eline hangt de hoorn op de haak. Ze had er al
lang over gedacht, maar nu heeft ze het echt
gedaan, ze is met pensioen. Ze word ook al
een dagje ouder, en het werk put haar steeds
meer uit. Het is toch niet haar levenswens.

56. Al haar vrije tijd (en dat is nu nogal wat) gaat uit naar
haar kleinkinderen, kinderen en overige familie. Joël is
bezig met het stamhouder-portret van Mirthe. Eline kijkt
opzij naar zijn schilderij. “Mooi Jo, het zit in de familie.”

57. De katten, hebben ondertussen een serieuzer gesprek.
“Luister No, ik moet je iets vertellen, eigenlijk vind ik dat je
ouders dat moeten doen, maar ze vonden dat ik dat moest
doen.” Noah stopt met likken en kijkt Bounty vragend aan.

58. Bounty legt de hele 10gc challenge uit. “Snap je?” vraagt
ze uiteindelijk. “Mannetjes kat, kittens, verhaal.” somt
Noah op. Bounty knikt.

59. Het schilderij van Joël is inmiddels af. Kijk en vergelijk. :)

60. Suze stapt ondertussen op haar fiets. Ze rijdt naar de
afgesproken plek en vanaf daar met Sascha naar... een
bushokje. In het bushokje zitten drie jongeren, alledrie
zwart haar, net als Sas. 'Jeeezzz, is dit de club van de
zwartharigen ofzo.' denkt Suze, maar eigenlijk vind ze
het wel griezelig.

61. “Rik.” stelt de jongen op de eerste bank zich voor. Hij
heeft hetzelfde shirt als Sven aan. Ziet Suze. Maar Sven
staat het veel leuker. Ze duwt de gedachte weg. 'Sven is
een eikel.' blijft ze herhalen.

62. Het meisje met de sigaret stelt zich voor als Fran.

63. De enige die glimlacht is de jongen op de grond. Maar
dat komt door de alcohol, gokt Suze. Hij lacht en heft zijn
bierflesje op. “Quin.” hij neemt een grote slok.

64. Quin bied haar ook een bierflesje aan, maar ze weigert.
Daar gaat ze echt niet aan beginnen. Maar als Rik haar
een sigaret aanbied durft ze niet meer te weigeren. Een
keertje kan toch geen kwaad?

65. Met trillende vingers pakt ze de sigaret aan. Ze neemt
een grote trek en begint meteen hard te hoesten. “Niet
zo veel tegelijk!” lacht Fran. Met een nog kriebelende
keel drukt Suze de sigaret aan op de grond. Bah, dat is
echt niets voor haar, dat mensen dat lekker vinden...

66. “D-dat is geen gewone sigaret of wel?” stottert Suze. Ze
staat haast verbaasd van zichzelf. Dat ze dat durft te
vragen! “Tuurlijk niet, we zijn toch geen watjes, of wel
Fran?” lacht Rik.

67. Quin in de hoek, wiens drank-stank haar nu echt de keel
uit begint te komen, kijkt naar een man die het hokje
voorbij komt. Hij drinkt een laatste teug van het flesje en
gooit het naar de man. Raak. Midden op zijn achterhoofd.
Tot haar schrik ziet Suze dat de man bloedt.

68. Suze trekt een normaal gezicht, -hoe ze het doet weet
ze niet...- en vraagt met een zo stoer mogelijke stem
“Doen jullie dit wel vaker?”

69. “Tuurlijk.” antwoord Fran. Plots herkent Suze haar. Ze
stond in de krant! 'Jongeren terroriseren buurt', ze ziet
de kop zo voor zich. Met hun wil ze niets te maken
hebben! “I-ik ga naar huis.” meld ze en ze staat al op om
haar fiets te pakken. “Dat is goed. Maar we kennen je
huis. Sas was zo lief het ons te melden.”

70. Ze kijkt om zich heen. Waar is Sas eigenlijk. Wat een
bitch zeg, haar zo bij dat stelletje creeps te laten! Met
Sascha wil ze ook niets meer te maken hebben,
ontwijken op school dus. Ze stapt op haar fiets en rijdt
weg.