1.
ΡΑΨΩΔΙΑ Z
32η ημέρα
Ο Οδυσσέας στη χώρα των
Φαιάκων
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΒΙΝΤΕΟ ΕΛΕΝΗ Κ. ΜΟΥΤΑΦΗ

2.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ
Έτσι κοιμόντανε ο θεϊκός πολύπαθος Δυσσέας
κομμένος από κούραση κι αγρύπνια. 32η ημέρα

3.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ
Έτσι κοιμόντανε ο θεϊκός πολύπαθος Δυσσέας
κομμένος από κούραση κι αγρύπνια. 32η ημέρα
32η ημέρα

4.
Η ΑΘΗΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΦΑΙΑΚΙΑ
Έφτασε και η θεά Αθηνά στη χώρα των Φαιάκων,
που ήταν ο Αλκίνος βασιλιάς με γνώση προικισμένος.
Σ’ εκείνου πήγε η λιόφωτη Παλλάδα το παλάτι,
το γυρισμό του τολμηρού Δυσσέα να ετοιμάσει.
32η ημέρα

5.
Η ΑΘΗΝΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
Μπήκε στο λαμπροσκάλιστο κοιτώνα, όπου μια κόρη
κοιμότανε όμοια με θεά, στ’ ανάστημα, στα κάλλη.
32η ημέρα

6.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ
Μπήκε στο λαμπροσκάλιστο κοιτώνα, όπου μια κόρη
κοιμότανε όμοια με θεά, στ’ ανάστημα, στα κάλλη.
32η ημέρα

7.
Η ΑΘΗΝΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
Πήγε και στο κεφάλι της στάθηκε απάνω κι είπε:
« Πώς σ’ έκανε έτσι, Ναυσικά, η μάνα σου ακαμάτρα;
Παραριμμένα κείτονται τα λιμπιστά σου ρούχα,
κι η ώρα είναι του γάμου σου κοντά.»
32η ημέρα

8.
Η ΑΘΗΝΑ ΞΕΣΗΚΩΝΕΙ ΤΗ ΝΑΥΣΙΚΑ
« Μόν’ έλα, πάμε την αυγή να πλύνουμε. Μαζί σου
θα ‘ρθω βοηθός σου, γρήγορα την πλύση ν’ αποσώσεις.»
32η ημέρα

9.
Η ΑΘΗΝΑ ΞΕΣΗΚΩΝΕΙ ΤΗ ΝΑΥΣΙΚΑ
«Κι έτσι καλύτερα κι εσύ να πας μαζί με αμάξι
παρά πεζή, γιατί είναι απ’ τη χώρα οι πλύστρες.»
32η ημέρα

10.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ ΞΥΠΝΑ ΚΑΙ ΤΡΕΧΕΙ ΣΤΟΝ
ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ
Ήρθε η καλόθρονη Αυγή και ξύπνησε η πανώρια
η Ναυσικά και τ’ όνειρο θυμόταν κι απορούσε.
Κι έτρεξε αμέσως να το πει περνώντας απ’ τις σάλες,
στο λατρευτό πατέρα της και στη γλυκιά της μάνα.
32η ημέρα

11.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ ΜΙΛΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ
« Καλέ παπάκη, δε θα πεις να ζέψουν ένα αμάξι
όσα μου κείτονται λερά στο ρέμα να τα πλύνω;
Όταν πηγαίνεις στη βουλή με τ’ άλλα τα πρωτάτα
κι αποφασίζεις, καθαρά πρέπει να βάζεις ρούχα.»
32η ημέρα

12.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ ΜΙΛΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ
Έτσι είπε, γιατί ντράπηκε για το γλυκό το γάμο
να κάνει λόγο. Όμως αυτός τη νιώθει και της είπε:
«Μήτε μουλάρια, κόρη μου, θα λυπηθώ, μήτε άλλο.
Μόν’ πήγαινε κι οι παραγιοί θα ζέψουν ένα αμάξι.»
32η ημέρα

13.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ ΦΕΥΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
Κι όξω το μουλαρόσυρτο καλοφτιασμένο αμάξι
σιγύρισαν και φέρανε να ζέψουν τα μουλάρια.
Φέρνει από μέσα η Ναυσικά τ’ αστραφτερά της ρούχα
κι απάνω στο καλόξυστο τ’ αμάξι τα φορτώνει.
32η ημέρα

