2. Jade & Jessie Een tienermeisje van vijftien zat zich voor de spiegel op te tutten. Breed glimlachte ze naar de spiegel. “Spiegeltje aan de wand, wie is het mooiste van het land?” dacht Jessie hardop tegen zichzelf, “natuurlijk. JessieVreven!” Ze wees met haar wijsvinger naar de spiegel toe en haar glimlach werd breder dan ooit.
3. Jade hoorde in de woonkamer haar dochter van boven praten. Ze moest haar lach inhouden. Zo waren meisjes van in de puberteit eenmaal, ze moesten op en top mooi eruit zien. “Waar was die tijd?” zuchtte Jade.
4. “Hoi mam!” hoorde Jade iemand iets roepen. Jade schrok uit haar gedachten en zag Jessie voor haar neus staan, “het eten is nog niet klaar.” Jade kon zich wel erg schamen, aan het eten had ze niet gedacht. “Oh, sorry. Ik ben het vergeten.” stotterde de vrouw.
5. “Je moet je niet zo haasten, ma.” bedaarde Jessie haar gehaaste moeder en had een idee: in de koelkast lagen pannenkoeken op overschot. Ze even opwarmen voor tiental minuten en klaar! “Zeg Jessie. Weet je wie hier is komen wonen?” brak Jade de lange stilte aan tafel.
6. “Euh, nee? Iemand die we kennen?” probeerde Jessie te raden. Jade knikte hevig. “Bijna juist. Tante Jessica en oom Simon wonen hier zo tegenover ons.” Aan Jessie te zien was er een blij gezicht. “Oh, tante Jessica! Dat is tof!” klapte ze vrolijk in haar handen. Haar tante was een groot voorbeeld voor Jessie, “na school ga ik haar een bezoekje brengen.”
7. “Doe dat dan maar, dat zal je tante en oom een heel groot plezier doen.” klopte Jade op haar schouder, “ik denk wel niet dat ze je direct gaan herkennen.” Jessie bedacht ineens bij zichzelf dat ze Jessica en Simon sinds haar eerste communie niet meer gezien had. Tegenover die tijd was ze fameus veranderd, uiterlijk en innerlijk. “Ik leg het wel uit.” stelde Jessie haar moeder gerust. Jade glimlachte. “Oké, nu wil ik een verklaring horen over de circus hierboven.” kwam Jade ter zake, “spiegeltje aan de wand?”
8. “Oh, zomaar… Komt er iets aan de huisregels dat ik mezelf niet mag optutten?” klonk Jessie cynisch en keek Jade minachtend aan. Wat kon haar moeder soms ontzettend zeuren. “Maar nee. Ik denk niet dat je dat zomaar deed.” Jade schudde snel haar hoofd, “dat je misschien een vriendje hebt?” Jessie haar ogen werden snel groot. “Ik? Een vriendje? Wie zal er mij willen?”
9. “Euh… iemand van je klas. Een zekere Jason Babcock.” dacht Jade na. Jessie haar hart begon meteen te bonzen en werd meteen rood. Hoe wist haar moeder dit allemaal? “Ouderavonden op school, hè. Je klassenleraar heeft me verteld dat je je ogen niet van hem kan afhouden en omgekeerd ook.” Jessie haar wenkbrauwen gingen omlaag. “Maar ma! Hoe durf je!”
10. Jade wou het uitleggen maar Jessie legde haar vork opzij, pakte meteen haar rugzak en stond op punt het huis te verlaten. “Waar ga je naartoe?” riep Jade naar Jessie toe, die aan de voordeur stond. “Wat denk je? Naar school, naar Jason.” Zonder een enig afscheid te geven en horen, sloot Jessie de voordeur achter zich dicht. Wat allemaal kon met zo’n bemoeizuchtige moeder…
11. Jessie stopte haar oortjes in haar oren, deed haar iPod aan en luisterde naar muziek, vooral naar vrolijke muziek. Dat had ze nodig na zo’n discussie met haar moeder. Wat een nachtmerrie, iedereen die wist over haar gevoelens voor Jason. Dé Jason Babcock…
12. Jessie hoorde iemand in de verte roepen, boven haar muziek op iPod uit. “Jessie!” hoorde ze meermaals haar naam. Wanneer ze zich omdraaide, kwam haar tante Jessica in haar zicht. Jessie had haar tante meteen herkend, nog altijd niets veranderd.
13. “Tante Jessica!” riep Jessie heel luid en vrolijk door de hele buurt heen, ook al was het kinderachtig van haar, het kon haar niet schelen wat de anderen ervan vonden.
14. Paar uurtjes later op school drong om twaalf uur de tijd aan voor een middagpauze. Jessie en Olivia waren sinds hun eerste kleuterklas heel goede vriendinnen. Nooit hadden ze ruzie, slechts paar discussies maar dat dreven de twee vriendinnen niet uit elkaar. Olivia haar broer Jason – ook de crush van Jessie – zat regelmatig bij de vriendinnen.
15. Iedere keer als Jason bij hun zat – soms praatte hij alleen met zijn zus Olivia – durfde Jessie niet in zijn ogen te kijken. Haar moeder zou nog gelijk krijgen, dat ze tot over haar oren verliefd op Jason was.
16. Jason had heel vaak moeilijk met Engels, terwijl Jessie daar een kei in was. Regelmatig pakte ze hem mee naar haar thuis, om de nodige dingen beter uit te leggen dan de leerkracht en dan zou Jason haar begrijpen. Iedere keer hoopte Jessie dat er iets zou gebeuren maar altijd was het tegendeel.
17. Na elke bijles Engels snapte Jason de les veel beter bij Jessie dan op school en daar was hij haar heel dankbaar voor. Meestal gaf hij haar een schouderklopje, vandaag was het een streel over haar wang. “Ik vond het heel aangenaam met jou, Jessie.” klonk hij zwoel. Jessie kreeg een warm gevoel; eindelijk!
18. “Meen je dat?” fluisterde ze onhoorbaar. Verdomme, kon ze niet ietwat luider praten? Jason knikte zijn hoofd langzaam. Zijn hand ging over Jessie haar gezicht, langs haar mond tot haar wenkbrauwen.
19. “Dan weten we ook weer genoeg.” Jason zijn hand ging langs Jessie haar kin. Opeens kwamen de lippen dichter bij de minuut, dat de lippen bijna elkaar raakten.
20. Opeens: boem! De lippen raakten elkaar aan en beiden sluiten ze hun ogen. Het was een klein zoentje. De verliefde tieners hoopten natuurlijk op meer maar voor Jason drong de tijd aan om huiswaarts te vertrekken. Veel tijd had hij niet.
21. “Nu moet ik echt gaan.” zei Jason uiteindelijk. Jessie vond het spijtig, ze wou dat hij langer bij haar bleef. “Oh, dat is jammer.” klonk ze jammerend. Jason hield zijn schouders op en raakte Jessie’s hand nog een keer aan. “Ik zie je morgen op school.” Jason liet haar achter, helemaal alleen voor de deur. Dit was de schoonste dag van haar leven!
