1. Kingdom of Nirvoas

2. Een nieuw koninkrijk starten, dat was niet niks. Maar de edelman Nicolaas waagde de sprong. In het kleine land Nirvoas, waar bijna niemand woonde, vestigde hij zich. Samen met zijn vrouw bouwde hij het land op. Steden ontstonden, boeren bewerkten het land, edelen bouwden er hun kastelen. En zo kwam Nirvoas langzaam tot leven.

3. 'Eindelijk, ons nieuwe kasteel.' zei koning Nicolaas van Nirvoas en hij keek tevreden naar het gebouw. 'Ik vind het niks.' zei zijn vrouw, Augustina. Koninklijke familie

4. 'Het is saai, groot en lelijk. Bovendien heeft het niet eens een tuin.' De koning keek zijn vrouw van opzij aan. Ze kon wel zeuren, zeg.'Luister, Augustina. Ik ben koning van dit hele gebied, wat de trotse naam Nirvoas heeft gekregen. Ik ben heer en meester over alles. En als jij een tuin wil, krijg je dat van mij.'

5. 'Een tuin met bloemen en heggetjes? En een vijvertje met waterlelies?' Enthousiast keek Augustina haar man aan. Die knikte en Augustina glimlachte tevreden.

6. Het koninklijke paar ging het kasteel binnen. Augustina maakte een vuur in een van de vele kamers.Voorzichtig ging ze op de zachte bank zitten. Ze dacht na. In haar vorige kasteel had ze bediendes gehad. Nu niet meer. Hoe moest ze nu verder leven? Ze was koningin!

7. 'Nicolaas, wanneer komen er nieuwe bediendes?' vroeg Augustina, zodra haar man aan kwam lopen. 'Daar ga ik zo snel mogelijk voor zorgen.' zei hij. 'Ik ga deze week het dorp in, op zoek naar geschikte mensen.'

8. 'Dat is mooi.' knikte Augustina en ze liet het toe dat haar echtgenoot een arm om haar heen sloeg. 'En weet je waar we ook zo snel mogelijk voor gaan zorgen?' fluisterde Nicolaas. 'Een troonopvolger.'

9. Er klonken stemmen buiten en meteen stond Nicolaas op. Hij wilde zijn nieuwe volk goed leren kennen, anders werd het natuurlijk niks met dat regeren.

10. 'Wel, goedemorgen!' zei koning Nicolaas met zijn luide stem. De jonge man draaide zich geschrokken om. 'Uwe hoogheid.' stamelde hij. 'Ik ben David Brands, een van de boeren hier.' 'Ah, dat komt mooi uit!' riep de koning.

11. 'De koningin en ik zijn op zoek naar geschikt personeel. Diensmeisjes, knechten, tuinmannen... Jij lijkt me een goede kerel. Wat denk je ervan om in mijn dienst te komen?' Nicolaas bekeek het trouwe gezicht van de jonge boer.

12. Maar toen de boer aarzelde, veranderde Nicolaas' humeur. Met zijn lichte ogen keek hij David doordringend aan. 'Luister. Dit is een kans uit duizenden, boertje. Werken als tuinman voor de koning van Nirvoas.' Maar David weigerde.'Ik heb een gezin om voor te zorgen, thuis.'

13. Geïrriteerd liep koning Nicolaas verder. Dat gepeupel werd ook met de dag brutaler. Even verderop stond een oude man, die wel iets weg had van de jonge boer David. Het bleek zijn vader te zijn, Wilhelmus. 'Aangenaam, Willem.' zei de koning kil.

14. 'Ik zoek een tuinman. Interesse?'De oude man reageerde een stuk enthousiaster dan zijn zoon. 'Ik? Hier werken als tuinman, voor u?' Nicolaas glimlachte tevreden. 'U kunt meteen beginnen. Kost en inwoning zijn inbegrepen. Ik verlang van u dat u de tuin aanlegt, en onderhoudt.'

15. 'Maar, uwe hoogheid, zou ik nog een paar dagen mogen wachten? Ik woon bij mijn zoon met zijn vrouw en kinderen. Ik wil graag nog wat zaken regelen.' Koning Nicolaas tuitte zijn lippen en knikte langzaam. 'Vooruit.'

16. Ondertussen had koningin Augustina binnen een maaltijd opgediend. Ze haatte het om zelf te moeten koken, maar er moest toch gegeten worden.De twee boeren mochten ook mee eten.'Ik moet voor mijn vrouw en twee kinderen zorgen, ziet u. Ik kan niet hier komen werken.' legde David uit tijdens de maaltijd.

17. 'Maar u daarentegen, pa, u kunt deze kans grijpen. Bent u niet altijd al dol geweest op de natuur?' De oude man lachte. 'Absoluut, m'n jongen. En werken voor de koning, dat is een droom die uitkomt.'

18. De verdere dag brachten Nicolaas en Augustina door bij de piano. Ook boer David Brands mocht blijven. Augustina ergerde zich aan David. Je kon wel merken dat hij geen greintje verstand had van muziek.

19. Zodra David vertrokken was, mopperde de koning: 'Zo'n onbeschofte boer. Hopelijk is de rest van dit volk wat gemanierder.' Driftig verzette Nicolaas een paar schaakstukken.