14.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ ΦΕΥΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
Σ’ ένα καλάθι η μάνα της κάθε λογής προσφάγια
της έβαλε, κι ένα ασκί γιδίσιο κρασί μαύρο.
Επιασε η κόρη το καμτσί και τα λαμπρά τα γκέμια
και τα μουλάρια χτύπησε και ξεκινούν με κρότο.
32η ημέρα

15.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ ΦΕΥΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
Κι άπαυτα τρέχαν φέρνοντας τα ρούχα και την κόρη,
όχι μονάχη-πήγαιναν μαζί της κι άλλες σκλάβες.
32η ημέρα

16.
ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΤΑΜΙΑ
Στα κρουσταλότρεχα νερά του ποταμού σαν πήγαν,
που γούρνες είχε στη σειρά κι ανάβρυζε απ’ το ρέμα
καθάριο, αστέρευτο νερό, πόβγαζε κάθε λέρα,
εκεί τ’ αμάξι ξέζεψαν κι απόλυσαν τα ζώα.
32η ημέρα

17.
ΤΟ ΠΛΥΣΙΜΟ ΤΩΝ ΡΟΥΧΩΝ
32η ημέρα

18.
ΤΟ ΠΛΥΣΙΜΟ ΤΩΝ ΡΟΥΧΩΝ
Τα ρούχα μέσα στο νερό τα βούτηξαν και τότε
ποια να περάσει βιαστικά στις γούβες τα πατούσαν.
32η ημέρα

19.
ΤΟ ΠΛΥΣΙΜΟ ΤΩΝ ΡΟΥΧΩΝ
Σαν τα ‘πλυναν κι όλες καλά καθάρισαν τις λέρες,
αράδα αράδα τ’ άπλωσαν στης αμμουδιάς την άκρη,
όπου το κύμα στην ξηρά ξεπλένει τα χαλίκια.
32η ημέρα

20.
ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΞΕΚΟΥΡΑΖΟΝΤΑΙ
Κι αφού λουστήκανε έπειτα και τρίφτηκαν με λάδι,
κοντά στην ακροποταμιά στρώνουν να φάνε λίγο
και τα σκουτιά περίμεναν να τα στεγνώσει ο ήλιος.
32η ημέρα
α

21.
ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟΠΙ
Κι αφού χαρήκαν το φαΐ κι αυτή κι οι παρακόρες,
βγάλανε τις μαντιλωσιές να παίξουνε το τόπι.
Κι άρχισε πρώτη η Ναυσικά να ρίξει τραγουδώντας.
32η ημέρα

22.
ΤΟ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Τότε άλλο βρήκε η λιόφωτη Παλλάδα, πώς την κόρη
να ιδεί μπροστά του ο θεϊκός Δυσσέας σαν ξυπνήσει.
Το τόπι σε μια σκλάβα της πετάει η βασιλοπούλα,
μ’ αστόχησε και το ‘ριξε μες στο βαθύ ποτάμι.
32η ημέρα

23.
ΤΟ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Το τόπι σε μια σκλάβα της πετάει η βασιλοπούλα,
μ’ αστόχησε και το ‘ριξε μες στο βαθύ ποτάμι.
32η ημέρα

24.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΞΥΠΝΑ ΑΝΗΣΥΧΟΣ
Ξύπνησε τότε ο θεϊκός πολύπαθος Δυσσέας.
«Αλί μου, σε ποιων βρέθηκα τη χώρα ανθρώπων πάλε;
Γλυκιές φωνές σαν ν’ άκουσαν τα’ αυτιά μου από κορίτσια.
Ας πάω μονάχος μου να ιδώ και να καλοξετάσω.»
32η ημέρα

25.
Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
Είπε, κι απ’ τα χαμόκλαδα ξετρύπωσε ο Δυσσέας
κι απ’ το λαγκάδι το πυκνό με το γερό του χέρι
κόβει κλωνάρι φουντωτό να κρύψει τ’ αχαμνά του.
32η ημέρα

