2. DEFINIZIOA: Testuko elementuak (hitzak, sintagmak, perpausak, paragrafoak...) elkarrekin lotzen dituen lotura-prozedurari deritzo kohesioa. Koherentzia, nolabait esateko, mamiari, ideiei begira dago; kohesioa, azalari begira, kateaketa formalari. KOHESIO-PROZEDURAK Hurrengo diapositiba: bi mailatako kohesioa.
3.
4. KOHESIO-PROZEDURAK Zer iruditzen zaizkizu esaldi horiek kohesioari dagokionez? Hurrengo diapositiba: koadroa ADIBIDEA: Aitona getariarra da; beraz, arrantzatik bizi da. Aitona getariarra da; beraz, txipiroi asko harrapatzen ditu. Aitona getariarra da; beraz, Frantziako hiriburua Paris da. a) eta b) esaldietan esaten denak lotura sintaktikoa badu (kohesionatuta dago) eta baita semantikoa ere, koherentea da eta bi perpausetako saltoa logikoa. Aitona elementua da bizi da eta harrapatzen ditu aditzen subjektua, eta bi adibideetan bigarren perpausa lehenengoaren ondorio gisa ulertzen da. Ez dago etenik. Hirugarren esaldian, ordea, nahiz lokailu bera izan tartean (beraz eta hala, kohesio moduko bat dagoela esan), horko ondorioztatze hori (zer ikusi dauka aitonak Parisekin?) ez da gure pentsatzeko modura egokitzen, eta ondorioz, koherentzia semantikorik gabeko testu baten aurrean gaudela esan behar. Hartara, kohesioa bera ere (sintaktikoa) kili-kolo geratzen da.
11. KOHESIO-PROZEDURAK Hurrrengo diapositiba: antolatzaileak (bis)) 2.2.1. Antolatzaileak Testua egituratzeko eta antolatzeko balio duten hitzak eta hitz multzoak dira; planifikazioa testura eramatean ditugun bitartekoak, alegia. Zer testu-egitura eman nahi diogun gure jardunari —narrazio, argudio, deskribapen, etab.— asmo horretarako aukeratutako testu-antolatzaileak erabiliko dira, eta, horrela, testuko pasarteen arteko lotura ziurtatuko dugu. Narrazio-testua: denbora-zentzua duten antolatzaileak nagusi (Bazen behin... ; goiz batean...; orduan...; geroztik...; azkenik.,.) . Deskribapena, lekua adierazten dutenak ( Hemen…; harantzago... ; eskuinean...; atzeko aldean...) . Testu-egituraz gain, geure pentsamenduek duten logikari jarraiki, dela ordenamendua adierazteko (arestian.,., geroago..., azkenik…) , dela etsenpluak lokalizatzeko (adibidez, esate baterako, alegia...) dela ondorioztatzeak egiteko (esandakoaren arabera, esanak esan, bukatzeko..,) ezinbestekoak egiten zaizkigun elementuak dira antolatzaileak. Makrolotura egiten dute (testu osoaren aldamioak balira bezala).
12.
13.
14. KOHESIO-PROZEDURAK: PUNTUAZIOA 2.2.4. Puntuazioa . Puntuazio-markek ere ezinbesteko konexio-lana egiten dute testuan. Testu idatzian, jakina. Idatziaren bizkarrezur hierarkikoa eta bertako zatien itxuraketa damaigute puntuazio-markek. Ikus alboko laukian nola. Puntuazio-marken inguruan arau zurrunik ezin daiteke ezar, baina oinarrizkoenak nahitaez menderatu behar dira, baldin komunikazio egoki eta zuzenak bideratu nahi badira. Ez dago esan beharrik horietako hainbat intonaziorekin erabat loturik daudela, hala nola, galdera eta harridura zeinuak (?, !) , koma,puntua... Puntuazio-marka Testuko unitatea Koma, puntu eta koma Puntu eta jarrai Puntu eta aparte sintagma, esaldia perpausa paragrafoa
15. KOHESIO-PROZEDURAK 2.2.3. Intonazioa Garrantzi handiko kohesio modua da. Hizkuntza mintzatuan bakarrik du balioa. Hitz-katea osatzen duen silaba bakoitzak tonu bat du. Kate mintzatua, horrela, hainbat soinuren tonu-segida bilakatzen da, horixe da intonazioa. Eta intonazioa elementu askoren mende dago: puntuazio-markak, komunikazio-asmoa, komunikazio-ekintzaren tokia...