20. Pas na middernacht zocht het koninklijke echtpaar hun bed op. Slaperig kropen ze onder de warme dekens met geborduurde bloemen. Het werd een rustige nacht.

21. Al even rustig als de nacht, werd de volgende dag. Na het ontbijt dwaalde Augustina wat over het grasveld rond het kasteel. Hier en daar stonden bloemen, maar van een tuin was nog geen sprake.

22. Augustina stopte bij een ijzeren rek waar rozen tegenop groeiden.Genietend snoof ze de zoete geur op, die als een wolk om de rozen heen zweefde.Ze stelde zich voor dat overal rondom het kasteel rozen bloeiden. Dat zou prachtig zijn!

23. Koningin Augustina liep verder door de tuin envond haar man, bezig met het harken van bladeren. 'Help eens mee.' bromde Nicolaas.'Ik haat herfst.' mompelde Augustina terwijl ze een hark greep en de bladeren in het rond vlogen.

24. 'En ik haat dit kasteel. Ik haat mijn leven, ik haat het dat er geen tuin is, ik haat het dat ik geen bediendes heb.'In haar eentje zat Augustina in de grote zaal. De stilte hing zwaar om haar heen.

25. Op dat moment kwam Nicolaas binnen en ze hield snel haar mond. Ze aten in stilzwijgen, maar opeens zei Nicolaas: 'We moeten een troonopvolger hebben.'

26. Augustina zuchtte en prikte wat met haar vork in haar eten. Een kind. Wat moest zij met een kind? Ze wilde helemaal geen kind!

27. 'Ik heb geen honger.' zei ze en ze verliet de zaal. Nicolaas schepte zijn lege bord nogmaals vol en schrokte alles naar binnen.

28. Tevreden legde hij zich even later naast zijn vrouw neer op het zachte bed. Die maaltijd viel toch wel een beetje zwaar op de maag. 'Een troonopvolger.' zei hij opeens.

29. Augustina zei geen woord. Toch glimlachte koning Nicolaas even later tevreden. De tweede nacht was een stuk minder rustig dan de eerste.

30. Het was nog vroeg toen Augustina beneden zat. Ze staarde in de dansende vlammen in de haard, en dacht na. Ze wist wel dat er een troonopvolger moest komen. Maar ze had helemaal geen zin in een kind!

31. 'Zo, Augustina.' Koning Nicolaas kwam aanlopen. Hij was blijkbaar ook al vroeg op. 'Heb je al in de grote zaal gekeken? Het is één grote puinhoop daar. Ga dat eens even snel opruimen.' Nicolaas wapperde ongeduldig met zijn handen.

32. Augustina zei niets. Wat kon ze er ook tegenin brengen? Zo lang er geen bedienden waren was zij degene die al het werk moest doen.

33. Het werd een eindeloze, saaie dag. Koning Nicolaas was verdiept in een potje schaak, en Augustina dwaalde wat door het kasteel. Zodra het donker werd, zocht ze haar bed op.

34. 'Waarom duurt het zo lang? Ik verhonger hier, Augustina!' brulde Nicolaas de volgende morgen. Hij zat in de grote zaal aan de tafel en wachtte op zijn ontbijt.

35. Augustina gaf geen antwoord. Snel schepte ze de havermoutpap in een grote porseleinen schaal. Ze glimlachte nerveus. Zou hij 'het' al zien?

36. Expres stak ze haar buik nog wat meer naar voren. 'Goedemorgen, Nicolaas.' zei ze. Nicolaas gromde en bleef strak voor zich uit kijken.

37. Augustina haalde haar schouders op. Als haar zwangerschap vorderde, zou Nicolaas er snel genoeg achterkomen dat er een troonopvolger op komst was. Eigenlijk moest ze blij zijn, maar dat was ze niet.

38. Doordat ze zwanger was, voelde ze zich niet zo goed. Nadat ze een vuurtje had gemaakt, ging ze op de bank liggen. Al snel vielen haar ogen dicht. En ach, wat maakte het ook uit? Ze had toch niets te doen vandaag. Eventjes een dutje doen kon geen kwaad.

39. Hoewel... Terwijl Augustina sliep, vermaakte de koning zich met een andere vrouw. Het was Elisabeth van Sundert, de vrouw van een handelaar. Nicolaas had haar de vorige dag in het dorp ontmoet en was meteen verliefd op haar.

40. 'Mijn engel.' fluisterde koning Nicolaas en hij nam de blonde vrouw in zijn armen. Elisabeth giechelde, maar stribbelde niet tegen toen hij haar kuste.

41. Ze namen afscheid, want het was etenstijd en Nicolaas' buik begon te knorren. 'Augustina? Wat is dit nu?' riep hij. 'Slapen overdag? Ik heb honger, ga wat te eten maken!'

42. Aan het eind van de dag was koningin Augustina doodop. Het leek wel of ze de hele dag in de keuken stond voor haar man. Daarnaast moest ze ook nog schoonmaken - en, natuurlijk, was ze zwanger. Gelukkig kon ze nu eindelijk gaan slapen, een hele nacht lang.