1. Το τίμημα της αθηναϊκής αλαζονείας
ΟΜΑΔΑ Δ΄: ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ
Ανδρουτσοπούλου Δώρα
Αρβανίτη Νικολέττα
Αρβανίτη Βάσια
Βλαστού Έφη
Γιαννή Δήμητρα
3ο ΓΕΛ ΠΑΤΡΩΝ
ΤΑΞΗ Α΄: ΛΥΚΕΙΟΥ
ΣΧΟΛ. ΕΤΟΣ: 2013-14

2. Ξενοφώντος Ελληνικά, Βιβλίο Β΄, κεφ. 2, §1-4
[2.2.4] τῇ δ’ ὑστεραίᾳ
ἐκκλησία ἐποίησαν, ἐν ᾗ
ἔδοξε τούς τε λιμένας ἀποχῶσαι πλὴν ἑνὸς καὶ τὰ
τείχη εὐτρεπίζειν καὶ φυλακὰς ἐφιστάναι καὶ τἆλλα
πάντα ὡς εἰς πολιορκίαν παρασκευάζειν τὴν
πόλιν. καὶ οὗτοι μὲν περὶ ταῦτα ἦσαν.

3. Εκκλησία του Δήμου
ΡΟΛΟΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΘΗΝΑΣ
Η Εκκλησία του δήμου αποτελούσε το κυρίαρχο όργανο της
αθηναϊκής δημοκρατίας, από την οποία εκπορεύονταν όλες οι
εξουσίες. Συζητούσε σημαντικά θέματα που αφορούσαν το
πολίτευμα, ψήφιζε τους νόμους, εξέλεγε τους στρατιωτικούς
και οικονομικούς άρχοντες, αποφάσιζε για τον αριθμό των
πολιτών, των μετοίκων και των δούλων που θα
επιστρατεύονταν, επέβαλλε την ποινή του θανάτου ή της
εξορίας καθώς και τη δήμευση της περιουσίας. Ακόμη,
καθόριζε την εξωτερική πολιτική της Αθήνας, έπαιρνε τις
αποφάσεις για τη σύναψη ειρήνης ή πολέμου και συμμαχίας
με άλλες πόλεις και κράτη, δεχόταν τους ξένους πρέσβεις και
εξέλεγε τους πρέσβεις της Αθήνας.

5. ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ
ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ
Η Εκκλησία του δήμου ήταν η συνέλευση του λαού της
Αθήνας. Είχαν το δικαίωμα να μετέχουν σε αυτή όλοι οι
ενήλικες Αθηναίοι που είχαν πολιτικά δικαιώματα, εφόσον
ήταν και οι δύο γονείς τους Αθηναίοι πολίτες και αφού είχαν
εκπληρώσει τις διετείς στρατιωτικές τους υποχρεώσεις.
Αποκλείονταν οι γυναίκες, οι μέτοικοι και οι δούλοι (δεν είχαν
πολιτικά δικαιώματα) καθώς και όσοι είχαν διαπράξει
αδικήματα. Οι πολίτες που στέλνονταν σε εκστρατείες και οι
κάτοικοι της υπαίθρου δεν μπορούσαν να συμμετέχουν
συστηματικά εξαιτίας της απόστασης. Μετά την
αποκατάσταση της δημοκρατίας του 404/3 π.Χ., προβλέφτηκε
μισθός για τους πολίτες που συμμετείχαν στις συνελεύσεις της
Εκκλησίας (εκκλησιαστικός μισθός).

7. ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΘΗΝΑΣ
Το 479/8 π.Χ., έγινε ταχύτατη ανοικοδόμηση των
τειχών, πριν προλάβουν να αντιδράσουν οι
Σπαρτιάτες. Λίγο αργότερα (468-465 π.Χ.)
κατασκευάστηκε νέο τείχος στην Ακρόπολη, στο
οποίο χρησιμοποιήθηκε και υλικό των
κατεστραμμένων από τους Πέρσες κτισμάτων.
Μεταξύ του 459 και 456 π.Χ. χτίστηκαν τα Μακρά
Τείχη. Τα τείχη αυτά εξασφάλιζαν την επικοινωνία
με το λιμάνι, η οποία βελτιώθηκε αργότερα με την
προσθήκη του "δια μέσου" τείχους.

9. ΜΑΚΡΑ ΤΕΙΧΗ
Τα Μακρά Τείχη ή "Σκέλη" ήταν αμυντικά τείχη, τα οποία
ένωναν την αρχαία Αθήνα με το λιμένα του Πειραιά.
Αποτελούνται από δύο τείχη, το «Βόρειο», και το «Μέσον».
Τείχος σε παράλληλη διάταξη, μήκους 7.000μ., και σε μεταξύ
τους απόσταση 184μ.. Φθάνοντας στον Πειραιά περιέκλειαν όλη
την πόλη, το λιμάνι και την Πειραϊκή χερσόνησο, με στόχο να
προστατευθεί η επικοινωνία της Αθήνας με το λιμάνι της. Εκτός
των δύο παράλληλων τειχών υπήρχε και τρίτο το «Νότιο».
Επειδή αρχικά το Βόρειο και το Νότιο ήταν τα πρώτα που
κτίστηκαν και περιέκλειαν τον Πειραιά και το Φάληρο,
ονομάσθηκαν Μακρά Τείχη. Αργότερα κτίσθηκε το «Μέσον»
Τείχος όπου και έπαυσε από τότε να αποτελεί το Φάληρο
επίνειο των Αθηνών.

10. Το Νότιο εγκαταλείφθηκε μέχρι που κατέρρευσε. Έτσι «Μακρά τείχη»
θεωρούνται το Βόρειο και το «Ενδιάμεσο» που κατασκευάστηκε από τον
Καλλικράτη. Με την οχυρωματική αυτή διάταξη, ο Πειραιάς αναδείχθηκε
το μεγαλύτερο, ασφαλέστερο, εμπορικό και οικονομικό κέντρο της
εποχής. Το έργο αυτό, ολοκληρώθηκε σε 17χρόνια.

11. Προσωπικό ημερολόγιο