26.
Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
32η ημέρα

27.
Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
32η ημέρα

28.
Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
Έτσι ο Δυσσέας έμελλε τις κόρες ν’ ανταμώσει
μ’ όλη τη γδύμνια του, γιατί τον έσπρωχνε η ανάγκη.
32η ημέρα

29.
ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΑ
Μα σ’ όλες φάνηκε φριχτός, στις άρμες ρημασμένος,
και τρομαγμένες σκόρπισαν άλλη απ’ αλλού στους λόφους.
32η ημέρα

30.
ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΑ
α32η ημέρα

31.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΑΦΟΒΗ
Μονάχη η κόρη στάθηκε τ’ Αλκίνου, γιατί θάρρος
της έδωσε η θεά Αθηνά το φόβο παίρνοντάς της.
α32η ημέρα

32.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ
Στάθηκε εμπρός του ασάλευτη. Κι ανάδευε ο Δυσσέας,
της κόρης της ροδόθωρης τα γόνατα να πιάσει,
είτε απ’ αλάργα με γλυκά να της μιλήσει λόγια,
πού πέφτει η χώρα να του πει και να του δώσει ρούχα.
32η ημέρα

33.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ
Κι εκεί που συλλογίζονταν καλύτερό του βρήκε
με γλυκά λόγια από μακριά να την παρακαλέσει,
μήπως και της κακοφανεί, το γόνα αν της αγγίξει.
α32η ημέρα

34.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΟΛΑΚΕΥΕΙ ΤΗ ΝΑΥΣΙΚΑ
Κι ευτύς της είπε με γλυκά πονηρεμένα λόγια:
«Σπλαχνίσου με , βασίλισσα. Θνητή για αθάνατη είσαι;»
32η ημέρα

35.
Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
«Αν είσαι κάποια απ’ τις θεές που χαίρονται τα ουράνια,
μονάχα με την Άρτεμη, του Δία εγώ την κόρη,
σε προσομοιάζω στη μορφή, στ’ ανάστημα, στα κάλλη».32η ημέρα

36.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΟΛΑΚΕΥΕΙ ΤΗ ΝΑΥΣΙΚΑ
«Κι αν είσαι πάλε απλή θνητή που κατοικάς στον κόσμο,
μακάριος ο πατέρας σου κι η σεβαστή σου η μάνα.
Κι απ’ όλους πιο μακαριστός ασύγκριτα τους άλλους
που βγει στα δώρα νικητής και σε κερδίσει ταίρι.»
32η ημέρα

37.
Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
32 ημέρα

38.
Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
32η ημέρα
«Κάμε ένα έλεος κυρά. Με την ψυχή στο στόμα
στα χέρια σου πρωτόπεσα κι άλλους δεν ξέρω ανθρώπους
που κατοικούν τη χώρα αυτή και χαίρονται τον τόπο».

39.
Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
«Ψες γλίτωσα απ’ τη θάλασσα, την εικοστή πια μέρα
που μ’ έδερναν τα κύματα και οι σφοδρές αντάρες.»
32η ημέρα

40.
Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
« Έλα, την πόλη δείξε μου και δώσ’ μου ένα αποφόρι.
Κι ας σου χαρίσουν οι θεοί όσα ζητά η καρδιά σου
άντρα και σπίτι, και γλυκιά μέσα του αγάπη ας κλείσουν.»
32η ημέρα

41.
Η ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
«Ξένε, δε φαίνεσαι άκριτος μήτε άνθρωπος τυχόντας.
Στον κόσμο ο Δίας μόνος του μοιράζει τα’ αγαθά του,
σε βασιλιάδες και φτωχούς, καθώς το θέλει εκείνος.
Αυτά και σένα σου ‘δωσε και πρέπει να υπομένεις.»
32η ημέρα

42.
Η ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
«Και τώρα της πατρίδας μου σαν πάτησες το χώμα,
δε θα σου λείψει φόρεμα μήτε άλλο απ’ όσα πρέπει
να λάβει ξένος δύστυχος που θα μας συναντήσει».
32η ημέρα

