Tradución ao galego dunha presentación do prof. Tomás Pérez Molina, onde nos achega ao contexto histórico en que se desenvolveu a arte barroca (ss. XVII e principios do s. XVIII)
4. O termo “BARROCO” = BARRUECO Perlas deformes (portugués) Unha arte desproporcionada caprichosa e truculenta Distorsión dos valores clásicos: o movemento das formas e a libre expresión dos sentimentos Ruptura do equilibrio clásico O termo “barroco” foi usado cun sentido despectivo , para subliñar o exceso de énfase e a abundancia da ornamentación , a diferenza da racionalidade máis clara e sobria da Ilustración (s. XVIII principalmente)
6. A EUROPA DO BARROCO É UN CONTINENTE EN CRISE Trátase dun estilo complexo, froito dunha época de crise . É unha arte brillante e fantasiosa, ostentosa. Con ela exprésase o poder dos grandes monarcas , a fluínte riqueza dos Estados e a próspera situación do catolicismo
7.
8.
9. CRISE E RENOVACIÓN NA ÉPOCA DO BARROCO A experimentación e a revolución científica : Galileo, Pascal, Newton A dúbida metódica: o racionalismo cartesiano Nova sensibilidade relixiosa : reforma protestante e contrarreforma católica Consolidación das monarquías absolutas e do parlamentarismo (Guerra dos 30 anos e Paz de Westfalia) Avance e consolidación do sistema económico capitalista e da sociedade burguesa UN NOVO CONTEXTO CULTURAL, RELIXIOSO E CIENTÍFICO
10. O BARROCO: ARTE CIVIL E ARTE RELIXIOSA UNHA ARTE AO SERVIZO DA IGREXA CATÓLICA: PROPAGANDA DA FE CATÓLICA INSTRUMENTO DE PROPAGANDA E VANAGLORIA DO MONARCA E DO ESTADO ABSOLUTISTA
11.
12. O BARROCO COMA ARTE CIVIL Consolidación do Absolutismo monárquico A arte coma instrumento de propaganda e vanagloria dos monarcas O luxo e a ostentación son a evidencia da omnipotencia real As Cortes palacianas (o gusto rococó, S. XVIII) Fixación das capitais políticas dos Estados A cidade, o palacio e os edificios do goberno convértense en “Imaxe do Poder” A obediencia dos súbditos é a consecuencia da ostentación dos edificios en que se encarna o poder urbanismo escenográfico
