2. Εφηβική ηλικία
Η εφηβική ηλικία κατέχει μία σημαντική θέση
προβληματισμού στις μέρες μας.
Χαρακτηρίζεται σαν μία φυσιολογική πορεία
μετάβασης από την παιδική ηλικία στην
ενηλικίωση, δημιουργώντας μία αναστάτωση
τόσο στην ατομική όσο και στην
διαπροσωπική ζωή του εφήβου.
3. Τα είδη των διατροφικών
διαταραχών
Στην εφηβική ηλικία μπορεί να
παρατηρηθούν διαταραχές πρόσληψης της
τροφής, για παράδειγμα περίεργα γούστα για
φαγητό, νευρογενής ανορεξία, βουλιμία,
παχυσαρκία. Το εφηβικό σώμα αποτελεί μία
παντοδύναμη συμβολική πλατφόρμα όπου
συγκρούονται οι ασυνείδητες επιθυμίες
συγχρόνως με τις κοινωνικές απαιτήσεις και
αξίες.
4. Σε ποιες ηλικίες;
Οι διατροφικές διαταραχές εκδηλώνονται
πιο συχνά στην εφηβεία, μεταξύ 13 και13 και
1919 ετών και σε μεγαλύτερο ποσοστό σε
έφηβες και νεαρές γυναίκες.
5. Βουλιμία
Η βουλιμία χαρακτηρίζεται από
επαναλαμβανόμενα επεισόδια υπερφαγίας,
τα οποία αντισταθμίζονται είτε με μεθόδους
εκκαθάρισης (π.χ. χρήση διουρητικών,
καθαρτικών, υπεργυμναστική, πρόκληση
εμετού), είτε με ακραίο περιορισμό τροφής (
περιοριστικού τύπου).
6. Το χαρακτηριστικό των
βουλιμικών ατόμων
Το χαρακτηριστικό των βουλιμικών ατόμων
είναι μέσα στα φυσιολογικά επίπεδα και
το βάρος τους υπερβαίνει ελάχιστο του
ιδανικού, επομένως δεν αναγνωρίζεται
άμεσα η διαταραχή και ο ασθενής
φαίνεται να μη πάσχει απ’ αυτήν.
7. Η συμπεριφορά
χαρακτηρίζεται από:
Υπερφαγία, εμετό και περιόδους
υποσιτισμού
Υπερβολική χρήση καθαρτικών,
διουρητικών/υπερβολική άσκηση
Μυστικότητα και δισταγμός να βρεθεί σε
κοινωνικές συναθροίσεις
8. Στο σώμα
παρατηρούνται :
Συχνές αλλαγές βάρους
Πονόλαιμος και τερηδόνα
Κακή κατάσταση του δέρματος
Ακανόνιστη περίοδος
Λήθαργος και κούραση
9. Ψυχογενής ανορεξία
Η ψυχογενής ανορεξία χαρακτηρίζεται από
ένα έντονο φόβο ότι το άτομο θα γίνει
παχύσαρκο και το άτομο επιδιώκει
ασταμάτητα να είναι αδύνατο.
10. Στα συμπτώματα της
διαταραχής αυτής
περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:
ακραία απώλεια βάρους
έντονος φόβος ότι το άτομο θα παχύνει και θα
χάσει τον έλεγχό του.
διαταραχή στην αντίληψη της σωματικής
εικόνας του ατόμου, δηλαδή το άτομο μπορεί
να θεωρεί τον εαυτό του παχύ και να
υπερεκτιμά τις σωματικές του διαστάσεις όσο
περισσότερο αδυνατίζει.
11. Θεραπευτική αγωγή
Η θεραπευτική αγωγή μπορεί να περιλαμβάνει:
•Διατροφική επιμόρφωση ώστε το άτομο να
επανεκπαιδευθεί στο να αποκτήσει υγιείς
διατροφικές συνήθειες.
•Ψυχολογικές θεραπείες που θα βοηθήσουν
το άτομο να αλλάξει τις σκέψεις, τα
συναισθήματα και τις συμπεριφορές που
σχετίζονται με το διαταραγμένο τρόπο
διατροφής.
Μπορεί να γίνει χρήση αντικαταθλιπτικών
φαρμάκων για τη μείωση των αισθημάτων της
κατάθλιψης και του άγχους.