2. Met een zucht staarde Jessica naar de huizen aan de
overkant.
De huizen waarin een aantal van haar kinderen al
jaren hun leventje lijden.
3. Ze kan het niet helpen terug te denken aan vroeger.
Achtendertig kinderen had ze gekregen, met vijf
verschillende mannen.
En wat had het haar opgeleverd?
4. Niets, nada en noppes.
Snel veegt ze met haar hand langs haar wang, waar
een klein traantje vanaf stroomt.
Hoe dom was ze, toen ze hier kwam en nog jong
was, om deze “challenge” aan te gaan?
5. Ze staat op en loopt naar de rand van het balkon.
Ze laat haar hoofd op haar handen liggen, en haar
armen laat ze op het hek leunen.
6. Ze was oud, en elk minuut kon haar laatste zijn.
Maar ze wist in ieder geval, dat haar kinderen
uiteindelijk zouden worden opgenomen in een
liefdevolle familie.