2. Deze week bleef maar heel ‘drukjes’ en dat
was nog zacht uitgedrukt ook…
3. Terwijl Milana al de boeken opruimde voor
ze naar school vertrok, viel het haar op dat
Zacharias de hele tijd aan het bellen was.
Hadden haar ouders daarom ruzie?
4.
5.
6.
7. Terwijl Milana zich bezighield met een
computerspel, werkten haar ouders hard aan
hun vaardigheden zodat ze volgende keer
meer kans hadden op een promotie.
8. “Zo, ik ben klaar.” zei Jasmin ineens en sloeg
haar boek dicht.
Zacharias vond dat al raar. “Hoe? Zo snel? Je
bent pas bezig.”
Maar daar reageerde Jasmin niet op.
9. De volgende dag was Zacharias als enige
thuis; Milana ging naar school en Jasmin
naar het werk. Zacharias dacht een potje
rustig te wandelen.
Helaas was dat niet afgelopen zoals gehoopt.
11. Gelukkig zag Zacharias één van de voordelen
van ‘home alone’ in; hij kon met iemand
ongestoord bellen, zonder op zijn vingers
door Jasmin of Milana gekeken te worden.
12. Vandaag bleef het niet alleen bij bellen.
Zacharias nodigde de persoon ook bij zijn
thuis uit.
“Kon dat niet op een ander moment? Nu ben
ik helemaal nat door die klote regen.”
gromde Christine.
Zacharias gaf haar een knuffel. “Kom dan
snel binnen.”
13. Christine werd al hartelijk ontvangen in de
woonkamer.
“Moet ik iets doen voor jou en Jasmin?”
vroeg ze,
“moet mijn vader misschien de
scheidingspapieren in orde maken?”
“Haha, grappig,” zuchtte Zacharias,
“of nou ja, Jasmin en ik zijn niet zo gelukkig
nu, we leiden precies een geïsoleerd
leventje.”
14. “Dat is vreselijk. Ik weet hoe dat voelt,”
meende Christine,
“daarom dat ik van mijn ex-man ben
weggegaan. Na twintig jaar huwelijk…”
Zacharias beet op zijn onderste lip. “Dat zal
het zijn. Onze liefde is na zoveel jaren
verdwenen, sinds de geboorte van Milana.
En seks, dat gaat niet meer zo vlot.”
15. “Euh, dit onderwerp niet,” Christine sprong
op zijn schoot,
“en ik weet wat je voor me voelt. Je belt me
elke dag.”
“Dat wil toch niets zeggen?” vond Zacharias.
“In het begin dacht ik dat ook. Maar je zeurt
aldoor om Jasmin, hoe het niet goed gaat.
Ga toch in huwelijkstherapie, mannen.”
16. Zacharias kreeg al meteen een afkeer. “Ach,
men heeft me geleerd dat ik nooit mag
liegen over mijn gevoelens.”
“Precies,” knikte Christine,
“volg dan ook jouw hart.”
“Zal ik doen.” stemde Zacharias in en gaf
Christine vluchtig een kus. Het ijs was
gebroken of dat dacht hij.
17. “Dat… dat meen je niet,” stamelde Christine
beschaamd, maar toch kon er een lachje van
af,
“ben je verliefd op mij?”
“Ik moet bekennen. Al jaren,” vertelde
Zacharias,
“maar omdat je toen zo gelukkig was met je
ex, had ik maar opgegeven en toen
ontmoette ik Jasmin. Daarna jouw scheiding,
ik had zo met jou te doen dat-”
18. “Ach, laat dat verleden maar,” onderbrak
Christine hem meteen,
“we zullen er meteen aan beginnen.”
“Huh? Met wat? Ik bedoel, kunnen we dit
even laten tot het beter gaat met Jasmin? Ik
bedoel-”
“Ik wil het nu, Zac. Ik wil niet dat je
teleurgesteld bent om mijn prestaties.”
19. Toen leidde Christine hem naar de
slaapkamer en werd hun vrijpartij
voortgezet.
Zacharias moest zeggen, dit voelde goed aan
met een ander vrouw. Aan de andere kant
voelde hij zich enorm schuldig, voor Jasmin
en Milana. Toch kon hij dit niet even laten…
“Snel. Voor Jasmin of Milana thuis zijn en we
problemen krijgen.” joeg Zacharias haar op.
20.
21. Maar helaas liep alles niet van het leien
dakje. Zacharias hoopte dat Christine
opkraste voor Jasmin thuiskwam, maar
Jasmin zelf had alles door.
Aan de ene kant zag ze dit aankomen, maar
aan de andere kant was ze zo woedend op
Zacharias. ‘De eeuwige trouw’, ja, haar gat.
22. “Jij klootzak!” schreeuwde Jasmin kwaad na
haar huilpartij en wou Zacharias een harde
lap recht in zijn gezicht verkopen,
“je dacht waarschijnlijk: Jasmin is weg,
Milana is weg en ik kan mijn willetje doen?
23. Verdomme, denk je dat ik achterlijk ben, of
zo?” Jasmin gaf ook een klap, recht in
Zacharias zijn gezicht, zo hard als ze kon,
“hier! Dat komt ervan, door mij zo kwetsen!”
24. Christine wou er snel mogelijk van af maken,
maar daar dacht Jasmin niet over.
“Je bent toch niet die hoerendochter van de
burgerlijke strand?” riep Jasmin haar na en
gaf haar een ferme duw,
“wel, zeg hem dat hij de scheidingspapieren
snel mogelijk in orde moet maken!”
25. Had Zacharias dat goed gehoord? Jasmin
maakte Christine uit voor ‘hoerendochter’
en ze wou scheiden.
“Jasmin, kalmeer even!” Zacharias wou haar
in zijn armen hebben, maar Jasmin dacht er
nog niet aan.
“Niets te kalmeren! Het is godverdomme
over tussen ons, meneer!
26. Daar is de deur en loop achter die trut! Laat
je hier voor de rest van je leven nooit meer
zien en je krijgt geen enkel contact met
Milana!” schreeuwde Jasmin alles achter
elkaar.
Zacharias stond er verbijsterd bij. “Jasmin,
dat kun je niet-”
“Oprotten!” hief Jasmin haar stem naar de
hoogste volume.
27. Milana was op alles goed op de hoogte. Ze
zag hoe haar vader met paar koffers de deur
uitliep en dat hij haar zelfs niet omkeek.
Milana zag dit één en het ander al
aankomen, hij toonde al geen interesse meer
voor haar mama, noch voor haar.
Natuurlijk was Milana daar kapot van, ook
Jasmin. Maar dit was het leven; ze moesten
hierdoor.
28. “Waarom?” schreeuwde Milena het uit,
“waarom kiest papa voor die stomme trut en
niet voor mijn lieve mama?”
Dat vroeg Jasmin zich ook af, maar dat was
nu zo. Misschien omdat het huwelijk een
dikke sleur was geworden. Dat kwamen ze
toch niet meer te weten.
“Denk daar niet meer aan, meid. We zijn
sterk, we zijn toch Camerons?”
29. “Ik wil niet dat hij nog terug komt.” snikte
Milana in nog meer tranen.
“Ik ook niet.” fluisterde Jasmin.
