SlideShare une entreprise Scribd logo
1  sur  4
Disquetera
Héctor Raúl Ruíz Díaz
Nombre: Hector Raul Ruiz Diaz.
Escuela: CETis #148
Profesor: cussin
Grado: 2o
Grupo: ‘‘G’’
Materia: modulo 1
Especialidad: soporte y mantenimiento de equipo de computo
Disquetera
Héctor Raúl Ruíz Díaz
1.-Portada
Índice
1. -Portada
2. -Índice
3. -Disquetera
4. –Fin
Disquetera
Héctor Raúl Ruíz Díaz
2.- Índice
Disquetera
Las disqueteras son una tecnología muy antigua,
anterior incluso al disco duro. El disco flexible
original medía 8 pulgadas (20cm). Estos grandes
discos fueron anteriores al ordenador de mesa y
eran utilizados principalmente para
intercambiar datos entre los antiguos y enormes
ordenadores centrales. Su capacidad era muy
limitada en comparación con la actualidad, con sólo 160 kilobytes y
vulnerables a la manipulación.
Disquete: Se utilizan para almacenar información de
naturaleza informática, para lo cual se insertan en un
dispositivo la unidad de disco donde una cabeza de
lectura/escritura puede escribir información alterando la
orientación magnética de las partículas de su superficie. Por
un procedimiento similar, esta cabeza es capaz de leer la información
almacenada.
Características: Por regla general las disqueteras de
3 1/2 las reconoce el sistema operativo sin
problemas, ya que son Plug & Play. La BIOS viene
configurada de fábrica para que primero arranque
con la unidad A.
3.- Disquetera
Disquetera
Héctor Raúl Ruíz Díaz
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFin FinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFin FinFinFin FinFinFin FinFin FinFinFinFin Fin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin
4.-Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin

Proyecto 6

  • 1. Disquetera Héctor Raúl Ruíz Díaz Nombre: Hector Raul Ruiz Diaz. Escuela: CETis #148 Profesor: cussin Grado: 2o Grupo: ‘‘G’’ Materia: modulo 1 Especialidad: soporte y mantenimiento de equipo de computo
  • 2. Disquetera Héctor Raúl Ruíz Díaz 1.-Portada Índice 1. -Portada 2. -Índice 3. -Disquetera 4. –Fin
  • 3. Disquetera Héctor Raúl Ruíz Díaz 2.- Índice Disquetera Las disqueteras son una tecnología muy antigua, anterior incluso al disco duro. El disco flexible original medía 8 pulgadas (20cm). Estos grandes discos fueron anteriores al ordenador de mesa y eran utilizados principalmente para intercambiar datos entre los antiguos y enormes ordenadores centrales. Su capacidad era muy limitada en comparación con la actualidad, con sólo 160 kilobytes y vulnerables a la manipulación. Disquete: Se utilizan para almacenar información de naturaleza informática, para lo cual se insertan en un dispositivo la unidad de disco donde una cabeza de lectura/escritura puede escribir información alterando la orientación magnética de las partículas de su superficie. Por un procedimiento similar, esta cabeza es capaz de leer la información almacenada. Características: Por regla general las disqueteras de 3 1/2 las reconoce el sistema operativo sin problemas, ya que son Plug & Play. La BIOS viene configurada de fábrica para que primero arranque con la unidad A. 3.- Disquetera
  • 4. Disquetera Héctor Raúl Ruíz Díaz FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFin FinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFin FinFinFin FinFinFin FinFin FinFinFinFin Fin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin FinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFinFinFinFin FinFin 4.-Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin Fin