Miguel Angel Garcia Diego Celigüeta Alex Herrero Mikel Bengoa Gorka Arizkorreta Historiako Gradua UPV/EHU

1. Miguel Angel Garcia, Diego Celigüeta, Alex Herrero, Mikel Bengoa, Gorka Arizkorreta

2. AURREKARIAK
GERRAREN BERPIZTEA (K.a 413-411)
ATENASEN KRISIA (K.a 411)
BORROKEN GARAIA (K.a. 409-406)
ATENASEN PORROTA ETA ESPARTAREN GARAIPENA (K.a. 405-
404)
ONDORIOAK
BIBLIOGRAFIA

3. • PELOPONESOKO LEHEN FASEA: K.a 431-421 urteen
artean garatu zen.
• LEHEN FASEAREN EMAITZA: K.a 421ean NIZIASEKO
bakea sinatu zen.
NIZIASEKO BAKE LABURRA:
BAKEAREN HAUSTURA:
Mapa

4. BIGARREN FASERANZKO PAUSUAK:
• Aliantza laukoitza.
• Espartaren garaipena aliantza laukoitzari.
• K.a 415ean Segestak Atenasi laguntza.
• Atenas Sirakusaren aurka.
SIRAKUSAKO ESPEDIZIOA:
• Sirakusa Espartaren aliatua/ Segesta Atenasen aliatua.
• Sirakusako espedizioa (K.a 415-413)
• Atenasen nagusigoa Esparta iritsi arte.
• Ondorioa: Peloponesoko gerraren azken fasea: DEZELIAKO GERRA (K.a 413-
404).
Mapa

5. ALZIBIADES (K.a 430-404)
• LISANDRO (K.a ?-394)
• AGIS II eta PAUSANIAS:
(K.a ?-401 eta ?-394)

6. Dezeliaren konkista (K.a.-ko 413)
Agis II.ak bertako gotorlekua konkistatu zuen Alzibiades-
en kontseiluz, atenastarren eraso bati erantzunez.
Garrantzia estrategikoa:
Atikan sakuraketak gauzatzeko abiapuntua.
Eubeako inportazio garrantzitsuak moztu zizkioten Atenasi.
Laurion-eko zilar meategien lehengaia Atenasera iristea
oztopatzea lortu zuten.
Mapa

7. Atenasen aliatuen altxamendua (K.a.-ko 412):
Tisafernes-en (Sardes-eko satrapa pertsiarra)
laguntzarekin, espartarrek Atenasen hiri aliatu asko
bere bandora pasatzea lortu zuten.
Eubea, Lesbos edota Quios bezalako irlak Espartaren
alde jarri ziren.
Samos Atenasen alde mantendu zen, bere armada eta
ejertzitoarentzat base garrantzitsu gisa.
Mapa

8. -Partidu oligarkikoa, Tucididesen inguruan antolatu.
-Oligarkikoek, “Patrios politeia”-ra bueltatu nahi zuten.
-Gerrak herriaren desadostasuna eragin zuen eta
oligarkikoek egoera hau aprobetxatu zuten.
-Bitartean, K.a. 412-411, Espartarrek Pertsiarrekin
hitzarmena sinatu zuten Atenasen aurka.

9. -K.a. 411. urtean “Laurehun” delakoek estatu kolpea
gauzatu zuten, Atenaseko demokrazia deusestatuz.
-Oligarkiak demokrazia ordezkatu zuen.
-Oligarkek, bi estatu kolpe: Atenas eta Samos.
-Moderatuen eta estremista oligarkikoen arteko
tentsioa, Atenasen.
-“Homóioia” berreskuratzea zuen helburu.

10. ZER DA?
o Birremetik eratorri.
o Funtzio militarreko itsasontzia.
o K.a. VI-IV. Mende bitartean erabili.
ERABILERA:
o DIEKPLOUS
o KYKLOS
o PERIPLOUS

11. Lehen fasea: Atenasen garaipenak:
Helespontoko porroten ondoren, Espartak bakea eskatu
baina Atenasek errefusatu.
K.a.-ko 409an Alzibiadesek espartarrak eta Farnanbazo
garaitu zituen. Trasibulok Tasos eta Traziako hiri
errebeldeak menperatu zituen.
K.a.-ko 408an Alzibiades, Trasibulo eta Konon
Atenaseko strategos.
Mapa

12. Bigarren fasea: Espartaren erantzuna.
Lisandrok Alzibiades garaitu zuen Notio-ko Batailan
(K.a.-ko 406).
Ondorioz, atenastarrek Foceako setioa bertan behera
utzi behar izan zuten.
Porrotarengatik, Alzibiades kargutik kendu eta Trazian
herbesteratu zen.
Mapa

13. • ATENASEK EGEO ITSASOAN NAGUSITASUNA (K.a
VI.). ZERGAITIK?
• 406. URTEAN ZERGAITIK GALDU NAGUSITASUN
HORI?
• ARGINUSAS ETA ATENASEKO ASANBLADA
Mapa

14. Arginusas-eko Batailaren kalteen ordainetan,
estrategen aurkako epaiketek krisialdi politikoa
eragin zuten.
Cleofonteren eraginez, Asanbladak Espartaren bake
eskakizuna errefusatu zuen.
Honi erantzunez, K.a.-ko 405ean Lisandrok armada
espartarra berregin zuen Efeson, Ciro Gaztearen
laguntzaz.

