2. A ARTE ROMÁNICA
• Entre o século XI e XII foise desenvolvendo, en
gran parte de Europa, un estilo artístico que pola
súa semellanza nalgúns elementos construtivos
coa arte romana, recibe o nome de Románico.
• É o estilo artístico máis representativo do mundo
feudal.
• A grande importancia da relixión na sociedade
medieval e o peso excepcional da Igrexa fixeron
que as manifestacións artísticas desa época
fosen esencialmente relixiosas.
3. A ARTE ROMÁNICA
• No desenvolvemento e expansión da arte románica
tivo un papel importante:
• O culto ás reliquias (parte do corpo ou obxecto
atribuído a un santo ou santa), que se gardaban e
veneraban nunha igrexa.
• As peregrinacións a lugares santos, o Románico
divulgouse a través destas rutas de peregrinación.
Os lugares máis importantes foron: Xerusalén
(sepulcro de Cristo), Roma (tumba do apóstolo
Pedro) e Santiago (tumba deste apóstolo).
• A abadía de Cluny (Francia) foi o gran impulsor da
difusión das peregrinacións e deste novo estilo.
8. A ARTE ROMÁNICA
• Dentro da arte románica, a
arquitectura (igrexas, catedrais e
mosteiros) ocupou un lugar
fundamental. Todas as demais artes,
como a escultura ou a pintura, se
utilizaron esencialmente para
decorar ou completar os edificios
relixiosos.
9. AS IGREXAS ROMÁNICAS
• Adoitan construirse en pedra.
• Os elementos esenciais son:
1. Planta: inicialmente tiña elementos
construtivos de orixe romana e era dun
só brazo (pranta basilical) cunha ou tres
naves. Engadeuselle un brazo máis curto,
o transepto, o que lles outorgaba forma
de cruz latina semellante ó corpo de
Cristo na cruz. O lugar onde se cruzaban
os dous brazos chámase cruceiro e
cubriase normalmente cun ciborio.
12. AS IGREXAS ROMÁNICAS
2. Ábsida: cabeceira
da igrexa que
adoitaba ser
semicircular e ás
veces, as naves
laterais
prolongábanse e
rodeábana,
formando o
deambulatorio.
13. AS IGREXAS ROMÁNICAS
3. Bóveda de canón:
cuberta das naves
que se sostiñan
sobre grosos muros
e enormes piares ou
columnas, unidos por
arcos de medio
punto, ou de media
circunferencia.
14. AS IGREXAS ROMÁNICAS
4. Arcos faixóns:
arcos que
sustentan a
bóveda de
canón
Bóveda de Canón
15. AS IGREXAS ROMÁNICAS
5. Arcos formeiros:
é un elemento
arquitectónico curvo
(arco), que discorre
paralelo ao eixe
lonxitudinal da nave;
a súa función é
soster os muros
superiores de
separación entre as
naves dunha
estrutura.
16. AS IGREXAS ROMÁNICAS
6. Bóveda de aresta:
é o elemento
arquitectónico
abovedado que se
utiliza para cubrir
espazos
cuadrangulares;
resulta da
intersección de dúas
bóvedas de canón,
que se cruzan
perpendicularmente.
17. AS IGREXAS ROMÁNICAS
7. Contrafortes: como
as bóvedas eran moi
pesadas tíñanse que
aguantar sobre muros
moi anchos e, para
reforzalos
pegábanselle ,na
parede exterior,
sólidos contrafortes
18. AS IGREXAS ROMÁNICAS
7. Contrafortes
A Colexiata do Sar
(Santiago)
(consecuencia do
peso das
bóvedas: houbo
que fixar uns
arbotantes no
século XVIII
porque senon se
desplomaba)
Peso da bóveda que afecta ó muro
19. AS IGREXAS ROMÁNICAS
8. Abríanse moi
poucas ventás
que eran
estreitas,
alongadas e
abocinadas. Como
consecuencia os
templos eran moi
escuros
20. AS IGREXAS ROMÁNICAS
9. Tribunas ou o
triforio. Nas
grandes igrexas
románicas de
tres naves hai
unha tribuna ou
triforio por riba
das dúas naves
laterais.
28. ARQUITECTURA ROMÁNICA NA
PENÍNSULA IBÉRICA
• Podemos distinguir dúas etapas:
• Románico inicial (finais do X e principios do XI),
dáse sobre todo en Cataluña e Aragón.
• Románico puro (XI-XII), espállase por tódolos
reinos cristiáns.
• Diferenciamos tres grupos segundo a influencia:
lombarda (proveniente do norte de Italia),
francesa, que segue o modelo monástico de Cluny
e difúndese a través do Camiño de Santiago, e
mudéxar de inspiración andalusí.
29. ARQUITECTURA ROMÁNICA NA
PENÍNSULA IBÉRICA
• Románico lombardo
• Áchase no norte de Cataluña e Aragón.
• Caracterízase por igrexas de reducido
tamaño, con muros de pedra pequena,
rudamente tallada, e decorados con arcos,
bandas lombardas e campanario.
• Destacan: San Pedro de Roda (Xirona),
Sta. María e San Clemente de Tahull
(Lleida).
31. ARQUITECTURA ROMÁNICA NA
PENÍNSULA IBÉRICA
• Románico francés
• Foi introducido por Sancho III o Maior de Navarra, e
é estilo característico da meirande parte das igrexas
do Camiño de Santiago.
• No século XII xeneralizouse por todo o norte da
Península.
• Destacan: catedrais de Santiago, Jaca, Zamora e
primitiva de Salamanca.
• Igrexas de San Isidoro de León, San Martín de
Frómista (Palencia), Santa Mª de Eunate (Navarra).
• Mosteiros de San Juan de la Peña (Huesca) e Sto.
Domingo de Silos (Burgos).
34. ARQUITECTURA ROMÁNICA NA
PENÍNSULA IBÉRICA
• Románico mudéxar
• Tamén denominado románico de
ladrillo.
• Distínguese polo uso do ladrillo e polas
arcadas cegas pegadas nos muros.
• Atópase en Castela-León, Castela-A
Mancha, Extremadura e Aragón.
53. ESCULTURA E PINTURA
ROMÁNICA
• Representacións relixiosas bíblicas,
especialmente apocalípticas nas portadas e
a repetición do tema de Cristo, a Virxe,
apóstolos, anxos e evanxelistas nas
pinturas dos ábsidas. Tamén nos chapiteis.
• Eran “biblias en pedra”: non debemos
esquecer que no mundo medieval a maioría
da poboación era analfabeta. As imaxes
convertéronse en libros onde os cristiáns
podían ler e aprender sobre a relixión.
54. ESCULTURA E PINTURA
ROMÁNICA
• Aínda que a temática relixiosa é a
principal, existen tamén decoracións
xeométricas, vexetais,
representacións de animais
fantásticos e monstruos, de orixe
oriental.
55. A ESCULTURA E PINTURA
ROMÁNICA
• Non existen criterios de proporción, beleza e
realidade.
• Non busca a perfección das formas senon a
transmisión de vivencias interiores.
• Deformación das imaxes, buscando a
expresividade anímica os ollos e as mans
agrándase, as pernas se entrecruzan e adoptan
posturas estrañas para suxerir conmoción.
• Adecuación da escultura e a pintura ó marco
(forte dependencia da arquitectura)
• Créase un mundo simbólico de signos e alegorías
que se repiten frecuentemente.
• Repítense esquemas e tipos iconográficos fixos.