43.
Η ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
« Και θα σου δείξω πρόθυμα την πόλη και θα μάθεις
και του λαού της τ’ όνομα. Τη χώρα αυτή οι Φαιάκοι
την έχουν κι είμαι κόρη εγώ του ξακουσμένου Αλκίνου,
που θάρρος και ζωή απ’ αυτόν κρατιέται των Φαιάκων.»
32η ημέρα

44.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
«Σταθείτε, γιατί φύγατε, κορίτσια, που είδατε άντρα;
«Δε βρίσκεται ούτε θα βρεθεί το παλικάρι τ’ άξιο,
που θα ‘ρθει εδώ τον πόλεμο να φέρει στους Φαιάκους.»
32η ημέρα

45.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ ΜΙΛΑ ΣΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
«Μα αυτός ο δύστυχος εδώ ναυαγισμένος ήρθε
και πρέπει να τον σώσουμε. Γιατί τους στέλνει ο Δίας
φτωχούς και ξένους. Πρόσχαρο το λίγο που θα δώσεις.»
32η ημέρα

46.
ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
«Μα ελάτε, κόρες, δώστε του φαΐ –πιοτό του ξένου
και στο ποτάμι λούστε τον σ’ απάνεμο ένα μέρος.»
32η ημέρα

47.
ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
Είπε, κι οι κόρες στάθηκαν κι έσπρωχνε η μια την άλλη. 32η ημέρα

48.
ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ
Και σ’ ένα απόσκιο οδήγησαν το θεϊκό Δυσσέα,
κοντά του ρούχα του ‘βαλαν, χιτώνα και χλαμύδα,
του δωσαν και ροΐ χρυσό με λάδι υγρό γεμάτο,
και τον καλούσαν να λουστεί στου ποταμού το ρέμα.
32η ημέρα

49.
ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ
32η ημέρα

50.
ΦΡΟΝΤΙΔΕΣ ΣΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ
32η ημέρα

51.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
Του ‘δωσαν και ροΐ χρυσό με λάδι υγρό γεμάτο,
και τον καλούσαν να λουστεί στου ποταμού το ρέμα.
Τότε ο Δυσσέας γύρισε στις παρακόρες κι είπε:
32η ημέρα

52.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
«Κορίτσια, λίγο απόμερα σταθείτε να ξεπλύνω
την άρμη από τις πλάτες μου και να τριφτώ με λάδι.»
32η ημέρα

53.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
«Στα φανερά δε λούζομαι. Γιατί ντροπή μου το ‘χω
μπροστά σε σγουροπλέξουδα να γυμνωθώ κορίτσια.» 32η ημέρα

54.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΑΝΕΙ ΜΠΑΝΙΟ
Τότε ο Δυσσέας έλουζε την άρμη στο ποτάμι,
που σκέπαζε τις πλάτες του και τους θρεμμένους ώμους,
κι απ’ το κεφάλι σφούγγιζε της θάλασσας την άχνα.
32η ημέρα

55.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ ΘΑΥΜΑΖΕΙ ΤΟΝ ΞΕΝΟ
Σαν έλουσε όλο το κορμί και τρίφτηκε με λάδι,
τα ρούχα τότε φόρεσε που του ‘δωσε η παρθένα,
κι η Διογέννητη Αθηνά τον έκανε να δείχνει
σαν πιο ψηλός και πιο παχύς.
32η ημέρα

56.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ ΘΑΥΜΑΖΕΙ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ
« Πρωτύτερα μου φάνηκε πως είναι ασκημομούρης,
μα τώρα μοιάζει των θεών που χαίρονται τα ουράνια.
Μακάρι τέτοιος να ‘τανε γραφτός για μένα ο άντρας
του τόπου κάτοικος κι εδώ να ‘θελε αυτός να μείνει.»
32η ημέρα

57.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΓΕΥΜΑΤΙΖΕΙ
Και στο Δυσσέα βάλανε μπροστά του φαγοπότι.
Κι έτρωγε κι έπινε αρπαχτά ο θεϊκός Δυσσέας,
γιατί είχε μέρες που μπουκιά δεν έβαλε στο στόμα.
32η ημέρα

58.
Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ
Κι η ασπροχέρα η Ναυσικά σκέφτηκε τότε ένα άλλο
σαν ήρθε η ώρα πόμελλε στο σπίτι να γυρίσει.
Τα ρούχα πρώτα δίπλωσε και τα ‘βαλε στ’ αμάξι.
32η ημέρα

