1. “Όλοι έχουμε δύο πατρίδες:
τον τόπο της καταγωγής μας
και
την Αρχαιότητα”
Tadeuz Zielinski, 1903
2. Nicolló Machiavelli (1469-1527)
“Στην πόρτα φτάνω και βγάζω τα λερωμένα, καθημερινά
μου ρούχα. Ντύνομαι σαν να επρόκειτο να εμφανιστώ σε
μια βασιλική αυλή ως επίσημος απεσταλμένος. Στη
συνέχεια, κατάλληλα ενδεδυμένος, μπαίνω στην αρχαία
αυλή των μεγάλων ανδρών της Αρχαιότητας. Με
υποδέχονται φιλικά. Από αυτούς παίρνω την τροφή που
μου ανήκει αποκλειστικά, την τροφή για την οποία
γεννήθηκα. Χωρίς ψεύτικη μετριοφροσύνη, μιλώ μαζί
τους και τους ρωτώ για τις αιτίες και τα κίνητρα των
γεγονότων - και μου απαντούν με μεγαλοσύνη. Για
τέσσεριες μακρές και ευτυχισμένες ώρες χάνω τον εαυτό
μου ανάμεσά τους. Ξεχνώ όλα μου τα προβλήματα: δεν
φοβάμαι τη φτώχεια και τον θάνατο. Μεταμορφώνομαι
κατ’ εικόνα και ομοίωσίν τους. ”
17. “Η Ευρώπη είναι τώρα ένα μεγεθυμένο
αντίγραφο αυτού για το οποίο η Ελλάδα
υπήρξε το πρωτότυπο-μινιατούρα”
D. Hume, 1741
18. “Η επίδραση της Ελλάδας δεν υπήρξε ποτέ τόσο
κυριαρχική,
όσο αυτή της Ρώμης και του Χριστιανισμού, και
έτσι στάθηκε πάντα πρόσφορη να
χρησιμοποιηθεί ως μέσο αμφισβήτησης των
κατεστημένων αξιών”
Oswyn Murray, τέλος του 20ου αι.
30. “Κάθε φορά που η συζήτηση επιστρέφει στο
ζήτημα της θέσμισης μιας δημοκρατίας…
είναι, παρόλα αυτά, προς την Αθήνα
που στρεφόμαστε όλοι, με ελπίδα
(και συχνά κάποιες ψευδαισθήσεις)”
Pierre Vidal-Naquet, τέλος του 20ου αι.
33. “Η Ακρόπολη ήταν που με έκανε επαναστάτη. Μια
καθαρή εικόνα σφράφισε τη μνήμη μου για
πάντα: ο Παρθενώνας, άκαμπτος, απόλυτος,
γυμνός, λιτός, βίαιος, κραυγάζει στο φοντο
ενός τοπίου γεμάτο χάρη και τρόμο -
όλος δύναμη και διαύγεια”
LeCorbusier, 1933
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42. “Ξανά και ξανά καθώς μελετάμε την ελληνική
σκέψη και γραμματεία, πίσω από το πέπλο
που έχουν υφάνει η απόσταση και ο χρόνος,
το πρόσωπο που βρίσκουμε ενώπιόν μας είναι
το δικό μας, νεότερο, με λιγότερες γραμμές και
ρυτίδες στα χαρακτηριστικά του και μεγαλύτερη
αποφασιστικότητα στα μάτια του”
R. W. Livingstone, 1922