15. Egospotamos-eko Bataila (K.a.-ko 405):
Lisandrok armada atenastarra suntsitu zuen.
Jarraian, espartarrek Calcedon eta Bizantzio menperatu
zituzten.
Honen ondorioz, Atenasek Itsaso Beltzeko eta Traziako
gari-abastezimendua galdu zituen.
Mapa

16. Atenasen setioa:
Pausanias eta Agis II.a diarkek beraien ejertzitoekin lurrez
inguratu zuten Atikako polisa.
Lisandrok, armadarekin itsasoz blokeatu zuen hiria.
Espartaren errendizio-baldintzak Atenasen harresiak
botatzean oinarritzen ziren.
Cleofonte aurka azaldu zen, baina hiria gosea pairatzen ari
zen.
Teramenes-en ekimenez, K.a.-ko 404ko apirilean Atenas
errenditu egin zen.
Mapa

17. Atenasen dekadentzia:
Delos-eko Liga disolbatu egin zen.
Atenasen Hogeita Hamar Tiranoen gobernu oligarkikoa
ezarri zen (K.a-ko 404an).
Honenbestez, Periklesen Mendea deiturikoa amaitutzat
har daiteke.
Espartaren gorenaldia:
Greziako polis nagusia bilakatu zen, are gehiago
Korintoko Gerraren ostean (K.a.-ko 395-387)
Bere hegemoniak Leuktra-ko Bataila arte (K.a.-ko 371)
iraun zuen, ondoren Tebasek bere lekukoa hartu
zuelarik.
Orokorrean, gerra honen kostua oso altua izan zen
Greziako polisentzat > Tuzidides

18. “De las guerras anteriores las más importantes fueron las Médicas, y, sin embargo,
tuvieron una solución rápida en dos batallas navales y dos terrestres. La duración de esta
guerra, en cambio, fue de mucho tiempo, y aconteció que en ella Grecia sufrió desastres
mayores que otros cualesquiera acaecidos en igual espacio de tiempo; pues nunca
habían sido tomadas y dejadas sin habitantes tantas ciudades, unas por los bárbaros,
otras por los mismos griegos luchando unos contra otros (hay algunas incluso que al ser
tomadas cambiaron de habitantes), ni había habido tantos destierros y muertes, unas en
las guerras y las otras por las luchas civiles. Y cosas que antes contaba la tradición, pero
que raramente eran confirmadas por los hechos, resultaron verosímiles; así en lo relativo
a los terremotos, que afectaron a un territorio muy extenso y fueron al mismo tiempo
muy violentos; eclipses de sol, que sucedieron con más frecuencia de lo que se
recordaba en tiempos pasados; y grandes sequías en algunos pueblos, y hambres
procedentes de ellas, y la peste, que no fue la que menos daño hizo y aniquiló a una
parte de la población; estas cosas todas se lanzaron contra Grecia acompañando a esta
guerra. La iniciaron los atenienses y los peloponesios al rescindir el tratado de paz por
treinta años que concertaron después de la toma de Eubea”.

19. TUCIDIDES; “Historia de la Guerra del Peloponeso: Libros III-IV”; Biblioteca Clásica
Gredos; Madrid; 1991.
TUCIDIDES; “Historia de la Guerra del Peloponeso: Libros V-VI”; Biblioteca Clásica
Gredos; Madrid; 1991.
TUCIDIDES; “Historia de la Guerra del Peloponeso: Libros VII-VIII”; Biblioteca Clásica
Gredos; Madrid; 1991.
D. PLACIDO et alii; “La Guerra del Peloponeso”; Ediciones Clásicas; Madrid; 1998.
V. ALONSO; “Neutralidad y Neutralismo en la Guerra del Peloponeso”; Universidad
Autónoma de Madrid; Colección de Estudios; Madrid; 1986.
V. CONEJERO; “Historia de la Guerra del Peloponeso: Tomo I”; Exenplaria Graeca;
Barcelona, 1988.
V. CONEJERO; “Historia de la Guerra del Peloponeso: Tomo II”; Exenplaria Graeca;
Barcelona, 1988.
M. SCOTT; “Un Siglo Decisivo: del declive de Atenas al auge de Alejandro Magno”;
Novagrafik SL; Barcelona; 2010.
D. KAGAN; “La Guerra del Peloponeso”; Ensayo Historico EDHASA; Barcelona; 2009.

26. http://www.youtube.com/watch?v=nENUmbdsAPw&f
eature=player_embedded#!