59.
Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ
32η ημέρα

60.
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
«Σήκω να πάμε, ξένε, πια στη χώρα, να σε στείλω
στου συνετού πατέρα μου το σπίτι , όπου τους πρώτους
Φαιάκους όλους μαζωχτούς θαρρώ πως θα γνωρίσεις.»
32η ημέρα

61.
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
«Χωράφια ενόσω παίρνουμε και δουλεμένους τόπους,
πίσω απ’ τ’ αμάξι να ‘ρχεσαι τρεχάτα με τις δούλες,
κι εγώ μπροστά πηγαίνοντας θα σ’ οδηγώ στο δρόμο.»
32η ημέρα

62.
ΟΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
«Στο δρόμο τ’ όμορφο θα ιδείς της Αθηνάς το δάσος.
Εκεί είναι του πατέρα μου το δροσερό περβόλι.
Κάτσε να καρτερείς εκεί λιγάκι όσο να πάμε».
32η ημέρα

63.
ΟΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
« Ξεκίνα τότε πια να ‘ρθεις στη χώρα των Φαιάκων,
και ρώτα του πατέρα μου το σπίτι να σου δείξουν.
Να το ‘βρεις εύκολα μπορείς, και τα μωρά το ξέρουν.»
32η ημέρα

64.
ΟΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
« Πέρνα απ’ τις σάλες γρήγορα στη μάνα μου να φτάσεις.
Θαλασσογάλανο μαλλί στ’ αδράχτι της θα κλώθει,
κι ολόγυρά της κάθονται κοντά της κι άλλες σκλάβες.» 32η ημέρα

65.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
«Κοντά της κι ο πατέρας μου το θρόνο του έχει στήσει.
Προσπέρασέ τον κι άγγιξε της μάνας μου το γόνα,
γοργά να ιδείς χαρούμενος του γυρισμού τη μέρα.»
32η ημέρα

66.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΤΙ
Είπε, και με λαμπρό καμτσί βάρεσε τα μουλάρια.
Κρατούσε η κόρη τα λουριά κι αλαφροσαλαγούσε,
πεζοί ξωπίσω να ‘ρχονται οι δούλες κι ο Δυσσέας.
32η ημέρα

67.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ
32η ημέρα

68.
ΔΕΗΣΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Κι ο ήλιος πια βασίλεψε, σαν ήρθανε στο δάσος.
«Άκου με, κόρη ανίκητη τα’ ασπιδοφόρου Δία,
κάμε να βρω στους Φαίακες λίγη σπλαχνιά και αγάπη.»
32η ημέρα

69.
Η ΑΘΗΝΑ ΕΙΣΑΚΟΥΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ
Είπε, και την παράκληση του ξάκουσε η Παλλάδα.
32η ημέρα

70.
1. Gaston Latenay
2. Joachim Von Sandrart
3. Odorico Politi
4. Friedrich Preller
5. Adrian Gillespie Beach
6. Andri Strauss
7. Gauffier Poitiers
8. Jean Veber
9. Anton Raphael Mengs
10. Michele Desubleo
11. William McGregor Paxton
12. Giovanni Batista Cipriani
13. & Martin Provensen
14. Paul Émile Colin
15. Jean-Achille Benouville
16. Edouard Julius Friedrich Bendemann
17. Matthias Heinrich Elias Eddeliend
18. Frederic Leighton
19. Friedrich Preller
20. Pep Montserrat
21. Giovanni Manna
1. Jonathan Day
2. Miles Kelly
3. Lorenzo Mattotti
4. William Russel Flint
5. Rochegrosse
6. John Flaxman
7. Marie Louise Rossignol
8. Оксана Чаус
9. Véronique Joffre
10. Anne-Sophie Baumann
11. Cristina Balit
12. Jan Styka
13. Pierre Jérôme
14. Valentin Serov
15. katriona Chapman
16. Jean-Claude Chaigneau
17. Wacław Borowski
18. William Pogany
19. Odorico Politi
20. Louis Gauffier
21. Lorenzo Mattotti